شهیده
31-05-2011, 15:19
گِله از بد زبانی
http://img.tebyan.net/big/1388/06/842495821815046182514715090191167218117155.jpg
بسم الله الرحمن الرحیم
برخی از صفات زشت که اولیای الهی از آن روی گردانند و آن را برای موالیان خود نمیپسندند؛ هر چند برای همگان ناپسند است اما برای خواص از جمله مدعیان ولایت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ناپسندتر است؛ به ویژه برای اهل علم که حامل و طالب علوم ایشان هستند.
فحش و بد زبانی از جمله این صفات است که تصویر بسیار زشتی دارد، خصوصا برای کسانی چون طلاب و علما که بسیار به چشم میآیند.
گِله از بد زبانی
یکی از آقایان اهل علم میگوید:
روزی لباس خوبی پوشیده بودم، می‌آمدم خدمت آقا (آیت الله بهاء الدینی) برسم. باران آمده بود، گل و آب جمع شده بود، ماشینی آمد زد توی آب‌ها، و آب گل آلود را به سر تا پای من ریخت.
خیلی ناراحت شدم، که حال باید برگردم منزل لباس عوض کنم. از ناراحتی شروع کردم بد و بیراه به صاحب اتومبیل و راننده گفتن و خیلی پرخاش کردم. بعد آمدم لباس‌ها را عوض کردم، همان روز یا روز بعد رفتم خدمت آقا، تا نشستم آقا شروع به صحبت کردند و ابتدا به ساکن فرمود: «زیبنده نیست اهل علم بدزبانی کند. حال گیرم یک ماشین هم آمد زد به آب و گل و لباس‌ها را آلوده و گل آلود کرد، نباید انسان متانت را از دست بدهد و بد بیراه بگوید.»
و این گونه، تمام واقعه را فرمود به طوری که کسی هم نمی‌دانست طرف سخن کیست. (1)
آنچه بر اهمیت رفتار نیک با مردم میافزاید، تأثیر زیادی است که «تبلیغ عملی» در متمایل کرن و یا دلزده کردن دیگران نسبت به مدرسه اهل بیت علیهم السلام دارد. در روایتی شایان تأمّل میخوانیم:
عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (علیهما السلام) وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنَ الشِّیعَةِ وَ هُوَ یَقُولُ مَعَاشِرَ الشِّیعَةِ كُونُوا لَنَا زَیْناً وَ لَا تَكُونُوا عَلَیْنَا شَیْناً قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ وَ كُفُّوهَا عَنِ الْفُضُولِ وَ قُبْحِ الْقَوْلِ (2)
سلیمان بن مهران گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم در حالى که گروهى از شیعیان در نزد آن جناب بودند و امام مىفرمودند: اى جماعت شیعیان موجب زینت و آبروى ما باشید، کارى نکنید كه براى ما ننگ و عار فراهم كنید، با مردم به نیكى رفتار كنید، زبان خود را نگه دارید، و هر سخنى بر زبان جارى نسازید و كم سخن بگوئید. (3)
http://img.tebyan.net/big/1388/06/842495821815046182514715090191167218117155.jpg
بسم الله الرحمن الرحیم
برخی از صفات زشت که اولیای الهی از آن روی گردانند و آن را برای موالیان خود نمیپسندند؛ هر چند برای همگان ناپسند است اما برای خواص از جمله مدعیان ولایت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ناپسندتر است؛ به ویژه برای اهل علم که حامل و طالب علوم ایشان هستند.
فحش و بد زبانی از جمله این صفات است که تصویر بسیار زشتی دارد، خصوصا برای کسانی چون طلاب و علما که بسیار به چشم میآیند.
گِله از بد زبانی
یکی از آقایان اهل علم میگوید:
روزی لباس خوبی پوشیده بودم، می‌آمدم خدمت آقا (آیت الله بهاء الدینی) برسم. باران آمده بود، گل و آب جمع شده بود، ماشینی آمد زد توی آب‌ها، و آب گل آلود را به سر تا پای من ریخت.
خیلی ناراحت شدم، که حال باید برگردم منزل لباس عوض کنم. از ناراحتی شروع کردم بد و بیراه به صاحب اتومبیل و راننده گفتن و خیلی پرخاش کردم. بعد آمدم لباس‌ها را عوض کردم، همان روز یا روز بعد رفتم خدمت آقا، تا نشستم آقا شروع به صحبت کردند و ابتدا به ساکن فرمود: «زیبنده نیست اهل علم بدزبانی کند. حال گیرم یک ماشین هم آمد زد به آب و گل و لباس‌ها را آلوده و گل آلود کرد، نباید انسان متانت را از دست بدهد و بد بیراه بگوید.»
و این گونه، تمام واقعه را فرمود به طوری که کسی هم نمی‌دانست طرف سخن کیست. (1)
آنچه بر اهمیت رفتار نیک با مردم میافزاید، تأثیر زیادی است که «تبلیغ عملی» در متمایل کرن و یا دلزده کردن دیگران نسبت به مدرسه اهل بیت علیهم السلام دارد. در روایتی شایان تأمّل میخوانیم:
عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (علیهما السلام) وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنَ الشِّیعَةِ وَ هُوَ یَقُولُ مَعَاشِرَ الشِّیعَةِ كُونُوا لَنَا زَیْناً وَ لَا تَكُونُوا عَلَیْنَا شَیْناً قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ وَ كُفُّوهَا عَنِ الْفُضُولِ وَ قُبْحِ الْقَوْلِ (2)
سلیمان بن مهران گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم در حالى که گروهى از شیعیان در نزد آن جناب بودند و امام مىفرمودند: اى جماعت شیعیان موجب زینت و آبروى ما باشید، کارى نکنید كه براى ما ننگ و عار فراهم كنید، با مردم به نیكى رفتار كنید، زبان خود را نگه دارید، و هر سخنى بر زبان جارى نسازید و كم سخن بگوئید. (3)