۩~*~۩ در مسلخ عشق جزنکو را نکشند..{ویژه نامه روز اول محرم}۩~*~۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

۩~*~۩ در مسلخ عشق جزنکو را نکشند..۩~*~۩
{ویژه نامه روز اول محرم}
حرکت کاروان عاشورائیان از مدینه به سمت کوفه

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

وداع آتشين

زين وداع آتشين ، کز شهر قرآن می‌کنی

آستان وحی را ، بی تاب و حيران می‌کنی

ای که با جمعی پريشان ، از مدينه می‌روی

قلب زهرا را ، ز حال خود پريشان می‌کنی

تا ابد بنياد غم ، از غصه ات ماند بپا

کاخ شادی را چرا با خاک يکسان می‌کنی ؟

ای که مصباح هدايت هستی و فلک نجات

از چه با اين اشکها ايجاد طوفان می‌کنی ؟

با عزيزان می‌روي و ، زادگاه خويش را

پيش چشم فاطمه ، خالی ز جانان می کنی

سينه بشکسته او ، رفت از يادش دگر

با دلی بشکسته هجران را چو عنوان می‌کنی

مصطفي را قصه پيراهنت مدهوش کرد

زينب از اين پيرهن بردن ، پشيمان می‌کنی

اي ذبيح کربلا ، جانها فدای حج تو

ای که خود را در منای عشق ، قربان می‌کنی

در طوافت کعبه بر گرد تو می گردد حسين

کآمدی ، در بيت حق ، تجديد پيمان می کنی

اشک بيت الله می‌جوشد ، ز چشم زمزمش

از حرم ، ثارالها ، تا قصد هجران می‌کنی

کعبه بگرفته ست دامانت ، که برگرد ای حسين

اين حرم را ، ز فراقت ، جسم بی جان می‌کني

مروه گردد بی فروغ و ، بی صفا گردد صفا

کربلا خوش باد ، کآنجا را گلستان می‌کني

نهضت خونين تو ، سرمشق آزادی بود

بهترين تعليم را ، از درس قرآن می‌کنی

جان فدای تربت تو ، اي طبيب جسم و جان

درد عالم را به درد خويش درمان می‌کنی

ابر رحمت می شود ، اين چشمه اشکت (حسان)

ز آن ، تاريک قبرت ، نور باران می‌کنی

حبیب چایچیان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حرکت کاروان عاشورائیان از مدینه به سمت کوفه

هشتم ذی الحجه سال ۶۰ شروع هجرت عظیمی است که تا «لقد قام قیامته» تمام دوستداران آل الله را تحت تاثیر این حرکت عظیم به بلندای قامت جهان قرار داده است. هجرت کاروان عشقی که با طی هر منزل به خدا نزدیکتر شده تا در دهم محرم ـ عاشورا ـ و در صحرای تف دیده کربلا شاهد حلقوم بریده خون خدا باشد.



این مقطع از تاریخ به دلیل آنچه بر خاندان پاک رسول خدا(ص) اتفاق افتاده همواره مورد تکریم شیعیان در هر دوره ای بوده و توانسته است تاکنون همچون خونی جوشان در رگ های پیروان اهل بیت رسول بزرگوار اسلام جریان داشته و پویایی و حیات اسلام و تشیع را رقم بزند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حركت امام حسين (ع) از مدينه به مكه ، از مكه تا كربلا به سمت کوفه و تغيير مسير از منزل اشراف به سوي كربلا ، سرشار از درس ها و آموزه ها و ظرافت هايي است كه با مطالعه دقيق راه و حوادث آن آشكار مي شود.


طول سفر از مدينه تا مكه و از مكه تا كربلا و شهادت در روز عاشورا حدود یک صد و شصت روز است . امام 27 رجب سال 60 هجري يعني دوازده روز بعد از مرگ معاويه از مدينه به مكه هجرت نمود و روز سوم شعبان به پايگاه وحي ( يعني مكه) قدم گذاشت. ماه هاي شعبان ، رمضان ، شوال ، ذيقعده تا هشتم ذي حجه ( يوم الترویه ) حدود صد و سي روز امام در جوار مكه اقامت داشتند . وسپس سفر شكوه مند و حماسي خود را براي آفرينش عظيم ترين حادثه تاريخ بشري آغاز كرده است .

بيست و چهار روز بعد از حركت از مكه ، روز دوم محرم سال 61 هجري برابر با 11 يا 12 مهر سال 59 شمسي ، امام با كاروان و ياران و همراهان به كربلا رسيد ، اين فاصله حدود 430 كيلومتر بوده است كه روزانه متوسط 20-16 كيلومتر راه سپري شده است .

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

منزل هاي مسير به شرح ذيل است :

منزل اول : بستان بن معمر ( ابن عامر )

نقطة پيوند دو وادي نخلة يماني و نخلة شمالي است و متعلق به مر بن عبيد الله بن معمر بوده است كه به « بستان ابن عامر » معروف است . صبحگاه 8 ذي حجه سال 60 هجري از مكه آهنگ كوفه كرده است .


بيست و چهار روز بعد از حركت از مكه ، روز دوم محرم سال 61 هجري برابر با 11 يا 12 مهر سال 59 شمسي ، امام با كاروان و ياران و همراهان به كربلا رسيد ، اين فاصله حدود 430 كيلومتر بوده است كه روزانه متوسط 20-16 كيلومتر راه سپري شده است .

[شهاب منتظر]

* منزل دوم : منزل ابطح

ابطح به سيل گاه وسيعي كه در آن سنگ ريزه و ريگ است گفته مي شود و نيز به درة پهن و مجراي فراخ ، مسيل پهن ، هموار و صاف و مسطح نيز مي گويند.

ابتداي اين منزل وادي منا و انتهاي آن مقبره اي مي پيوسته كه اهل مكه به آن معلّي مي گفتند . محل پيوستن نخستين پيوستگان به كاروان اباعبدالله الحسين(ع) را اين منزل نوشته اند .

[شهاب منتظر]

* منزل سوم : منزل تنعيم

اين منزل در دو يا چهار فرسنگي مكه قرار دارد و نام آن از كوهي به نام « تنعيم » كه درسمت راست اين منطقه قرار دارد ، گرفته شده است .

در سمت چپ آن نيز كوهي به نام « ناعم » است . زمين ميان اين كوه را « دشت لغمان » مي گفتند .

از حوادث اين منزل ملاقات عبدالله بن عمر با امام حسين (ع) است .

امام و همراهان در اين منزل با كارواني برخورد كردند كه بحير بن ريسان عامل يمن براي تبريك و تهنيت آغاز حكومت يزيد به شام اهداء كرده بود.

[شهاب منتظر]

* منزل چهارم : منزل صفاح :

صفاح كناره و حاشية كوه است و اين ناحيه در دامنه كوه قرار د ارد .

از مهم ترين حوادث در اين منزل، ملاقات ابا عبد الله الحسين(ع) با فرزدق شاعر عرب و مذاكراتي كه ميان وي و امام صورت گرفت ، اين بيت را به فرزدق نسبت داده اند :

« لقيت الحسين بارض صفاح / عليله اليلامق و الدرق ؛ حسين را در سرزمين صفاح ديدار كردم كه قبايي بر تن و سپري بر دوش افكنده است» .

[شهاب منتظر]

* منزل پنجم : وادي عقيق

در اين منزل براي حج احرام مي بستند ، وادي به معناي مسيل و سرزمين گود ميان دو كوه يا تپه است .

وجود آب اين منزل را توقف گاه كاروانياني مي كرد كه از دو سوي مكه به كوفه وكوفه به مكه حركت مي كردند .

دريافت نامه يحيي بن سعيد بن عاص و عبدالله بن جعفر را به اين منزل نسبت داده اند .

[شهاب منتظر]

* منزل ششم: ذات عرق

عرق نام كوهي است در راه مكه كه عراقي ها از آن مسير وارد مكه مي شدند .

منزل ذات عرق ميان مكه و عراق محل ميقات احرام براي مناطق شرقي مكه است و فاصله اين منزل تا مكه حدود دو منزل تقريباً 92 كيلومتر است كه امام دو روز در آن اقامت داشتند .

ملاقات امام با بشر بن غالب اسدي ، چهره آشناي كوفه و ديدار با رياش مهم ترين حوادث اين منزل است .