•:*¨`*:•شناخت قرآن از قرآن•:*¨`*:•
توصيه به تدبّر در آيات قرآني
«اَفلا يتَدَبَّرونَ القرآن ام علي قلوب اقفالُها؛آيا به آيات قرآن نمي‌انديشند؟ يا بر دلهايشان قفل‌هايي است».(سوره محمد، آيه 24)
لغات قابل توجه:
1) تدبّر ـ از دبر به معناي عقب و تدبّر به معناي تفكر و تأمّل است.
تدبّر الامر ـ يعني به عواقب كار نظر كرد و تأمّل نمود.
2) قلب ـ برگرداندن، وارونه كردن.
قرآن به قلب بيشتر تكيه كرده و به او چيزهايي نسبت مي‌دهد كه به مغز نسبت مي‌دهند. قرآن قلب را منشأ خير و شر مي‌داند.براي بيشتر روشن شدن قلب از نظر قرآن،بايد الفاظ قلب، نفس ، صدر و فؤاد را با هم مقايسه نمود.
3) أقفال جمع «قفل» است و يك مرتبه در سوره محمد(ص) آيه 24 آمده است.
امام خميني ـ رحمة الله عليه ـ درباره تفكّر و تدبّر در آيات شريفه قرآن در صفحه 199 كتاب «آداب الصلوة» مي‌فرمايند:«يكي ديگر از حجب كه مانع از استفاده از اين صحيفه نورانيه است، اعتقاد به آن است كه جز آنچه كه مفسران نوشته يا فهميده‌اند كسي را حق استفاده از قرآن شريف نيست و تفكّر و تدبّر در آيات شريفه را به تفسير رأي كه ممنوع است، اشتباه نموده‌اند و بواسطه اين عقيده باطله، قرآن شريف را بكلي مهجور نموده‌اند.»
نقل قول
