۩ |||||| ۩ الم یعلم بان الله یری( نمیتوانم گنـــاه نکنم! ) ۩ |||||| ۩

[شكوه انتظار]

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_besm_001.gif
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_329.gif
نمیتوانم گناه نکنم!

http://img.tebyan.net/big/1388/10/23713632721356322510623523952104195245247245.jpg
ایمان به خدا،
و یاد او در همه حال و اعتقاد به اینکه همه ما در محضر خدا هستیم از اساسى ترین اهرم هاى بازدارنده از گناه است ،
اثر و نقشى که این عقیده در کنترل انسان و جلوگیرى از طغیان غرائز حیوانى دارد، هیچ چیز چنین اثر و نقشی را ندارد.
و قدرت ایمان به خدا و یاد او در ریشه کن نمودن گناه از همه ى قدرت ها نیرومندتر است .
سازمان هاى پلیسى و انتظامى با فقدان ایمان و تکیه گاه معنوى هرگز نمى توانند در اصلاح فرد و جامعه توفیق یابند.

ایمان به خدا و اعتقاد به آگاهى او بر همه چیز و حضور او در همه جا، در انسان آنچنان نیرویى در برابر گناه به وجود مى آورد که او را همچون سپرى فولادین و نفوذ ناپذیر در برابر گناهان مى کند.

نیروهاى انتظامى و امنیتى ، هر چند قوى و گسترده باشند قادر به جلوگیرى از گناهان مخفى نیستند و هرگز نمى توانند در کنترل گناهان در خلوت نقشى داشته باشند.
ولى ایمان درونى مى تواند نقش خلل ناپذیرى در بازدارى انسان از گناهان آشکار و پنهان ایفا کند، بر همین اساس در آیات و روایات بر نقش ایمان در بازدارى از گناه بسیار تکیه شده است ؛
به عنوان نمونه قرآن مى فرماید:
«ألَم یَعلَم بِأنّ اللّه یَرى» 1 ؛
آیا انسان نمى داند که خداوند همه اعمالش را مى بیند؟
«إنّ ربّک لَبِالمِرصاد» 2 ؛
قطعاً پروردگار تو در کمینگاه است .
«یَعلَم خائِنَة الاَعیُن و ما تُخفِى الصُّدور »3 ؛
خداوند چشم هایى را که به خیانت گردش مى کند، مى داند و بر آنچه در سینه ها پنهان است، آگاه مى باشد.
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_353eg4y1.gif

[شكوه انتظار]

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_353eg4y1.gif
در قرآن واژه ى "بصیر" (خدا بیناست) 51 بار،
و واژه "سمیع " (خدا شنواست ) 49 بار آمده است.
این آیات به روشنى بیان مى کند که همه ما در محضر خداى بزرگ هستیم .
در هرجا، در خلوت و جلوت ، هر کارى بکنیم و حتى اگر در فکر و مغز خود، مطلبى را تصور کنیم ، خداوند به آن آگاه است و در کمین انسان گنهکار است ؛


در مـقـامى کـه کنى قصد گناه گـر کنـد کودکـى از دور نگاهشـرم دارى ، زگـنــه در گــذرىپـرده عصمـت خـود را ندرىشـرم بــادت کــه خداوند جهان کـه بـود خـالق اسـرار نهـانبر تو باشد نظرش بى گه و گاهتو کنى در نظرش قصد گناه


راننده وقتى که به چهارراه مى رسد،
همین که چراغ راهنمایى قرمز شد،
از ترس پلیس و جریمه
توقف مى کند،
آیا نباید انسان در محضر خدا و در برابر دید خدا، خود را کنترل کند؟!
و از مجازات الهى بترسد؟
در دعاى "یستشیر" که از رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله نقل شده مى خوانیم :
أسمَع السّامَعین أبصَر النّاظِرین ؛
خدواندى که شنواترین شنواها و بیناترین بینندگان است .
امیرمؤمنان على علیه السلام مى فرماید:
اتّقوا مَعاصِى اللّه فى الخَلوات ، فانّ الشّاهِد هو الحاکم 4 ؛
از معصیت خدا در پنهانى و خلوتگاه ها بپرهیزید، چرا که شاهد همان دادرس ‍ است .
ولا تَهتکوا أستارکم عند مَن یَعلم اسرارکم 5 ؛
پرده خویش را در نزد خداوندى که از اسرارتان آگاه است ، ندرید.
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_353eg4y1.gif

[شكوه انتظار]

http://img.tebyan.net/big/1388/09/55231501111952223156214166987432247104119.jpg
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_353eg4y1.gif
شخصى به حضور امام حسین علیه السلام آمد و عرض کرد:
اى فرزند رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله من یک شخص گنهکار هستم و نمى توانم گناهم را ترک کنم ،
مرا موعظه کن . حضرت علیه السلام فرمود:
إفعَل خَمسَة اشیاء و اذنب ما شئت ....6 ؛
پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه مى خواهى گناه کن ؛
روزى خدا را مخور،
و آنچه مى خواهى گناه کن .
از زیر حکومت خدا بیرون برو
و آنچه خواهى گناه کن.
جایى را انتخاب کن تا خدا تو را نبیند
و هر چه خواهى گناه کن .
وقتى عزرائیل براى گرفتن جانت نزد تو آمد او را از خود بران
و هرچه خواهى گناه کن .
و زمانى که مالک دوزخ تو را به سوى آتش برد، تو به سوى آتش مرو
و آنچه خواهى گناه کن .

دعا1یاد خـــــدادعا2

بدون شک یکى از عوامل زمینه ساز گناه غفلت و سرمستى است ،
و ذکر و یاد خدا از عوامل بازدارنده ى گناه مى باشد.
امام باقر علیه السلام فرمودند:7
سه چیز از مهمترین امورى است که خداوند بر خلق فرض کرده است :
انصاف و فداکارى در مورد برادر ایمانى و یاد خدا در هر حال.
سپس فرمود:
یاد خدا آنست که هنگام نزدیک شدن به گناه ، انسان به یاد خدا بیفتد و همین امر او را از گناه باز دارد.
آنگاه فرمود: همین است سخن خداوند که مى فرماید:
«إنّ الّذینَ اتّقوا إذا مَسّهم طائف مِن الشّیطان تذکروا فاذا هم مُبصِرون»8 ؛
پرهیزکاران هنگامى که گرفتار وسوسه هاى شیطان شوند بیاد خدا مى افتند و بینا مى گردند.
امام صادق علیه السلام در ضمن گفتارى درباره ى ذکر خدا فرمودند:
منظور، یاد کردن خداست
به هنگامى که انسان با حلال و حرام روبرو مى شود اگر طاعت خدا باشد آن را انجام مى دهد و اگر معصیت باشد آن را ترک مى کند.9
تذکر این نکته در اینجا لازم است که در قرآن از امورى مانند:
شیطان ، اموال ، اولاد، تجارت و تمتع بیش از حد از متاع دنیا، به عنوان عوامل غفلت و مانع ذکر، سخن به میان آمده است .
بنابراین ذکر خدا،
وقتى ثمربخش و بازدارنده گناه است که حجاب هاى غفلت سر راه آن قرار نگیرد.
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_353eg4y1.gif
منبع : گناه شناسى محسن قرائتى ، تنظیم و نگارش : محمدى اشتهاردى

1- سوره علق آیه 14.
2- سوره فجر آیه 14.
3- سوره مؤمن آیه 19.
4- نهج البلاغه ، حکمت 324.
5- نهج البلاغه ، خطبه 203.
6- بحارالانوار، ج 17، منهاج الشهاده ، ص 311.
7- بحارالانوار، ج 93 ص 379. میزان الحکمه ، ج 3 ص 425.
8- اعراف آیه 201.
9- بحارالانوار، ج 93 ص 154.