عهد آسمانى
24-10-2011, 20:46
همراهی تعلیم با تزكیه عامل اعتلای بشریت
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/49951046551667643544.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/49951046551667643544.gif)
مربوط به : بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار با جوانان نخبه و دانشجويان (http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3251)
تاریخ : 1383/07/05
از همين‌جا شما جوانهاى عزيز توجه كنيد كه ورود در ميدان معرفت علمى - حالا هر علمى؛ چه علوم انسانى، چه علوم قرآنى، چه علوم طبيعى يا انواع و اقسام علومى كه امروز شماها در آن تلاش و كار مى‌كنيد - و ورود در ميدان تحقيق علمى بايد شما را از غور و پيشرفت در ميدان معرفت دينى، تمرين اخلاقى و كسب فضيلت باز ندارد؛ بايد اينها را با هم داشته باشيد. اين آيه‌يى كه اين برادر عزيزمان در ابتدا قرائت كردند: «و يزكّيهم و يعلّمهم الكتاب و الحكمة»(1)، خداى متعال پيغمبر را فرستاد، تا او تعليم بدهد و تزكيه كند. بنابراين، تعليم و تزكيه با يكديگر است؛ اين دو را از هم جدا نكنيد. اين باور كه هر كسى وارد ميدان علم شد، به‌طور طبيعى بايستى از فضيلت و معنويت و اخلاق كناره بگيرد، فكرى كاملاً غلط و وارداتى و متكى به پيشينه‌يى است كه در اروپاى مسيحى به‌وجود آمد و بكلى با محيط اسلامى و با فهم و تعاليم اسلامى سازگار نيست؛ چرا كه اگر دانشمند بافضيلت و بااخلاق باشد؛ در هر رشته‌اى، از آن مى‌توان اميد براى اعتلاى بشريت و اعتلاى كشور خودش داشت؛ اين دانشمند هدفها را هدفهاى ارزشمند مى‌كند و حركتش حركت به نفع انسانيت و به نفع عدالت و به نفع فضيلت و در جهت مقابلِ نابسامانى‌هاى عجيب دنياى امروز خواهد شد. شما سعى كنيد اين‌جور دانشمندانى در آينده باشيد و هدف خودتان را اين مسائل قرار دهيد؛ انسانهايى باشيد كه مى‌توانند چرخ دنيا را در جهت درست به حركت دربياورند؛ اين را براى خودتان هدف قرار دهيد؛ و اين ممكن است؛ البته بايد كارهاى مقدماتى فراوانى براى رسيدن به آن هدف انجام بگيرد.
http://s2.rimg.info/ba660fc35cc95ee3b18f0738aac23192.gif
1) سوره مبارکه آل عمران آيه 164
لَقَد مَنَّ اللَّهُ عَلَى المُؤمِنينَ إِذ بَعَثَ فيهِم رَسولًا مِن أَنفُسِهِم يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ وَإِن كانوا مِن قَبلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ ﴿۱۶۴﴾
خداوند بر مؤمنان منت نهاد [= نعمت بزرگی بخشید] هنگامی که در میان آنها، پیامبری از خودشان برانگیخت؛ که آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بیاموزد؛ هر چند پیش از آن، در گمراهی آشکاری بودند.
http://s2.rimg.info/ba660fc35cc95ee3b18f0738aac23192.gif
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/49951046551667643544.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/49951046551667643544.gif)
مربوط به : بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار با جوانان نخبه و دانشجويان (http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3251)
تاریخ : 1383/07/05
از همين‌جا شما جوانهاى عزيز توجه كنيد كه ورود در ميدان معرفت علمى - حالا هر علمى؛ چه علوم انسانى، چه علوم قرآنى، چه علوم طبيعى يا انواع و اقسام علومى كه امروز شماها در آن تلاش و كار مى‌كنيد - و ورود در ميدان تحقيق علمى بايد شما را از غور و پيشرفت در ميدان معرفت دينى، تمرين اخلاقى و كسب فضيلت باز ندارد؛ بايد اينها را با هم داشته باشيد. اين آيه‌يى كه اين برادر عزيزمان در ابتدا قرائت كردند: «و يزكّيهم و يعلّمهم الكتاب و الحكمة»(1)، خداى متعال پيغمبر را فرستاد، تا او تعليم بدهد و تزكيه كند. بنابراين، تعليم و تزكيه با يكديگر است؛ اين دو را از هم جدا نكنيد. اين باور كه هر كسى وارد ميدان علم شد، به‌طور طبيعى بايستى از فضيلت و معنويت و اخلاق كناره بگيرد، فكرى كاملاً غلط و وارداتى و متكى به پيشينه‌يى است كه در اروپاى مسيحى به‌وجود آمد و بكلى با محيط اسلامى و با فهم و تعاليم اسلامى سازگار نيست؛ چرا كه اگر دانشمند بافضيلت و بااخلاق باشد؛ در هر رشته‌اى، از آن مى‌توان اميد براى اعتلاى بشريت و اعتلاى كشور خودش داشت؛ اين دانشمند هدفها را هدفهاى ارزشمند مى‌كند و حركتش حركت به نفع انسانيت و به نفع عدالت و به نفع فضيلت و در جهت مقابلِ نابسامانى‌هاى عجيب دنياى امروز خواهد شد. شما سعى كنيد اين‌جور دانشمندانى در آينده باشيد و هدف خودتان را اين مسائل قرار دهيد؛ انسانهايى باشيد كه مى‌توانند چرخ دنيا را در جهت درست به حركت دربياورند؛ اين را براى خودتان هدف قرار دهيد؛ و اين ممكن است؛ البته بايد كارهاى مقدماتى فراوانى براى رسيدن به آن هدف انجام بگيرد.
http://s2.rimg.info/ba660fc35cc95ee3b18f0738aac23192.gif
1) سوره مبارکه آل عمران آيه 164
لَقَد مَنَّ اللَّهُ عَلَى المُؤمِنينَ إِذ بَعَثَ فيهِم رَسولًا مِن أَنفُسِهِم يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ وَإِن كانوا مِن قَبلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ ﴿۱۶۴﴾
خداوند بر مؤمنان منت نهاد [= نعمت بزرگی بخشید] هنگامی که در میان آنها، پیامبری از خودشان برانگیخت؛ که آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بیاموزد؛ هر چند پیش از آن، در گمراهی آشکاری بودند.
http://s2.rimg.info/ba660fc35cc95ee3b18f0738aac23192.gif