گمنام
30-10-2009, 19:47
در روایتى از امام صادق از پدرانشان علیهم السّلام از رسول خدا صلّى الله علیه وآله و سلّم وارد است که آن حضرت فرمود:
مَنْ لَمْ یُحْسِنِ الْوَصِیَّةَ عِنْدَ مَوْتِهِ کَانَ نَقْصًا فِى عَقْلِهِ وَ مُرُوَّتِهِ.
گفتند: اى رسول خدا ! وصیّت چگونه باید باشد ؟ حضرت فرمودند: به هنگام مردن چون مردم در نزد او جمع شدند بگوید:
اللهُمَّ فاطِرَ السّمواتِ و الأرضِ عالِمَ الغَیبِ و الشّهادةِ الرّحمنَ الرّحیمَ، إنّى أعهَدُ إلیکَ: أنّى أشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ أنتَ وحدَک لا شریکَ لک، و أنّ محمّدًا عبدُک و رسولُک، و أنّ السّاعةَ ءَاتیةٌ لاریبَ فیها، و أنّک تبعَثُ مَن فى القُبورِ، و أنّ الحِسابَ حقٌّ، و أنّ الجنّةَ حقٌّ، و ما وَعَدَاللهُ فیها مِنَ النّعیمِ و مِن المَأْکَلِ و المَشرَبِ و النّکاحِ حقٌّ، و أنّ النّارَ حقٌّ، و أنّ الإیمان حقٌّ، و أنّ الدّینَ کما وَصَفْتَ، و أنّ الإسلامَ کما شَرَعْتَ، و أنّ القولَ کما قُلتَ، و أنّ القرءَانَ کما أنزَلتَ، و أنّک أنتَ اللهُ الحقُّ المُبینُ.
و إنّى أعهدُ إلیکَ فى دار الدّنیا أنّى: رضیتُ بکَ ربًّا، و بِالإسلامِ دینًا، و بِمحمّدٍ صلَّى اللهُ علیه و ءَالِه نبیًّا، و بِعَلىٍّ علیه السّلامُ إمامًا، و بِالقُرءَانِ کتابًا، و أنّ أهلَ بیتِ نبیِّک علیه و علیهم السّلامُ أئمّتى.
اللهمُّ أنتَ ثِقتى عندَ شدّتى، و رجآئى عِند کُربتى، و عُدّتى عند الأُمور الّتى تَنزِلُ بى، و أنتَ ولیّى فى نِعمتى، و إلهى و إلهُ ءَابآئى؛ صَلِّ على محمّدٍ و ءَاله و لا تَکِلْنى إلى نَفْسى طَرفةَ عینٍ أبدًا، و ءَانِسْ فى قَبرى وَحشتى، و اجعَلْ لى عندکَ عَهدًا یومَ ألقاکَ مَنشورًا.
سپس پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله سلّم فرمودند: این است عهد میّت هنگامى که میخواهد به احتیاجات خود وصیّت نماید؛ و وصیّت کردن حقّ لازمى بر همه مسلمین است.
آنگاه امام صادق علیه السّلام که راوى این حدیث شریف از پدرانشان از حضرت رسول صلوات الله و سلامه علیهم أجمعین هستند فرمودند: شاهد صدق این سخن رسول خدا فرموده خداوند در سوره مبارکه مریم است که میفرماید:
لَا یَمْلِکُونَ الشَّفَـعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَالرَّحْمَـن عَهْدًا. «شفاعت بهره کسانى خواهد بود که عهد خود را در نزد پروردگار رحمان تثبیت کردهاند.»
سپس حضرت در ادامه فرمودند: پیامبر گرامى اسلام صلّى الله علیه وآله به حضرت على علیه السّلام فرمودند:
تَعَلَّمْها أنتَ و عَلِّمْها أهلَ بیتِک و شیعتَک. و قال: عَلَّمَنیها جَبرَئیلُ. «این وصیّت را فرا بگیر و به اهل بیت خود و شیعیانت بیاموز. و فرمودند: جبرئیل آن را به من تعلیم کرده است.» («بحار الأنوار» ج 103، ص 193 و 194)
مَنْ لَمْ یُحْسِنِ الْوَصِیَّةَ عِنْدَ مَوْتِهِ کَانَ نَقْصًا فِى عَقْلِهِ وَ مُرُوَّتِهِ.
گفتند: اى رسول خدا ! وصیّت چگونه باید باشد ؟ حضرت فرمودند: به هنگام مردن چون مردم در نزد او جمع شدند بگوید:
اللهُمَّ فاطِرَ السّمواتِ و الأرضِ عالِمَ الغَیبِ و الشّهادةِ الرّحمنَ الرّحیمَ، إنّى أعهَدُ إلیکَ: أنّى أشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ أنتَ وحدَک لا شریکَ لک، و أنّ محمّدًا عبدُک و رسولُک، و أنّ السّاعةَ ءَاتیةٌ لاریبَ فیها، و أنّک تبعَثُ مَن فى القُبورِ، و أنّ الحِسابَ حقٌّ، و أنّ الجنّةَ حقٌّ، و ما وَعَدَاللهُ فیها مِنَ النّعیمِ و مِن المَأْکَلِ و المَشرَبِ و النّکاحِ حقٌّ، و أنّ النّارَ حقٌّ، و أنّ الإیمان حقٌّ، و أنّ الدّینَ کما وَصَفْتَ، و أنّ الإسلامَ کما شَرَعْتَ، و أنّ القولَ کما قُلتَ، و أنّ القرءَانَ کما أنزَلتَ، و أنّک أنتَ اللهُ الحقُّ المُبینُ.
و إنّى أعهدُ إلیکَ فى دار الدّنیا أنّى: رضیتُ بکَ ربًّا، و بِالإسلامِ دینًا، و بِمحمّدٍ صلَّى اللهُ علیه و ءَالِه نبیًّا، و بِعَلىٍّ علیه السّلامُ إمامًا، و بِالقُرءَانِ کتابًا، و أنّ أهلَ بیتِ نبیِّک علیه و علیهم السّلامُ أئمّتى.
اللهمُّ أنتَ ثِقتى عندَ شدّتى، و رجآئى عِند کُربتى، و عُدّتى عند الأُمور الّتى تَنزِلُ بى، و أنتَ ولیّى فى نِعمتى، و إلهى و إلهُ ءَابآئى؛ صَلِّ على محمّدٍ و ءَاله و لا تَکِلْنى إلى نَفْسى طَرفةَ عینٍ أبدًا، و ءَانِسْ فى قَبرى وَحشتى، و اجعَلْ لى عندکَ عَهدًا یومَ ألقاکَ مَنشورًا.
سپس پیامبر اکرم صلّى الله علیه وآله سلّم فرمودند: این است عهد میّت هنگامى که میخواهد به احتیاجات خود وصیّت نماید؛ و وصیّت کردن حقّ لازمى بر همه مسلمین است.
آنگاه امام صادق علیه السّلام که راوى این حدیث شریف از پدرانشان از حضرت رسول صلوات الله و سلامه علیهم أجمعین هستند فرمودند: شاهد صدق این سخن رسول خدا فرموده خداوند در سوره مبارکه مریم است که میفرماید:
لَا یَمْلِکُونَ الشَّفَـعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَالرَّحْمَـن عَهْدًا. «شفاعت بهره کسانى خواهد بود که عهد خود را در نزد پروردگار رحمان تثبیت کردهاند.»
سپس حضرت در ادامه فرمودند: پیامبر گرامى اسلام صلّى الله علیه وآله به حضرت على علیه السّلام فرمودند:
تَعَلَّمْها أنتَ و عَلِّمْها أهلَ بیتِک و شیعتَک. و قال: عَلَّمَنیها جَبرَئیلُ. «این وصیّت را فرا بگیر و به اهل بیت خود و شیعیانت بیاموز. و فرمودند: جبرئیل آن را به من تعلیم کرده است.» («بحار الأنوار» ج 103، ص 193 و 194)