عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*
02-11-2009, 00:11
http://www.eteghadat.com/Files/user1/besm/b_045.png
http://www.aviny.com/news/83/12/06/ahlebeit.jpg
تفسیر پارسایی
حضرت محمد صلوات الله و سلامه علیه
پارسایی سرور اعمال است،هرکس پارسایی نداشته باشد که هرگاه در
خلوت با نافرمانی خدا رو به رو شود او را از ارتکاب آن باز دارد،
خداوند به دیگر اعمال او توجّهی نکند،زیرا که پارسایی ترس از خداست
در نهان و آشکار و میانه روی در هنگام تهیدستی و توانگری و
مراعات عدالت درگاه خشنودی و خشم
امام علی علیه السلام
پارسایی(به معنای)دوری کردن است
پارسایی،درحقیقت طلب درآمدهای حلال است وخویشتنداری از نیازخواهی.
پارسا کسی است که در هنگام پیش آمدن شبهه درنگ کند.
کسی که به شبهات عمل می کند،شراب را به نام نبیذ حلال می شمارد،
و رشوه را به نام هدیه و باج را به نام زکات.
حلال روشن است و حرام نیز روشن است
و میان آن دو اموری هستند شبهه ناک که بسیاری از مردم حکم
آن ها را نمی دانند.پس هر که از شبهات بپرهیزد،آبرو و دین خود
را حفظ کرده باشد و هر که در شبهات وارد شود به حرام در افتد و
مانند چوپانی که دراطراف قرقگاه می چراند ونزدیک است که وارد آن شود.
آن چه را در آن شک داری رها کن و به آنچه شک نداری چنگ زن
زیرا فقدان چیزی را که برای خداوند رهایش کرده ای
هرگز احساس نخواهی کرد.
هرگز چیزی را به خاطر خدا رها نکنی،مگر اینکه خداوند،
بهتر از آن به تو عوض دهد.
گناه دل را می آزارد و هیچ گناهی نیست،مگر این که شیطان
به آن چشم طمع می دوزد.
http://shiaupload.ir/images/uguy4ctoptrog7fl65xs.gif
http://www.aviny.com/news/83/12/06/ahlebeit.jpg
تفسیر پارسایی
حضرت محمد صلوات الله و سلامه علیه
پارسایی سرور اعمال است،هرکس پارسایی نداشته باشد که هرگاه در
خلوت با نافرمانی خدا رو به رو شود او را از ارتکاب آن باز دارد،
خداوند به دیگر اعمال او توجّهی نکند،زیرا که پارسایی ترس از خداست
در نهان و آشکار و میانه روی در هنگام تهیدستی و توانگری و
مراعات عدالت درگاه خشنودی و خشم
امام علی علیه السلام
پارسایی(به معنای)دوری کردن است
پارسایی،درحقیقت طلب درآمدهای حلال است وخویشتنداری از نیازخواهی.
پارسا کسی است که در هنگام پیش آمدن شبهه درنگ کند.
کسی که به شبهات عمل می کند،شراب را به نام نبیذ حلال می شمارد،
و رشوه را به نام هدیه و باج را به نام زکات.
حلال روشن است و حرام نیز روشن است
و میان آن دو اموری هستند شبهه ناک که بسیاری از مردم حکم
آن ها را نمی دانند.پس هر که از شبهات بپرهیزد،آبرو و دین خود
را حفظ کرده باشد و هر که در شبهات وارد شود به حرام در افتد و
مانند چوپانی که دراطراف قرقگاه می چراند ونزدیک است که وارد آن شود.
آن چه را در آن شک داری رها کن و به آنچه شک نداری چنگ زن
زیرا فقدان چیزی را که برای خداوند رهایش کرده ای
هرگز احساس نخواهی کرد.
هرگز چیزی را به خاطر خدا رها نکنی،مگر اینکه خداوند،
بهتر از آن به تو عوض دهد.
گناه دل را می آزارد و هیچ گناهی نیست،مگر این که شیطان
به آن چشم طمع می دوزد.
http://shiaupload.ir/images/uguy4ctoptrog7fl65xs.gif