ملکوت* گامی تارهایی *
22-06-2011, 17:38
http://khabar.khabaronline.ir/images/position28/2011/6/98495_785.jpg
در روزهایی پایانی خردادماه سال 1360 ، ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهور کشور پس از کمتر از یکسال و نیم از آغاز دوران ریاست جمهوری خود، دست خیانتش رو شد و کنار گذاشته شد و مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی رای مثبت داد.
پس از استعفای دولت موقت مهدی بازرگان، بنی صدر با حمایت جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات ریاست جمهوری کاندید و در پنجم بهمن ماه ۱۳۵۸ با به دست آوردن یازده میلیون رای در رقابت با حسن حبیبی، احمد مدنی، صادق طباطبایی، داریوش فروهر، صادق قطبزاده، کاظم سامی، محمد مکری، حسن غفوریفرد و حسن آیت به عنوان اولین رئیس جمهور تاریخ ایران انتخاب شد.
مجلس شورای اسلامی که اکثریت آن را اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل میداد، کاندیداهای بنی صدر برای احراز پست نخست وزیری را نپذیرفت. این کشمکش حدود یک ماه ادامه یافت و حتی نخست وزیری مصطفی میرسلیم از اعضای حزب جمهوری نیز مورد موافقت مجلس قرار نگرفت.
حزب جمهوری، محمدعلی رجایی را معرفی و بر آن پافشاری کرد و بنیصدر سرانجام برخلاف میل باطنی، رجایی را در مرداد ۱۳۵۹ به سمت نخست وزیری دولت خود انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از عدم قبول بنی صدر در پذیرفتن نامزدهای منتخب رجایی برای کابینه دولت، روابط این دو به تیرگی و ناسازگاری گرایید.
بنی صدر پس از احراز پست ریاست جمهوری در نخستین سخنانش گفت : " دولت من بهترین دولت خواهد بود و من با مثل دیگران عمل نمی کنم." او اهدافی چون دوباره سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاههای انقلاب و کمیتهها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود. در واقع با بروز این اعمال نفاق خود را بیشتر نمایان می کرد. اعمالی که شاید عده ای فکر نمی کردند آنها جز برنامه بنی صدر باشند و این فرد تا این حد نسبت به انقلاب زاویه داشته باشد.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/08853785676478455468.gif
در روزهایی پایانی خردادماه سال 1360 ، ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهور کشور پس از کمتر از یکسال و نیم از آغاز دوران ریاست جمهوری خود، دست خیانتش رو شد و کنار گذاشته شد و مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی رای مثبت داد.
پس از استعفای دولت موقت مهدی بازرگان، بنی صدر با حمایت جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات ریاست جمهوری کاندید و در پنجم بهمن ماه ۱۳۵۸ با به دست آوردن یازده میلیون رای در رقابت با حسن حبیبی، احمد مدنی، صادق طباطبایی، داریوش فروهر، صادق قطبزاده، کاظم سامی، محمد مکری، حسن غفوریفرد و حسن آیت به عنوان اولین رئیس جمهور تاریخ ایران انتخاب شد.
مجلس شورای اسلامی که اکثریت آن را اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل میداد، کاندیداهای بنی صدر برای احراز پست نخست وزیری را نپذیرفت. این کشمکش حدود یک ماه ادامه یافت و حتی نخست وزیری مصطفی میرسلیم از اعضای حزب جمهوری نیز مورد موافقت مجلس قرار نگرفت.
حزب جمهوری، محمدعلی رجایی را معرفی و بر آن پافشاری کرد و بنیصدر سرانجام برخلاف میل باطنی، رجایی را در مرداد ۱۳۵۹ به سمت نخست وزیری دولت خود انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از عدم قبول بنی صدر در پذیرفتن نامزدهای منتخب رجایی برای کابینه دولت، روابط این دو به تیرگی و ناسازگاری گرایید.
بنی صدر پس از احراز پست ریاست جمهوری در نخستین سخنانش گفت : " دولت من بهترین دولت خواهد بود و من با مثل دیگران عمل نمی کنم." او اهدافی چون دوباره سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاههای انقلاب و کمیتهها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود. در واقع با بروز این اعمال نفاق خود را بیشتر نمایان می کرد. اعمالی که شاید عده ای فکر نمی کردند آنها جز برنامه بنی صدر باشند و این فرد تا این حد نسبت به انقلاب زاویه داشته باشد.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/08853785676478455468.gif