خادمه زینب کبری(س)
18-01-2011, 13:12
foz3فوت و فن های تربیتی!foz3
آثار نامطلوب خشونت در تربیت
یکی از شایع ترین عواملی که اثرات تربیتی سویی در فرزندان مخصوصا نوجوانان بر جای می گذارد استفاده ی بیجا از خشونت و شدت، عمل است؛ چه بسا افرادی که قربانی خشونت والدین و بویژه پدر شده و از تربیت سالم محروم گشته اند. این گونه افراد به علت برخوردهای خشن و مستبدانه، گرفتار عقده ی حقارتند و همین عقده ی حقارت، سرچشمه ی بسیاری رفتارهای نادرست در آنهاست. کبر و غرور یکی از این رفتارهای ناشایست است که از عقده ی حقارت سرچشمه می گیرد. این نوع کبر و غرور به واقع عکس العمل روانی آنها در برابر احساس حقارت است.
علاوه بر آن، رفتار خشونت آمیز پدر و یا مادر فضای خانه را از صمیمیت و همدلی عاری می سازد و بذر کینه و دشمنی را در ضمیر فرزندان می پاشد.
آثار مثبتی که ممکن است در کوتاه مدت در خشونت وجود داشته باشد ، برخی پدران و مادران را به اشتباه انداخته می پندارند که در درازمدت نیز چنان آثار مثبتی وجود خواهد داشت.
کودکان یا نوجوانانی که فعلاً مفری ندارند ممکن است در برابر خشونت تسلیم شوند اما آیا این وضع برای همیشه می پاید؟ و آیا فرزندی که همواره از سختگیریهای بی مورد و خشونت بیجای پدر و مادر در رنج است، می تواند رابطه ی روحی و پیوند عاطفی با آنها برقرار کند و برای همیشه در کنار آنها باقی بماند؟
این گونه خشونت ها بویژه در دوران نوجوانی موجب پیدایش بدبینی نسبت به زندگی و احساس پوچی و بدبختی در نوجوانان می شود؛ گویی آنها از زندگی خود سیر و از ادامه ی آن ناخشودند زیرا جاذبه ای که بتواند آنها را جذب کند در زندگی آنها وجود ندارد. پیدایش چنین روحیه ای در نوجوانان زمینه را برای انواع انحرافها فراهم می سازد و آنها را بسرعت به سوی عواملی که بتوانند اضطراب و نارآرامی آنها را – هر چند به طور موقت – فرو نشانند، سوق می دهد. اعتیاد، دوستی های خطرناک و انحرافات جنسی از آن جمله اند.
دوره ی نوجوانی دورانی است که در آن نوجوان به طور طبیعی دستخوش تلاطم روحی، سردرگمی، فشار و طوفان درونی است و نیازمند آرامش و حمایت و همدلی است و بیش از همه چشم امید او به خانواده ی خویش است. حال اگر پدر و مادری به جای این که آب آرامش بر آتش درون او بریزند و او را در زیر بال و پر مهر و عطوفت خود پناه دهند، بر تلاطم و ناآرامی او بیافزایند ، فرزند وضعیت سخت تری خواهد داشت.
roz2roz2roz2roz2
آثار نامطلوب خشونت در تربیت
یکی از شایع ترین عواملی که اثرات تربیتی سویی در فرزندان مخصوصا نوجوانان بر جای می گذارد استفاده ی بیجا از خشونت و شدت، عمل است؛ چه بسا افرادی که قربانی خشونت والدین و بویژه پدر شده و از تربیت سالم محروم گشته اند. این گونه افراد به علت برخوردهای خشن و مستبدانه، گرفتار عقده ی حقارتند و همین عقده ی حقارت، سرچشمه ی بسیاری رفتارهای نادرست در آنهاست. کبر و غرور یکی از این رفتارهای ناشایست است که از عقده ی حقارت سرچشمه می گیرد. این نوع کبر و غرور به واقع عکس العمل روانی آنها در برابر احساس حقارت است.
علاوه بر آن، رفتار خشونت آمیز پدر و یا مادر فضای خانه را از صمیمیت و همدلی عاری می سازد و بذر کینه و دشمنی را در ضمیر فرزندان می پاشد.
آثار مثبتی که ممکن است در کوتاه مدت در خشونت وجود داشته باشد ، برخی پدران و مادران را به اشتباه انداخته می پندارند که در درازمدت نیز چنان آثار مثبتی وجود خواهد داشت.
کودکان یا نوجوانانی که فعلاً مفری ندارند ممکن است در برابر خشونت تسلیم شوند اما آیا این وضع برای همیشه می پاید؟ و آیا فرزندی که همواره از سختگیریهای بی مورد و خشونت بیجای پدر و مادر در رنج است، می تواند رابطه ی روحی و پیوند عاطفی با آنها برقرار کند و برای همیشه در کنار آنها باقی بماند؟
این گونه خشونت ها بویژه در دوران نوجوانی موجب پیدایش بدبینی نسبت به زندگی و احساس پوچی و بدبختی در نوجوانان می شود؛ گویی آنها از زندگی خود سیر و از ادامه ی آن ناخشودند زیرا جاذبه ای که بتواند آنها را جذب کند در زندگی آنها وجود ندارد. پیدایش چنین روحیه ای در نوجوانان زمینه را برای انواع انحرافها فراهم می سازد و آنها را بسرعت به سوی عواملی که بتوانند اضطراب و نارآرامی آنها را – هر چند به طور موقت – فرو نشانند، سوق می دهد. اعتیاد، دوستی های خطرناک و انحرافات جنسی از آن جمله اند.
دوره ی نوجوانی دورانی است که در آن نوجوان به طور طبیعی دستخوش تلاطم روحی، سردرگمی، فشار و طوفان درونی است و نیازمند آرامش و حمایت و همدلی است و بیش از همه چشم امید او به خانواده ی خویش است. حال اگر پدر و مادری به جای این که آب آرامش بر آتش درون او بریزند و او را در زیر بال و پر مهر و عطوفت خود پناه دهند، بر تلاطم و ناآرامی او بیافزایند ، فرزند وضعیت سخت تری خواهد داشت.
roz2roz2roz2roz2