۩♥♥♥۩شديدترين گناهان چيست۩♥♥♥۩

[seyed yasin]

هر چند كه بر اساس آيات قرآن كريم و روايات معصومين، گناهان به دو دسته صغيره (كوچك) و كبيره (بزرگ) تقسيم مي شوند يعني برخي از گناهان در مقايسه با ساير گناهان بزرگ تر و زشت تر بوده و آثار سوء بيشتري دارند؛ ولي هر گناهي از آن جهت كه مخالفت و تمرد از دستورهاى پروردگار محسوب مى شود بسيار زشت و ناپسند است و هيچ گناهى از اين لحاظ كوچك نيست و چنانچه كسى نافرمانى خدا را كوچك بشمارد مرتكب گناهى بس عظيم شده است .

[seyed yasin]

اميرالمؤمنين علي(عليه السلام) فرمودند: «أشد الذنوب ما استخف به صاحب؛ شديدترين گناه آن است كه صاحبش آن را كوچك بشمارد.»
علت اين امر بزرگي و عظمت مقام خداوند مي باشد. براي روشن شدن موضوع، به اين مسئله توجه كنيد كه بي ادبي يك انسان نسبت به دوستان نزديكش و يا گوش نكردن به حرف آنها، قابل بخشش است و زشتي آن خيلي زياد نيست. اما اگر همين كار را در مقابل يكي از اساتيدش انجام دهد، زشتي بيشتري دارد و از آن زشت تر اين است كه مثلاً اين كار را در مقابل يك مرجع تقليد و يا شخص ديگري كه احترام زيادي دارد انجام دهد. و به همين صورت هر چه مقام و احترام شخص مقابل بيشتر شود، زشتي بي ادبي و نافرماني در برابر او هم افزايش مي يابد. حال تصور كنيد كه اگر شخصي كه نسبت به او بي احترامي مي شود و از اوامر او سرپيچي مي شود، كسي باشد كه بزرگتر از آن است كه قابل توصيف باشد و بزرگي و مقام و توانايي ها و حتي وجود همه موجودات از جانب اوست و نعمتهاي بي شماري را به انسان ارزاني داشته است، زشتي اين عمل چقدر افزايش مي يابد.
پس با اين ديد، در مي يابيم كه در مقابل عظمت خداوند، هيچ گناهي كوچك و بي اهميت نيست.

[seyed yasin]

حضرت امام زين العابدين(عليه السلام) در مقام طلب آمرزش از خداوند، مي فرمايند: « يا إلهي لو بكيت إليك حتى تسقط أشفار عيني، و انتحبت حتى ينقطع صوتي، و قمت لك حتى تتنشر قدماي، و ركعت لك حتى ينخلع صلبي، و سجدت لك حتى تتفقأ حدقتاي، و أكلت تراب الأرض طول عمري، و شربت ماء الرماد آخر دهري، و ذكرتك في خلال ذلك حتى يكل لساني، ثم لم أرفع طرفي إلى آفاق السماء استحياء منك ما استوجبت بذلك محو سيئة واحدة من سيئاتي؛ اى خداى من، اگر به درگاهت بگريم تا پلكهاى چشمانم بيفتد و با آواز بلند ناله كنم تا صدايم قطع شود و در پيشگاه تو بايستم تا پاهايم ورم كند، و در برابرت ركوع كنم تا استخوان پشتم از جا در آيد و براى تو سجده كنم تا كاسه چشمانم بگودى رود و همه عمرم، خاك زمين بخورم و تا پايان روزگارم آب خاكستر بنوشم و در خلال اين ها به ذكر تو مشغول شوم تا زبانم كند شود آنگاه به خاطر شرمندگى، چشم به اطراف آسمان بلند نكنم، با اين كارها هرگز مستوجب از بين رفتن گناهى از گناهانم نمى شوم. .»
مشاهده مي كنيم كه سرور و سيد عابدان و مناجاتيان، چه تعبيرات عجيبي را – كه نشان دهنده زشتي فوق العاده گناه مي باشد - براي آمرزش تنها يك گناه، به كار مي برند.

[seyed yasin]

امام علي (عليه السلام) فرمودند: « الذنوب كلها شديدة و أشدها ما نبت عليه اللحم و الدم لأنه إما مرحوم و إما معذب و الجنة لا يدخلها إلا طيب؛ همه گناهان شديد و سخت است و سخت تر از همه آن گناهى است كه بر آن گوشت و خون روييده شود، زيرا گناهكار يا عذاب مى شود يا مورد رحمت واقع مى گردد و تنها پاكان وارد بهشت مى شوند.» (يعنى با گوشت و خون روييده شده از گناه نمى توان وارد بهشت شد.)
در روايت پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) ديده مى شود: « لاتحقرن ذنبا ولاتصغرنه واجتنب الكبائر فان العبد اذا نظر الى ذنوبه دمعت عيناه دما وقيحا يقول الله تعالى «يوم تجد كل نفس ما عملت من خير محضرا وما عملت من سوء تود لو ان بينها وبينه امدا بعيدا؛ هيچ گناهى را خوار و كوچك مشمار و از گناهان كبيره بپرهيز، چون در روز قيامت بنده به گناهان خود مى نگرد، از دو چشمش خون و چرك مى ريزد، خداى متعال مى فرمايد: «روزى كه هركس كارهاى نيك و بد خويش را حاضر شده مى يابد و آرزو مى كند كاش ميان او و آن (كارهاى بد) فاصله اى دور بود.»

[seyed yasin]

امام صادق (عليه السلام)فرمود: «اتقوا المحقرات من الذنوب فإنها لا تغفر قلت و ما المحقرات قال الرجل يذنب الذنب فيقول طوبى لي لو لم يكن لي غير ذلك؛ از گناهان كوچك شمرده شده بپرهيزيد كه آمرزيده نمي شوند. عرض كردم: گناهان كوچك شمرده شده چيست؟ فرمود: اين است كه مردى گناه كند و بگويد، خوشا به حال من اگر غير از اين گناه نداشته باشم. »

[seyed yasin]

نقل شده كه رسول خدا(صلى الله عليه و آله) در زمين بى گياهى فرود آمد و به اصحابش فرمود: قدرى هيزم بياوريد: گفتند: يا رسول الله! در زمين بى گياه آمده ايم، در اينجا هيزم نيست حضرت فرمود: هر كس هر چه پيدا كرد بياورد، سپس آنها كم كم هيزم آوردند و در برابر آن حضرت انباشته كردند، رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: گناهان اين گونه جمع مى شود.
سپس فرمود: «إتقوا المحقرات من الذنوب فإن لها طالبا يقول أحدكم اذنب و استغفر إن الله عز و جل يقول: سنكتب ما قدموا و آثارهم و كل شي ء أحصيناه في إمام مبين . و قال عزوجل: إنها إن تك مثقال حبة من خردل فتكن في صخرة أو فى السموات أو فى الأرض يات بها الله إن الله لطيف خبير»: از گناهان كوچك (يا از گناهانى كه به نظر شما كوچك شمرده مى شود) بپرهيزيد، زيرا براى آنها خواهانى است كه آن را پيگيرى مى كند. ممكن است كسى پيش خود بگويد: اكنون اين گناه را انجام مى دهم و سپس توبه مى كنم (گويا گناه را ناديده گرفته و به حساب اعمال خويش نمى آورد) ولي خداوند عز و جل مى فرمايد: «ما هر عملى كه از پيش انجام داده اند و آنچه بعدها انجام مى دهند همه را بدون كم و كاست در ديوان امامت به حساب مى آوريم» (يس،12). و باز مى فرمايد: «اگر به اندازه دانه خشخاش عملى يا حقى در ميان صخره اى يا در آسمان ها و يا در زمين پنهان باشد، خداوند همه آنها را مى آورد (و به حسابتان مى گذارد) كه خدا لطيف و خبير است» (لقمان،16)

[seyed yasin]

چهارچيز در چهارچيز مخفي است !
امير المؤمنين (سلام الله عليه) فرمودند: « إن الله تبارك و تعالى أخفى أربعة في أربعة أخفى رضاه في طاعته فلا تستصغرن شيئا من طاعته فربما وافق رضاه و أنت لا تعلم و أخفى سخطه في معصيته فلا تستصغرن شيئا من معصيته فربما وافق سخطه و أنت لا تعلم ...؛ خداوند چهار چيز در چهار چيز مخفى كرده است، خوشنودى خود را در اطاعتش قرار داده و چيزى را كه موجب رضايت او مى گردد و شما نمى دانيد كوچك نشماريد. خشم خود را در معصيت خويش پنهان كرده است پس بنا بر اين چيزى را كه موجب سخط او مى گردد و شما آن را نمى دانيد كوچك نشماريد،... »
رسول خدا (صلى الله عليه و آله) و سلم به اباذر فرمودند: « يا أبا ذر إن الله تبارك و تعالى إذا أراد بعبد خيرا- جعل ذنوبه بين عينيه ممثلة و الإثم عليه ثقيلا وبيلا و إذا أراد بعبد شرا أنساه ذنوبه؛ اى اباذر هر گاه خداى تعالى به بنده اى اراده نيكى دارد گناه او را پيش ديدگانش مجسم مي كند و گناه كردن براى او سنگين و مشكل است و هر گاه به بنده اى اراده ى بدى دارد گناهش را از خاطرش مي برد. »
و فرمودند: « يا أباذر لا تنظر إلى صغر الخطيئة- و لكن انظر إلى من عصيت؛ اى ابا ذر به كوچكى گناه نگاه مكن ولي نگاه كن نافرمانى چه كسى را مي كنى. »

[seyed yasin]

و همچنين ايشان فرمودند: « إن المؤمن ليرى ذنبه كأنه تحت صخرة يخاف أن تقع عليه- و إن الكافر ليرى ذنبه كأنه ذباب مر على أنفه؛ مؤمن كيفر گناهش را مي بيند گويا او زير سنگى است كه مى ترسد بر سرش فرود آيد و همانا كافر گناهش را مى بيند گويا مگسى است بر بينى او مي گذرد. »

گناه ، ايمان را كاهش مي دهد
علاوه بر زشتي ذاتي گناهان كوچك، بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه ارتكاب اين گناهان، موجب كاهش ايمان انسان شده و قبح و زشتي گناه را در نظر انسان كاهش مي دهد، در نتيجه زمينه را براي ارتكاب ساير گناهان - از جمله گناهان بزرگ- فراهم مي كند. در اين زمينه، به روايات زير توجه نمائيد:
و امام كاظم (عليه السلام) مي فرمايند: «لا تستقلوا قليل الذنوب فإن قليل الذنوب يجتمع حتى يكون كثيرا ؛ گناهان اندك را كم نينگاريد، كه همان گناهان اندك است كه جمع شده و بسيار مى گردد. »
امام رضا (عليه السلام) مي فرمايند: « الصغائر من الذنوب طرق إلى الكبائر و من لم يخف الله في القليل لم يخفه في الكثير؛ گناهان كوچك راه را به گناهان بزرگ را باز مى كنند، هر كس در معصيت كوچك از خداوند نترسد در معصيت هاى بزرگ هم نخواهد ترسيد. »

[seyed yasin]

فرآوري : زهرا اجلال
بخش دين تبيان
منابع :
- اصول كافى، ترجمه مصطفوى، ج 3، ص 395
- صحيفه سجاديه، دعاي شانزدهم
- نقطه هاى آغازدراخلاق عملى، محمد رضا مهدوي كني، ص109-110
- ميزان الحكمة، محمدي ري شهري، ج4، الذنب

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71932652374055712439.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71932652374055712439.jpg)