فرشته های نجات ما

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

فرشته های نجات ما



بدون تردید انسان در زندگى خود در معرض آفات و بلاهاى زیادى است ، حوادثى از درون و برون ، انواع بیماری ها، میكرب ها، انواع حادثه ها و خطراتى كه از زمین و آسمان مى جوشد، انسان را احاطه كرده اند، مخصوصا به هنگام كودكى كه آگاهى انسان از اوضاع اطراف خود بسیار ناچیز است و هیچگونه تجربه اى ندارد، در هر گامى خطرى در كمین او نشسته است ، و گاه انسان تعجب مى كند كه كودک چگونه از لابلاى این همه حوادث جان به سلامت مى برد و بزرگ مى شود، مخصوصا در خانواده هائى كه پدران و مادران چندان آگاهى از مسائل ندارند و یا امكاناتى در اختیار آنها نیست مانند كودكانى كه در روستاها بزرگ مى شوند و در میان انبوه محرومیت ها، عوامل بیمارى و خطرات قرار دارند.
اگر براستى در این مسائل بیندیشیم احساس مى كنیم كه نیروى محافظى هست كه ما را در برابر حوادث حفظ مى كند و همچون سپرى از پیش رو و پشت سر محافظ و نگهدار ما است .
قرآن در این باره میفرمایید : « لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّه»1 ؛ براى انسان مامورانى است كه پى در پى ، از پیش رو، و از پشت سرش او را از حوادث (غیر حتمى ) حفظ مى كنند.
در بسیارى از مواقع ، حوادث خطرناک براى انسان پیش مى آید و او معجزه آسا از آنها رهائى مى یابد بطورى كه احساس مى كند همه این ها تصادف نیست بلكه نیروى محافظى از او نگهبانى مى كند.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

در روایات متعددى كه از پیشوایان اسلام نقل شده نیز روى این تاكید شده است ، از جمله :
در روایتى از امام باقر (علیهالسلام ) مى خوانیم كه در تفسیر آیه فوق فرمود: یحفظ بامر الله من ان یقع فى ركى او یقع علیه حائط او یصیبه شى ء حتى اذ جاء القدر خلوا بینه و بینه یدفعونه الى المقادیر و هما ملكان یحفظانه باللیل و ملكان من نهار یتعاقبانه یعنى : به فرمان خدا انسان را حفظ مى كند از اینكه در چاهى سقوط كند یا دیوارى بر او بیفتد یا حادثه دیگرى براى او پیش بیاید تا زمانى كه مقدرات حتمى فرا رسد در این هنگام آنها كنار مى روند و او را تسلیم حوادث مى كنند، آنها دو فرشته اند كه انسان را در شب حفظ مى كنند و دو فرشته اند كه در روز كه به طور متناوب به این وظیفه مى پردازند.
البته عدم آگاهى از وجود این فرشتگان از طریق حس یا از طریق علوم و دانش هاى طبیعى هرگز نمى تواند دلیل بر نفى آنها باشد چرا كه قرآن مجید و همچنین مذاهب دیگر خبر از امور فراوانى كه ما وراء حس انسان است داده اند كه بشر از طرق عادى نمى تواند از آنها آگاهى یابد


در حدیثى دیگر از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : ما من عبد الا و معه ملكان یحفظانه فاذا جاء الامر من عند الله

خلیا بینه و بین امر الله : هیچ بنده اى نیست مگر اینكه دو فرشته با او هستند و او را محافظت مى كنند، اما هنگامى كه فرمان قطعى خداوند فرا رسد، او را تسلیم حوادث مى كنند بنابراین آنها تنها او را از حوادثى كه به فرمان خدا قطعیت نیافته حفظ مى كنند.
در نهج البلاغه نیز مى خوانیم كه امیر مؤ منان على (علیه السلام ) فرمود: ان مع كل انسان ملكین یحفظانه فاذا جاء القدر خلیا بینه و بینه : با هر انسانى دو فرشته است كه او را حفظ مى كنند، اما هنگامى كه مقدرات حتمى فرا رسد او را رها مى سازند.
همچنین در خطبه اول نهج البلاغه در توصیف فرشتگان و گروه هاى مختلف آنها مى خوانیم : و منهم الحفظة لعباده : گروهى از آنها حافظان بندگان اویند
البته عدم آگاهى از وجود این فرشتگان از طریق حس یا از طریق علوم و دانش هاى طبیعى هرگز نمى تواند دلیل بر نفى آنها باشد چرا كه قرآن مجید و همچنین مذاهب دیگر خبر از امور فراوانى كه ما وراء حس انسان است داده اند كه بشر از طرق عادى نمى تواند از آنها آگاهى یابد.
از این گذشته همانگونه كه در بالا گفتیم ما در زندگى روزانه خود، نشانه هاى واضحى از وجود چنین نیروى محافظى مى بینیم و احساس مى كنیم كه در برابر بسیارى از حوادث مرگبار بطور اعجاز آمیزى نجات مى یابیم كه تفسیر و توجیه همه آنها از طریق عادى و یا حمل بر تصادف مشكل است .