اهل اطلاع می دانندکه عموم علماء اهل سنت (به استثناءبرخی ازخوارج و نواصب ) در هر دوره ای از دوران به فضائل آل محمد به ویژه حضرت امیرالمومنین علی (ع)وحق تقدم آنها برتمام امت معترف بوده اند. مخصوصاًجمع کثیری از اکابر آنها کتابمستقلی به نام اهل بیت طهارت افتخاراً نوشته اندمانند: مودة القربی (میر سید علی شافعی همدانی)
ینابیع المودۀ (شیخ سلیمان بلخی حنفی)، رشفه الصادی من بحرفضائل بنی النبی الهادی (سیدابی بکربن شهاب الدین علوی)، الاتحاف بحب الاشراف (شیخ عبدالله بن محمدبن عامرشبراوی)، احیاءالمیت بفضائل اهل البیت (جلال الدین سیوطی) فرائدالسمطین فی فضائل المرتضی والزهراوالسبطین(شیخ الاسلام ابراهیم محمد حمونی) ذخائرالعقبی (امام الحرم شافعی) فصول المهمه فی معرفه الائمه(نورالدین صباغ مالکی)
تذکره خواص الامه فی معرفه الائمه (یوسف سبط ابن جوزی)
مطالب السّئول فی مناقب آل الرسول (محمدبن طلحه شافعی)
مناقب اخطب الخطباء خوارزم _ تشریع و محاکمه در تاریخ آل محمد(ص)محقق ومورخ شهیر قاضی بهلول بهجت زنگنه زوری می باشد.
علاوه بر اینها در تمامی کتب معتبروتفاسیر بزرگ علمای عامه واهل تسنن، فضائل اهل بیت متفرقاًبسیار ثبت شده است.
این کتاب آخر تشریع و محاکمه در تاریخ آل محمد(ص) تالیف قاضی بهلول بهجت زنگنه زوری) به زبان ترکی وترجمه فارسی است که چندین بار تجدید چاپ شده وواقعاً برای هر شیعه لازم است این کتاب ارزشمند را مطالعه کند وحقایق را از بیان برادر سنّی بشنودو خصوصاًبرادران وصاحب نظرانِ بی خبرسنی را به خواندن این کتاب دعوت می کنم.
ناچارم در این مقدمه به نقل اقوال بعضی علماء سنی در فضائل امیرالمومنین و اهل بیت طهارت(ع)اشاره نمایموسپس به بحث اصلی بپردازم.
شیعیان چون معتقد به مبدأومعادندوپیرو عطرت طاهره در فضائل اهل بیت ابداًدروغ نگفته وجعل خبر نمی نمایندواحتیاجی به جعل خبر ندارندزیرا همه علماء در بیان فضائل اهل بیت(ع) با ما هم صداهستند.
ازجمله ائمه بزرگ اهل سنت که یکی از ائمه اربعه آنها نیزمی باشد محمدبن ادریس شافعی است که مکرربه نظم ونثراقراربه فضائل اهل بیت نموده است،چنانچه علامه سمهودی سیدنورالدین شافعی که اعلم علمای مصر وحجاز در اوایل قرن دهم هجری بوده درکتاب جواهرالعقدین از حافظ ابوبکربیهقی ازربیع بن سلیمان که از اصحاب امام شافعی بوده نقل می نمایدونیز نورالدین مالکی در صفحه 5 فصول المهمه ازکتاب بیهقی که در مناقب شافعی نوشته، نقل نموده و خواجه سلیمان بلخی حنفی در اول باب 62 کتاب ینابیع الموده ازجواهرالعقدین نقلاًازبیهقی مشروحاً ذکر نموده که گفت: روزی به امام شافعی گفتند که مردم صبر ندارند مناقب وفضائل اهل بیت را بشنوندواگر ببینندکه یکی از ما ذکرفضائل اهل بیت را می نمایدمی گویند او رافضی است. جناب شافعی فی المجلس انشاءاشعاری نموده وحقایق را آشکار ساخت به این مضمون که:
اذا فی مجلس ذکروا علیاً ....................وسبطه فاطمه الزکیه
فاجری بعضهم ذکری سواه..................... فایقن انه سلقلقیه
اذا ذکروا علیاً او بنیه.......................تشاغل بالروایات العلیه
یقال تجاوزوایا قوم هذا............... فهذا من حدیث الرافضیه
برئت الی المهیمن من الناس.... یرون الرّفض حب الفاطمیه
علی آل الرسول صلاه ربی.................ولعنته لتلک الجاهلیه
تعالوترفضت قلت کلّا ...............مالرفض دینی ولااعتقادی
لکن تولیت غیر شک .............................خیراماموخی هاد
یاراکباًقف بالمحصب من منی...................واهتف بساکن خیفهاوالناهض
سحراًاذافاض الحجیج الی منی..........................فیضاًکملت م الفرات الفائض
ان کان رفضاحب آل محمد..............................فلیشهد الثقلان انی رافض
یا اهل بیت رسول الله حبکم.........................فرض من الله فی القرآنانزله
کفاکم من عظیمالقور انکم .......................من لم یصل علیکم لاصلاه له