خادمه زینب کبری(س)
17-04-2011, 19:35
foz3مدیریت نگاه در جوانیfoz3
عفت، نوعی حفظ کرامت و شخصیت است. کسی که خود را دوست دارد و به شخصیت دینی و اجتماعی خود علاقه مند است باید از دست زدن به کارهای خلافی که حیثیت او را لکه دار می کند و او را سبک و بی اعتبار می سازد خودداری کند. شکم پرستی و مادی گری آدمی را به روز سیاه می نشاند، از مقام قرب الهی به دره ی هلاکت پرت می کند.
http://img.tebyan.net/big/1390/01/14320716932238245424810923210414314718140104.jpg
جوان بیشتر از هر کس در معرض این خطرها قرار دارد و از هر کس، به سقوط نزدیک تر است، زیرا هم کم تجربه است و هم جوانی فصل شهوت ها است. از این رو، باید تلاش کند که از عفاف و پاکدامنی بهره گیرد و با استمداد از خداوند و دعا و مبارزه با نفس، خود را به گناه آلوده نسازد تا جایی که علی علیه السلام درباره ی کسی که دامن خود را به گناه آلوده نمی کند، می فرماید:
« سربازی که در راه خدا شهید می شود اجر و ثوابش بیشتر نیست از کسی که قدرت بر گناه دارد اما پاکی را انتخاب می کند! چیزی نمانده که فرد با عفت، یکی از فرشتگان شود! »(1)
«زکاةُ الجمالِ العفاف؛ زکات زیبایی، عفت است. حضرت علی (ع)»(2)
سرگذشت تلخ و غم انگیز جوانانی که در دام گناه و فساد افتاده اند بسیار عبرت انگیز و آموزنده است. کسانی که در جوانی عفاف و پاکی را رها کرده، در دنیای شهوت غرق شدند، در بزرگسالی جز حسرت و غصه و سرافکندگی چیزی نصیب آنان نشده است. جوان باید از سرمایه ی عفاف بهره گیرد و با نجابت و پاکی، و پرهیز از آلودگی های جوانی و مستی های بچه گانه، عزت و سرافرازی خود و خانواده و جامعه اش را حفظ کند. جوانی، یک سرمایه ی ارزنده است و تنها متعلق به خود فرد یا خانواده اش نیست، بلکه متعلق به کشور است. همه تکلیف دارند از این سرمایه ی ملی خوب نگهداری نمایند.
foz3foz3foz3foz3
عفت، نوعی حفظ کرامت و شخصیت است. کسی که خود را دوست دارد و به شخصیت دینی و اجتماعی خود علاقه مند است باید از دست زدن به کارهای خلافی که حیثیت او را لکه دار می کند و او را سبک و بی اعتبار می سازد خودداری کند. شکم پرستی و مادی گری آدمی را به روز سیاه می نشاند، از مقام قرب الهی به دره ی هلاکت پرت می کند.
http://img.tebyan.net/big/1390/01/14320716932238245424810923210414314718140104.jpg
جوان بیشتر از هر کس در معرض این خطرها قرار دارد و از هر کس، به سقوط نزدیک تر است، زیرا هم کم تجربه است و هم جوانی فصل شهوت ها است. از این رو، باید تلاش کند که از عفاف و پاکدامنی بهره گیرد و با استمداد از خداوند و دعا و مبارزه با نفس، خود را به گناه آلوده نسازد تا جایی که علی علیه السلام درباره ی کسی که دامن خود را به گناه آلوده نمی کند، می فرماید:
« سربازی که در راه خدا شهید می شود اجر و ثوابش بیشتر نیست از کسی که قدرت بر گناه دارد اما پاکی را انتخاب می کند! چیزی نمانده که فرد با عفت، یکی از فرشتگان شود! »(1)
«زکاةُ الجمالِ العفاف؛ زکات زیبایی، عفت است. حضرت علی (ع)»(2)
سرگذشت تلخ و غم انگیز جوانانی که در دام گناه و فساد افتاده اند بسیار عبرت انگیز و آموزنده است. کسانی که در جوانی عفاف و پاکی را رها کرده، در دنیای شهوت غرق شدند، در بزرگسالی جز حسرت و غصه و سرافکندگی چیزی نصیب آنان نشده است. جوان باید از سرمایه ی عفاف بهره گیرد و با نجابت و پاکی، و پرهیز از آلودگی های جوانی و مستی های بچه گانه، عزت و سرافرازی خود و خانواده و جامعه اش را حفظ کند. جوانی، یک سرمایه ی ارزنده است و تنها متعلق به خود فرد یا خانواده اش نیست، بلکه متعلق به کشور است. همه تکلیف دارند از این سرمایه ی ملی خوب نگهداری نمایند.
foz3foz3foz3foz3