PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : تفسیر پارسایی



عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*
02-11-2009, 00:11
http://www.eteghadat.com/Files/user1/besm/b_045.png

http://www.aviny.com/news/83/12/06/ahlebeit.jpg




تفسیر پارسایی

حضرت محمد صلوات الله و سلامه علیه

پارسایی سرور اعمال است،هرکس پارسایی نداشته باشد که هرگاه در
خلوت با نافرمانی خدا رو به رو شود او را از ارتکاب آن باز دارد،
خداوند به دیگر اعمال او توجّهی نکند،زیرا که پارسایی ترس از خداست
در نهان و آشکار و میانه روی در هنگام تهیدستی و توانگری و
مراعات عدالت درگاه خشنودی و خشم

امام علی علیه السلام

پارسایی(به معنای)دوری کردن است
پارسایی،درحقیقت طلب درآمدهای حلال است وخویشتنداری از نیازخواهی.

پارسا کسی است که در هنگام پیش آمدن شبهه درنگ کند.

کسی که به شبهات عمل می کند،شراب را به نام نبیذ حلال می شمارد،
و رشوه را به نام هدیه و باج را به نام زکات.

حلال روشن است و حرام نیز روشن است
و میان آن دو اموری هستند شبهه ناک که بسیاری از مردم حکم
آن ها را نمی دانند.پس هر که از شبهات بپرهیزد،آبرو و دین خود
را حفظ کرده باشد و هر که در شبهات وارد شود به حرام در افتد و
مانند چوپانی که دراطراف قرقگاه می چراند ونزدیک است که وارد آن شود.

آن چه را در آن شک داری رها کن و به آنچه شک نداری چنگ زن
زیرا فقدان چیزی را که برای خداوند رهایش کرده ای
هرگز احساس نخواهی کرد.

هرگز چیزی را به خاطر خدا رها نکنی،مگر اینکه خداوند،
بهتر از آن به تو عوض دهد.

گناه دل را می آزارد و هیچ گناهی نیست،مگر این که شیطان
به آن چشم طمع می دوزد.



http://shiaupload.ir/images/uguy4ctoptrog7fl65xs.gif

عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*
02-11-2009, 00:12
طاعت آن چیزی است که در سینه قرار گیرد و دل به آن آرام یابد
و شک آن چیزی است که در سینه قرار نگیرد و دل بدان آرام نیابد
پس آنچه را موجب شک (و اضطراب و بی قراری)تو می شود
به آنچه تو را به شک(و اضطراب و نا آرامی)نمی اندازد،واگذار.

آنچه را که دلت انکار کرد و نپسندید،رهایش کن.

پارسایی

پیامبر خدا صلوات الله و سلامه علیه

هر چیزی بنیادی دارد و بنیاد ایمان پارسایی است.
پارسایی سرور عمل است.
پایه ی دین،پارسایی است.
پارسایی،در راس دین است.
بهترین وبرترین دین شما،پارسایی است.


امام علی علیه السلام

هیچ دژی تسخیر ناپذیرتر از پارسایی نیست.

پارسایی مرد،به اندازه ی دین و دینداری اوست.

پارسایی بهترین همدم است.

هر که ما را دوست دارد باید به کردار ما رفتار کند و از پارسایی مدد گیرد
زیرا که پارسایی،بهترین مدد در کاردنیا و آخرت است.


امام باقر علیه السلام

به خثیمه که برای خداحافظی خدمت حضرت آمده بود-
از طرف ما به دوستانمان سلام برسان و آنان را به پروا داشتن از
خدای بزرگ سفارش کن و ای خثیمه به آنان اعلام کن که ما در
پیشگاه خداوند برای آنان هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم،
مگر این که عمل کنند و به ولایت و دوستی ما نرسند،مگر با پارسایی.

سخت ترین عبادت،پارسایی است.

امام صادق علیه السلام

از ما نیست-وارزشی ندارد-کسی که در شهری صد هزار نفری یا بیشتر
زندگی کند و در آن شهر،شخصی پارساتر از او وجود داشته باشد

بر تو باد پارسایی،زیرا که آن بهترین عامل مصّونیت از گناه است.

بر تو باد پارسایی،زیرا که آن یاور دین است و خصلت مخلصان.

بر تو باد پارسایی و زنهار از فریب طمع،زیرا که چراگاه طمع آلوده است.

بر شما باد پارسایی،زیرا به آنچه نزد خدا است،جزبه پارسایی نتوان رسید.

ایمان،به پارسایی ختم شده است،هر که به آنچه خداوند روزیش کرده است
قانع باشد،به بهشت می رود و هر کس بهشت را که در آن شکّی نیست،
بخواهد،در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنشگری نهراسد.
آفت پارسایی،اندک بودن قناعت است.


منبع:میزان الحکمة



http://shiaupload.ir/images/uguy4ctoptrog7fl65xs.gif