سابحات
25-10-2011, 16:18
ضرورت آخرت گرایی کارگزاران از منظر امام علی (ع)
پدید آورنده : علیرضاانصاری ، صفحه 36
آخرت گرایی در ساختار حکومت علوی دولتمردان باید دارای ویژگیهایی باشندکه یکی از آنها آخرت گرایی است. البته معاد باوری به دولتمردان اختصاص ندارد و همه مردم باید قیامت گرا باشند;زیرا قیامت باوری در جلوگیری از ناهنجاریهای اجتماعی نقشی بنیادین دارد و سبب خود سازی است. از اینرو، قرآن ومعصومان(ع) مردم را به آخرت گرایی دعوت کرده اند. (1)
امام علی(ع) می فرماید:
اینک توصیه ام به شما این است که مرگ رافراوان یاد آورید و از میزان غفلت تان بکاهید. آخر چگونه از چیزی غفلت می کنید که هرگز از شما غافل نمی شود و کسی را امید داریدکه هیچ مهلت تان نمی دهد؟
اندرزگویانتان همین مردگان بس که بی آنکه سوار شوند، بردوش دیگران به سوی گورها برده می شوند و بی آنکه آهنگ فرود آمدن داشته باشند، در گورها فرود می آیند. چنانکه گویی هرگز از آبادکنندگان دنیا نبوده اند و آخرت پیوسته سرایشان بوده است. (2)
معاد باوری در جلوگیری از ریاست طلبی و انحرافات مالی و اداری نقشی بنیادین دارد. از اینرو آخرت گرایی برای دولتمردان ازاهمیت و یژه ای برخور دار است; زیرا دولتمردان با اموال عمومی و جان مردم ارتباط دارند; و هریک به گونه ای بر مسند قدرت قراردارند و قدرت معمولا انسانها را در معرض لغزش ها قرار می دهد.
برخی از دولتمردان از حکومت سوء استفاده کرده، به رقابت وجناح بندی های سیاسی می پردازند. واقعیت این است که خیلی ازرقابتها و جناح بندی های سیاسی برای کسب قدرت صورت می گیرد ویکی از آفات نظامها به شمار می آید. امروزه در جهان جنایات گسترده ای از سوی صاحبان قدرت به وقوع می پیوندد بی تردید، اگرآنان لحظه ای به یاد یامت بودند، دست خود را به خون هزاران انسان بی گناه آغشته نمی ساختند.
امام علی(ع)، در خصوص کیفر رهبران ستمگر، از رسول خدا(ص) چنین نقل می کند: «انی سمعت رسول الله یقول: یوتی یوم القیامه بالامام الجائر و لیس معه نصیر و لا عاذر، فیلقی فی نار جهنم فیدور فیها کما تدور الرحی، ثم یرتبط فی قعرها.» (3)
از پیامبر شنیدم که فرمود:
«در روز قیامت، پیشوای ستم پیشه را در حالی که هیچ یاور ومدافعی ندارد، می آورند; پس به دوزخش می افکنند و چنان سنگ آسیامی گردد تا در قعر دوزخ به زنجیر کشیده شود.»
امام علی(ع)، به عنوان رهبری آخرت گرا، برای ایجاد جامعه ای مکتبی و ضابطه مند،همه مدیران خویش را به آخرت گرایی فرا می خواند تا ازناهنجاریهای اجتماعی، مالی و ریاست طلبی در حکومت اسلامی جلوگیری شود. آن بزرگوار، پیش از آنکه دولتمردان خود را به قیامت گرایی سفارش کند، خود آخرت گرا بود و در گفتار و کردارآخرت گرایی اش را نمایان می ساخت تا برای همه رهبران دیگر الگوباشد. او فرمود:
«به خدا سوگند که اگر شبها را بر بستر خارهای پرگزند سعدان به صبح آرم و دست و پایم به غل و زنجیر کشیده شود، بسی دلپذیرتر از آن است که در قیامت خدا و رسولش را ملاقات کنم درحالی که به بنده ای از بندگانش ستم روا داشته باشم و یا ازحطام دنیا چیزی به ناحق گرفته باشم. آخر برای این تن خاکی که بند بند آن به پوسیدگی می شتابد و دوران بس دراز در زیرتوده های خاک می ماند چگونه به ستم بر احدی دست یازم؟» (4)
پدید آورنده : علیرضاانصاری ، صفحه 36
آخرت گرایی در ساختار حکومت علوی دولتمردان باید دارای ویژگیهایی باشندکه یکی از آنها آخرت گرایی است. البته معاد باوری به دولتمردان اختصاص ندارد و همه مردم باید قیامت گرا باشند;زیرا قیامت باوری در جلوگیری از ناهنجاریهای اجتماعی نقشی بنیادین دارد و سبب خود سازی است. از اینرو، قرآن ومعصومان(ع) مردم را به آخرت گرایی دعوت کرده اند. (1)
امام علی(ع) می فرماید:
اینک توصیه ام به شما این است که مرگ رافراوان یاد آورید و از میزان غفلت تان بکاهید. آخر چگونه از چیزی غفلت می کنید که هرگز از شما غافل نمی شود و کسی را امید داریدکه هیچ مهلت تان نمی دهد؟
اندرزگویانتان همین مردگان بس که بی آنکه سوار شوند، بردوش دیگران به سوی گورها برده می شوند و بی آنکه آهنگ فرود آمدن داشته باشند، در گورها فرود می آیند. چنانکه گویی هرگز از آبادکنندگان دنیا نبوده اند و آخرت پیوسته سرایشان بوده است. (2)
معاد باوری در جلوگیری از ریاست طلبی و انحرافات مالی و اداری نقشی بنیادین دارد. از اینرو آخرت گرایی برای دولتمردان ازاهمیت و یژه ای برخور دار است; زیرا دولتمردان با اموال عمومی و جان مردم ارتباط دارند; و هریک به گونه ای بر مسند قدرت قراردارند و قدرت معمولا انسانها را در معرض لغزش ها قرار می دهد.
برخی از دولتمردان از حکومت سوء استفاده کرده، به رقابت وجناح بندی های سیاسی می پردازند. واقعیت این است که خیلی ازرقابتها و جناح بندی های سیاسی برای کسب قدرت صورت می گیرد ویکی از آفات نظامها به شمار می آید. امروزه در جهان جنایات گسترده ای از سوی صاحبان قدرت به وقوع می پیوندد بی تردید، اگرآنان لحظه ای به یاد یامت بودند، دست خود را به خون هزاران انسان بی گناه آغشته نمی ساختند.
امام علی(ع)، در خصوص کیفر رهبران ستمگر، از رسول خدا(ص) چنین نقل می کند: «انی سمعت رسول الله یقول: یوتی یوم القیامه بالامام الجائر و لیس معه نصیر و لا عاذر، فیلقی فی نار جهنم فیدور فیها کما تدور الرحی، ثم یرتبط فی قعرها.» (3)
از پیامبر شنیدم که فرمود:
«در روز قیامت، پیشوای ستم پیشه را در حالی که هیچ یاور ومدافعی ندارد، می آورند; پس به دوزخش می افکنند و چنان سنگ آسیامی گردد تا در قعر دوزخ به زنجیر کشیده شود.»
امام علی(ع)، به عنوان رهبری آخرت گرا، برای ایجاد جامعه ای مکتبی و ضابطه مند،همه مدیران خویش را به آخرت گرایی فرا می خواند تا ازناهنجاریهای اجتماعی، مالی و ریاست طلبی در حکومت اسلامی جلوگیری شود. آن بزرگوار، پیش از آنکه دولتمردان خود را به قیامت گرایی سفارش کند، خود آخرت گرا بود و در گفتار و کردارآخرت گرایی اش را نمایان می ساخت تا برای همه رهبران دیگر الگوباشد. او فرمود:
«به خدا سوگند که اگر شبها را بر بستر خارهای پرگزند سعدان به صبح آرم و دست و پایم به غل و زنجیر کشیده شود، بسی دلپذیرتر از آن است که در قیامت خدا و رسولش را ملاقات کنم درحالی که به بنده ای از بندگانش ستم روا داشته باشم و یا ازحطام دنیا چیزی به ناحق گرفته باشم. آخر برای این تن خاکی که بند بند آن به پوسیدگی می شتابد و دوران بس دراز در زیرتوده های خاک می ماند چگونه به ستم بر احدی دست یازم؟» (4)