برای تو مینویسم عشق من...

[*نیایش*]

گفتی که پــَر بکش ، برو از آسمان من



باشـد ، قبـول ، کفتر ِ نا مهربان من



هر بار گفته ام که : تو را دوست دارمت



پـُر می شود از آتش ِعشقت دهان من



این جمله که برای بیانش به چشم تو



افتـاده است باز به لکنـت ، زبان من



آنقدر عاشقـم که تو عاشـق نبوده ای



دیگر رسیـده کارد ، بر این استـخوان من



نه ، شاهنامه نیست که تو پهلوان شوی



این یک تراژدی ست ـ غم ِداستان من



یک شب بیا و ضامن ِ من باش نازنین !



وقتی دخیـل ، بستـه به تو آهوان ِ من



دل بــرکن و به شهـرِ دل ِ من بیا عزیز!



زخـم زبان مردم ِ چشـمت ، به جان ِ من



باید که باز با تو خـدا حا فظـی کنـم



آخر رسیـده است به پایـان ، زمان من