فصل دوم: بیش از نیم قرن دوران گذار(از نادرشاه افشار تا آغا محمدخان قاجار)
زندگی سیاسی نادر شاه، به دو دوره تقسیم می شود: تا 1142 او را قهرمان ملی محسوب کرده اند، چرا که افغانها را از ایران بیرون کرد؛ اما از 1148 به بعد - یعنی در دوران سلطنت خود - به مستبدی خونریز تبدیل شد. سیاست نادر این بود که مذهب شیعه را از رسمی بودن بیندازد؛ اما این سیاست به دلیل عمق اعتقادات و ارادت مردم ایران به خاندان عصمت و طهارت (ع) شکست خورد و نادر منفور مردم شد. لذا نادر را مظهر حماسه و فاجعه ملی خوانده اند.
بعد از فتح اصفهان توسط افغانها که شاه طهماسب دوم به قزوین گریخت و از حکام ایران یاری خواست، نادر به واسطه دلاوریهایش، سپهسالار لشکر او شد ولی به دلیل نفوذ صفویان نتوانست تا سال 1148 ه. ق. تاجگذاری کند.
نادر، دختر شاه سلطان حسین را به عقد پسر خود رضاقلی میرزا درآورد؛ که ثمره این ازدواج، شاهرخ بوده است. شاهرخ تا چهل سال بعد از نادر توانست چراغ خاندان افشاریه را در مشهد فروزان نگه دارد؛ چراغی که با سلطنت آغا محمد خان قاجار به خاموشی گرایید.