PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : فلسفه گریه بر ابی عبدالله و اهل بیت (ع)



فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*
01-11-2009, 16:07
http://www.shiaupload.ir/images/24637636173054514468.gif (http://www.shiaupload.ir/images/24637636173054514468.gif)

http://upload.tazkereh.ir/images/15179309866657427406.gif


گریه برای اهل بیت جدای از اینکه برکات معنوی و اثرات روحانی خاصی که دارید شامل دیگر اثرات هم هست .



در قدم اول گریه برای اهل بیت به خودی خود نوعی ابراز محبت و مودت هست.ما با سوگواری و اشکمان برای
اهل بیت علیهم السلام عشق و محبت قلبیمان را به منصه ظهور می رسانیم.
همانطور که تمام مسلمانان عالم می دانند مودت به اهل بیت علیهم السلام از دستورات الهی است

در قرآن آمده :
قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى
بگو: «من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‏کنم جز دوست‏داشتن نزديکانم [= اهل بيتم‏]؛

در این آیه شریفه لفظ مودت آمده
حال برای روشن شدن معنای دقیق آیه و وجه استفاده آن باید تفاوت محبت با مودت مشخص شود.

مودت هم معنی محبت است ما با اندکی تفاوت .
تفاوت مودت با محبت در اینست که محبت شامل عشق و ارادت قلبی می شود اما مودت ، محبت و عشق قلبی باضافه ابراز و نشان دادن این محبت .

لذا باید برای اهل بیت علاوه داشتن محبت مکنون و مضمر آنرا به ظهور نشاند و به دیگران این عشق زیبا و آسمانی را نشان داد.
پس گریه و اشک ما که برخواسته از ارادت و عشق ازلی و ابدی ما دلسوختگان است خود ابراز محبت و مودتی است که خداوند ما را ارشاد به این کار نموده


2-گریه برای اهل بیت یک نوع پل ارتباط عاطفی بین ما و انهاست.وقتی ما برای ایشان اشک میریزیم یک ارتباط عاطفی و انس قلبی با اهل بیت ع بصورت قهری
و جبلی پیدا میکنیم. از آنطرف هر چه انسان در محبت اهل بیت ع پیش رود در ایمان به خدا پیش رفته .
چرا که دین چیزی غیر از محبت نیست و محبت اهل بیت محبت الله است
امام باقر علیه السلام به یکی از اصحاب خود فرمودند:
آیا دین چیزی غیر از محبت است ؟
آیا نمی بینی سخن خداوند : بگو: «اگر خدا را دوست مى‏داريد، از من پيروى کنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.»
و آیا ندیدی سخن خداوند برای محمد (ص):
خداوند ايمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دلهايتان زينت بخشيده،
و کسانى را که به سويشان هجرت کنند دوست مى‏دارند،

سپس امام فرمودند :
دین همان محبت است و محبت همان دین است ! (1)

در روایتی دیگر می بینیم شخصی به امام باقر ع گفت من نیامدم پیش شما مگر به خاطر محبت شما اهل بیت عليهم السلام .

امام عليه السلام فرمودند به خدا قسم اگر یک سنگ ما را دوست بدارد خداوند آن را با ما محشور می گرداند و آیا دین بغیر محبت است؟(2)

حال این محبت ، باید محبت به چه کسانی باشد .؟
آن محبتی که همان دین خداست کدام محبت است .می بینیم که در این روایت محبت به اهل بیت همان محبتی است که دین معرفی شده :

شخصی به امام صادق ع گفت ما اسم فرزندانمان را به اسماء شما و پدرانتان می نامیم .آیا این کار برای ما نفعی می بخشد؟
امام ع فرمودند بله بوالله..و آیا دین چیزی غیر از محبت است؟ (3)

و باید دانست که محبت به اهل بیت ع محبت به خداست .چرا که در زیارات رسیده خود امامان می خوانیم :
من احبکم فقد احب الله ..

کسیکه شما را دوست بدارد محققا خدا را دوست می دارد.

از دیگر فواید گریه اینست که این گریه برای ما خود یک عبرتی است از کرده دیگران و یک مجلس تذکری است برای ما .ما می گرییم و تاسف می خوریم از کرده بد کسانیکه پیمان شکستند و در باور خود افراد پیمان شکن را پست و رذیل می دانیم و همین باعث می شود که روحیه فداکاری و پیروی از اهل بیت در دل ما مستحکم تر گردد .

ثاتیر بارز این گریه در همان زمان پس کربلا مشهود است .

بی بی زینب (س) توانستند با این گریه های خود مردم در خواب فرو رفته را بیدار سازند که نتیجه آن قیام توابین بود .

نتیجه دیگر آن روی آوری مردم به مکتب اهل بیت ومنشأ انقلاب عظیم علمی و فرهنگی توسط امام باقر و امام صادق ع بود .

ما تاثیر بخشی این از اشک و آه ها بر اهل بیت را در زمان جنگ تحمیلی خود دیدیم که چگونه جوانان ما با شنیدن مصائب اهل بیت بی باکانه به دفاع از حریم اسلام شتافتند.


دیگر از فواید گریه بر اهل بیت زنده نگاهداشتن یاد ایشان است .و تعظیم شعائر الهی است .ما با گریه خودمان یاد اهل بیت را زنده نگه می داریم و شعائر الهی که در راس انها اهل بیت هستندرا تعظیم میشماریم .همانطور که در قرآن آمده :

وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ
و هر کس شعائر الهى را بزرگ دارد،پس همانا اين کار نشانه تقواى دلهاست.

اما گریه برای اهل بیت چیزی است مسلم که سینه به سینه از زمان امامان معصوم بصورت سنت نزد ما به ودیعت نگاشته شده .در فرازهای دعای ندبه آمده :

و علی الاطائب من اهل بیت محمد و علی صلی الله علیهما و آلهما اله فلیبک الباکون و ایاهم فلیندب النادبون ...

و بر پاکان از اهل بیت محمد و علی صلوات خدا بر این ایشان باید گریه کنندگان بگریند و ...که حتی در این دعا امده باید ضجه هم زد !



http://img29.picoodle.com/img/img29/4/6/8/f_5yvvgnm_c970d6f.gif

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*
01-11-2009, 16:07
در این بخش به بررسی روایاتی در مورد عزاداری اهل بیت علیهم السلام می پردازیم .

حالات ائمه در محرم

امام رضا ع فرمودند :
هرگاه ماه محرّم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفرعليه السّلام ) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرّم مى گذشت ، روز دهم محرّم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود. (4)


قلوب مومنین و حرارت عشق ابی عبدالله (ع)

رسول خدا صلوات الله عليه و آله :
براى شهادت حسين عليه السلام ، حرارت و گرمايى در دلهاى مؤ منان است كه هرگز سرد و خاموش نمى شود. (5)


برپایی مجالس عزا در زمان اهل بیت علیهم السلام

امام صادق عليه السلام :
يك سال تمام ، هر شب و روز بر حسين بن على عليه السّلام نوحه خوانى شد و سه سال ، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت . (6)


خرج کردن برای عزاداری امام حسین (ع)

امام صادق عليه السلام می فرمایند پدرم امام باقر عليه السّلام به من فرمود:
اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند. (7)


شعر سراییدن در رثای سید و سلار شهیدان

ابو هارون مكفوف مى گويد:
خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيدم . امام به من فرمود: (برايم شعر بخوان ). پس برايش اشعارى خواندم . فرمود: اينطور نه ، همان طور كه (براى خودتان ) شعرخوانى مى كنيد و همانگونه كه نزد قبر حضرت سيدالشهدا مرثيه مى خوانى . ( 8 )


اجر گریستن و گریاندن بر سید مظلومان

رسول خدا صلوات الله عليه و آله فرمودند:
فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود. (9)


امام صادق عليه السّلام به جعفربن عفان فرمود:
هيچ كس نيست كه درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد. (10)



پی نوشتها ..........
1-عُبَيْدَةَ زِيَادٍ الْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي حَدِيثٍ أَنَّهُ قَالَ لَهُ يَا زِيَادُ وَيْحَكَ وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ أَ لَا تَرَى إِلَى قَوْلِهِ قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ أَ وَ لَا تَرَى قَوْلَ اللَّهِ لِمُحَمَّدٍ ص حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ قَالَ يُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ الدِّينُ هُوَ الْحُبُّ وَ الْحُبُّ هُوَ الدِّينُ. وسائل‏الشيعة 16 171
2-وَ عَنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ الْعِجْلِيِّ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ ع إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ قَادِمٌ مِنْ خُرَاسَانَ مَاشِياً فَأَخْرَجَ رِجْلَيْهِ وَ قَدْ تَغَلَّفَتَا وَ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَا جَاءَنِي مِنْ حَيْثُ جِئْتُ إِلَّا حُبُّكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللَّهِ لَوْ أَحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ الْآيَةَ وَ قَالَ يُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَيْهِمْ وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ
3- عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّا نُسَمِّي بِأَسْمَائِكُمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِكُمْ فَيَنْفَعُنَا ذَلِكَ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ وَ هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ مستدرك‏الوسائل 12 219
4-قال الرّضا عليه السّلام :
انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكاً وَ كانَتِ الْكِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا كانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ كانَ ذلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ ... . امالى صدوق ، ص 111
5-قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله : اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منينَ لا تَبْرَدُ اَبَداً. جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص
6-عَنِ الصّادق عليه السّلام : نيحَ عَلَى الْحُسَينِ بْنِ عَلي سَنَةً فى كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ وَ ثلاثَ سِنينَ مِنَ الْيَوْمِ الَّذى اُصيبَ فيهِ. بحارالانوار، ج 79، ص 102
7-قالَ الصّادق عليه السّلام : قالَ لى اَبى : يا جَعْفَرُ! اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى .
8-دَخَلْتُ عَلى ابى عَبْدِاللّه عليه السّلام فَقالَ لى : اَنْشِدْنى ، فَاءَنْشَدْتُهُ فَقالَ: لا، كَما تُنْشِدوُنَ وَ كَما تَرْثيهِ عِنْدَ قَبْرِه ... بحارالانوار، ج 44، ص 287
9-قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله : يا فاطِمَةُ! كُلُّ عَيْنٍ باكِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَكَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ. بحارالانوار، ج 44، ص 293
10-ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَكى وَ اَبكْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ. رجال شيخ طوسى ، ص 289




http://img29.picoodle.com/img/img29/4/6/8/f_5yvvgnm_c970d6f.gif (http://javascript%3cb%3e%3c/b%3E:searchForm())