رایکا
11-10-2009, 18:41
یکی‌از مسائلی‌که‌در ایام‌نوجوانی‌و جوانی‌مطرح‌است، افراط در دوستی‌ومحبت‌به‌هم‌سالان است. متأسفانه‌این‌حالت‌در شما دیده‌می‌شود ( حتی به حدی که نمی توانید با او یک رابطه عدی داشته باشید و به طور عادیسخن گویید.) دستور اسلام‌میانه‌روی‌در رفاقت‌و مهرورزی‌است. امام‌علی(ع) می‌فرماید: "با دوست‌مورد علاقه‌ات‌به‌مدارا دوستی‌کن؛شاید روزی‌دشمنت‌گردد، و در اظهار بی‌مهری‌نسبت‌به‌کسی‌که موردخشمت‌قرار گرفته‌مدارا کن؛ شاید روزی‌دوستت‌شود".(1)
محبت‌افراطی‌پیامدهای‌نا واری‌دارد که‌توجه‌به‌آن‌ها می‌تواند تاحد زیادی‌در تعدیل‌محبت‌مؤثر باشد. مهم‌ترین‌اثرش‌آن‌است‌ک وابستگی شدید روحی‌ایجاد کند. توصیه ما آن‌است‌که‌هر چه‌زودتر این‌وابستگی‌را کم‌کنید، زیرا هر چه‌رابطه‌شما با دوستتان‌ناگستنی‌باشد،سرا نجام‌باید روزی‌از هم‌جدا شوید. در دوران‌تحصیلی‌در کنار یکدیگرهستید اما پس‌از فراغ‌از تحصیل‌و تشکیل‌خانواده، ناگزیر باید همدیگررا ترک‌نمایید. از طرفی‌با گزینش‌همسر بخش‌عظیمی‌از محبت‌و عاطفة‌شما به‌سمت‌همسرتان‌گسیل‌خوا هد شد. بنابراین‌عقل‌و منطق‌حکم‌می‌کند رابطة‌دوستی‌را که‌سرانجامی‌چنان‌دارد، از ابتدا تعدیل‌کنیم‌تا به‌افسردگی‌و روان‌پریشی‌مبتلا نشویم .
نکته‌دیگر که‌در تعدیل‌دوستی‌بسیار مؤثر است، تقویت‌محبت‌و عشق‌به‌معشوق‌واقعی‌است . امام‌سجاد (ع) عرض‌می‌کند: "ای‌خدا، کیست‌که‌شیرینی‌محبت‌تو را چشیده‌و جز تو کسی‌را طلب‌کرد؟!".(2)
محبت‌افراطی‌پیامدهای‌نا واری‌دارد که‌توجه‌به‌آن‌ها می‌تواند تاحد زیادی‌در تعدیل‌محبت‌مؤثر باشد. مهم‌ترین‌اثرش‌آن‌است‌ک وابستگی شدید روحی‌ایجاد کند. توصیه ما آن‌است‌که‌هر چه‌زودتر این‌وابستگی‌را کم‌کنید، زیرا هر چه‌رابطه‌شما با دوستتان‌ناگستنی‌باشد،سرا نجام‌باید روزی‌از هم‌جدا شوید. در دوران‌تحصیلی‌در کنار یکدیگرهستید اما پس‌از فراغ‌از تحصیل‌و تشکیل‌خانواده، ناگزیر باید همدیگررا ترک‌نمایید. از طرفی‌با گزینش‌همسر بخش‌عظیمی‌از محبت‌و عاطفة‌شما به‌سمت‌همسرتان‌گسیل‌خوا هد شد. بنابراین‌عقل‌و منطق‌حکم‌می‌کند رابطة‌دوستی‌را که‌سرانجامی‌چنان‌دارد، از ابتدا تعدیل‌کنیم‌تا به‌افسردگی‌و روان‌پریشی‌مبتلا نشویم .
نکته‌دیگر که‌در تعدیل‌دوستی‌بسیار مؤثر است، تقویت‌محبت‌و عشق‌به‌معشوق‌واقعی‌است . امام‌سجاد (ع) عرض‌می‌کند: "ای‌خدا، کیست‌که‌شیرینی‌محبت‌تو را چشیده‌و جز تو کسی‌را طلب‌کرد؟!".(2)