نرگس منتظر
03-02-2011, 13:54
از نوفل لوشاتو تا مدرسه رفاه
يكي دو هفته مانده به اينكه امام تشريف بياورند، از دفتر امام در پاريس با آيت الله مطهري تماس گرفتند و خبر بازگشت امام را اعلام كردند. آيت الله مطهري با تشكيل جلسه ستاد استقبال را تشكيل دادند.
اسدالله بادامچيان، يكي از اعضاي ستاد، درباره ي چگونگي شكل گيري آن مي گويد:
"كميته ي استقبال از امام خميني با تصميم امام براي بازگشت به ايران در سپيده دم شنبه 30 دي ماه 1357 در منزل آيت الله شهيد مطهري پايه گذاري شد. حدود 22 روز كارش طول كشيد. در نيمه شب شنبه 30/10/57، شهيد حاج محمدصادق اسلامي به من تلفن زد و گفت:
آيت الله مهطري تلفن زدند و گفتند از پاريس تماس گرفته اند كه امام فرموده اند من مي خواهم به ايران برگردم و روز جمعه ي آينده (5 بهمن) خواهم آمد و حالا كه شاه رفته، من به ايران خواهم آمد.
لذا صبح پس از نماز و طلوع فجر در منزل آيت الله مطهري بايد باشيم. سحر كه نماز خوانديم به منزل شهيد مطهري در دروس رفتيم. برادران ديگري چون شهيد اسلامي، شهيد كچويي، شهيد حسن اجاره دار، شهيد درخشان، آقاي شفيق نيز آمدند. بحث شد و محورهاي كار گفته شد.
نحوه ي ورود، محل استقرار، جايي كه توده هاي مردمي بتوانند به زيارت ايشان بيايند و رعايت نكات ايمني و حفاظتي بشود و تداركات و امكاناتي كه نياز هست و ساير موارد. شهيد مطهري گفت مراسم استقبال بايد ساده و مردمي و باشكوه باشد.
امام فرموده اند كه محل استقرار بايد در جنوب شهر تهران باشد و متعلق به دولت يا اشخاص نباشد.
آقاي شفيق پيشنهاد دادند مدرسه ي رفاه باشد كه در اختيار ياران روحانيت بود و توسط برادران مؤتلفه ي اسلامي ساخته شده و اداره مي شد و سابقه ي انقلابي و مردمي داشت.
يكي ديگر از دوستان دبستان علوي در كنار مدرسه ي رفاه را پيشنهاد كرد و فرد ديگري دبستان علوي در خيابان ايران را مطرح كرد.
قرار شد شهيد مطهري و شهيد بهشتي و آقاي شفيق محل هاي پيشنهادي را بازديد كنند و علاوه بر مدرسه ي رفاه كه تصويب شده بود، نحوه ي استفاده از محل هاي ديگر را بررسي نمايند و اين كار انجام شد.
سپس شهيد مطهري پيشنهاد كرد كه براي اداره ي امور بازگشت امام نياز به ستاد هست كه كارها را به طور مستقل اداره كند و محرمانه، زير نظر شوراي مركزي تشكيل مخفي خودمان باشد تا هم بتواند با دست باز كار كند و هم تشكل مخفي مذكور علني نشود و هم اگر مورد تهاجم طاغوتيان قرار گرفت، بشود كار را به راحتي جمع و جور كرد.
اين پيشنهاد انجام شد و نامش را شهيد مطهري "كميته ي استقبال از امام خميني" گذاشت و قرار شد از همان روز تشكيل شود. اعضاي اصلي و كارگردانان اين كميته چهار نفر بودند: شهيد مطهري (رئيس كميته)، شهيد آيت الله دكتر مفتح، شهيد حجت الاسلام والمسلمين محلاتي از روحانيت مبارز و بنده از طرف ياران مؤتلفه ي اسلامي.
سپس در آن روز پس از صحبت با شهيد آيت الله بهشتي (قبل از ظهر در منزلشان) قرار شد كه گر چه كار اصلي دست اين برادران است، اما در شوراي مركزي كميته از ساير گروه هاي سياسي نيز افرادي دعوت شوند كه سياست همه با هم اجرا شود و همه خود را در استقبال از امام سهيم بيابند.
لذا آقاي شاه حسيني از جبهه ي ملي كه فردي مذهبي و از دوستان آيت الله طالقاني بود و آقاي هاشم صباغيان از نهضت آزادي دعوت شدند و قرار شد كه آقاي دانش منفرد كه مدير مدرسه ي رفاه بود نيز در شورا باشد... اين هفت نفر اعضاي شوراي مركزي كميته ي استقبال از امام خميني شدند.
سه نفر هم عضو علي البدل شدند. آقاي دكتر حسين عالي، آقاي مهندس توسلي، آقاي تهرانچي.
محل ستاد، مدرسه ي رفاه تعيين شد. مسئوليت انتظامات و بسيج افراد به شهداي بزرگوار، اسلامي و كچويي سپرده شد.
مسئوليت تداركات به عهده ي شهيد درخشان و حاج محسن رفيق دوست گذاشته شد.
تأمين بودجه به عهده ي آقاي عسگراولادي و چند برادر ديگر بودند كه در غياب آقاي عسگراولادي كه به مأموريت نزد امام در پاريس بودند برادران ديگر از جمله شهيد درخشان انجام وظيفه مي كردند.
مسئوليت حفاظت مدرسه ي رفاه و اقامتگاه امام به عهده ي مرحوم حاج اكبر پوراستاد و شهيد اسلامي بود و مسئوليت تداركات داخلي مدرسه ي رفاه به عهده ي سيدرضا نيري گذاشته شد. مسئوليت حفاظت مسلحانه از امام و مراقبت هاي ويژه ي آقا، به حاج محسن رفيق دوست محول گشت.
مسئوليت تبليغات و امور فرهنگي و ساماندهي اجرايي به عهده ي بنده گذاشته شد. اين جانب مسئوليت اجراي تبليغات را به عهده ي حاج مهدي سعيد محمدي و آقاي حاج مرتضي لاجوردي گذاشتم و امور مربوط به اداره ي رسانه ها و خبرنگاران خارجي و مصاحبه ها را به شهيد دكتر مفتح سپرديم كه آقاي توسلي و چند نفر ديگر با ايشان همراهي مي كردند".
توكلي بينا درباره ي چگونگي كار اين كميته و اجراي برنامه ي استقبال از امام مي گويد:
"ستاد را ما در همين حسينيه ي ارشاد نزديك مسجد قبا تشكيل داديم. ديديم نمي شود. آمديم رفاه. ديديم رفاه، هم تلفن زيادتر است هم جا بزرگ تر و امكانات بيشتري هست. از دوستان و بچه هاي مؤتلفه هم خيلي استفاده كرديم. ما حدود 35 كيلومتر، از فرودگاه تا بهشت زهرا مسافت داشتيم.
شصت و پنج هزار نفر را براي انتظامات تقريبا گزينش كرديم. هر منطقه ي شهر را در اختيار يك آشنايي قرار داديم. براي همه بازوبند داده بوديم. بازوبندهاي پارچه اي چاپ كرده بوديم.
ابتدا كه چند روز اول بختيار منع كرد، فرودگاه را بست، ما شب و روز از رفاه تكان نمي خورديم و بچه ها شب و روز براي تدارك تشريف فرمايي حضرت امام مشغول بودند.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/59648483889846020846.gif
يكي دو هفته مانده به اينكه امام تشريف بياورند، از دفتر امام در پاريس با آيت الله مطهري تماس گرفتند و خبر بازگشت امام را اعلام كردند. آيت الله مطهري با تشكيل جلسه ستاد استقبال را تشكيل دادند.
اسدالله بادامچيان، يكي از اعضاي ستاد، درباره ي چگونگي شكل گيري آن مي گويد:
"كميته ي استقبال از امام خميني با تصميم امام براي بازگشت به ايران در سپيده دم شنبه 30 دي ماه 1357 در منزل آيت الله شهيد مطهري پايه گذاري شد. حدود 22 روز كارش طول كشيد. در نيمه شب شنبه 30/10/57، شهيد حاج محمدصادق اسلامي به من تلفن زد و گفت:
آيت الله مهطري تلفن زدند و گفتند از پاريس تماس گرفته اند كه امام فرموده اند من مي خواهم به ايران برگردم و روز جمعه ي آينده (5 بهمن) خواهم آمد و حالا كه شاه رفته، من به ايران خواهم آمد.
لذا صبح پس از نماز و طلوع فجر در منزل آيت الله مطهري بايد باشيم. سحر كه نماز خوانديم به منزل شهيد مطهري در دروس رفتيم. برادران ديگري چون شهيد اسلامي، شهيد كچويي، شهيد حسن اجاره دار، شهيد درخشان، آقاي شفيق نيز آمدند. بحث شد و محورهاي كار گفته شد.
نحوه ي ورود، محل استقرار، جايي كه توده هاي مردمي بتوانند به زيارت ايشان بيايند و رعايت نكات ايمني و حفاظتي بشود و تداركات و امكاناتي كه نياز هست و ساير موارد. شهيد مطهري گفت مراسم استقبال بايد ساده و مردمي و باشكوه باشد.
امام فرموده اند كه محل استقرار بايد در جنوب شهر تهران باشد و متعلق به دولت يا اشخاص نباشد.
آقاي شفيق پيشنهاد دادند مدرسه ي رفاه باشد كه در اختيار ياران روحانيت بود و توسط برادران مؤتلفه ي اسلامي ساخته شده و اداره مي شد و سابقه ي انقلابي و مردمي داشت.
يكي ديگر از دوستان دبستان علوي در كنار مدرسه ي رفاه را پيشنهاد كرد و فرد ديگري دبستان علوي در خيابان ايران را مطرح كرد.
قرار شد شهيد مطهري و شهيد بهشتي و آقاي شفيق محل هاي پيشنهادي را بازديد كنند و علاوه بر مدرسه ي رفاه كه تصويب شده بود، نحوه ي استفاده از محل هاي ديگر را بررسي نمايند و اين كار انجام شد.
سپس شهيد مطهري پيشنهاد كرد كه براي اداره ي امور بازگشت امام نياز به ستاد هست كه كارها را به طور مستقل اداره كند و محرمانه، زير نظر شوراي مركزي تشكيل مخفي خودمان باشد تا هم بتواند با دست باز كار كند و هم تشكل مخفي مذكور علني نشود و هم اگر مورد تهاجم طاغوتيان قرار گرفت، بشود كار را به راحتي جمع و جور كرد.
اين پيشنهاد انجام شد و نامش را شهيد مطهري "كميته ي استقبال از امام خميني" گذاشت و قرار شد از همان روز تشكيل شود. اعضاي اصلي و كارگردانان اين كميته چهار نفر بودند: شهيد مطهري (رئيس كميته)، شهيد آيت الله دكتر مفتح، شهيد حجت الاسلام والمسلمين محلاتي از روحانيت مبارز و بنده از طرف ياران مؤتلفه ي اسلامي.
سپس در آن روز پس از صحبت با شهيد آيت الله بهشتي (قبل از ظهر در منزلشان) قرار شد كه گر چه كار اصلي دست اين برادران است، اما در شوراي مركزي كميته از ساير گروه هاي سياسي نيز افرادي دعوت شوند كه سياست همه با هم اجرا شود و همه خود را در استقبال از امام سهيم بيابند.
لذا آقاي شاه حسيني از جبهه ي ملي كه فردي مذهبي و از دوستان آيت الله طالقاني بود و آقاي هاشم صباغيان از نهضت آزادي دعوت شدند و قرار شد كه آقاي دانش منفرد كه مدير مدرسه ي رفاه بود نيز در شورا باشد... اين هفت نفر اعضاي شوراي مركزي كميته ي استقبال از امام خميني شدند.
سه نفر هم عضو علي البدل شدند. آقاي دكتر حسين عالي، آقاي مهندس توسلي، آقاي تهرانچي.
محل ستاد، مدرسه ي رفاه تعيين شد. مسئوليت انتظامات و بسيج افراد به شهداي بزرگوار، اسلامي و كچويي سپرده شد.
مسئوليت تداركات به عهده ي شهيد درخشان و حاج محسن رفيق دوست گذاشته شد.
تأمين بودجه به عهده ي آقاي عسگراولادي و چند برادر ديگر بودند كه در غياب آقاي عسگراولادي كه به مأموريت نزد امام در پاريس بودند برادران ديگر از جمله شهيد درخشان انجام وظيفه مي كردند.
مسئوليت حفاظت مدرسه ي رفاه و اقامتگاه امام به عهده ي مرحوم حاج اكبر پوراستاد و شهيد اسلامي بود و مسئوليت تداركات داخلي مدرسه ي رفاه به عهده ي سيدرضا نيري گذاشته شد. مسئوليت حفاظت مسلحانه از امام و مراقبت هاي ويژه ي آقا، به حاج محسن رفيق دوست محول گشت.
مسئوليت تبليغات و امور فرهنگي و ساماندهي اجرايي به عهده ي بنده گذاشته شد. اين جانب مسئوليت اجراي تبليغات را به عهده ي حاج مهدي سعيد محمدي و آقاي حاج مرتضي لاجوردي گذاشتم و امور مربوط به اداره ي رسانه ها و خبرنگاران خارجي و مصاحبه ها را به شهيد دكتر مفتح سپرديم كه آقاي توسلي و چند نفر ديگر با ايشان همراهي مي كردند".
توكلي بينا درباره ي چگونگي كار اين كميته و اجراي برنامه ي استقبال از امام مي گويد:
"ستاد را ما در همين حسينيه ي ارشاد نزديك مسجد قبا تشكيل داديم. ديديم نمي شود. آمديم رفاه. ديديم رفاه، هم تلفن زيادتر است هم جا بزرگ تر و امكانات بيشتري هست. از دوستان و بچه هاي مؤتلفه هم خيلي استفاده كرديم. ما حدود 35 كيلومتر، از فرودگاه تا بهشت زهرا مسافت داشتيم.
شصت و پنج هزار نفر را براي انتظامات تقريبا گزينش كرديم. هر منطقه ي شهر را در اختيار يك آشنايي قرار داديم. براي همه بازوبند داده بوديم. بازوبندهاي پارچه اي چاپ كرده بوديم.
ابتدا كه چند روز اول بختيار منع كرد، فرودگاه را بست، ما شب و روز از رفاه تكان نمي خورديم و بچه ها شب و روز براي تدارك تشريف فرمايي حضرت امام مشغول بودند.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/59648483889846020846.gif