همراهی استقامت با خشونت و سختی تفکر باطلی است و این مطلب با دقت در رفتار امام حسین ع) در میدان عاشورا روشن خواهد شد.وقتی که اصحاب گفتند: اجازه دهید با لشکر حرّ بجنگیم اینها فعلاً زیاد نیستند می توانیم از عهده شان برآییم امام حسین ع) فرمود: نه من دوست ندارم ابتدا کننده جنگ باشم امام به دشمن در مقام مکالمه «یا بن الاخ می گوید: چون هنگام ظهر می شود، در مشکل ترین وضع اقامه نماز جماعت می کند و تا دشمن تیراندازی نکرد،امام دستور حمله صادر نکرده بود. او در مقابل سپاه دشمن می ایستد و آنها را با بیان نرم وآرام نصیحت می کند و در هدایت آنها می کوشد که شاید و لو یک نفر هم باشد به سعادت برسد.امام حسین ع) تمام وجودش در حال مبارزه در صبر و استقامت بود، لحظه ای تابع هوای نفس نشد.حقیقت استقامت و صبر در مکتب عاشورای امام حسین همان روش پسندیده آن حضرت بود، به مضمون «اشجع الناس من غلب هواه امام ع) اشجع الناس بود درنهضت عاشورا.