روح مناجات ویژه نامه ولادت امام سجاد

تولد، طلوع یک صبح تازه
تو را میجویم از قله های رفیع نیایش،
تو را میجویم از هوای مطبوع مدینه،
از زلالی طلوع یک صبح تازه.
متولد میشوم از حس تازه سرودن.
پلک میزنی و کربلا در ذهن جهان تکثیر میشود.
پلک میزنی و سفارت عشق، بر شانههایت سنگینی میکند.
پلک میزنی و اخبارگوی تاریخ سرخی میشوی
که تا الی الابد این خط سرخ ادامه دارد.
به دف و چنگ عرشیان پلک میگشایی
تا ادامه کارنامه برهوت کربلا باشی.
از خطبه هایت آتشفشان جاری میشود
و از دعاهایت، زلالی یک رود به دنیا میآید.
تو میآیی و ذایقه واژهها،
از عطر دعا آکنده میشود.
تو میآیی و بر صبح لبانت،
معنویت عارفانه نقش میبندد.
تو میآیی و روح ناآرام سجادهها را
به آرامشی خواستنی میسپاری.
میآیی و شولای باران بر دوش، باب الحوائج میشوی.
دست بالا میبری و برای درختهای بهشت، باران تلاوت میکنی.
صحیفه سینه را میگشایی و صحیفه سجادیه ای مینویسی
که زبور آل محمد میشود.
امروز مردی از تبار نور می آید تا نیایش در آیینه وجودش تجلی یابد؛
مردی که ذره ذره هستی اش، الهی و ملکوتی است.
او می آید تا صحیفه تابناک و جاویدان عشق را با زلال
اشک هایش در کتابچه عالم بنگارد.
او می آید تا ملکوت را در سخنانش معنا کند.
او می آید تا حماسه حسین را تفسیر کند.
می آید تا سلاله نبوی را امتداد بخشد و چراغ هستی بخش
علوی را در زمانه تاریک و پر از ابهام، روشن نگاه دارد.
او که نور کوثر است و مفهوم بندگی در زلال کلماتش جاری است.
ای امام عاشقان و اسوه نیایشگران!
مقدمت پر نور باد.
فرزند حسین علیه السلام ، وارث سرمایه آسمانی پدر
میراث نامیرای کربلا، چشم می گشاید.
نواده علی علیه السلام ، زاده پاکی ها، زایر خاطرات
سرخ نینوا، شاهد شهامت و شیدایی، چشم می گشاید.
سرچشمه زهد و تقوا، منبع اخلاص و ایمان
مرجع حکمت و معرفت، چشم می گشاید.