عهد آسمانى
15-01-2011, 16:54
شوخی و مزاح در سیره معصومان
ghalb2ghalb2ghalb2ghalb2
«شوخی و مزاح» یکی از نیازهای روحی انسان است؛ چرا که روح مانند جسم، به واسطۀ فعالیتهای روزمره و ناملایمات و فشارهای روحی، خسته می¬شود و برای زدودن کسالت و ملالت و به دست آوردن نشاط روحی، شوخی و مزاح لازم است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «مؤمن شوخ و زنده دل است و منافق سخت و غضبناک».1
«فضل بن ابی قرّه» می¬گوید: امام صادق علیه¬السلام فرمود:
«ما مِن مُؤمِنٍ اِلا وَفیهِ دِعابَهٌ قُلتُ وَ مَا الدّعابَه؟ قالَ اَلمِزاحُ».
«مؤمنی نیست مگر اینکه دعابه دارد، راوی می¬گوید: به حضرت عرض کردم: دعابه چیست؟ حضرت فرمود: مقصود، مزاح و شوخی است».
پیشوای مالکی¬ها می¬گوید: امام صادق علیه¬السلام بسیار شوخ طبع و خندان بود.
امام صادق علیه¬السلام به «یونس شیبانی» که از اصحاب و یاران او بود، فرمود: «شوخی شما اصحاب با یکدیگر چه مقدار است؟»
عرض کردم: کم است. حضرت فرمود: «این گونه نباشید، به درستی که شوخ طبعی از حسن خلق است و همانا شما بدین وسیله برادر خود را شاد می¬کنید، همانگونه که رسول خدا صلی الله علیه و آله اهل شوخی و مزاح بودند تا سرور و شادی را در قلب اصحاب ایجاد کنند».
در سیرۀ آن حضرت آمده است: «اگر یکی از اصحابش را غمگین می¬یافت، او را با شوخی شادمان می¬ساخت». و متقابلاً اگر پیامبر صلی الله علیه و آله محزون بود دیگران او را شاد می-کردند. نقل شده است روزی پیامبر صلی الله علیه و آله به شدت ناراحت بود ناگهان عربی از راه رسید که می¬خواست سؤالی از حضرت بپرسد اصحاب گفتند: رسول اکرم امروز به شدت ناراحت است مرد عرب گفت به خدا قسم تا او تبسّم نکند رهایش نمی کنم.
نزد حضرت آمد و گفت شنیده ام که دجال هنگام ظهور مقداری آبگوشت برای مردم می آورد و مردم از گرسنگی در معرض هلاکت هستند. آیا اگر او را می دیدم از آن غذا نخورم تا بمیرم یا آنقدر بخورم که سیر شوم بعد به خدا ایمان آورم و از دجّال بیزاری جویم.
پیامبر صلی الله علیه و آله چندان خندید که دندانهایش نمایان شد و فرمود: خداوند مؤمنین را از دجّال بی نیاز می کند.
labkhandgollabkhandgollabkhandgollabkhandgollabkha ndgollabkhandgollabkhandgollabkhandgollabkhand
ghalb2ghalb2ghalb2ghalb2
«شوخی و مزاح» یکی از نیازهای روحی انسان است؛ چرا که روح مانند جسم، به واسطۀ فعالیتهای روزمره و ناملایمات و فشارهای روحی، خسته می¬شود و برای زدودن کسالت و ملالت و به دست آوردن نشاط روحی، شوخی و مزاح لازم است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «مؤمن شوخ و زنده دل است و منافق سخت و غضبناک».1
«فضل بن ابی قرّه» می¬گوید: امام صادق علیه¬السلام فرمود:
«ما مِن مُؤمِنٍ اِلا وَفیهِ دِعابَهٌ قُلتُ وَ مَا الدّعابَه؟ قالَ اَلمِزاحُ».
«مؤمنی نیست مگر اینکه دعابه دارد، راوی می¬گوید: به حضرت عرض کردم: دعابه چیست؟ حضرت فرمود: مقصود، مزاح و شوخی است».
پیشوای مالکی¬ها می¬گوید: امام صادق علیه¬السلام بسیار شوخ طبع و خندان بود.
امام صادق علیه¬السلام به «یونس شیبانی» که از اصحاب و یاران او بود، فرمود: «شوخی شما اصحاب با یکدیگر چه مقدار است؟»
عرض کردم: کم است. حضرت فرمود: «این گونه نباشید، به درستی که شوخ طبعی از حسن خلق است و همانا شما بدین وسیله برادر خود را شاد می¬کنید، همانگونه که رسول خدا صلی الله علیه و آله اهل شوخی و مزاح بودند تا سرور و شادی را در قلب اصحاب ایجاد کنند».
در سیرۀ آن حضرت آمده است: «اگر یکی از اصحابش را غمگین می¬یافت، او را با شوخی شادمان می¬ساخت». و متقابلاً اگر پیامبر صلی الله علیه و آله محزون بود دیگران او را شاد می-کردند. نقل شده است روزی پیامبر صلی الله علیه و آله به شدت ناراحت بود ناگهان عربی از راه رسید که می¬خواست سؤالی از حضرت بپرسد اصحاب گفتند: رسول اکرم امروز به شدت ناراحت است مرد عرب گفت به خدا قسم تا او تبسّم نکند رهایش نمی کنم.
نزد حضرت آمد و گفت شنیده ام که دجال هنگام ظهور مقداری آبگوشت برای مردم می آورد و مردم از گرسنگی در معرض هلاکت هستند. آیا اگر او را می دیدم از آن غذا نخورم تا بمیرم یا آنقدر بخورم که سیر شوم بعد به خدا ایمان آورم و از دجّال بیزاری جویم.
پیامبر صلی الله علیه و آله چندان خندید که دندانهایش نمایان شد و فرمود: خداوند مؤمنین را از دجّال بی نیاز می کند.
labkhandgollabkhandgollabkhandgollabkhandgollabkha ndgollabkhandgollabkhandgollabkhandgollabkhand