محامین * یالثارات الحسین *
20-07-2011, 11:34
قرآن مجید در مطالب خود اختصاص بامتی از امم مانند امت عرب یا طائفه ای از طوائف مانند مسلمانان ندارد، بلکه با طوائف خارج از اسلام سخن میگوید چنانکه با مسلمانان میگوید، بدلیل خطابات (1) بسیاری که بعنوان کفار و مشرکین و اهل کتاب و یهود و بنی اسرائیل و نصاری دارد و با هر طائفه ای از این طوائف باحتجاج پرداخته آنان را بسوی معارف حقه خود دعوت میکند.
و همچنین قرآن مجید با هر یک از این طوائف باحتجاج و دعوت میپردازد و هرگز خطاب خود را مقید بعرب بودن آنان نمیکند چنانکه در مورد مشرکین-بت پرستان-میفرماید: «فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزکوة فاخوانکم فی الدین » (2) و در مورد اهل کتاب-یهود و نصاری و مجوس نیز که از اهل کتاب محسوبند-میفرماید: «قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمة سواء بیننا و بینکم ان لا تعبد الا الله و لا نشرک به شیئا و لا یتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله » (3) ترجمه:بگو ای اهل کتاب بیائید بسوی کلمه ای که در میان ما و شما بطور مساوی پذیرفته شود و آن اینست که جز خدای متعال کسی را نپرستیم و انبازی برای وی قرار ندهیم و برخی از ما برخی دیگر از خدایان خود اتخاذ نکنند) چنانکه می بینیم هرگز نفرموده:اگر مشرکین عرب توبه کنند و نفرموده:ای اهل کتابی که از نژاد عرب میباشید.
آری در بدو طلوع اسلام که دعوت از جزیرة العرب ببیرون تجاوز نکرده بود طبعا خطابات قرآنی بامت عرب القا میشد ولی از سال شش هجرت که دعوت ببیرون شبه جزیره راه یافت هیچ موجبی برای توهم اختصاص نبود.
گذشته از این آیات آیات دیگری دلالت بر عموم دعوت میکند مانند آیه کریمه: «و اوحی الی هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ » (4) ترجمه:وحی شده است بر من این قرآن برای اینکه شما را انذار کرده بترسانم و هر که را که این قرآن-یا انذار-بوی برسد) .
و آیه کریمه: «و ما هو الا ذکر للعالمین » (5) و آیه: «ان هو الا ذکر للعالمین » (6) ترجمه:نیست قرآن مگر یادآوری برای همه جهانیان) .
و آیه کریمه: «انها لاحدی الکبر نذیرا للبشر» (7) ترجمه:بدرستی این آیه یکی از بزرگترین آیات میباشد در حالیکه ترساننده بشر است) .
بحسب تاریخ نیز، اسلام عده ای از ارباب مذاهب مختلفه مانند بت پرستان و یهود و نصاری و همچنین از امتهای گوناگونی مانند سلمان فارسی و صهیب رومی و بلال حبشی به ثبوت رسیده است.
=======================================
منبع مقاله:
قرآن در اسلام، سید محمدحسین طباطبایی ؛
و همچنین قرآن مجید با هر یک از این طوائف باحتجاج و دعوت میپردازد و هرگز خطاب خود را مقید بعرب بودن آنان نمیکند چنانکه در مورد مشرکین-بت پرستان-میفرماید: «فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزکوة فاخوانکم فی الدین » (2) و در مورد اهل کتاب-یهود و نصاری و مجوس نیز که از اهل کتاب محسوبند-میفرماید: «قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمة سواء بیننا و بینکم ان لا تعبد الا الله و لا نشرک به شیئا و لا یتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله » (3) ترجمه:بگو ای اهل کتاب بیائید بسوی کلمه ای که در میان ما و شما بطور مساوی پذیرفته شود و آن اینست که جز خدای متعال کسی را نپرستیم و انبازی برای وی قرار ندهیم و برخی از ما برخی دیگر از خدایان خود اتخاذ نکنند) چنانکه می بینیم هرگز نفرموده:اگر مشرکین عرب توبه کنند و نفرموده:ای اهل کتابی که از نژاد عرب میباشید.
آری در بدو طلوع اسلام که دعوت از جزیرة العرب ببیرون تجاوز نکرده بود طبعا خطابات قرآنی بامت عرب القا میشد ولی از سال شش هجرت که دعوت ببیرون شبه جزیره راه یافت هیچ موجبی برای توهم اختصاص نبود.
گذشته از این آیات آیات دیگری دلالت بر عموم دعوت میکند مانند آیه کریمه: «و اوحی الی هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ » (4) ترجمه:وحی شده است بر من این قرآن برای اینکه شما را انذار کرده بترسانم و هر که را که این قرآن-یا انذار-بوی برسد) .
و آیه کریمه: «و ما هو الا ذکر للعالمین » (5) و آیه: «ان هو الا ذکر للعالمین » (6) ترجمه:نیست قرآن مگر یادآوری برای همه جهانیان) .
و آیه کریمه: «انها لاحدی الکبر نذیرا للبشر» (7) ترجمه:بدرستی این آیه یکی از بزرگترین آیات میباشد در حالیکه ترساننده بشر است) .
بحسب تاریخ نیز، اسلام عده ای از ارباب مذاهب مختلفه مانند بت پرستان و یهود و نصاری و همچنین از امتهای گوناگونی مانند سلمان فارسی و صهیب رومی و بلال حبشی به ثبوت رسیده است.
=======================================
منبع مقاله:
قرآن در اسلام، سید محمدحسین طباطبایی ؛