تاریخ عضویت : دی 1396
صلوات
114
دلنوشته
1
❤ |
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم |
نوشته : 4,302 تشکر : 4,557
4,955 در 2,434 پست تشکر شده
دریافت : 0 آپلود : 0
فقر و تنگ دستی و کمبود روزی
یکی دیگر از عقوبتهای گناه در دنیا ، دچار به فقر و تنگ دستی شدن است که در روایات بسیاری از آن یاد شده است ، و عامل مهمی برای محرومیّت از کارهای خیر و توفیقات معنوی به شمار می رود . به بعضی از این روایات در آغاز بحث اشاره شد . در این جا دسته ای دیگر را یادآور می شویم :
امام صادق (علیه السلام) در سخن زیبایی می فرمایند :
إِنَّ الدُّعاءَ لَیَرُدُّ القَضاءَ ، وَ إِنَّ المُؤْمِنَ لَیُذْنِبُ فَیَحْرُمُ بِهِ الرِّزْقَ . (1)
به راستی که دعا تقدیر خداوند را برمی گرداند ، مؤمن گناه می کند و به خاطر آن از روزی ( خویش ) محروم می شود .
شبیه این سخن از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز روایت شده است :
إِحْذَرُوا الذُّنُوبَ فَاِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ فَیُحْبَسُ عَنْهُ الرِّزْقُ . (2)
از گناهان بپرهیزید که بنده گناه می کند ( و به خاطر آن ) روزی اش حبس می گردد .
امام باقر (علیه السلام) نیز در سخن پرباری می فرمایند :
إِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیَزوی عَنْهُ الرِّزْقُ . (3)
بنده گناهی را انجام می دهد ، روزی از او برمی گردد .
علامه مجلسی بعد از نقل این روایت می فرماید :
این مطلب کلیّت ندارد
بلکه این سخن درباره غیر مستدرجین است ( اما کسانی که در حال استدراجند ، خدا آن ها را به حال خود واگذاشته و روزی بیشتری به آنان می دهد تا به خیال این که خدا آن ها را مؤاخذه نمی کند ظلم و گناه بیشتری کنند و بر عقوبت و عذابشان افزوده گردد ) بسیاری از کسانی که مرتکب گناهان کبیره می گردند نیز روزیشان زیاد می گردد . (4)
این بدان خاطر است که چنین افرادی در حال استدراجند و خداوند درباره آنان می فرماید :
( وَالَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لایَعْلَمُونَ ) . (5)
کسانی که آیات ما را تکذیب می کنند ( با مهلتی که به آنان می دهیم ) آن ها را به عذاب و هلاکت می افکنیم به گونه ای که نمی فهمند .
اما مؤمنان و شیعیان امیرالمؤمنین (علیه السلام) پس از گناهی که مرتکب می شوند به انواع بلاها و سختی ها ، از جمله فقر و تنگ دستی گرفتار می شوند تا از خواب غفلت بیدار گشته ، نسبت به گناه خویش توبه و استغفار کنند تا گناهانشان شستوشو شود و ابواب ارزاق مادی و معنوی به رویشان گشوده گردد .
آری ! ارتباط گناه با تنگ دستی و کم شدن روزی ، آن قدر شدید و حساب شده است که در بعضی از روایات ، نیّت گناه نیز به عنوان یکی از عوامل محرومیّت از روزی شمرده شده است !
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند :
إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَنْوی الذَّنْبَ فَیَحْرِمُ رِزْقَه . (6)
مؤمن نیت می کند گناهی را انجام دهد ، از روزی خود
محروم می شود .
البتّه از مدارک متعددی استفاده می شود که خدا بر نیّت گناه عقوبت نمی کند مگر زمانی که به مرحله فعلیّت برسد . پس به ناچار درباره این روایت چند احتمال می رود :
1 روایت بر صورتی حمل شود که انسان ، نیت گناهی را داشته باشد و سپس از انجام آن مانعی پیش آید ، که اگر مانع نبود ، نیّت او بر گناه حتمی و تصمیمش جدّی بود . در این صورت است که نیّت گناه ، باعث محرومیّت از روزی می گردد . امّا کسی که تصمیم بر گناه گرفته و سپس بدون این که مانعی جلوگیر او شود ، پشیمان گشته و توبه کند ، چنین عقوبتی ندارد .
2 این که امام (علیه السلام) می فرماید : « نیّت گناه باعث محرومیّت از روزی می گردد » مراد ، روزی اضافه و بی گمانی است که ناگهان ، بدون زحمت و منّت نصیب انسان می شود ، نه روزی تقدیر شده ای که به همه خلق می رسد و زندگی هر انسانی به آن وابسته است ، که این روزی ، بر اساس رحمت گسترده خدا همه چیز و همه کس را فرا می گیرد . و فردای قیامت هر کس باید پاسخ قانع کننده ای برای صَرف آن در راه معصیت خدا داشته باشد ، که او خود فرموده است : ( ثُمََّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذ عَنِ النَّعیم ) . (7)
3 علاوه بر این دو احتمال ، ممکن است مراد از این روزی ، روزی های معنوی ، توفیقات عبادی و
کمالات علمی نیز باشد ، که نیّت گناه ولو به فعلیّت نرسد ، انسان را از چنین روزی هایی محروم می گرداند . که به بعضی از روایات آن در صفحات آینده اشاره خواهد شد .
1 بحارالأنوار ، ج 70 ، ص 353 .
2 بحارالأنوار ، ج 70 و ج 10 ، ص 98 .
3و 4 بحارالأنوار ، ج 70 ، ص 318 .
5 سوره اعراف ، آیه 182 .
6 ثواب الاعمال ، ص 288 .
7 سوره تکاثر ، آیه 8 .