روزبه معروف به سلمان فارسی از اهالی منطقهی جِی در اصفهان بود که در ابتدا آیین زرتشتی و آتشپرستی داشت. وی بر اثر برخورد با دین مسیح به آن گرایش پیدا کرد
و در راه عزیمت برای یافتن کیش برتر، راهی شام و سپس حجاز گردید. او را در این زمان به عنوان بردهای خرید و فروش کردند و سالها قبل از هجرت پیامبر اکرم(ص)، در مدینه به کارگری برای یک یهودی مشغول بود.
سالیان اولیهی حضور پیامبر در مدینه نیز با این ایام همراه بود و او توفیق حضور در جنگهای پیامبر(ص) را نیافت. سلمان فارسی سرانجام به دین اسلام مشرف شد و
پس از آن که پیامبر(ص) او را سلمان نام نهاد از نزدیکترین یاران رسول خدا گردید. سلمان فارسی از صحابهی بسیار نزدیک پیامبر بزرگ اسلام(ص) و دارای علم ظاهر و باطن و بسیار فاضل و پرهیزکار بوده است.
از کثرت تَقرُّبی که نسبت به آن حضرت و خانوادهی عصمت و طهارت داشته، پیامبر(ص) دربارهی او فرموده است: "السَّلمانُ مِنّا اهل البیت" سلمان از ما اهلبیت است.
طرح حفر خندق در جنگ احزاب از جانب این صحابی بزرگ پیامبر اکرم(ص) بود.
پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) در زمان خلیفهی دوم به حکومت مداین برگزیده شد و تا پایان عمر به مدت 19 سال در این منصب بود.
مرقد شریف این صحابی بزرگ پیامبر اسلام در مدائن، در پنج فرسخی بغداد، نزدیک طاق کسری قرار دارد.