رمز ظهور نور

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در فرازى از زيارت عاشورا مى خوانيم:
وَأَسْأله أَنْ يُبلّغنى المَقام المَحْمود لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ، وَأَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَ إمامٍ مَهْدى ظاهِر ناطِق بِالحَقِّ مِنْکُمْ..(32)
از خدا مى خواهم مرا به مقام محمودى که از آنِ شما خاندان است نايل گرداند، ونصيبم قرار دهد تا در رکاب مهدى عليه السلام شما اهل بيت - که هدايتگرى ظاهر وبه حق گوياست - بوده تا خونخواه ومنتقم از دشمنان شما باشم.
آرى! بايد يگانه آرزوى عزادار امام حسين عليه السلام انتقام خون پاک مولايش باشد، اکنون که فرزند حضرتش در پشت پرده غيبت است، بايد دعا کنيم تا خداوند ظهورش را برساند وما در رکاب همايونى او انتقام جدّ مظلومش را بگيريم.
بدين مناسبت کلامى را که حضرت سيّد الشهداء عليه السلام در عالم مکاشفه به يکى از علماى قم فرمودند، بيان مى کنيم که حضرتش فرمودند:
(... مهدى ما در عصر خودش مظلوم است، تا مى توانيد درباره مهدى (حضرت مهدى عليه السلام) سخن بگوييد وقلم فرسايى کنيد؛
آنچه درباره شخصيت اين معصوم بگوييد درباره همه معصومين (عليهم السلام) گفته ايد؛ چون حضرات معصومين (عليهم السلام) همه در عصمت، ولايت وامامت يکى هستند وچون عصر، عصر مهدى ما (حضرت مهدى عليه السلام) است سزاوار است درباره او مطالب گفته شود.
(امام حسين عليه السلام) در خاتمه فرمودند:
باز تأکيد مى کنم، درباره مهدى ما زياد سخن بگوييد وبنويسيد. مهدى ما مظلوم است، بيش از آنچه نوشته وگفته شده بايد درباره اش نوشت وگفت).(33)
راستى که امامان معصوم عليهم السلام ما، اين راه را با بهترين وجه رهنمون شده اند؛ ولى اين ما بوديم که به مسايل جزئى پرداخته واز امر حياتى ظهور امام زمان عليه السلام در غفلت هستيم.
اينک به دعايى که امام صادق عليه السلام در روز عاشورا به عبد اللَّه بن سنان مى آموزد توجّه بفرماييد:
عبداللَّه بن سنان گويد: روز عاشورا به محضر آقايم امام جعفر صادق عليه السلام شرفياب شدم، حضرت را با رنگ ورويى گرفته وظاهرى غمگين که اشک از چشمان مبارکش مانند درّ سرازير بود، ديدم.
عرض کردم! اى فرزند رسول خدا! چرا گريه مى کنيد؟ خداوند چشمان شما را گريان نکند.
حضرت فرمود: آيا غافل هستي؟ آيا نمى دانى که مثل چنين روزى امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد؟
عرض کردم: آقاى من! نظر شما درباره روزه امروز چيست؟
امام صادق عليه السلام پس از بيان اعمال اين روز وچگونگى عزادارى در آن، دعاى مفصّلى را براى روز عاشورا قرائت فرمودند، در بخشى از آن دعا آمده است که:
اللّهمَّ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمّد، وَاجْعَل صَلواتک عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، وَاسْتَنقذهُمْ مِنْ أَيْدى المُنافِقينَ المُضلّينَ، وَالْکَفَرَة الجاحِدين، وَافْتَح لَهُمْ فَتْحاً يَسيراً، وَأتح لَهُمْ روحاً وَفَرَجاً قَريباً، وَاجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْکَ عَلى عَدوِّکَ وَعَدُوِّهِمْ سُلطاناً نَصيراً؛
خدايا! در فرج آل محمّد عليهم السلام تعجيل فرما، ودرود خودت را بر او (مهدى عليه السلام) وبر اهل البيت عليهم السلام قرار ده، وآنان را از دست منافقان گمراه وکفّار عنود نجات ده، وبراى آنان پيروزى آسانى نصيب کن، وبر آنان آسايش وفرج نزديک عنايت کن، واز ناحيه خودت براى آنها بر دشمنان خود ودشمنان آنها سلطنت قرار ده.
آنگاه امام صادق عليه السلام در عباراتى حيرت انگيز دشمنان اهل بيت عليهم السلام را توصيف ونفرين فرموده وبه ضايع شدن دين وتعطيل شدن احکام در اثر عدم حمايت مردم از امامان معصوم عليهم السلام مى پردازد ومى فرمايد:
اللهُمَّ إِنَّ سُنَّتَکَ ضائِعة، وَأَحْکامَکَ مُعَطّلَة، وَعِتْرة نَبِيّکَ فى الأَرْض هائِمَة.
اللهمّ فَأَعِن الحَقّ وَأَهله، وَاقمَع الباطِل وَأَهْلَه، وَمُنَّ عَلَيْنا بِالنَجاةِ، وَاهْدِنا إلَى الإيمانِ، وَعَجِّلْ فَرَجَنا، وَانْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيائکَ، وَاجْعَلهُمْ لَنا وُدّاً، وَاجْعَلنا لَهُمْ وَفْداً؛.(34)
خداوندا! به راستى که سنّت وروش تو پايمال گرديد، احکام (روشنگر) تو تعطيل شده وخاندان پيامبرت در روى زمين سرگشته وحيران هستند.
خداوندا! حقّ واهلش را يارى کن، وباطل واهلش را نابود نما، ومنّت گذار وما را نجات ده وما را به سوى ايمان هدايت فرما، ودر فرج ما تعجيل فرما، وفرج وگشايش ما را با فرج وگشايش اولياى خودت مقرّر فرما، وآنان را براى ما مهربان وما را براى آنها پذيرا قرار بده..
به راستى که دقّت وتأمّل در مضامين دعاهايى که در مورد ظهور حضرت مهدى عليه السلام وارد شده، انسان را حيران مى کند، اضطراب او را افزايش مى دهد، وبا شرمندگى تمام رو به سوى مولاى مهربان وامام زمان عليه السلام خودش کرده وچنين زمزمه مى کند:

اگر قدر تو را دانسته بوديم دل ما خانه غمها نمى شد اگر شرط تولّا کرده بوديم نمى شد روز ما، شام سياهى

اگر عهد وفا نشکسته بوديم غم هجران نصيب ما نمى شد هر آنچه گفته بودى کرده بوديم نمى شد قسمت ما اين تباهى(35)

آرى، اى عزادار امام حسين عليه السلام واى عاشق اهل بيت عليهم السلام! بايد براى هميشه، درختِ يأس ونوميدى را که با ريشه اى پوسيده در دل گروهى جاى گرفته، از بيخ وبُن برکَند، وبه جاى آن نهال اُميد واُميدوارى کاشت، وبا اشک زلال چشمانى که در اثر مصايب امام حسين عليه السلام وياران باوفايش، جارى است اين نهال را آبيارى نمود، واز ابرهاى رحمت وبارانهاى غفرانى که همواره به اين محافل ومجالس باصفا سايه لطف ومهر مى افکند، يارى طلبيد تا به زودى زود اين درخت به ثمر نشسته وميوه دعاى بيشتر وبهتر را براى تنها عزيز وفرزند امام حسين عليه السلام يعنى حضرت ولى عصر عليه السلام به ارمغان آورد، إن شاء اللَّه.
بديهى است که او مولاى مهربان است، واين عمل ما را با بهترين احسان ونيکويى جبران مى فرمايند.
علّامه فرزانه، صاب کتاب ارزشمند (مکيال المکارم) مى نويسد:
يکى از برادران شايسته وگراميم، خوابى براى من نقل کرد، او گفت:
من در عالم خواب موفّق به ديدار جمال مولاى مهربانم شدم، حضرتش فرمود:
إِنّى أَدْعُوا لِکُلِّ مُؤْمِنٍ يَدْعُو لى بَعْد ذِکْرِ مَصائِب سَيِّد الشُهَداء عليه السلام فى مَجالِسِ العَزاء؛(36)
هر مؤمنى که در مجالس سوگوارى پس از ذکر مصايب حضرت سيّد الشهداء عليه السلام براى من دعا کند، من براى او دعا مى نمايم.
آرى! عزادار امام حسين عليه السلام! که عاشقانه در لحظات زندگى خود به ياد مصايب ومظلوميّت آن حضرت اشک مى ريزى وبا اشک چشمان پاکت براى ظهور فرزندش دعا مى کنى! قدر ومنزلت خود را بدان وبدين عمل زيبا خدا را سپاس گو، وبدان که اين عمل نيکو ومقدّس تو آثار زيادى دارد وباعث خشنودى خداى متعال وحضرات معصومين عليهم السلام وبخصوص حضرت زهرا عليها السلام است.

دعا براى ظهور وحل معماى ظهور نور

... به راستى که براى انسانى که شناختى از امام زمانش دارد، دوران غيبت، دوران سختى است، دورانى بس تاريک وظلمانى، غيبت وهجران ولى نعمت وکسى که راهنماى انسان به سوى سعادت وکمال انسانى است.
روزگار تاريکى که انسانها در پراکندگى، جدايى، ذلّت وتباهى بسر مى برند، وآگاهان از اوضاع ترسناک ووحشتناک آن دوران، در پى حلّ معمّاى ظهور نور بوده ودر اين حيرتکده تاريک در پى قافله سالار خويش هستند.
وآنچه در اين مجموعه کوتاه بررسى شد اين است که پس از ساليان سال از غيبت امام زمان عليه السلام آنچه اين مشکل را حل نموده وما را به دوران شکوهمند ظهور نور مى رساند دعاست، وهمو وجه اشتراک مابين آثار جاودان امامان معصوم عليهم السلام است.
از طرفى انديشمندانى از شاگردان مکتب اهل بيت عليهم السلام به اين امر مهم وحياتى پرداخته وآن را بيان نموده اند.
سيّد بن طاووس شخصيتِ بزرگوار ومنتظر دلسوخته امام زمان عليه السلام پس از آن که با بيانى زيبا مردم را به دعاى براى ظهور امام زمان عليه السلام دعوت مى کند، مى فرمايد:
آنچه که به تو گفتم عمل کن که آن حقيقتى است روشن، وکسى که در مورد مولاى ما سهل انگارى کند، ودر اين مورد سستى ورزد واز آنچه بيان کردم غافل شود، به خدا سوگند! او در اشتباه است، اشتباهى که مايه ننگ وعار است.
سپس مى فرمايد:
آيا تا حال فکر کرده اى که امامان پاک وهدايتگر ما عليهم السلام چگونه به اين موضوع اهميّت داده اند؟ آيا تاکنون نسبت به اين موضوع با اهميّت بى اعتنائى نکرده اي؟
سيّد بزرگوار در ادامه سخن خود مى فرمايد:
باز تکرار مى کنم ومى گويم: با توجّه به آنچه بيان کردم عذرى براى تو در اهميّت ندادن به دعا براى تعجيل ظهور باقى نمى ماند.(37)
دانشمند وارسته ومنتظر دل شکسته، آية اللَّه موسوى اصفهانى در کتاب ارزشمند (مکيال المکارم) مى نويسد:
همان گونه که آيات وروايات بيانگر اين است که دعا از مهم ترين اقسام عبادتهاست، وترديدى نيست که مهم ترين وارزنده ترين نوع دعا آن است که براى کسى باشد که خداوند حقّ او را ودعا براى او را بر همه واجب نموده است؛ وبه برکت وجود او فيض ونعمت خدا بر همه موجودات او مى رسد؛ همان گونه، شکّى نيست که مقصود از اشتغال به خداوند، مشغول بودن به عبادت او است، ومداومت به دعا سبب مى شود که خداوند او را در عبادت تأييد وکمک نمايد، واو را از اولياى خود قرار دهد.
بنابراين، بايد در دعا براى مولاى ما حضرت حجّت عليه السلام مداومت نمود، واز خداوند تعجيل فرج وظهور حضرتش را درخواست کرد، وغم واندوه را از چهره مبارک آن بزرگوار زدود، ودر دلِ آن حضرت سُرور ايجاد کرد، وهمه اينها با اين مسأله مهمّ فراهم مى گردد.
بنابراين، بر اهل ايمان لازم است که بر اين امر مقدّس اهتمام ورزيده، ودر هر مکان وزمانى براى تعجيل ظهور آن حضرت دعا نمايند.(38)

بديهى است که با نگرش محقّقانه در مضامين اين دعاهاى نورانى که در صدها مورد دعا براى تعجيل ظهور با عبارات زيبا اشاره وتصريح شده، معماى ظهور نور حل مى شود که آن هم دعا ودرخواست از خداى مهربان است.
بنابراين اگر همه انسانهايى که در سرتاسر اين جهان پهناور زندگى مى کنند بتوانند در لحظه اى از زندگى خود با خداى مهربان کوچکترين ارتباطى برقرار کرده واز او براى آبادى وآزادى جهان، ظهور امام زمان عليه السلام را بخواهند، به طور يقين خداى مهربان دعاى آنها را مستجاب وجهان ظلمانى وتاريک را با ظهور آخرين حجّت خويش يعنى حضرت مهدى عليه السلام نورانى خواهد فرمود.
پس بياييم دعا، اين مسأله فطرى انسانى را که در وجود ميلياردها انسان به وديعت گذاشته شده شکوفا نموده وبا دعا براى مصلح عالم، جهان را به مدينه فاضله تبديل نماييم.
اينک با دعايى که در اين زمينه در موارد زيادى از پيشوايان هدايت، امامان معصوم عليهم السلام بيان شده اين نوشته را به پايان مى بريم:
اللهُمّ إِنّا نَرْغَب إِلَيْکَ فى دَوْلةٍ کَريمَةٍ، تُعِزُّ بِهَا الإسلام وَأَهْله، وَتُذِلّ بِها النِّفاق وَأَهْلَه، وَتَجْعَلُنا فيها مِنَ الدُّعاةِ إلى طاعَتِکَ، وَالقادَة إِلى سَبيلِکَ، وَتَرْزقنا بِها کَرامَة الدُّنْيا وَالآخِرَة..(39)
خداوندا! ما از درگاه ربوبى تو آرزومند وخواهان دولت باکرامتى هستيم که امام زمان عليه السلام تشکيل مى دهد، دولتى که در آن اسلام واهلش را عزّت بخشى، ونفاق ومنافقان را ذليل وخوار گردانى. در آن دولت حق ما را از دعوت کنندگان به طاعتت وفرمانبريت وپيشوايان راه هدايت خودت قرار دهى وبه واسطه آن بزرگوار عزّت وکرامت دنيا وآخرت را عطا فرمايى...