ملکوت* گامی تارهایی *
05-02-2011, 03:16
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17151137864527228301.jpg
ابوعبیده جرّاح نام کامل وی (عامر بن عبدالله بن جرّاح بن هلال بن ابی طلحه بن حارث فهری قرشی) از اصحاب محمّد (ص)پیغمبر اسلام و از جمله مهاجران است.
ابوعبیده در قبیله بنی حارث در مکّه ولادت یافت. در سال ۶۱۱ میلادی، ابوعبیده به توصیه ابوبکر اسلام آورد. او نخستین مرد از طایفه بنی حارث بود که اسلام آورد. اسلام آوردن او باعث شد که تحت شکنجهٔ قریش قرار بگیرد. به دستور محمّد(ص)، ابوعبیده به حبشه هجرت کرد.
در سال ۶۲۲ میلادی، ابوعبیده از حبشه به مدینه هجرت کرد. محمّد(ص) بین ابوعبیده و معاذ پسر جبل پیوند برادری بست.
ابوعبیده در جنگ بدر، علیه سپاه پدرش عبدالله بن جرّاح میجنگید. در این جنگ، عبدالله بن جرّاح راه را بر پسرش بست و آن دو به جنگ پرداختند. سرانجام، عبدالله بن جرّاح به دست ابوعبیده کشته شد. به روایت صحیح مسلم، وقتی این خبر به محمّد(ص) رسید، محمّد(ص) این آیه از قرآن را خواند: «هیچ قومی را نمییابی که ایمان به خدا و به روز رستاخیز دارند و با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدرانشان باشند، یا فرزندانشان، یا برادران یا خویشاوندان ایشان، آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر قلوب ایشان نوشت، و با روحش ایشان را استوار گردانید و آنها را در بهشتهایی وارد میکند که از زیر درختانش نهرهایی جاری است، در آن جاودانه میمانند، خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند، آنان طایفه خداوندند، و ایشان رستگارانند سوره مجادله- آیه ۲۲»
در سال ۶۲۵ میلادی، ابوعبیده در احد علیه خالد پسر ولید جنگید. در این جنگ بسیاری از مسلمانان فرار کردند، در حالی که ابوعبیده ایستادگی کرد و محمّد(ص) را از حمله سپاهیان قریش نجات داد. معروف است که چند دندان ابوعبیده در این جنگ شکست.
در سال ۶۲۷ میلادی، ابوعبیده در جنگ خندق و نیز جنگ بنی قریظه شرکت جست. او هم چنین با قبیلههای ثلعبه و انمار که روستاهای مسلمان را غارت میکردند جنگید و از این دو مأموریت جنگی پیروز بازگشت.
در سال ۶۲۸ میلادی، ابوعبیده در صلح حدیبیه شرکت کرد و در بیعت رضوان نیز حضور داشت. او هم چنین در این سال، در جنگ خیبر شرکت جست.
در سال ۶۲۹ هجری، محمّد(ص) عمروعاص را به ذات السّلاسل فرستاد و ابوعبیده را به فرماندهی سپاه رسانید. او در این نبرد، در کنار ابوبکر و عمر میجنگید. در همین سال ابوعبیده در مأموریتهای جنگی تربه، خثعم، و سیف الجرّه شرکت داشت.
در سال ۶۳۰ هجری، در واقعه فتح مکّه ابوعبیده فرماندهی یکی از چهار سپاه مسلمان را که از چهار جهت وارد مکّه میشدند، بر عهده گرفت.
پس از آن ابوعبیده فرماندهی سپاه را در جنگ حنین، و جنگ طائف بر عهده گرفت. هم چنین ابوعبیده در جنگ تبوک حاضر بود. در بازگشت از جنگ تبوک، محمّد(ص) ابوعبیده را برای تبلیغ اسلام به میان مسیحیان نجران فرستاد. ابوعبیده در میان مسیحیان نجران به قضاوت برگزیده شد و مدّتی در آن جا باقی ماند. مدّتی هم به دستور محمّد(ص) برای جمع آوری خراج به بحرین رفت. او در سال ۶۳۲ میلادی و در زمان وفات محمّد(ص) در مکه بود.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17151137864527228301.jpg
ابوعبیده جرّاح نام کامل وی (عامر بن عبدالله بن جرّاح بن هلال بن ابی طلحه بن حارث فهری قرشی) از اصحاب محمّد (ص)پیغمبر اسلام و از جمله مهاجران است.
ابوعبیده در قبیله بنی حارث در مکّه ولادت یافت. در سال ۶۱۱ میلادی، ابوعبیده به توصیه ابوبکر اسلام آورد. او نخستین مرد از طایفه بنی حارث بود که اسلام آورد. اسلام آوردن او باعث شد که تحت شکنجهٔ قریش قرار بگیرد. به دستور محمّد(ص)، ابوعبیده به حبشه هجرت کرد.
در سال ۶۲۲ میلادی، ابوعبیده از حبشه به مدینه هجرت کرد. محمّد(ص) بین ابوعبیده و معاذ پسر جبل پیوند برادری بست.
ابوعبیده در جنگ بدر، علیه سپاه پدرش عبدالله بن جرّاح میجنگید. در این جنگ، عبدالله بن جرّاح راه را بر پسرش بست و آن دو به جنگ پرداختند. سرانجام، عبدالله بن جرّاح به دست ابوعبیده کشته شد. به روایت صحیح مسلم، وقتی این خبر به محمّد(ص) رسید، محمّد(ص) این آیه از قرآن را خواند: «هیچ قومی را نمییابی که ایمان به خدا و به روز رستاخیز دارند و با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدرانشان باشند، یا فرزندانشان، یا برادران یا خویشاوندان ایشان، آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر قلوب ایشان نوشت، و با روحش ایشان را استوار گردانید و آنها را در بهشتهایی وارد میکند که از زیر درختانش نهرهایی جاری است، در آن جاودانه میمانند، خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند، آنان طایفه خداوندند، و ایشان رستگارانند سوره مجادله- آیه ۲۲»
در سال ۶۲۵ میلادی، ابوعبیده در احد علیه خالد پسر ولید جنگید. در این جنگ بسیاری از مسلمانان فرار کردند، در حالی که ابوعبیده ایستادگی کرد و محمّد(ص) را از حمله سپاهیان قریش نجات داد. معروف است که چند دندان ابوعبیده در این جنگ شکست.
در سال ۶۲۷ میلادی، ابوعبیده در جنگ خندق و نیز جنگ بنی قریظه شرکت جست. او هم چنین با قبیلههای ثلعبه و انمار که روستاهای مسلمان را غارت میکردند جنگید و از این دو مأموریت جنگی پیروز بازگشت.
در سال ۶۲۸ میلادی، ابوعبیده در صلح حدیبیه شرکت کرد و در بیعت رضوان نیز حضور داشت. او هم چنین در این سال، در جنگ خیبر شرکت جست.
در سال ۶۲۹ هجری، محمّد(ص) عمروعاص را به ذات السّلاسل فرستاد و ابوعبیده را به فرماندهی سپاه رسانید. او در این نبرد، در کنار ابوبکر و عمر میجنگید. در همین سال ابوعبیده در مأموریتهای جنگی تربه، خثعم، و سیف الجرّه شرکت داشت.
در سال ۶۳۰ هجری، در واقعه فتح مکّه ابوعبیده فرماندهی یکی از چهار سپاه مسلمان را که از چهار جهت وارد مکّه میشدند، بر عهده گرفت.
پس از آن ابوعبیده فرماندهی سپاه را در جنگ حنین، و جنگ طائف بر عهده گرفت. هم چنین ابوعبیده در جنگ تبوک حاضر بود. در بازگشت از جنگ تبوک، محمّد(ص) ابوعبیده را برای تبلیغ اسلام به میان مسیحیان نجران فرستاد. ابوعبیده در میان مسیحیان نجران به قضاوت برگزیده شد و مدّتی در آن جا باقی ماند. مدّتی هم به دستور محمّد(ص) برای جمع آوری خراج به بحرین رفت. او در سال ۶۳۲ میلادی و در زمان وفات محمّد(ص) در مکه بود.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17151137864527228301.jpg