نرگس منتظر
11-06-2011, 02:21
http://img.tebyan.net/big/1390/03/103207152643866216801273556181213218101246.jpg
فراز و فرود بنی صدر
این روزها یادآور دورانی تاریخی و سرنوشت ساز در تاریخ انقلاب اسلامی است؛ روزهایی كه طی آن اولین رئیس جمهور این كشور عزل شد و جایگاه فرماندهی كل قوا در نظام جمهوری اسلامی ایران تغییر كرد.
در روزهایی پایانی خردادماه سال 1360 ، ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهور كشور پس از كمتر از یكسال و نیم از آغاز دوران ریاست جمهوری خود، دست خیانتش رو شد و كنار گذاشته شد و مجلس شورای اسلامی به عدم كفایت وی رای مثبت داد.
پس از استعفای دولت موقت مهدی بازرگان، بنی صدر با حمایت جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات ریاست جمهوری کاندید و در پنجم بهمن ماه ۱۳۵۸ با به دست آوردن یازده میلیون رای در رقابت با حسن حبیبی، احمد مدنی، صادق طباطبایی، داریوش فروهر، صادق قطبزاده، کاظم سامی، محمد مکری، حسن غفوریفرد و حسن آیت به عنوان اولین رئیس جمهور تاریخ ایران انتخاب شد.
مجلس شورای اسلامی که اکثریت آن را اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل میداد، کاندیداهای بنی صدر برای احراز پست نخست وزیری را نپذیرفت. این کشمکش حدود یک ماه ادامه یافت و حتی نخست وزیری مصطفی میرسلیم از اعضای حزب جمهوری نیز مورد موافقت مجلس قرار نگرفت.
حزب جمهوری، محمدعلی رجایی را معرفی و بر آن پافشاری کرد و بنیصدر سرانجام برخلاف میل باطنی، رجایی را در مرداد ۱۳۵۹ به سمت نخست وزیری دولت خود انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از عدم قبول بنی صدر در پذیرفتن نامزدهای منتخب رجایی برای کابینه دولت، روابط این دو به تیرگی و ناسازگاری گرایید.
بنی صدر پس از احراز پست ریاست جمهوری، اهدافی چون دوباره سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاههای انقلاب و کمیتهها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود.
در واقع با بروز این اعمال نفاق خود را بیشتر نمایان می کرد.
اعمالی که شاید عده ای فکر نمی کردند آنها جز برنامه بنی صدر باشند و این فرد تا این حد نسبت به انقلاب زاویه داشته باشد.
یک ماه پس از پیروزی در انتخابات، بنی صدر با حکم امام خمینی (ره) به ریاست شورای انقلاب منصوب شد.
همچنین به منظور تثبیت موقعیت بنی صدر، امام خمینی (ره) سمت فرماندهی کل قوا را نیز به او محول کرد ولی تفاوت سیاست های بنی صدر با دیگر ساختارهای تصمیم گیری جمهوری اسلامی ایران و بخصوص اختلاف وی با برخی فرماندهان ذی نفوذ نظامی نظیر شهید صیاد شیرازی موجب شد تا فاصله بنی صدر با جمهوری اسلامی بیشتر و بیشتر شود.
آغاز حمله عراق به ایران و عدم پذیرش دیدگاه های بنی صدر برای اداره جنگ تحت عنوان "زمین در برابر زمان" از سوی بخش های دیگر حاكمیت، نقطه اوج بروز اختلافات میان بنی صدر با مجلس، كابینه، روحانیون و بویژه شورای عالی دفاع بود. در واقع سیاست های بنی صدر برای جنگ بازی در زمین جبهه استکبار بود و وی سربازی دلیر و نفوذی در این جنگ ربای انها بود که ضرباتی هم به بدنه جنگ وارد کرد.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/26818580466499337843.gif
فراز و فرود بنی صدر
این روزها یادآور دورانی تاریخی و سرنوشت ساز در تاریخ انقلاب اسلامی است؛ روزهایی كه طی آن اولین رئیس جمهور این كشور عزل شد و جایگاه فرماندهی كل قوا در نظام جمهوری اسلامی ایران تغییر كرد.
در روزهایی پایانی خردادماه سال 1360 ، ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهور كشور پس از كمتر از یكسال و نیم از آغاز دوران ریاست جمهوری خود، دست خیانتش رو شد و كنار گذاشته شد و مجلس شورای اسلامی به عدم كفایت وی رای مثبت داد.
پس از استعفای دولت موقت مهدی بازرگان، بنی صدر با حمایت جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات ریاست جمهوری کاندید و در پنجم بهمن ماه ۱۳۵۸ با به دست آوردن یازده میلیون رای در رقابت با حسن حبیبی، احمد مدنی، صادق طباطبایی، داریوش فروهر، صادق قطبزاده، کاظم سامی، محمد مکری، حسن غفوریفرد و حسن آیت به عنوان اولین رئیس جمهور تاریخ ایران انتخاب شد.
مجلس شورای اسلامی که اکثریت آن را اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل میداد، کاندیداهای بنی صدر برای احراز پست نخست وزیری را نپذیرفت. این کشمکش حدود یک ماه ادامه یافت و حتی نخست وزیری مصطفی میرسلیم از اعضای حزب جمهوری نیز مورد موافقت مجلس قرار نگرفت.
حزب جمهوری، محمدعلی رجایی را معرفی و بر آن پافشاری کرد و بنیصدر سرانجام برخلاف میل باطنی، رجایی را در مرداد ۱۳۵۹ به سمت نخست وزیری دولت خود انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از عدم قبول بنی صدر در پذیرفتن نامزدهای منتخب رجایی برای کابینه دولت، روابط این دو به تیرگی و ناسازگاری گرایید.
بنی صدر پس از احراز پست ریاست جمهوری، اهدافی چون دوباره سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاههای انقلاب و کمیتهها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود.
در واقع با بروز این اعمال نفاق خود را بیشتر نمایان می کرد.
اعمالی که شاید عده ای فکر نمی کردند آنها جز برنامه بنی صدر باشند و این فرد تا این حد نسبت به انقلاب زاویه داشته باشد.
یک ماه پس از پیروزی در انتخابات، بنی صدر با حکم امام خمینی (ره) به ریاست شورای انقلاب منصوب شد.
همچنین به منظور تثبیت موقعیت بنی صدر، امام خمینی (ره) سمت فرماندهی کل قوا را نیز به او محول کرد ولی تفاوت سیاست های بنی صدر با دیگر ساختارهای تصمیم گیری جمهوری اسلامی ایران و بخصوص اختلاف وی با برخی فرماندهان ذی نفوذ نظامی نظیر شهید صیاد شیرازی موجب شد تا فاصله بنی صدر با جمهوری اسلامی بیشتر و بیشتر شود.
آغاز حمله عراق به ایران و عدم پذیرش دیدگاه های بنی صدر برای اداره جنگ تحت عنوان "زمین در برابر زمان" از سوی بخش های دیگر حاكمیت، نقطه اوج بروز اختلافات میان بنی صدر با مجلس، كابینه، روحانیون و بویژه شورای عالی دفاع بود. در واقع سیاست های بنی صدر برای جنگ بازی در زمین جبهه استکبار بود و وی سربازی دلیر و نفوذی در این جنگ ربای انها بود که ضرباتی هم به بدنه جنگ وارد کرد.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/26818580466499337843.gif