سید حسن صدر
صدرالدين سيد حسين فرزند سيد هادی یکی از اکابر علمای اماميه در قرن اخير بود. صدر فقيهی کامل حکيمی متکلم، مجتهدی اصولی و عالمی بارع و خدادوست بود. معظم له عموزاده آيت الله صدر شهيد و آقای آقا موسی صدر است و همان گونه که قبلا اشاره شد بيت حاج سيد اسماعيل همگان از پرچمداران بزرگ مکتب جد خويش بوده و هستند. سيد حسن صدر قبل از بلوغ مقدمات علوم فقهی را به پايان برد و در سنين جوانی به درجه اجتهاد رسيد. او در فقه و اصول و علم کلام و حکمت و علم رجال و حديث تبحر داشت. اين سيد بزرگوار عصر شيخ انصاری و صاحب جواهر را تا حدودی درک کرد و در زمان زعامت ميرزا در سامرا خود از علما و اساتيد بزرگ حوزه نجف و کربلا بود. مرحوم صدر جديتی زياد در تأليف کتاب داشت. از آثار معروف او کتاب تأسيس الشيعه (یا شيعه و فنون اسلامی) است که مجلدات متعدد آن معرف رجال اسلام و شخصيتهای علمی جهان تشيع می باشد. در کتاب مذکور صدر مرحوم پايه گذاران علوم مختلف جديده و قديمه را ريشه یابی نموده و بعد از تحقيق بدين نتيجه می رسيد که متبکر و مؤسس اوليه آن دانش از شاگردان امام صادق و امام باقر عليهما السلام بوده اند.
از آثار ديگر او حدائق الوصول در علم اصول، سبيل الرشاد در شرح نجاة العباد، سبيل الصالحين، سبيل النجاة، مجالس المؤمنين، مختلف الرجال و کتاب نهايه است. کتب مزبور در چند جلد است. کتاب نهايه در فضائل و مناقب ائمه معصومين و تاريخ زندگی و عصر آل عصمت در چند جلد به رشته تحرير رفته است. اين نويسنده توانا سرانجام در 11 ربيع الاول سال 1354 در سن 82 سالگی وفات نمود.