موضوع: گروه جندالله نماد افراط گرایی مذهبی در ایران

بازتاب این اقدام تروریستی در داخل و خارج کشور ، مانند بازتاب اقدام تروریستی تاسوکی بود . در این مرحله گروهک جندالله برای افکار عمومی داخل کشور و منطقه کاملاً شناخته شد و آنچه مهم بود ، این بود که به دلیل نوع اقدامات تروریستی این گروه ، اعضای آن مورد تنفر مردم و به خصوص مردم بلوچستان و اهل سنت قرار گرفتند . زیرا آنها جنایات خود را تحت عنوان دفاع از قوم بلوچ و اهل سنت انجام می دادند ، در حالی که این اقوام بنا بر اعتقادات دینی و ملی خود همواره مخالف این نوع رفتارها بوده و هستند . این نوع اقدامات تروریستی گروه ، باعث شد مردم سیستان و بلوچستان نام گروه را " جندالشیطان " گذارند .

محکوم کردن این اقدامات تروریستی توسط علمای اهل سنت ، ریش سفیدان ، معتمدین و تحصیل کردگان قوم بلوچ ، موجب عکس العمل عبدالمالک نسبت به آنان شد . وی در صحبت های خود با رسانه های بیگانه علل موضع گیری آنان علیه گروه تروریستی جندالله را مزدوری و ترس از نظام جمهوری اسلامی خواند . البته این اظهارات باعث عصبانیت بیشتر بزرگان منطقه شد و همچنان مواضع بعدی آنان علیه گروه ریگی را در پی داشت . این مواضع اثر مطلوبی در جلوگیری از نشر و گسترش گرایشات تروریستی با نگاه " سلفی تکفیری" داشت و به نوعی باعث انزوا و عقب نشینی گروه جندالله شد ، به گونه ای که باعث تغییر تاکتیک گروه در انجام عملیات های بعدی شد .

معذلک انجام اقدامات تروریستی تاسوکی و دارزین و پوشش رسانه ای شبکه های خارجی و پخش سی دی های این جنایات در منطقه باعث جذب تعدادی از افراد سرخورده و ماجراجو به گروه شد و گروه نیز جهت تأمین منابع مالی و ایجاد رعب و وحشت ، با اعزام تیم ها از خارج به داخل استان اقدام به گروگان گیری افراد متمول و اخذ مبالغی از خانواده آنها جهت آزاد سازی کرد .

گروه ریگی با ایجاد پایگاه های جدید به دنبال گسترش عملیات در داخل شهرها بود که با اقدامات اطلاعاتی نیروهای امنیتی ، اکثر آنها شناسایی و باندهای اعزامی و پشتیبان های آنها در داخل استان در بهار سال 85 ، شناسایی و متلاشی شدند . بر این اساس 17 نفر از اعضای قدیم و جدید در یک سلسله عملیات دستگیر شدند و این اقدامات باعث شد گروه به مدت 6 ماه عملیات مؤثری در سطح منطقه نداشته باشد .

4. تغییر تاکتیک گروه در عملیات های تروریستی

دور جدید عملیات های گروه با رویکرد جدید در داخل شهر زاهدان در زمستان سال 85 آغاز شد . در این رویکرد عناصر آموزش دیده گروه توسط القاعده حجم زیادی مواد منفجره به داخل کشور وارد کردند . آنها با ربایش افراد مسافرکش شیعه ، کشتن آنها و گذاشتن جسد داخل خودروی سرقتی ، محموله ای سنگین از مواد منفجره داخل خودرو سرقتی تعبیه کرده و در محل هایی منفجر می کردند .

در این راستا سه بمب گذاری طراحی شد . اولی در مقابل استانداری انجام شد که خسارت جانی نداشت . بمب دوم در مسیر سرویس پادگان انتظامی کار گذاشته شد که قبل از انفجار کشف و خنثی شد . بمب سوم هم در مسیر اتوبوس سرویس سپاه کار گذاشته شد که منجر به تخریب اتوبوس و شهادت و مجروح شدن سرنشینان آن شد .

البته مواد منفجره وارده بیش از اینها بوده و برای یک سلسله عملیات های دیگری از این نوع تهیه شده بود که با تلاش اطلاعاتی نیروهای امنیتی و همکاری مردم ، 8 نفر از عناصر تیم شناسایی و دستگیر شدند . در خانه تیمی آنها مقادیر زیادی اسلحه و مهمات از جمله 500 پوند تی.ان.تی کشف شد . البته این دور عملیات از جهت تبلیغاتی و جذب نیرو برای گروه مؤثر بود و گروه نیز با رضایتی که از اقدام تروریستی خود داشت ، قصد ادامه آن را در ذهن می پروراند .

5. دوران فترت گروه ریگی

از ابتدای اسفند 1385 تا خرداد 1387 به مدت 16 ماه گروه اقدام به اعزام 15 تیم عملیاتی جهت گروگان گیری ، بمب گذاری و ترور مسئولین کرد . همه تیم های اعزامی توسط نیروهای امنیتی ضربه خوردند و بدون عملیات موفقی همگی آنان دستگیر و یا در عملیات ها معدوم شدند . سرآمد این اقدامات تروریستی اعزام تیمی متشکل از ده نفر به سرکردگی جانشین گروه به نام " حسین شنبه زهی " معروف به " یاسر " جهت انجام یک سلسله عملیات تروریستی در استان سیستان و بلوچستان از جمله ترور نماینده ولی فقیه در استان ، انفجار مسجد جامع شیعیان ایرانشهر در حین برپایی نماز جمعه و ترور دیگر مسئولین بود .

اما همه اعضای تیم شناسایی شدند و مورد ضربه قرار گرفتند که 4 نفر از اعضا به همراه سر تیم به هلاکت رسیدند و 6 نفر دیگر از جمله مولوی عبدالقدوس ملازهی و مولوی یوسف ، دستگیر و به دار مجازات آویخته شدند . دو خانه تیمی به همراه مقادیر زیادی سلاح و مهمات و از جمله 1000 پوند مواد منفجره نیز کشف و ضبط شد .

ضربات پیاپی به تیم های اعزامی گروه در سال های 85 و 86 و ابتدای سال 87 ، هم از نظر روحی و روانی روی اعضاء گروه تأثیر منفی گذاشت و هم از نظر رسانه ای و افکار عمومی برای گروه هزینه بر شد . از سوی دیگر ، چون نیروهای امنیتی اقدامات صورت گرفته بر روی تیم های تروریستی اعزامی و خنثی کردن عملیات های طراحی شده آنها را رسانه ای نکردند ، نام گروه کم کم در ذهن مردم کمرنگ شد و این مسئله باعث کاهش جذب نیرو در گروه شد . به گونه ای که محافل خصوصی و عمومی استان که از اعزام تیم ها و ضربات وارده به آنها بی اطلاع بودند ، از زوال و انحلال گروه بحث می کردند .