۩|*|۞|*|۩ یعقوب کربلا *ویژه نامه شهادت سید الساجدین حضرت علی بن الحسین(ع) * ۩|*|۞|*|۩ [بایگانی]

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

19-12-2011, 03:06

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/18471278545450280956.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/18471278545450280956.gif)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif)۞۩§۩۞ ويژه نامه شهادت حضرت علي بن الحسين٬زين العابدين امام سجاد(ع)۞۩§۩۞ (ویژه نامه سال گذشته) (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?9860-۞۩§۩۞-ويژه-نامه-شهادت-حضرت-علي-بن-الحسين٬زين-العابدين-امام-سجاد(ع)۞۩§۩۞)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif)۩ ♥*♥ ۩ ای زمین و آسمانها سوگوار غربتت ...(اشعاری در رثای امام سجاد(ع) ۩ ♥*♥ ۩ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19402-۩-♥*♥-۩-ای-زمین-و-آسمانها-سوگوار-غربتت-...(اشعاری-در-رثای-امام-سجاد(ع)-۩-♥*♥-۩)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif) ๑๑۩๑۞๑۩ آلبوم تصاوير با موضوع شهادت امام سجاد عليه السلام๑۩๑۞๑۩ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?9862)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif)۞*§*۞ اس ام اس و پیامک های تسلیت شهادت امام سجاد(ع) ۞*§*۞
(http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19400-۞*§*۞-اس-ام-اس-و-پیامک-های-تسلیت-شهادت-امام-سجاد(ع)-۞*§*۞)
(http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19400-۞*§*۞-اس-ام-اس-و-پیامک-های-تسلیت-شهادت-امام-سجاد(ع)-۞*§*۞)https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif) ·▪▪••●●:: دانلود مداحی و مرثیه سرایی در سوگ امام سجاد (ع) :::●●••▪▪··
(http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19415)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif)۞~ ۩~۞ نگاهی گذرا بر زندگی حضرت علی بن الحسین امام سجاد (ع) ۞~ ۩~۞ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19411)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif)۩•*•۩ نقش امام سجاد علیه السلام در رساندن پیام کربلا ۩•*•۩ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19412)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/48524251613939104366.gif)▐✿▐✿▐✿▐مو اضع سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی امام سجاد(ع) ▐✿▐✿▐✿▐ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19417)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11043814281489319986.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11043814281489319986.jpg)

نرگس منتظر

19-12-2011, 12:50

http://www.sibtayn.com/fa/images/stories/monasebat/e.sajad/13.jpg

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54106743619699371387.gifhttps://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54106743619699371387.gif

- غم فراق امام کاروان اسرای کربلا،
نگین آرامش قلب اهل حرم،
بر همگان به ویژه جوانان دلداده کوی دوست تسلیت باد!
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54106743619699371387.gifhttps://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54106743619699371387.gif

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

19-12-2011, 19:21

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/59365577138350241282.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/59365577138350241282.jpg)

ای سرور عابدان عالم، امشب که شب رحلت توست،
به پیشگاه تو می آیم تا بر جوانی ام دعا کنی،
تا در لطافت و غلظت و رقت و نورانیت تو شناور شوم
و ذوب شوم در زلال نگاهت.

ای امام سجده کننده بر تربت کربلا،
عروجت بر جاده های گل آذین بسته آسمان
و رها شدنت از بی مهری های اهل زمین
بر قلب های ما تسلیت باد.

صحیفه سبز تو، نجوای انوار تابناکی است که تا بی نهایت،
شربت آرام بخش روح عطشناک آدمی است .
دعاهایت را در این فصل سرد، بدرقه جوانی ام کن.

- امشب اشک های داغ ِ روی گونه هایم،
در کنار تپش های ملتهب قلبم،
نظاره گر پر کشیدن سجده دارترین عنصر هستی است .
ای امام زمزمه های عاشقانه شب، سفرت پرباران!

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg)

شهیده

19-12-2011, 20:36

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/68800330820912208497.jpg

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif
لاله سرخ شهادت تن تبدار من است
چشمه فیض خدا چشم گهر بار من است

حافظ خون پیام شهدای ره دین
لب گویای من و دیده خونبار من است

آنکه در کرببلا بود انیس پدرم
درره شام بلا مونس و غمخوار من است

از غم اصغر و اکبر جگرم می سوزد
آه از این غم که خداوند خبر دار من است

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

20-12-2011, 01:23

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/93692926416915127670.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/93692926416915127670.jpg)

ای امام عابدان شب زنده دار،
غم فراق علقمه و عاشورا،
چگونه بر پیکر تب دارت نهیب می زد،
آن زمان که در ابتدای اسارتت،
زخم های گلگون قدم هایت را به شمارش نشستی؟

- در کوچه پس کوچه های جوانی ام،
نجوای دعای توست که می جوشد
و میل رویش را در تمام وجودم ایجاد می کند.
برای سبز شدن و جوانه زدن،
لابه لای صحیفه ات آشیانه می کنم.

شهادت بزرگ مرد مناجات، صحیفه سبز عشق و عرفان
سید سجده کننده آل طه، امام عابدان و عارفان،
بر همه شعیان و عاشقان حضرتش تسلیت باد!

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11554783178039108068.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11554783178039108068.jpg)

نرگس منتظر

20-12-2011, 02:40

معجزات سید الساجدین علیه السلام

http://img.tebyan.net/big/1388/05/5367472085010012612116564175995581584.jpg

مروی است که حجاج بن یوسف، وقتی امام زین العابدین(علیه السلام) را در بغداد حبس کرده بود، مردی دیگر نیز در زندان بود.
شبی آن مرد به یاد فرزندان خود بسیار گریست.
حضرت از نور باطن دانست که گریه او از چیست.
چون از نماز فارغ شدند و از شب، نیمه بگذشت امام زین العابدین(علیه السلام) بدو فرمود:
می خواهی که به خانه خود روی و عیال و فرزندان خود را ببینی؟
آن مرد را بعد از استماع این سخن، گریه غالب شده، جواب نتوانست داد.
آن حضرت فرمود: دست به من ده و چشم بر هم نه. آن مرد دست به دست آن حضرت داد و چشم بر هم نهاد.
بعد از لمحه ای، حضرت فرمود: چشم بگشا.
چون چشم بگشود، خود را در خانه خود دید.
حضرت فرمود: برو عیال و فرزندان خود را ببین و عهد، تازه کن و احوال طفلان خود معلوم کرده، بیا.

آن مرد به خانه رفته و فرزندان و اهلبیت خود را بدید و ایشان احوال امام سجاد(علیه السلام) را پرسیدند.
چون احوال آن حضرت را بیان نمود، به گریه و زاری افتادند و می گریستند.
چون گریه و زاری ایشان را بدید، بیرون آمد و به خدمت حضرت سجاد(علیه السلام) رسید.
آن حضرت، دستش بگرفت و فرمود: چشم بگشا.
چون چشم خود گشود، خود را در بغداد، در اندرون زندان دید.
مروی است که در آن ایام امام سجاد(علیه السلام) هجده ساله بود و در دوازده سالگی، علمای زمان را درس می داد و آداب شریعت، تعلیم می فرمود.

شفای بیمار با دعای امام سجاد علیه السلام

حضرت علی بن الحسین علیه السلام نسبت به خانمی به نام «حبابه والبیه» دو کرامت عجیب:
1- « حبابه والبیه » می گوید: به حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) وارد شدم و در صورتم ( برص؛ پیسی ) عارض شده بود، حضرت دستش را بر آن گذاشت و به طور کلی از بین رفت. سپس فرمود: ای حبابه در پیروان ابراهیم غیر از ما و شیعیان ما از این مرض بهبودی نمی یابند.

2- امام باقر علیه السلام فرمودند: حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) برای « حبابه والبیه » دعا کردند و در پرتو دعای حضرت خداوند جوانی او را به او برگرداند و با انگشتان به او اشاره نمودند و در همان لحظه حائض گردید. و در آن موقع او یکصد و سیزده سال از عمرش می گذشت.
این دعای مستجاب و این اشاره الهی و تصرف در تکوین نشانه مقام ولایه الهی حضرت سجاد (علیه السلام) است.

« حبابه والبیه » می گوید: به حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) وارد شدم و در صورتم ( برص؛ پیسی ) عارض شده بود، حضرت دستش را بر آن گذاشت و به طور کلی از بین رفت. سپس فرمود: ای حبابه در پیروان ابراهیم غیر از ما و شیعیان ما از این مرض بهبودی نمی یابند

از قرآن مجید نیز در زمینه مکالمه دو ملک که برای عذاب قوم «لوط» آمده بودند و قبل از آن در منزل حضرت ابراهیم(علیه السلام) میهمان شدند و به خانم او مژده فرزندار شدن دادند، خانم حضرتکه اساساً نازا و بسیار پیر بود با تعجب گفت آیا من بچه دار می شوم در حالیکه خود نازا و پیره زن هستم و شوهرم هم پیرمرد است؟!
آنها گفتند آیا تو از امر الهی تعجب می کنی ؟! «و امرتُه قائمه فضحکت فبشر ناها باسحق و من و راء اسحق یعقوب _ قالت یا ویلتی ءاله و انا عجوز و هذا بعلی ان هذا لشی عجیب _ قالو تعجبین من امر الله. . . » (73 / 71) در بعضی از روایات آمده است که « فضحکت » به معنای « حاضت » هست در همان لحظه خانم حیض شد.
بنابر این هر گاه امر الهی به موضوعی تعلق بگیرد آن محقق خواهد شد. « انما امره الی اله اذا اراد شیئاً ان یقول له کن فیکون» (82 / یس )
یعنی هر آینه چون به چیزی اراده فرماید، کارش این بس که می گوید: باش پس اولیاء الهی نیز مظهر و تجلی امر الهی هستند و اراده الهی از کانال وجود آنها به منصه ظهور می رسد.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

منبع :سایت حوزه

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif)

شهیده

20-12-2011, 21:25

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/02907829633854276277.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/02907829633854276277.gif)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

امشب اشک های داغ ِ روی گونه هایم،
در کنار تپش های ملتهب قلبم،
نظاره گر پر کشیدن سجده دارترین عنصر هستی است .
ای امام زمزمه های عاشقانه شب، سفرت پرباران!
- تسلیت باد سالروز شهادت امامِ لحظه های مناجات سبز صحیفه عشق و عرفان!

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

نرگس منتظر

21-12-2011, 01:37

http://www.askquran.ir/gallery/images/4260/1_pic13.jpg

عاشوراى حسینى، كتاب سرخى بود كه «تفسیر ناب» آن از زبان امام سجاد تراوید
امام سجاد علیه السلام، پاسدار «وحى نبوى» و «خط علوى» و «شورحسینى» بود

در برابر خدا، «سجاد» بود، هرگز در برابر ظالمان، سر تسلیم فرود نیاورد و چهره بر درگاه ارباب قدرت نسود، کبوتر مجروح و پر وبال شکسته عدالت
با پماد عرفان زین العابدین علیه السلام در شفا خانه دعاهایش التیام یافت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg)

نرگس منتظر

21-12-2011, 02:13

http://img.tebyan.net/big/1388/10/239224121637128192189782312767221031070.jpg

لحظه لحظه با امام سجاد علیه السلام

از آن زمان كه حضرت سیدالشهداء - علیه السلام - نهضت را آغاز كرد و از وطن خویش مدینه خارج شد تا هنگام شهادت فرزند دلبندش زین‌العابدین - علیه السلام - ملازم او بود و بعد هم رنج اسیری و سفرهای تلخ و سخت را تا بازگشت به مدینه بر دوش كشید.
امام سجاد - علیه السلام - می‌فرماید: شبی كه بامداد آن پدرم به شهادت رسید من بیمار بودم و عمه‌ام زینب پرستار من بود پدرم در حالیكه ابیاتی را زمزمه می‌كرد نزد من آمد و من مقصود آن حضرت را از خواندن این ابیات دریافتم و گریه گلویم را گرفت و دانستم مصیبت فرود آمده است، لیكن عمه‌ام زینب چون بیت‌ها را شنید طاقت نیاورد و بانگ برداشت. [1]
حمیدبن مسلم می‌گوید من در روز عاشورا نزد علی‌بن‌الحسین - علیه السلام - رفتم او بیمار و بر بستر افتاده بود.
در این هنگام شمر با گروه خود نزدیك شده گفتند این جوان را بكشیم؟ من گفتم سبحان‌الله آیا شما كودكان را هم می‌كشید این كودك است سپس هر كس به او نزدیك شد همین را گفتم تا عمرسعد رسید و گفت كسی به خیمه زنان نرود و این كودك بیمار را هم آزار نرساند.[2]
(نا گفته نماند كه خداوند تبارك و تعالی به خاطر حفظ جان حجت خود علی‌بن‌الحسین - علیه السلام - چند روزی عارضه تب و بیماری را به سراغ آن حضرت آورد وتعبیر امام بیمار تعبیر غلطی است).
ابن‌قولویه قمی از قول امام سجاد - علیه السلام - نقل می‌كند كه فرمود: ما را با این حال از كنار كشتگان و محل شهادت پدرم به سوی كوفه حركت دادند. پس نظر كردم به سوی پدر و سایر اهلبیت او كه در خاك و خون آغشته گشته و بدنهای طاهرشان بر روی زمین افتاده بود و هیچ اقدامی جهت دفن آنها نشده بود.
آنقدر حالم سخت شد كه نزدیك بود كه جان از بدنم درآید. عمه‌ام زینب - علیهاالسلام - همینكه مرا به این حال دید پرسید كه این چه حالی است كه در تو مشاهده می‌كنم این یادگار پدر ومادر و برادران! من می‌بینم كه می‌خواهی جان تسلیم كنی، گفتم ای عمّه چگونه ناله و اضطراب نداشته باشم و حال آنكه می‌بینم سید و آقای خود و برادران و عموها و عموزادگان و اهل و فامیل خود را كه آغشته به خون در این بیابان افتاده وابدان آنها عریان و بی‌كفن است و هیچكس بر دفن ایشان نمی‌پردازد.

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg)

نرگس منتظر

21-12-2011, 02:14

http://img.tebyan.net/big/1390/09/21143252234239885079150232324073134152227.gif

آنگاه عمه‌ام حدیث ام‌ایمن را برایم خواند كه:

«وُیُنصِبونُ لهِذَا الطَّفِ عُلَماً لِقَبًرِ اَبیكُ سیُّدالشّهُداءِ لایُدًرِس اََثَرُه وُ لایُعفو رُسًمُه عُلی كرورِ اللّیالیِ وُ الْاَیام». [3]
و در سرزمین كربلا بر قبر پدرت سیدالشهداء علامتی نصب كنند كه اثر آن هرگز بر طرف نشود و به مرور ایام و لیالی محو و نابود نگردد.
به عبارت دیگر مردم از اطراف عالم به زیارت قبر مطهرش بیایند و او را زیارت نمایند هر چه كه سلاطین و ستمگران در محو آثار آن سعی و كوشش نمایند. عزّت و شوكتش بیشتر خواهد شد.

امام - علیه السلام - در كوفه

هنگام بردن اسیران از كربلا به كوفه بر گردن امام زین‌العابدین - علیه السلام - غل و جامعه نهادند (جامعه طوق مانند‌ی است كه دستها و گردن را با آن به هم می‌بندند) و چون بیمار بود و نمی‌توانست خود را بر پشت شتر نگاه دارد هر دو پای او را بر شكم شتر بستند. [4]

سرزمین مردم کوفه

سیدبن طاوس می‌نویسد كه:
چون اسیران به كوفه وارد شدند زینب علیها السلام و بعد فاطمه صغری و سپس ام‌كلثوم خطبه‌ای در سرزنش مردم شهر ایراد كردند، چنانكه حاضران گریه و ناله سر دادند و زنها موهای خود را پریشان كردند آنگاه علی بن الحسین - علیه السلام - به مردم اشاره كرد كه خاموش شوند و چون خاموش شدند چنین فرمود:

مردم! آنكه مرا می شناسد، می‌شناسد آنكه نمی‌شناسد خود را به او می‌شناسانم، من علی فرزند حسن فرزند علی‌بن ابیطالبم. من پسر آنم كه حرمتش را درهم شكستند و نعمت و مال او را به غارت بردند..... كسان او را اسیر كردند. من پسر آنم كه در كنار نهر فرات سر بریدند در حالیكه نه به كسی ستم كرده و نه با كسی مكری بكار برده بود، من پسر آنم كه او را از قفا سربریدند و این مرا فخری بزرگ است.

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif)

نرگس منتظر

21-12-2011, 02:17

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/02907829633854276277.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/02907829633854276277.gif)

ای مردم آیا!
شما به پدرم نامه ننوشتید؟
با او بیعت نكردید؟
پیمان نبستید؟
فریبش ندادید؟
و به پیكار با او برنخاستید؟
چه زشت كاری! و چه بداندیشه و كرداری.
اگر رسول خدا صلی الله علیه و آله به شما بگوید:
فرزندان مرا كشتید و حرمت مرا در هم شكستید شما از امت من نیستید به چه رویی به او خواهید نگریست؟!
ناگهان از هر سو بانگ برخاست.
مردم یكدیگر را می‌گفتند تباه شدید و نمی‌دانید. امام - علیه السلام - فرمود:
خدا بیامرزد كسی را كه پند مرا بپذیرد و به خاطر خدا و رسول آنچه می‌گویم در گوش گیرد.
سیرت ما باید چون سیرت رسول خدا باشد كه نیكوترین سیرت است. همه گفتند:

پسر پیامبر ما شنوا، فرمانبردار، و به تو وفاداریم از تو نمی‌بریم و با هركه گویی پیكار می كنیم و با آنكه در آشتی بسر می‌بریم،یزید را رها می‌كنیم و از ستمكاران بر تو بیزاریم!

امام سجاد - علیه السلام - فرمود: هیهات:ای فریبكاران دغل‌باز.
ای اسیران شهوت و آز، می‌خواهید با من همان كاری كنید كه با پدرانم كردید؟ نه به خدا.
هنوز زخمی كه زده‌اید خون فشان است و سینه از داغ مرگ پدر و برادرانم سوزان.
تلخی این غمها گلوگیر و اندوه من تسكین ناپذیر است. از شما می‌خواهم نه با ما باشید و نه بر ما. [5]

مجلس ابن زیاد

پسر زیاد مجلس بزمی تشكیل داد و اهل بیت را در آن محفل حاضر نمود، نگاهی به امام سجاد علی بن الحسین - علیه السلام - كرد و گفت: كی هستی؟ فرمود: علی بن الحسین! گفت: مگر خدا علی بن الحسین را نكشت؟ امام - علیه السلام - ساكت ماند. آن ملعون گفت: چرا پاسخ نمی‌دهی؟ امام - علیه السلام - فرمود: برادری داشتم كه او را علی می‌گفتند شما او را كشتید و روز رستاخیز از شما بازخواست خواهد شد. گفت: نه خدا او را كشت! امام - علیه السلام - در پاسخ این آیات را قرائت نمود:
«اَلله یُتَو فَّی اْلاَ نفسُ حِینُ مُوتِها، وُ ما كانُ لِنَفْسٍ اِلاّ اَنً تَموتَ بِاذْنُ الله كِتاباً مؤجُّلاً» .[6]
خدا جانها را به هنگام مرگشان می‌میراند، هیچ كس جز با اجازت خدا نمی‌میرد.
پسر زیاد گفت: تو هم از آنان هستی، بنگرید كه بالغ شده است؟
مروان‌بن معاذ احمری گفت: آری او را بكش.
امام - علیه السلام - در این وقت پرسید پس این زنان را چه كسی سرپرستی می‌كند. حضرت زینب علیه‌السلام خود را بدو آویخت و گفت: پسر زیاد خونی كه از ما ریختی برای تو بس است. از خون ما سیر نشدی؟ و به گردن علی آویخت و گفت: پسر زیاد تو را به خدا سوگند می‌دهم اگر او را بكشی مرا نیز بكش. امام علیه‌السلام فرمود: عمه خاموش باش تا من با او سخن بگویم سپس فرمود: پسر زیاد مرا از كشتن می‌ترسانی نمی‌دانی كه كشته شدن شعار ما و شعادت كرامت ماست؟
پسر زیاد گفت: او را بگذارید همراه زنان خود باشد. [7]

http://www.sibtayn.com/fa/images/stories/monasebat/e.sajad/13.jpg

نرگس منتظر

21-12-2011, 02:22

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/93692926416915127670.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/93692926416915127670.jpg)

سهل‌بن سعد می‌گوید: من شاهد و ناظر ورود اسرا و سرهای شهدا به شام بودم. امام سجاد علیه‌السلام را مقدم برهمه حركت می‌دادند.
خود را به آن بزرگوار رساندم و معرفی نمودم كه من از موالی و دوستان شما هستم، ای كاش با شما می‌بودم و اول كسی كه در كنار شما به شهادت می‌رسید من بودم آنگاه عرض كردم ای مولای من اگر حاجتی باشد بفرمائید انجام دهم. امام علیه‌السلام فرمود: آری
آیا ترا از دراهم چیزی موجود است عرض كردم هزار دینار و هزار درهم با من است.
امام فرمود: از این درهم و دینار چیزی برگیر و به این كسی كه حامل رأس مبارك پدرم هست بده و با اوبگوی این سر را از زنها دور بگرداند تا مردمان به نظاره آن سر مبارك به حرم رسول خدا صل‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسل� � نگاه نكنند.
سهل می‌گوید: من این كار را انجام دادم دوباره به محضر حضرت آمدم.

امام علیه‌السلام‌فرمود:
خداوند به تو جزای خیر دهد و ترا با ما ودر زمره ما در روز قیامت محشور فرماید.[8]

در هنگام عبور از شهر مردی در برابر امام سجاد علیه‌اسلام ایستاد و گفت: سپاس خدایی را كه شما را كشت و نابود ساخت و مردمان را از شرتان آسوده كرد و امیرالمؤمنین (یزید) را بر شما پیروز گردانید.
امام سجاد علیه‌السلام خاموش ماند تا مرد شامی آنچه در دل داشت بیرون ریخت. سپس از او پرسید قرآن خوانده‌ای؟ گفت آری.
امام فرمود: این آیه را خوانده‌ای؟ « قلْ لاأسًئَلكمً عُلَیهِ أجًراً اِلاَّ الْموُدَّه فیِ‌القرًبی» [9]گفت: آری.
فرمود: و این آیه را «وُآتِ ذَالْقربی حُقَّه» [10]گفت: آری. فرمود: و این آیه را «اِنّما یریدالله لِیذْهِبُ عُنْكم‌الرُّجًسُ اَهًلَ الْبُیًتِ لِیطَهُّرُ كم تَطْهیراً»[11]گفت: آری.
امام علیه‌السلام فرمود: ای پیرمرد این آیه‌ها در حق ما نازل شده مائیم ذوی‌القربی، مائیم اهل بیت پاكیزه از آلایش. پیرمرد دانست آنچه درباره این اسیران شنیده درست نیست، آنان خارجی نیستند فرزندان پیغمبرند و از آنچه كه گفته بود پشیمان شده و گفت:
خدایا من از بعضی كه از اینان در دل داشتم به درگاهت توبه می‌كنم. من از دشمنان محمّد و آل محمّد بیزارم.[12]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg)

نرگس منتظر

21-12-2011, 02:23

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

پی نوشت ها :

[1]. ناسخ‌التواریخ، ج 2، ص 168.

[2]. ارشاد، ج 2، ص 177.

[3]. منتهی‌الامال، ج1، ص 486.

[4]. ناسخ، ج 2، ص 30.

[5]. لهوف، ص 66.

[6]. آل عمران ـ 145.

[7]. مقتل خوارزمی، ج 2، ص 42.

[8]. ناسخ‌التواریخ، ج1، ص 271.

[9]. شوری ـ 22.

[10]. اسری ـ 26.

[11]. احزاب ـ 33.

[12]. مقتل خوارزمی، ج 2، ص 61 و لهوف، ص74.

فرآوری : زهرا اجلال

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

منبع : زندگانی علی بن الحسین علیهما السلام، سید جعفر شهیدی

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

21-12-2011, 03:40

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/22836725350987527420.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/22836725350987527420.jpg)

بسم ربّ الشّهداء و الصّدّیقین

السّلام علی الحسین و علی علیّ ابن الحسین

جمع شدن نجابت عرب و عجم هر دو در او ، به اعتبار پدر و مادر ، به فرمایش

حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله وسلّم) :

« إِنَّ الله من عباده خیرتین فخیرته من العرب قریش و من العجم فارس »

لهذا ملقّب به ابن الخیرتین شد .

انتشار اولاد رسول خدا (ص) از این امام همام است .

برای همین ایشان را آدم بنی الحسین گویند

و او اوّل کسی است که به مُهر و تسبیح امام حسین (علیه السّلام )

سجده و عبادت کرد و از همه خلایق بیشتر گریست

رئیس البکائین چهارند: حضرت آدم ، حضرت یعقوب، حضرت یوسف،

حضرت امام زین العابدین (علیه السّلام )

السّلام علیک یا علیّ ابن الحسین یا زین العابدین

یا وجیهاً عندالله اشفع لنا عندالله

(منتهی الامال ج2ص29)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg)

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:10

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:14

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/33413137481306703413.jpg

من جگر پاره آن بزم شرابم

من بر این ماه که بر نیزه نشسته پسرم

پاره پاره شده همچون لب بابا جگرم

من جگر پاره آن بزم شرابم والله

خیزران رنگ گرفت از لب زخم پدرم

اینکه آتش به سرم ریخته شد دردی نیست

عکس رخساره نیلی است در این چشم ترم

لرزه بر پیکرش افتاد کنیزش خواندند

من خجالت زده از خواهر نیکو سیُرم

خارجی و پسر خارجیان گفت به من

آنکه با زخم زبان کرده چنین خونجگرم

خواهر کوچک من گوشه ویران جان داد

هر سحر یاد همان غربت وقت سحرم

http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:16

http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.shiaupload.ir/images/52287252592204703522.gifhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifچرا امام سجاد را زین العابدین نامیدند؟http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif

http://img.tebyan.net/big/1386/10/151757172199208131238146181232563537219125.jpg

عمران بن سلیم می‌گوید: هر گاه زُهری از علی بن الحسین مطلبی نقل می‌كرد، می‌گفت: برای من زین‌العابدین روایت كرد. یك بار ‏سفیان بن عُیینه به او گفت: از چه جهت او را زین العابدین می‌گویی؟
پاسخ داد از سعید بن مسیب شنیدم كه رسول خدا فرمود:‏
به روز قیامت، فریاد كننده‌ای آواز برآرد: زینت عبادت كنندگان كجاست؟
‏« یناد مُنادی: أینَ زَینُ الْعابِدینَ؟»؛ چنان می‌بینم كه فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سكون در میان مردم محشر برای رسیدن ‏به جایگاهش قدم برمی‌دارد.‏
همین روایت را كتاب پرقیمت «علل الشرایع» صدوق از طریق علی بن ابراهیم قمّی، از ابن عباس، از رسول خدا حكایت می‌كند.(1)‏

و نیز‏ مرحوم حضینی و دیگر بزرگان آورده‌اند:
شخصی به نام عسكر - غلام امام محمّد جواد علیه السّلام - به نقل از پدرش حكایت كند:
روزی به محضر شریف حضرت علی بن موسی الرّضا علیه السّلام شرف حضور یافتم و عرضه داشتم: یاابن ‏رسول اللّه! چطور در بین اهل بیت رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله فقط امام چهارم، حضرت علی بن ‏الحسین علیهماالسّلام به عنوان “سیّد العابدین “ معروف و مشهور گشته است؟
امام رضا علیه السّلام در جواب فرمود: خداوند متعال در قرآن تصریح نموده است كه بعضی از پیغمبران را بر ‏بعضی از ایشان فضیلت و برتری داده است؛ و ما اهل بیت رسالت نیز همانند انبیاء عظام صلوات اللّه علیهم ‏می‌باشیم.
و سپس افزود: و امّا در رابطه با جدّم، علی بن الحسین علیهماالسّلام، كه سؤال كردی:
همانا پدرم از پدران بزرگوارش علیهم السّلام بیان فرموده است: روزی امام علی بن الحسین علیهماالسّلام ‏مشغول نماز بود، كه ناگاه شیطان به صورت یك افعی بسیار هولناكی، با چشم‌های سرخ از درون زمین ‏آشكار شد و خود را به محراب عبادت آن حضرت نزدیك كرد.(2)
ولیكن امام سجّاد علیه السّلام كمترین حسّاسیّتی در برابر آن موجود وحشتناك نشان نداد و ارتباط خود را ‏با پروردگار متعال خود قطع نكرد.
افعی دهان خود را نزدیك انگشتان پای آن حضرت آورد و آتشی از دهانش خارج ساخت كه بسیار وحشتناك ‏بود، ولی حضرت با آرامش خاطر و خیالی آسوده به نماز خود ادامه می‌داد و توجّهی به آن نداشت.
در همین حال كه شیطان با آن حالت ترسناك مشغول اذیّت و آزار بود، ناگهان تیری سوزاننده از سمت ‏آسمان آمد و به آن ملعون اصابت كرد.
هنگامی كه تیر به او خورد، فریادی كشید و به همان حالت و شكل اوّلیّه خود بازگشت و كنار امام سجّاد، ‏زین العابدین علیه السّلام ایستاد و اظهار داشت:
شما سیّد و سرور عبادت كنندگان هستی؛ و چنین نامی تنها زیبنده و شایسته شما می‌باشد.
و سپس در ادامه كلام خود افزود: من شیطان هستم؛ و تمام عبادت كنندگان را از زمان حضرت آدم تا كنون ‏فریب و بازی داده ام و كسی را از تو قوی‌تر و پارساتر نیافته ام.
و پس از آن شیطان از نزد امام سجّاد علیه السّلام خارج شد و حضرت بدون آن كه به او توجّهی داشته ‏باشد، به نماز و نیایش خود با پروردگار متعال خویش ادامه داد.(3)‏
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.shiaupload.ir/images/52287252592204703522.gifhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif

‏1ـ مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 167. ‏
2- در احادیث شریفه وارد شده است: ملائكه به هر شكلی غیر از سگ و خوك در می‌آیند، ولی شیطان و ‏جنّی‌ها می‌توانند به هر شكلی حتّی سگ و خوك در آیند.
3- هدایة الكبری حضینی: 214، س 11، بحارالا نوار: ج 46، ص 58، ح 11، به نقل از مناقب ابن شهر ‏آشوب.‏

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:19

http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifتوصیه امام سجاد(علیه‎السلام) در لحظات آخر عمرhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif

http://img.tebyan.net/big/1388/10/2041564413142242113222315917024790242210.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/10/172101781722611620824815981324102197111123.jpg)
1- ابوحمزه ثمالی از حضرت امام محمدباقر(علیه‎السلام) نقل می‌کند که فرمود:
چون هنگام وفات حضرت علی بن الحسین(علیهماالسلام) فرا رسید، من را به سینه خود چسبانید و فرمود:
پسرم، تو را به چیزی وصیت می‎کنم که پدرم به هنگام وفاتش به من وصیت کرد. او فرمود از ظلم به کسی که علیه تو یاری جز خداوند ندارد بپرهیز و هرگز خود را بر آن آلوده مساز.
2- از حضرت ابی الحسن(علیه‎السلام) نقل شده است که امام سجاد(علیه‎السلام) در هنگام وفات بیهوش شد. سپس چشمان خود را گشود و سوره واقعه و فتح را قرائت کرد و بعد گفت:
حمد خداوندی را که وعده خود به ما را راست گردانید و همه‌ی بهشت را به ما بخشید و ما در هر جای بهشت که بخواهیم برای خود منزل اختیار می‌کنیم.
سپس آیه 74 سوره زمر را تلاوت کرد: "پس چه خوب است اجر عاملین" و از دنیا رفت.
3- و در روایت دیگری آمده است:
امام زین العابدین(علیه‎السلام) پیش از وفات لحظه‎ای به هوش آمد و پارچه‎ای را که رویش بود کنار زد و فرمود:
قبر مرا حفر کنید تا به زمین سفت برسید. بعد پارچه را روی صورتش کشید و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg)

برگرفته از: بحارالانوار، ‌ج 46، ص 152، حدیث 16 (به نقل از اصول کافی ) و ص 147.

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:24

http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifبیان مصیبت کربلا از زبان امام سجاد(علیه‎السلام)http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/10/125241694215862531588220224582146203219232.jpg)
امام سجاد(علیه‎السلام) روزی در بازار شام با منهال بن عمرو الطائی که از شیعیان او بود برخورد کرد. (بعضی هم گفته‎اند این ملاقات بعد از خطبه حضرت سجاد(علیه‎السلام) در مسجد دمشق بوده است.) منهال به امام عرض کرد: «ای پسر رسول خدا حال شما چطور است؟ و چگونه شب را به صبح می‎آورید؟» امام سجاد(علیه‎السلام) فرمود: « وای بر تو، آیا وقت آن نرسیده که بدانی حال ما چگونه است؟ ما در این امت، همانند بنی اسرائیل گرفتار فرعونیانیم!! مردان ما را کشته و زنان ما را زنده نگه داشته‎اند! ای منهال، عرب بر عجم می‎بالد که محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله) عرب است و قبیله قریش بر دیگر قبایل مباهات می‎کند که رسول خدا قریشی است؛ و اینک ما فرزندان اوییم که حقمان غصب شده و خون‎مان به ناحق روی زمین ریخته شده است. ما را از شهر و دیارمان آواره کرده‎اند!! پس انالله و انا الیه راجعون از این مصیبت که بر ما گذشته است.»http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/07978876204908169338.jpg
برگرفته از: بحارالانوار، ج 45،‌ ص 84، 143،162،175/ تاریخ طبری، ج 5، ص 232

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:34

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

صحيفه سبز تو
نجواي انوار تابناكي است كه تا بي نهايت
شربت آرام بخش روح عطشناك آدمي است .
دعاهايت را در اين فصل سرد،
بدرقه جواني ام كن.
امشب اشك هاي داغ ِ روي گونه هايم،
در كنار تپش هاي ملتهب قلبم،
نظاره گر پر كشيدن سجده دارترين عنصر هستي است .
اي امام زمزمه هاي عاشقانه شب، سفرت پرباران!

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

شكوه انتظار

21-12-2011, 12:46

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_19885821115545205254204483014189118249134.jpg

شكوه انتظار

21-12-2011, 16:22

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif
لحظه لحظه با امام سجاد علیه السلام

http://img.tebyan.net/big/1388/10/239224121637128192189782312767221031070.jpg
از آن زمان كه حضرت سیدالشهداء - علیه السلام - نهضت را آغاز كرد و از وطن خویش مدینه خارج شد تا هنگام شهادت فرزند دلبندش زین‌العابدین - علیه السلام - ملازم او بود و بعد هم رنج اسیری و سفرهای تلخ و سخت را تا بازگشت به مدینه بر دوش كشید.
امام سجاد - علیه السلام - می‌فرماید: شبی كه بامداد آن پدرم به شهادت رسید من بیمار بودم و عمه‌ام زینب پرستار من بود پدرم در حالیكه ابیاتی را زمزمه می‌كرد نزد من آمد و من مقصود آن حضرت را از خواندن این ابیات دریافتم و گریه گلویم را گرفت و دانستم مصیبت فرود آمده است، لیكن عمه‌ام زینب چون بیت‌ها را شنید طاقت نیاورد و بانگ برداشت. [1]
حمیدبن مسلم می‌گوید من در روز عاشورا نزد علی‌بن‌الحسین - علیه السلام - رفتم او بیمار و بر بستر افتاده بود. در این هنگام شمر با گروه خود نزدیك شده گفتند این جوان را بكشیم؟ من گفتم سبحان‌الله آیا شما كودكان را هم می‌كشید این كودك است سپس هر كس به او نزدیك شد همین را گفتم تا عمرسعد رسید و گفت كسی به خیمه زنان نرود و این كودك بیمار را هم آزار نرساند.[2]
(نا گفته نماند كه خداوند تبارك و تعالی به خاطر حفظ جان حجت خود علی‌بن‌الحسین - علیه السلام - چند روزی عارضه تب و بیماری را به سراغ آن حضرت آورد وتعبیر امام بیمار تعبیر غلطی است).
ابن‌قولویه قمی از قول امام سجاد - علیه السلام - نقل می‌كند كه فرمود: ما را با این حال از كنار كشتگان و محل شهادت پدرم به سوی كوفه حركت دادند. پس نظر كردم به سوی پدر و سایر اهلبیت او كه در خاك و خون آغشته گشته و بدنهای طاهرشان بر روی زمین افتاده بود و هیچ اقدامی جهت دفن آنها نشده بود. آنقدر حالم سخت شد كه نزدیك بود كه جان از بدنم درآید. عمه‌ام زینب - علیهاالسلام - همینكه مرا به این حال دید پرسید كه این چه حالی است كه در تو مشاهده می‌كنم این یادگار پدر ومادر و برادران! من می‌بینم كه می‌خواهی جان تسلیم كنی، گفتم ای عمّه چگونه ناله و اضطراب نداشته باشم و حال آنكه می‌بینم سید و آقای خود و برادران و عموها و عموزادگان و اهل و فامیل خود را كه آغشته به خون در این بیابان افتاده وابدان آنها عریان و بی‌كفن است و هیچكس بر دفن ایشان نمی‌پردازد.

آنگاه عمه‌ام حدیث ام‌ایمن را برایم خواند كه:
«وُیُنصِبونُ لهِذَا الطَّفِ عُلَماً لِقَبًرِ اَبیكُ سیُّدالشّهُداءِ لایُدًرِس اََثَرُه وُ لایُعفو رُسًمُه عُلی كرورِ اللّیالیِ وُ الْاَیام». [3]
و در سرزمین كربلا بر قبر پدرت سیدالشهداء علامتی نصب كنند كه اثر آن هرگز بر طرف نشود و به مرور ایام و لیالی محو و نابود نگردد.
به عبارت دیگر مردم از اطراف عالم به زیارت قبر مطهرش بیایند و او را زیارت نمایند هر چه كه سلاطین و ستمگران در محو آثار آن سعی و كوشش نمایند. عزّت و شوكتش بیشتر خواهد شد.

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

شكوه انتظار

21-12-2011, 16:22

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

امام - علیه السلام - در كوفه

هنگام بردن اسیران از كربلا به كوفه بر گردن امام زین‌العابدین - علیه السلام - غل و جامعه نهادند (جامعه طوق مانند‌ی است كه دستها و گردن را با آن به هم می‌بندند) و چون بیمار بود و نمی‌توانست خود را بر پشت شتر نگاه دارد هر دو پای او را بر شكم شتر بستند. [4]

سرزمین مردم کوفه

سیدبن طاوس می‌نویسد كه:
چون اسیران به كوفه وارد شدند زینب علیها السلام و بعد فاطمه صغری و سپس ام‌كلثوم خطبه‌ای در سرزنش مردم شهر ایراد كردند، چنانكه حاضران گریه و ناله سر دادند و زنها موهای خود را پریشان كردند آنگاه علی بن الحسین - علیه السلام - به مردم اشاره كرد كه خاموش شوند و چون خاموش شدند چنین فرمود:
http://img.tebyan.net/big/1390/09/21143252234239885079150232324073134152227.gif
مردم! آنكه مرا می شناسد، می‌شناسد آنكه نمی‌شناسد خود را به او می‌شناسانم، من علی فرزند حسن فرزند علی‌بن ابیطالبم. من پسر آنم كه حرمتش را درهم شكستند و نعمت و مال او را به غارت بردند..... كسان او را اسیر كردند. من پسر آنم كه در كنار نهر فرات سر بریدند در حالیكه نه به كسی ستم كرده و نه با كسی مكری بكار برده بود، من پسر آنم كه او را از قفا سربریدند و این مرا فخری بزرگ است.
ای مردم آیا! شما به پدرم نامه ننوشتید؟ با او بیعت نكردید؟ پیمان نبستید؟ فریبش ندادید؟ و به پیكار با او برنخاستید؟ چه زشت كاری! و چه بداندیشه و كرداری. اگر رسول خدا صلی الله علیه و آله به شما بگوید: فرزندان مرا كشتید و حرمت مرا در هم شكستید شما از امت من نیستید به چه رویی به او خواهید نگریست؟! ناگهان از هر سو بانگ برخاست. مردم یكدیگر را می‌گفتند تباه شدید و نمی‌دانید. امام - علیه السلام - فرمود: خدا بیامرزد كسی را كه پند مرا بپذیرد و به خاطر خدا و رسول آنچه می‌گویم در گوش گیرد. سیرت ما باید چون سیرت رسول خدا باشد كه نیكوترین سیرت است. همه گفتند:
پسر پیامبر ما شنوا، فرمانبردار، و به تو وفاداریم از تو نمی‌بریم و با هركه گویی پیكار می كنیم و با آنكه در آشتی بسر می‌بریم،یزید را رها می‌كنیم و از ستمكاران بر تو بیزاریم!
امام سجاد - علیه السلام - فرمود: هیهات:ای فریبكاران دغل‌باز. ای اسیران شهوت و آز، می‌خواهید با من همان كاری كنید كه با پدرانم كردید؟ نه به خدا. هنوز زخمی كه زده‌اید خون فشان است و سینه از داغ مرگ پدر و برادرانم سوزان. تلخی این غمها گلوگیر و اندوه من تسكین ناپذیر است. از شما می‌خواهم نه با ما باشید و نه بر ما. [5]

مجلس ابن زیاد

پسر زیاد مجلس بزمی تشكیل داد و اهل بیت را در آن محفل حاضر نمود، نگاهی به امام سجاد علی بن الحسین - علیه السلام - كرد و گفت: كی هستی؟ فرمود: علی بن الحسین! گفت: مگر خدا علی بن الحسین را نكشت؟ امام - علیه السلام - ساكت ماند. آن ملعون گفت: چرا پاسخ نمی‌دهی؟ امام - علیه السلام - فرمود: برادری داشتم كه او را علی می‌گفتند شما او را كشتید و روز رستاخیز از شما بازخواست خواهد شد. گفت: نه خدا او را كشت! امام - علیه السلام - در پاسخ این آیات را قرائت نمود:
«اَلله یُتَو فَّی اْلاَ نفسُ حِینُ مُوتِها، وُ ما كانُ لِنَفْسٍ اِلاّ اَنً تَموتَ بِاذْنُ الله كِتاباً مؤجُّلاً» .[6]
خدا جانها را به هنگام مرگشان می‌میراند، هیچ كس جز با اجازت خدا نمی‌میرد.
پسر زیاد گفت: تو هم از آنان هستی، بنگرید كه بالغ شده است؟
مروان‌بن معاذ احمری گفت: آری او را بكش.
امام - علیه السلام - در این وقت پرسید پس این زنان را چه كسی سرپرستی می‌كند. حضرت زینب علیه‌السلام خود را بدو آویخت و گفت: پسر زیاد خونی كه از ما ریختی برای تو بس است. از خون ما سیر نشدی؟ و به گردن علی آویخت و گفت: پسر زیاد تو را به خدا سوگند می‌دهم اگر او را بكشی مرا نیز بكش. امام علیه‌السلام فرمود: عمه خاموش باش تا من با او سخن بگویم سپس فرمود: پسر زیاد مرا از كشتن می‌ترسانی نمی‌دانی كه كشته شدن شعار ما و شعادت كرامت ماست؟
پسر زیاد گفت: او را بگذارید همراه زنان خود باشد. [7]

سهل‌بن سعد می‌گوید: من شاهد و ناظر ورود اسرا و سرهای شهدا به شام بودم. امام سجاد علیه‌السلام را مقدم برهمه حركت می‌دادند. خود را به آن بزرگوار رساندم و معرفی نمودم كه من از موالی و دوستان شما هستم، ای كاش با شما می‌بودم و اول كسی كه در كنار شما به شهادت می‌رسید من بودم آنگاه عرض كردم ای مولای من اگر حاجتی باشد بفرمائید انجام دهم. امام علیه‌السلام فرمود: آری
آیا ترا از دراهم چیزی موجود است عرض كردم هزار دینار و هزار درهم با من است.
امام فرمود: از این درهم و دینار چیزی برگیر و به این كسی كه حامل رأس مبارك پدرم هست بده و با اوبگوی این سر را از زنها دور بگرداند تا مردمان به نظاره آن سر مبارك به حرم رسول خدا صل‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسل� � نگاه نكنند. سهل می‌گوید: من این كار را انجام دادم دوباره به محضر حضرت آمدم.
امام علیه‌السلام‌فرمود: خداوند به تو جزای خیر دهد و ترا با ما ودر زمره ما در روز قیامت محشور فرماید.[8]
در هنگام عبور از شهر مردی در برابر امام سجاد علیه‌اسلام ایستاد و گفت: سپاس خدایی را كه شما را كشت و نابود ساخت و مردمان را از شرتان آسوده كرد و امیرالمؤمنین (یزید) را بر شما پیروز گردانید.
امام سجاد علیه‌السلام خاموش ماند تا مرد شامی آنچه در دل داشت بیرون ریخت. سپس از او پرسید قرآن خوانده‌ای؟ گفت آری. امام فرمود: این آیه را خوانده‌ای؟ « قلْ لاأسًئَلكمً عُلَیهِ أجًراً اِلاَّ الْموُدَّه فیِ‌القرًبی» [9]گفت: آری. فرمود: و این آیه را «وُآتِ ذَالْقربی حُقَّه» [10]گفت: آری. فرمود: و این آیه را «اِنّما یریدالله لِیذْهِبُ عُنْكم‌الرُّجًسُ اَهًلَ الْبُیًتِ لِیطَهُّرُ كم تَطْهیراً»[11]گفت: آری. امام علیه‌السلام فرمود: ای پیرمرد این آیه‌ها در حق ما نازل شده مائیم ذوی‌القربی، مائیم اهل بیت پاكیزه از آلایش. پیرمرد دانست آنچه درباره این اسیران شنیده درست نیست، آنان خارجی نیستند فرزندان پیغمبرند و از آنچه كه گفته بود پشیمان شده و گفت: خدایا من از بعضی كه از اینان در دل داشتم به درگاهت توبه می‌كنم. من از دشمنان محمّد و آل محمّد بیزارم.[12]
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

پی نوشت ها :
[1]. ناسخ‌التواریخ، ج 2، ص 168.
[2]. ارشاد، ج 2، ص 177.
[3]. منتهی‌الامال، ج1، ص 486.
[4]. ناسخ، ج 2، ص 30.
[5]. لهوف، ص 66.
[6]. آل عمران ـ 145.
[7]. مقتل خوارزمی، ج 2، ص 42.
[8]. ناسخ‌التواریخ، ج1، ص 271.
[9]. شوری ـ 22.
[10]. اسری ـ 26.
[11]. احزاب ـ 33.
[12]. مقتل خوارزمی، ج 2، ص 61 و لهوف، ص74.

منبع : زندگانی علی بن الحسین علیهما السلام، سید جعفر شهیدی

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

21-12-2011, 22:00

http://rhajian.persiangig.com/image/news/emamsajad.jpg

در عزای سیّد سجاد

جای آن دارد که بارد آسمان خون بر زمین
در عزای سیّد سجّاد، زین العابدین

آنچه او دید از جفای کوفیان و شامیان
کافرم گر هیچ کس دیده است ظلمی این چنین

سی و شش سال از پس قتل پدر در کربلا
روز و شب کاری نبودش غیر زاری و غمین

گاه برنی جلوه گر دیدی سر پاک حسین
گاه خوردی تا زیانه از غلامان حَصین

خویش را از اهل دین خواندند آن بی‏دین گروه
وانگهی بستند در زنجیر کین، سلطان دین

(نصیر اصفهانی

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/07978876204908169338.jpg

خادمه زینب کبری(س)

22-12-2011, 00:28

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_19885821115545205254204483014189118249134.jpg

((سیمای امام سجاد علیه السلام))

بی ‏گمان شرط اول پیشوا قرار دادن اهل‏بیت علیهم السلام، شناخت ویژگیهای آنان و تاسی به آنهاست; صفات برتری که پیروان را به سوی قله کمال راه می‏نماید، وجود انسان را با انوار الهی، طاهر می‏سازد و شایستگی هدایت‏پذیری و وصول به قرب الهی را فراهم می‏آورد . بر این اساس، اینک که در آستانه شهادت امام زین‏العالدین علیه السلام قرار گرفته‏ایم، از چشمه سار ویژگیها و شخصیت آسمانی آن حضرت جرعه‏هایی می‏نوشیم، تا پیرویمان بامعرفت آغشته گردد .
سیمای امام سجاد علیه السلام (۱)
ویژگیهای امام سجاد علیه السلام را می‏توان در دو بخش مطالعه کرد; ویژگیهای مرتبط با امامت (علم، عصمت، معجزه) و ویژگیهای شخصی آن حضرت که خود در دو بخش (ارتباط با خداوند، ارتباط با مردم و خود) قابل مطالعه است .
ویژگیهای مرتبط با امامت
۱ . علم
امام سجاد علیه السلام همچون دیگر ائمه و رسولان الهی برخوردار از علم غیب بود و با این فضیلت الهی وظایف امامت را انجام می‏داد . علم غیب به دو گونه است:
۱ . مطلق; که مختص خداوند است . «عالم الغیب والشهاده وهو الحکیم الخبیر» ; (۲) «آگاه به غیب و شهود است و حکیم و داناست . »
۲ . نسبی; که به اذن الهی در اختیار انبیا و امامان قرار دارد; علمی که محدود، وابسته به علم الهی، و بالقوه است، برخلاف علم غیب مطلق خدا که نامحدود، مستقل و فعلی است و در هیچ شرایطی، چیزی از او پنهان نمی‏ماند .
بر این اساس راوی می‏گوید: امام زین‏العابدین علیه السلام می‏فرمود: «لولا آیه فی کتاب الله لحدثتکم بما کان وما یکون الی یوم القیامه فقلت له یابن رسول الله ایه آیه؟ قال: قول الله تعالی یمحوا الله ما یشاء ویثبت وعنده ام الکتاب; (۳) اگر یک آیه در قرآن نبود، شمارا به آنچه بود و خواهد بود تا روز قیامت، خبر می‏دادم . [راوی می‏گوید:] به او گفتم: ای پسر رسول خدا! آن کدام آیه است؟ فرمود: سخن خداوند تعالی [که فرمود:] «هر چه را خدا بخواهد محو و تثبیت می‏کند و ام‏الکتاب نزد اوست .»
آن حضرت زمانی هم که شخصی بر سر مسئله‏ای فقهی با وی به جدل پرداخت فرمود: «اگر به خانه ما درآیی، ردپای جبرئیل را به تو نشان خواهیم داد . آیا کسی هست که از ما به سنت آگاه‏تر باشد .» (۴)
نمونه‏ای از علم غیب آن حضرت را می‏توان در برخوردش با عبدالملک بن مروان یافت . حجاج بن یوسف به عبدالملک نوشت: «اگر می‏خواهی بنیان حکومت‏خودت را استوار سازی، لازم است علی بن الحسین علیه السلام را به قتل برسانی .»
عبدالملک هم در جواب او نوشت: «از ریختن خون بنی‏هاشم خودداری کن; زیرا سلطنت آل ابوسفیان به واسطه کشتن بنی‏هاشم چندان پایدار نماند .» عبدالملک نامه را مخفیانه به حجاج فرستاد، ولی چند روز بعد نامه‏ای از امام سجاد علیه السلام دریافت کرد که در آن نوشته بود: «از آن نامه‏ای که درباره حفظ خون بنی‏هاشم به حجاج نوشته بودی اطلاع یافتم ...»
وقتی عبدالملک نامه را خواند، دید تاریخ آن با تاریخ نامه‏ای که برای حجاج نوشته است مطابقت دارد . (۵)
ناگفته نماند که علاوه بر امور غیبی که آگاهی از آن برای هدایت‏سکان امامت ضروری است، آن امام از علوم معمول نیز آگاهی کامل داشت; تا آنجا که زهری، از علمای درباری عبدالملک، می‏گوید: «ما رایت احدا کان افقه منه; (۶) کسی را فقیه‏تر از او (امام سجاد علیه السلام) ندیدم .»

»
۲ . عصمت

بی‏گمان سکان هدایت‏بشر باید در دست کسانی قرار گیرد که خود از هرگونه آلودگی به دور هستند . شیعیان کسی را به امامت می‏پذیرند که مصداق «لیذهب عنکم الرجس‏» ، و از هر گناه و آلودگی به دور باشد . یک پرسش و پاسخ از محضر امام سجاد علیه السلام می‏تواند موضوع را به کلی روشن سازد:
امام سجاد علیه السلام فرمودند: «الامام منا لایکون الا معصوما ولیست العصمه فی ظاهر الخلقه فیعرف بها فلذلک لا یکون الا منصوصا . فقیل یا ابن رسول الله فما معنی المعصوم؟ فقال: هو المعتصم بحبل الله وحبل الله هو القرآن لا یفترقان الی یوم القیامه والامام یهدی الی القرآن و القرآن یهدی الی الامام و ذلک قول الله عزوجل «ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم‏» (۷) ; امام از ما، حتما معصوم است و عصمت چیزی نیست که در ظاهر خلقت معلوم باشد تا با خلقت‏شناخته شود . به این جهت، امام را جز از راه نص نمی‏توان تعیین کرد . سؤال شد: ای فرزند رسول خدا! پس معنای معصوم چیست؟ فرمود: معصوم کسی است که به ریسمان الهی تمسک جوید و ریسمان الهی قرآن است . [امام و قرآن] تا قیامت از هم جدا نمی‏شوند . امام [مردم را] به قرآن و قرآن به امام هدایت می‏کند و [شاهدش] این سخن خداوند است که «این قرآن [مردم را] به راهی که پایدارتر است، هدایت می‏کند .»
مناجات آن حضرت در روز عرفه نیز شنیدنی است، آنجا که می‏فرماید: «وهب لی عصمه تدنینی من خشیتک وتقطعنی عن رکوب محارمک وتفکنی من اسر العظائم وهب لی التطهیر من دنس العصیان; (۸) عصمتی به من ببخش که مرا به ترس از تو نزدیک سازد و از انجام محارم تو باز دارد و از اسارت گناهان بزرگ آزاد سازد، و پاکی از آلودگی گناه را به من ببخش .»

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/07978876204908169338.jpg

خادمه زینب کبری(س)

22-12-2011, 00:32

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/50754523267725086466.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/50754523267725086466.jpg)

۳ . معجزات
معجزه کار خارق‏العاده‏ای است که از راهی غیر از راه علل طبیعی و عادی ایجاد می‏شود و هدف از آن تحدی است . مانند اینکه پیامبر یا امام برای اثبات رسالت و امامت‏خود کاری خارق العاده انجام دهد و آن را نشانه امامت‏یا رسالت‏خود بداند . در قرآن کریم معجزات گاه به خود پیامبران (۹) و گاه به خداوند نسبت داده شده است . (۱۰)
اژدها شدن عصای حضرت موسی علیه السلام (۱۱) ، ید بیضای آن حضرت، (۱۲) سخن گفتن عیسی علیه السلام در کودکی (۱۳) و ... ، همگی ثابت می‏کنند که معجزه امری قابل وقوع است .
اینک نمونه‏ای از معجزات امام سجاد علیه السلام را نقل می‏کنیم:
ابو خالد کابلی سالها به امامت محمد حنفیه معتقد بود تا اینکه از طریق یحیی بن ام طویل توانست‏به حضور امام سجاد علیه السلام برسد . در ملاقات دوم وی، امام سجاد علیه السلام فرمود: «اگر می‏خواهی مقام خودم را در بهشت هم‏اکنون به تو نشان می‏دهم .» امام دستش را به چشمان ابوخالد کشید و او خود را در بهشت و کاخها و رودخانه‏های آن دید . تا آنکه حضرت بار دیگر دست‏به چشمان او کشید و او خود را یک مرتبه روبه‏روی حضرت دید . (۱۴)
وی سرانجام در سایه این توجهات حضرت، توفیق پیروی از امام حق را یافت . (۱۵)
ویژگیهای امام علیه السلام، در ارتباط با خدا
۱ . شاکر بودن
ابوحمزه ثمالی می‏گوید: امام زین‏العابدین علیه السلام هرگاه غذا میل می‏کرد، می‏فرمود: الحمدلله که به ما غذا داد و ما را سیراب کرد و ما را کفایت فرمود و به ما کمک نمود و ما را پناه داد و نعمت عطا فرمود و فضیلت‏بخشید . ستایش خدایی را که همگان را اطعام می‏دهد و کسی او را اطعام نمی‏کند . (۱۶)
آن حضرت می‏فرمود: «لقد استرقک بالود من سبقک بالشکر; (۱۷) هر که زودتر شکر و سپاس [نعمت] تو را به جا آورد، با دوستی [و محبت] خود، تو را برده خویش کرده است .»
۲ . عشق به قرآن
آن حضرت می‏فرمود: «لو مات مابین المشرق والمغرب لما استوحشت‏بعد ان یکون القرآن معی; (۱۸) اگر آنچه بین مشرق و مغرب است از میان برود، پس از آنکه قرآن با من باشد، بیمی به خود راه نمی‏دهم .»
امام سجاد علیه السلام از خوش صداترین افراد بود و ممکن نبود کسی صدای قرآن خواندن او را بشنود و تحت تاثیر قرار نگیرد; لذا مورخان گفته‏اند: سقاهایی که از در خانه امام می‏گذشتند، می‏ایستادند تا صدای امام را بشنوند . (۱۹)
آن حضرت می‏فرمود: «آیات القرآن خزائن، کلما فتحت‏خزانه ینبغی لک ان تنظر ما فیها; آیات قرآن گنجینه‏هایی‏اند، هر وقت گنجینه‏ای گشوده شود، شایسته است که به دقت در آن بنگری .»
برای همین، حضرت در نماز عبارت «مالک یوم الدین‏» را آن‏قدر تکرار می‏کرد که نزدیک بود جان از جسمش جدا شود . (۲۰)
امام زین‏العابدین علیه السلام در بخشی از دعای بسیار طولانی ختم قرآن خود، بارها این عشق و دلدادگی‏اش را آشکار می‏سازد . از جمله عرض می‏کند: «اللهم صل علی محمد و آله واجعلنا ممن یعتصم بحبله ویاوی من المتشابهات الی حرز معقله ویسکن فی ظل جناحه ویهتدی بضوء صباحه; (۲۱)
خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست و ما را از کسانی قرار بده که به ریسمان [محکم] قرآن چنگ می‏زنند و در [درک معانی] متشابهات به پناهگاه محکم محکمات قرآن پناه می‏برند و در زیر بال قرآن به آرامش می‏رسند و به وسیله نور صبحگاهی آن هدایت می‏شوند .»

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg)

خادمه زینب کبری(س)

22-12-2011, 00:35

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57134661336513112207.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57134661336513112207.jpg)

۳ . مستجاب الدعوه بودن
امام سجاد علیه السلام از آن روی که محبوب الهی بود، مقام والای مستجاب الدعوه بودن را هم داشت .
ثابت‏بنانی نقل می‏کند: من و گروهی از عبادت‏گران بصره (ایوب سجستانی، صالح مری، عتبه الغلام، حبیب فارسی و مالک بن دینار) به حج رفتیم و دیدیم مردم از شدت تشنگی و بی‏آبی در مضیقه و فشارند . آنان به ما متوسل شدند و ما به سوی کعبه رفتیم و پس از طواف، با تضرع از خدا تقاضای باران کردیم، اما دعای ما پذیرفته نشد . در همین بین جوانی که اندوه و ناراحتی در چهره‏اش پیدا بود، آمد و بعد از طواف، رو به ما کرد و گفت: مالک بن دینار و ... ! گفتیم: بله! گفت: یک نفر از شما را خدا دوست ندارد!؟ گفتیم: ما دعا کردیم، اجابت‏با اوست!
او به سوی کعبه رفت و در آنجا به سجده افتاد . در سجده می‏گفت: خدایا تو را به علاقه‏ای که به من داری، اینها را از باران سیراب کن . هنوز دعایش تمام نشده بود که باران همچون دهانه مشک باریدن گرفت .
گفتم: جوان! از کجا فهمیدی خدا تو را دوست دارد؟ گفت: اگر دوست نداشت، به خانه‏اش دعوت نمی‏کرد . حال که دعوت کرده، فهمیدم مرا دوست دارد; لذا او را به علاقه‏اش به خودم قسم دادم .
آن جوان از پیش ما رفت ... از مردم مکه پرسیدم این جوان که بود؟ گفتند: علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام بود . (۲۲)
۴ . عبادت
امام سجاد علیه السلام عبادت را بزرگترین حق خدا بر گردن انسان می‏دانست و می‏فرمود: «فاما حق الله الاکبر فانک تعبده، لاتشرک به شیئا، فاذا فعلت ذلک باخلاص جعل لک علی نفسه ان یکفیک امر الدنیا والاخره ویحفظ لک ما تحب منهما; (۲۳)
بزرگ‏ترین حق خدا این است که او را عبادت کنی و چیزی را با او شریک قرار ندهی . پس اگر این کار را با اخلاص انجام دادی، خدا بر خود لازم می‏کند کار دنیا و آخرت تو را کفایت کند و هر چه از دنیا و آخرت بخواهی، برایت پاس دارد .»
آن حضرت درباره حق نماز نیز می‏فرمود: «فاما حق الصلاه فان تعلم انها وفاده الی الله وانک قائم بها بین یدی الله فاذا علمت ذلک کنت‏خلیقا ان تقوم فیها مقام الذلیل الرغب الراهب الخائف الراجی المسکین المتضرع; (۲۴)
حق نماز آن است که بدانی نماز شرفیابی به درگاه الهی است و تو به وسیله نماز در مقابل خدا ایستاده‏ای . پس هر گاه آن را دانستی، سزاوار خواهی بود که مثل بنده‏ای ذلیل، مشتاق، ترسناک و بیمناک [از عذاب خدا]، امیدوار [به رحمت او]، محتاج، و نالان، در برابر او بایستی .»
امام سجاد علیه السلام درباره درجات عبادت می‏فرمود: «من از خدا کراهت دارم که او را تنها به خاطر پاداش عبادت کنم، تا مانند بنده طمعکار باشم که هر وقت طمع ثواب داشت، عبادت کند وگرنه عبادت نکند . و کراهت دارم که از ترس عذابش عبادت کنم، تا مانند بنده بدی باشم که اگر نترسید کاری نمی‏کند .» سؤال شد: پس به چه منظور خدا را می‏پرستی؟ فرمود: «برای اینکه او با کرامتها و نعمتهایش شایسته عبادت است .» (۲۵)
در مقام عمل نیز امام سجاد علیه السلام عابدترین فرد روزگار بود . تا آنجا که مالک بن انس درباره آن حضرت می‏گفت: به من خبر رسیده که علی بن الحسین علیه السلام هر شب و روز هزار رکعت نماز می‏خواند . (۲۶) و ابن ابی الحدید می‏گفت: «کان الغایه فی العباده; (۲۷) نهایت در عبادت کردن بود .» برای همین، او به زین‏العابدین مشهور شد .
امام باقر علیه السلام می‏فرمود: «بلغ من العباده ما لم یبلغه احد وقد اصفر لونه من السهر ورمضت عیناه من البکاء ودبرت جبهته من السجود و ورمت قدماه من القیام فی الصلاه; (۲۸) از عبادت به جایی رسیده بود که کسی نرسیده بود . از شب‏زنده‏داری رنگش زرد، و از گریه چشمانش سرخ، و از سجده پیشانی‏اش برجسته، و از ایستادن در نماز پاهایش دچار ورم شده بود .»
دیگر ویژگیهای امام سجاد علیه السلام را در بخش بعدی این مقاله تبیین خواهیم کرد .
___________________________
۱) میزان الحکمه، ج‏۱، ص‏۱۶۹ (الامامه)، به نقل از نوادر راوندی، ج‏۳، ص‏۱۹۳ .
۲) انعام/۷۳ .
۳) تفسیر نورالثقلین .
۴) زندگانی امام زین‏العابدین، عبدالرزاق مقرم، ص‏۴۳۵، به نقل از فصول المختاره، ج‏۱، ص‏۷ .
۵) اثبات الهداه، ج‏۵، ص‏۲۳۵ .
۶) سیر اعلام‏النبلاء، ج‏۴، ص‏۳۸۹ .
۷) بحارالانوار، ج‏۲۵، ص‏۱۹۴ .
۸) صحیفه سجادیه، دعای ۴۷ .
۹) آل‏عمران/۴۹; مائده/۱۱۰; اعراف/۱۰۸ .
۱۰) اعراف/۱۶۰ .
۱۱) اعراف/۱۱۷ و ۱۰۷ .
۱۲) نمل/۱۲ .
۱۳) مریم/۳۰ .
۱۴) زندگانی امام زین‏العابدین، مقرم، ص‏۸۶ . به نقل از: دلائل الامامه، ص‏۹۱ . نظیر نشان دادن بهشت و جایگاه آخرت را می‏توان در مورد امام حسین علیه السلام که جایگاه بهشتی را به یارانش نشان داد، یا امام هادی علیه السلام که به صالح بن سعید نشان داد، یا رفتار حضرت موسی علیه السلام که مقامات بهشتی ساحرانی را که به او ایمان آوردند، به آنان نشان داد .
۱۵) مدینه المعاجز، ص‏۳۱۸ .
۱۶) محاسن برقی، ج‏۱، ص‏۱۶ .
۱۷) نهایه الارب فی فنون الادب، ج‏۲۱، ص‏۳۳۱ .
۱۸) بحارالانوار، ج‏۴۶، ص‏۱۰۷ .
۱۹) اصول کافی، ج‏۲، ص‏۶۱۶ .
۲۰) تحلیلی از زندگانی امام سجاد علیه السلام، باقر شریف قرشی، ص‏۵; اصول کافی، ج‏۲، ص‏۶۰۲ .
۲۱) صحیفه سجادیه، دعای ۴۱ .
۲۲) بحارالانوار، ج‏۱۱ (ترجمه زندگی امام سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام)، ص‏۳۸ .
۲۳) تحف العقول، ص‏۱۸۴ به بعد .
۲۴) همان .
۲۵) تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام، ص‏۱۳۲ .
۲۶) تهذیب الکمال، ج‏۲۰، ص‏۳۹۰ .
۲۷) شرح نهج‏البلاغه، ج‏۱، ص‏۲۷ .
۲۸) مناقب ابن شهر آشوب، ج‏۴، ص‏۱۴۸; ارشاد، مفید، ص‏۲۵۵ .

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg)

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

22-12-2011, 03:39

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/90510592944156632152.jpg

parandehgolparandehgolparandeh2golparandeh2

امام سجاد (عليه السلام) فرمود:

زمين كربلا، در روز رستاخيز، چون ستاره مرواريدى مى‏ درخشد
و ندا مى ‏دهد كه من زمين مقدس خدايم،زمين پاك و مباركى
كه پيشواى شهيدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .

ادب الطف، ج 1، ص 236، به نقل از كامل الزيارات، ص 268.

parandehgolparandehgolparandeh2golparandeh2

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11692561124294111079.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11692561124294111079.jpg)

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:02

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57134661336513112207.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57134661336513112207.jpg)

شمه‏ ای از فضائل و مناقب امام سجاد علیه السلام

نویسنده:تقوی – صادقی

در روز چهار شعبان، 38 سال پس از هجرت رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرزندی پاک از سلاله فاطمه زهرا علیها السلام در مدینة النبی به دنیا آمد و چشم شیعیان را روشن نمود . نام او «علی‏» بود که بعدها به «زین العابدین‏» و «سجاد» مشهور گشت .
دو سال پس از تولد او، جدش امیر مؤمنان علی علیه السلام در محراب عبادت، به شهادت رسید و پس از آن به مدت ده سال، شاهد حوادث دوران امامت عمویش امام حسن علیه السلام بود . از سال پنجاه هجری، به مدت یازده سال در دوران پر فراز و نشیب امامت پدرش حسین بن علی علیهما السلام که با قدرت‏طلبی معاویه و پسرش یزید مصادف بود، در کنار او قرار داشت و پس از آن، در محرم الحرام سال 61 هجری پس از قیام و شهادت پدر بزرگوارش در حادثه کربلا، امامت و زعامت جامعه اسلامی را عهده‏دار شد (1).
این دوران که 34 سال به طول انجامید، با حکومت عده‏ای از حاکمان مقارن بود که عبارتند از:
1- یزید بن معاویه (61- 64 ه . ق)
2- عبد الله بن زبیر (61- 73 که به صورت مستقل حاکم مکه بود)
3- معاویة بن یزید (چند ماه از سال 64)
4- مروان بن حکم (نه ماه از سال 65)
5- عبد الملک بن مروان (65- 86)
6- ولید بن عبد الملک (86- 96)
آن امام همام، در سال 94 یا 95 هجری در مدینه منوره رحلت نمود و در قبرستان بقیع در کنار قبر عمویش امام حسن مجتبی علیه السلام به خاک سپرده شد (2).
دوران امامت آن حضرت، با یکی از سیاه‏ترین ادوار تاریخ اسلام همراه بود . بعد از حادثه دل‏خراش عاشورا و پس از انعکاس این خبر در سراسر کشور اسلامی، رعب و وحشت‏شدیدی بر جامعه حکم فرما شد و برای مردم مسلم گردید که یزید، پس از کشتن فرزند رسول خدا، که از قداست و عظمت‏بالایی برخوردار بود و به اسیری بردن زن و فرزندان او، از هیچ ظلم و جنایتی دریغ نخواهد کرد .
از دیگر حوادث تلخ این دوران، (واقعه حره) بود که بنا به نقل اکثر مورخین، لشکریان یزید، به فرماندهی مسلم بن عقبة، برای سرکوب مردم مدینه که در مقابل ظلم و جور حکومت‏بنی امیه به مخالفت پرداخته بودند، عازم آن شهر شدند و پس از حمله به مدینه، به دستور یزید، سه روز جان و مال و آبروی مردم مدینه مباح شد، از این رو عده زیادی از مردم بی‏گناه به قتل رسیدند (3) و حدود هزاران زن بی‏شوهر، باردار شدند (4).
پس از آن واقعه، لشکریان یزید برای سرکوب عبد الله بن زبیر که در مقابل یزید، به مخالفت پرداخته بود عازم مکه شدند و پس از محاصره آن شهر، خانه خدا و حرم امن الهی را با منجنیق، سنگ باران کردند و بر آن آتش گشودند به طوری که پرده‏ها، و سقف آن که از چوب ساخته شده بود در آتش سوخت (5).
در این ایام، شیعیان در خفا و تقیه روزگار سختی را سپری می‏کردند و جرات هیچ گونه اظهار محبت‏به اهل بیت علیهم السلام را نداشتند و اگر چنین کاری می‏کردند، مورد شکنجه و آزار قرار می‏گرفتند و یا حتی به قتل می‏رسیدند، چنان که «یحیی بن ام طویل‏» از یاران با وفای امام سجاد علیه السلام به جرم دوستی و پیروی از اهل بیت علیهم السلام دستگیر، و دست‏ها و پاهای او قطع شد و سپس به شهادت رسید (6) ، همچنین در زمان حاکمیت عبد الملک مروان، حدود 120 هزار نفر از مردم بی‏گناه که بسیاری از آن‏ها شیعیان اهل بیت علیهم السلام بودند به دست‏حجاج بن یوسف که مردی سفاک و بی‏رحم بود، به قتل رسیدند (7).

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11692561124294111079.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11692561124294111079.jpg)

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:05

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/50754523267725086466.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/50754523267725086466.jpg)

قله‏های رفیع فضیلت

معرفت و شناخت تمام جنبه‏های شخصیتی ائمه علیهم السلام برای ما انسان‏های عادی و محدود در عالم طبیعت غیر ممکن است، چرا که آن انوار قدسیه در بالاترین مراتب و بلندترین قله‏های فضیلت و کمال قرار داشته و غالب انسان‏ها توان رسیدن به آن قله‏های رفیع را ندارند و از درک آن عاجزند .
امیر مؤمنان علی علیه السلام می‏فرمایند: «ولا یرقی الی الطیر; و مرغان [بلند پرواز اندیشه‏ها ] نمی‏توانند به [بلندای ارزش ] من پرواز کنند . (8) »
عبد العزیز بن مسلم، یکی از اصحاب امام رضا علیه السلام نقل می‏کند که ما در شهر «مرو» بودیم، روز جمعه در مسجد جامع آن شهر اجتماع کرده بودیم که از امامت‏سخن به میان آمد، پس از آن بر امام وارد شدم و در این رابطه از ایشان سؤال کردم، آن حضرت تبسمی کردند و فرمودند:
«الامام واحد دهره، لا یدانیه احد ولا یعادله عالم ولایوجد منه بدل ولا له مثل ولا نظیر;
امام یکتای زمان خویش است که احدی [در فضیلت] به او نزدیک نمی‏شود (به او نمی‏رسد) و هیچ دانشمندی با او برابری نمی‏کند و بدیل و مثل و نظیری ندارد .»
و در ادامه فرمودند: «فمن ذا الذی یبلغ معرفة الامام او یمکنه اختیاره، هیهات هیهات ضلت العقول; کیست که بتواند به حد شناخت امام برسد و یا بتواند او را برگزیند، هرگز، هرگز، عقول [از درک امام و شناخت او] عاجزند . (9) »
فضائل و مناقب امام سجاد علیه السلام

بدیهی است که ما هرگز نمی‏توانیم مقام و منزلت واقعی امام سجاد علیه السلام را درک کنیم و تمام فضائل و مناقب او را به رشته تحریر در آوریم، ولی با غور در سیره رفتار آن حضرت، می‏توانیم گوشه‏ای از فضائل و منقبت‏های اخلاقی آن امام همام را برگیریم و وجود خود را از بوی خوش آن عطر آگین سازیم، از این رو شمه‏ای از آن‏ها را به اختصار بیان می‏نماییم .
علم

از فضائل و مناقب بارز ائمه علیهم السلام علم گسترده آن‏ها است که از آن به «علم لدنی‏» تعبیر می‏شود، علمی که از منبع فیض و ذات حق سرچشمه می‏گیرد .
امام باقر علیه السلام می‏فرماید: «ان لله عزوجل علمین: علم لا یعلمه الا هو وعلم علمه ملائکته ورسله فما علمه ملائکته ورسله فنحن نعلمه (10); خداوند دو گونه علم دارد، یکی علمی که مخصوص اوست و دیگری علمی که به ملائکه و رسولانش تعلیم کرده است و ما (ائمه) از این علم که به ملائکه و رسولان آموخته است، بهره‏مندیم .»
از این رو یکی از ویژگی‏های ممتاز آن حضرت، احاطه علمی ایشان به اصول اعتقادی و احکام اسلامی بود، به گونه‏ای که در مقابل هر سؤالی که از او می‏شد، پاسخی دقیق و اعجاب‏انگیز، بیان می‏نمود .
این ویژگی منحصر به فرد، دانشمندان دیگر مذاهب را به تحسین و اعجاب واداشته بود، چنان که زهری، از علمای دربار عبدالملک مروان که از مخالفین اهل بیت علیه السلام به شمار می‏رفت، درباره امام سجاد علیه السلام می‏گوید: «ما رایت احدا کان افقه منه (11); احدی را فقیه‏تر و دانشمندتر از علی بن الحسین علیهما السلام ندیدم .»
ولی جای بسی تعجب و تاسف است که چگونه آن حضرت با آن مقام و عظمت علمی، مورد بی‏مهری و بی‏توجهی مردم و حتی دانشمندان و عالمان قرار می‏گرفت و لذا در زمره شاگردان ایشان فقط نام معدود کسانی همچون: جابربن عبدالله انصاری، ابوحمزه ثمالی، یحیی بن ام طویل و محمد بن جبیر بن مطعم، دیده می‏شود (12).

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71202880444549197253.jpg)

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:06

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_19885821115545205254204483014189118249134.jpg

برگی از کتاب علم امام علیه السلام

کتاب شریف صحیفه سجادیه که حاوی ادعیه و مناجات‏های چهارمین پیشوای شیعیان است، یکی از بزرگترین و مهمترین گنجینه‏های حقایق و اسرار الهی به شمار می‏رود، به همین خاطر به القابی چون «انجیل اهل بیت‏» و «زبور آل محمد» و «اخت القرآن‏» (13) مشهور گشته است و نظر به اهمیت و عظمت این کتاب، شرح‏های زیادی بر آن نوشته شده که صاحب کتاب «الذریعة‏» ، چهل و هفت‏شرح را نام برده است (14).
در سال 1353 ش آیت الله نجفی رحمه الله نسخه‏ای از صحیفه سجادیه را برای طنطاوی (مفتی اسکندریه) به مصر فرستاد، وی پس از تشکر از دریافت این هدیه گران‏بها، در پاسخ چنین نوشت: «این از محرومیت ما است که تا کنون بر این اثر گران بهای جاوید، که از مواریث نبوت است، دست نیافته بودیم، من هر چه در آن می‏نگرم آن را از گفتار مخلوق برتر و از کلام خالق پایین‏تر می‏یابم . (15) »
دانشمندان و علمای بزرگ، پس از عمری تلاش و تعلیم و تعلم برای بیان کردن یا نوشتن مطلبی، زمان زیادی را به مطالعه و کنکاش می‏پردازند، ولی امام سجاد علیه السلام این مضامین بلند و مطالب عالی را در وقت مناجات با خالق خویش و در هنگامی که تمام توجه‏اش به معبود، معطوف بوده، نجوا می‏کرده است، و این نیست مگر جوششی از چشمه علم لدنی آن امام معصوم .
علاوه بر صحیفه سجادیه، رساله گران بهایی از آن حضرت به یادگار مانده که همچون پرتویی از نور، روشنی بخش راه انسان هاست . در این اثر جاوید که «رسالة الحقوق‏» نام دارد، 51 حق و وظیفه برای انسان بیان شده که از حقوق خداوند بر انسان و سپس حقوق اعضاء و جوارح شروع و به حقوق اهل ذمه ختم شده است (16).

کثرت عبادت

از مهم‏ترین عواملی که انسان را به سوی انجام عبادات بیشتر فرا می‏خواند، چشیدن طعم شیرین عبادت است و اگر انسان به مرتبه‏ای از کمال برسد که حلاوت عبادت را در اعماق وجود خود حس کند، هرگز وقت‏خود را در امور دیگر صرف نخواهد کرد، از این رو باید یکی از خواسته‏های ما از درگاه خداوند، این باشد که: «واذقنی حلاوة ذکرک; [پروردگارا] حلاوت و شیرینی یادت را به من بچشان .»
طبیعی است که امام سجاد علیه السلام با آن مقام بلند معنوی و غرق بودن در اقیانوس بی‏کران یاد خداوند و لبریز بودن وجود او از حلاوت ذکر حق، بیشتر وقت‏خود را به عبادت بپردازد . امام محمد باقر علیه السلام درباره عبادت پدر خود می‏فرماید: «بلغ من العبادة ما لم یبلغه احد وقد اصفر لونه من السهر ورمضت عیناه من البکاء ودبرت جبهته من السجود و ورمت قدماه من القیام فی الصلاة (17); به حدی عبادت کرده بود که دیگران به آن حد عبادت نمی‏کنند و از شب زنده داری رنگش زرد گشته بود و از گریه چشمانش سرخ شده بود و از سجده پیشانی‏اش برجسته شده بود و از ایستادن برای نماز، پاهایش ورم کرده بود .»
این ویژگی امام سجاد علیه السلام چنان برجسته بود که علمای دیگر مذاهب زبان به تحسین او گشوده‏اند، چنان که مالک بن انس (رئیس مذهب مالکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت) می‏گوید: «ولقد بلغنی انه کان یصلی فی کل یوم ولیلة الف رکعة الی ان مات (18); به من خبر رسیده که علی بن الحسین علیهما السلام در شبانه روز، هزار رکعت نماز می‏خواند و این کار تا زمان وفات او ادامه داشت .»
هم‏چنین‏ابن ابی الحدید می‏گوید: «وکان الغایة فی العبادة (19); [علی بن حسین علیهما السلام] نهایت در عبادت کردن بود .» به همین خاطر آن حضرت به «زین العابدین‏» یعنی زینت عبادت کنندگان، مشهور گشت (20).

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/07978876204908169338.jpg

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:08

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/62678938054361805906.jpg

خشوع در عبادت

امام زین العابدین، به خاطر معرفت کامل و عشق وافری که به معبود خویش داشت، و مقام الوهیت را به خوبی درک نموده بود، در هنگام امور عبادی به پروردگار خود توجه کامل پیدا می‏نمود و نسبت‏به تمام امور اطراف خود بی‏توجه می‏گشت، آن چنان قلب او سرشار از یاد و ذکر خدا می‏شد که فضای دل را بر دیگر مخلوقات تنگ می‏نمود . ابو نعیم اصفهانی از علمای اهل سنت نقل می‏کند که: «کان علی بن الحسین اذا فرغ من وضوء الصلاة وصار بین وضوئه وصلاته اخذته رعدة ونفضة، فقیل فی ذلک، فقال: ویحکم اتدرون الی من اقوم ومن ارید اناجی (21); همواره پس از وضو گرفتن و قبل از اقامه نماز، علی بن الحسین را لرزه‏ای فرا می‏گرفت، از ایشان درباره این حالت‏سؤال شد، امام علیه السلام فرمودند: وای بر شما! آیا می‏دانید که به درگاه چه کسی می‏ایستم و با چه کسی می‏خواهم مناجات کنم؟»
همچنین ابی نوح انصاری نقل می‏کند، روزی در خانه‏ای بودیم که علی بن الحسین هم در آن‏جا حضور داشت و در حال عبادت کردن بود و به سجده رفته بود، ناگهان خانه دچار حریق شد، دوبار به آن حضرت گفتند: «یابن رسول الله! النار; ای پسر رسول خدا! آتش‏» ، ولی امام علیه السلام سر از سجده برنداشت تا آن که آتش خاموش شد، آن گاه به ایشان گفته شد:
«ما الذی الهاک عنها; چه چیزی تو را از آتش غافل ساخت؟» آن حضرت در جواب فرمودند: «الهتنی عنها النار الاخری (22); آتش آخرت مرا از آن غافل ساخت .»

سیادت و عظمت

حاکمان بنی امیه و تمام کسانی که از اهل بیت علیهم السلام بغض و کینه‏ای به دل داشتند، تمام سعی و تلاششان این بود که با تبلیغات سوء بر علیه این خاندان، آنان را به انزوا کشانده و محبت مردم را نسبت‏به آنان کم کنند و نور ولایت را خاموش سازند «یریدون لیطفؤوا نور الله بافواههم والله متم نوره ولوکره المشرکون‏» (23); «آن‏ها می‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند، ولی خداوند نور خود را کامل می‏کند، هر چند کافران خوش نداشته باشند .»
ولی با همه این دسیسه‏ها و نیرنگ‏ها و تبلیغات سوء، این خاندان در بین مردم مقام و منزلت والایی داشتند و مورد احترام و تکریم واقع می‏شدند .
نقل شده که هشام بن عبدالملک از حکام بنی امیه، برای انجام فریضه حج عازم مکه شد، به هنگام طواف، وقتی می‏خواست‏حجر الاسود را استلام کند، به خاطر ازدحام جمعیت، موفق به این کار نشد، سپس منبری را در کنار حرم گذاشتند و هشام بر روی آن نشست و لشکریان دور او را گرفتند، در همین موقع امام سجاد علیه السلام وارد شد، در حالی که عبایی بر دوش مبارکش بود ; «احسن الناس وجها واطیبهم رائحة، بین عینیه سجادة; زیباترین مردم از نظر صورت و خوشبوترین مردم بود و در بین دو چشمش (محل سجده) علامت‏سجده نمایان بود .»
امام علیه السلام در حال طواف هنگامی که نزدیک حجر الاسود رسید، مردم به خاطر هیبت او و به نشانه تجلیل و احترام، کنار رفتند تا ایشان حجر الاسود را استلام کنند . هشام، از این موضوع خشمگین شد . یکی از اطرافیان هشام، پرسید:
این شخص کیست که مردم این گونه احترامش می‏کنند؟ فرزدق (شاعر معروف عرب) که آن حضرت را شناخته بود گفت:
من او را می‏شناسم و بالبداهة شروع به خواندن اشعاری نمود و ابیات زیادی را در فضائل امام علیه السلام بیان نمود که به چند بیت از آن اشاره می‏کنیم:

هذا الذی تعرف البطحاء وطاته
والبیت‏یعرفه والحل والحرم
هذا بن خیر عباد الله کلهم
هذا التقی النقی الطاهر العلم
اذا راته قریش قال قائلها
الی مکارم هذا ینتهی الکرم

«این کسی است که بطحاء (نام مکانی در مکه معظمه) جای پایش را می‏شناسد و خانه کعبه و حرم و بیرون حرم با او آشناست .
این شخص، پسر بهترین تمام بندگان است و پرهیزگار، برگزیده، پاکیزه، نشانه و راهنما است .
هنگامی که قریش او را ببینند، گوینده آن‏ها می‏گوید: کرم و جود، به مکارم او ختم می‏شود .»
در این هنگام، هشام به شدت عصبانی شد و دستور داد فرزدق را در مکانی به نام «عسفان‏» بین مکه و مدینه، زندانی کنند (24).

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/07978876204908169338.jpg

فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*

22-12-2011, 20:08

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/06077728179363095245.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/06077728179363095245.gif)

http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
در سوگ زین العابدین ، زهرا‎ ‎نشسته‎تیر
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
غم از داغش بر این دل ها‎ ‎نشسته
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
از دیدگان یاران، اشك جارى ز‎ ‎داغش
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
‎سوزم براى قبر بى شمع و‎ ‎چراغش
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
اى من فداى قبر بى نام و‎ ‎نشانت‎
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
خواهم كه تا سایم جبین بر‎ ‎آستانت
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
كویَش چرا بى زائر و بى سایبان‎ ‎است
http://ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
‎قبر غریبش وعده گاه عاشقان‎ ‎است

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/73113606602316094080.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/73113606602316094080.gif)

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:11

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/07756304558863048324.jpg

تواضع

چهارمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، در میان مردم از جایگاه والایی برخوردار بود و فضائل اخلاقی، موقعیت علمی و قرابتی که با رسول خدا صلی الله علیه و آله داشت، سبب شده بود که عامه و خاصه او را احترام و تعظیم کنند، ولی با وجود چنین برخوردی از طرف مردم، تواضع و فروتنی یکی از ویژگی‏های ممتاز اخلاقی آن حضرت به شمار می‏رفت، به حدی که در پاره‏ای از اوقات مورد اعتراض برخی از مسلمانان واقع می‏شد، برای نمونه روزی امام علیه السلام وارد مسجد شد و پس از عبور از میان توده مردم، در کنار «زیدبن اسلم‏» نشست . در این هنگام، نافع بن جبیر لب به اعتراض گشود و به آن حضرت عرض کرد: «غفر الله لک، انت‏سید الناس، تاتی تتخطی حتی تجلس مع هذا العبد; مغفرت و رحمت‏خدا بر تو باد، تو سید و سرور مردم هستی، پس چرا این گونه می‏روی تا در کنار این عبد بنشینی؟»
حضرت فرمودند: «العلم یبتغی ویؤتی ویطلب من حیث کان (25); علم و دانش باید جستجو شود و داده شود و طلب می‏شود از هر جائی که باشد .»
آری، مردان بزرگ همیشه در اوج عظمت و بزرگی، فروتنی و تواضع را سیره خود قرار می‏دهند و خود را در مقابل عظمت پروردگار جهانیان کوچک و ناچیز می‏بینند، از این رو هرگز به خود اجازه نمی‏دهند که با دیگر بندگان با کبر و غرور رفتار کنند .
امام سجاد علیه السلام در رفتار با مردم آن چنان متواضع بودند که برخی اوقات سعی می‏کردند در میان مردم ناشناخته باشند تا بتوانند متواضعانه با مردم برخورد نمایند و به آن‏ها خدمت کنند . امام صادق علیه السلام می‏فرمایند:
امام سجاد علیه السلام هنگامی که مسافرت می‏نمود با قافله‏ای حرکت می‏کرد که او را نمی‏شناختند و با اهل کاروان شرط می‏کرد که در طول سفر خدمت گذار آنان باشد .
روزی بر همین منوال مسافرت نمود، از قضا مردی که امام را از قبل می‏شناخت، آن حضرت را مشاهده کرد، نزد کاروانیان رفت و به آنان گفت:
آیا می‏دانید او کیست؟
گفتند: خیر، گفت: او علی بن الحسین علیهما السلام است، آن‏ها با شنیدن این سخن باسرعت‏به طرف امام علیه السلام رفتند و دست و پای او را بوسیدند و عرض کردند:
ای پسر رسول خدا! آیا می‏خواهی که آتش جهنم ما را فرا بگیرد؟
اگر از جانب ما به شما بی‏احترامی صورت می‏گرفت، آیا تا ابد هلاک نمی‏شدیم؟
امام علیه السلام فرمود: روزی با گروهی مسافرت نمودم که آنان مرا می‏شناختند و به خاطر قرابتی که با رسول خدا صلی الله علیه و آله داشتم مرا بیش از حد مورد احترام قرار دادند، و چون ترسیدم شما نیز چنین کنید، خود را معرفی نکردم (26).

دستگیری از ستمدیدگان و نیازمندان

امام زین العالدین علیه السلام همان طور که در عبادت‏های فردی زبان زد عام و خاص بود، در عبادات اجتماعی نیز، همه را به حیرت واداشته و خدمت‏به خلق، به خصوص دستگیری و دلجویی از نیازمندان را زینت‏بخش رفتار خود قرار داده بود، از این رو بسیاری از مورخین، با عبارت‏های گوناگون این موضوع را نقل کرده‏اند (27).
آن حضرت نسبت‏به بهبود وضع زندگی فقراء و محرومین، اهتمام فراوانی داشت و چنان بر این کار مداومت می‏ورزید که آثار حمل طعام برای فقرا، بر روی جسم مبارکشان باقی مانده بود، به گونه‏ای که نقل شده:
«لما مات علی بن الحسین فغسلوه جعلوا ینظرون الی آثار سواد بظهره، فقالوا: ما هذا؟
فقیل: کان یحمل جرب الدقیق لیلا علی ظهره یعطیه فقراء المدینة; هنگامی که علی بن الحسین رحلت نمود و مسلمانان بدن مبارکش را غسل می‏دادند، آثار سیاهی و کبودی را بر پشت آن حضرت مشاهده نمودند، پرسیدند:
این آثار برای چیست؟ جواب داده شد که این اثر حمل کیسه ‏های پر از طعام است که آن حضرت به فقراء مدینه اعطا می‏نمودند . (28) »
همچنین سفیان بن عیینة می‏گوید: زهری، شبی سرد و بارانی، علی بن الحسین را مشاهده نمود که بر دوش خود چیزی راحمل می‏کرد، پرسید:
ای فرزند رسول خدا، این چیست؟
امام علیه السلام فرمود: «ارید سفرا اعد له زادا، احمله الی موضع حریز; عازم سفری هستم و برای آن سفر زاد و توشه فراهم می‏کنم وبه جای امنی منتقل می‏سازم .» زهری عرض کرد: بگذارید غلام من آن را حمل کند، امام علیه السلام قبول نکردند، زهری عرض کرد: پس بگذارید من آن را حمل کنم و شما رااز حمل آن راحت نمایم . آن حضرت فرمود: من خود را از حمل چیزی که باعث نجاتم در سفر می‏شود، راحت نمی‏کنم .
پس از گذشت چند روز، زهری آن حضرت رامشاهده نمود و گفت: ای فرزند رسول خدا از آن سفری که بیان فرمودید اثری نمی‏بینم .
امام علیه السلام فرمود: «بلی یا زهری لیس ما ظننت ولکنه الموت وله کنت استعد، انما الاستعداد للموت، تجنب الحرام وبذل الندی فی الخیر (29);
آری ای زهری، آن سفری که تو گمان می‏کنی نیست، بلکه منظور من از سفر، سفر مرگ است که برای آن آماده می‏شوم، همانا آماده شدن برای مرگ، دوری جستن از حرام و بذل و بخشش چیزهای خوب در راه خیر است .»

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78761635100488237211.jpg)

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:15

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif)

امام علیه السلام و اصلاح جامعه

امامان معصوم علیهم السلام همانند پیامبران الهی، هر کدام بر حسب شرائط زمان خود، به گونه‏ای خاص، از کیان اسلام دفاع کرده و اصول و مبانی اعتقادی و احکام الهی را تبلیغ نموده‏اند .
در ابتدای این نوشتار، موقعیت تاریخی و شرایط ویژه زمان امام سجاد علیه السلام به اجمال بیان شد و روشن گردید که خلفای بنی امیه آشکارا قوانین اسلامی را زیر پا می‏گذاشتند و از هر گونه ظلم و ستم و اشاعه فحشا دریغ نمی‏کردند .
این اوضاع سیاسی و جو فرهنگی، شیوه‏های مبارزاتی خاصی را می‏طلبید، از این رو آن حضرت، برای پیشبرد اهداف الهی و گسترش معارف اسلامی و مقابله باظلم و فساد دستگاه حکومتی بنی امیه، که در حال سرایت‏به تمام جامعه اسلامی بود، از شیوه‏های خاصی استفاده می‏کردند که در ادامه به سه نمونه از آن‏ها اشاره می‏کنیم .

1- زنده نگه داشتن یاد عاشورا

در زمان حکومت‏خلفای بنی امیه، جامعه اسلامی چنان از مسیر خود منحرف شده بود که سنت‏های رسول خدا صلی الله علیه و آله علنا ترک، و بدعت‏های زیادی در دین گذاشته می‏شد و کسانی چون یزید، که همه فرقه‏های اسلامی بر فاسق بودن او اتفاق نظر دارند و ترک نماز و شرب خمر را به او نسبت می‏دهند (30) ، در راس حاکمیت اسلامی قرار گرفتند، از این رو امام حسین علیه السلام با هدف مبارزه با ظلم و فساد عمال بنی امیه و احیاء سنت امر به معروف و نهی از منکر و باز گرداندن جامعه اسلامی به مسیر مستقیم، آن حماسه بزرگ تاریخ را رقم زد و با اهداء خون خود، نهال نوپای اسلام را زنده نگه داشت .
پس از واقعه جانسوز عاشورا، امام سجاد علیه السلام در هنگام اسارت در کوفه و شام، بدون هیچ ترس و واهمه‏ای از دستگاه جبار بنی امیه، با خطبه ‏های آتشین خود به روشنگری جامعه نسبت‏به چنین واقعه اسفباری پرداخت و مردم را از عواقب شوم آن، آگاه ساخت .
پس از آن نیز از هر فرصتی برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره عاشورا و بیان نمودن آن قیام عظیم، استفاده می‏نمود . به عنوان نمونه آن حضرت در موقعیت‏های مختلف به یاد مظلومیت پدر و فرزندان و یاران با وفایش می‏گریست . از جمله در روایتی نقل شده که آن حضرت، هر زمان ظرف آبی را برای نوشیدن برمی‏داشت می‏گریست، از ایشان درباره علت این کار سؤال شد، فرمودند: «وکیف لا ابکی وقد منع ابی من الماء الذی کان مطلقا للسباع والوحوش (31);
چگونه گریه نکنم در حالی که آب برای استفاده وحوش و درندگان آزاد بود، ولی پدرم از آن منع شد .»
بدون شک چنین کارهایی از طرف امام، اثر و نتیجه سیاسی مثبتی داشت; چون یادآوری مکرر فاجعه کربلا نمی‏گذاشت که ظلم و جنایت‏حکومت اموی از خاطره‏ها فراموش شود و از طرفی در افکار عمومی برای حکام اموی بسیار گران تمام می‏شد و مشروعیت آنان را زیر سؤال می‏برد .

2- پند و ارشاد امت

روش دیگر امام علیه السلام در حفظ کیان اسلام و تبلیغ معارف الهی و مبارزه با ظلم و فساد، همان روش عمومی اولیاء الهی و ائمه اطهار علیهم السلام بود، یعنی از راه موعظه و پند و ارشاد، مردم را با اندیشه‏های ناب اسلام، آشنا می‏نمود و همچون پدری دلسوز و مهربان، آنان را از گرفتار شدن در گرداب ظلمت و تباهی، بر حذر می‏داشت و همچون خورشیدی فروزان راه هدایت و رستگاری را بر مردم روشن می‏نمود .
برخی از این مواعظ و بیانات، سخنانی است که هر روز جمعه در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله ایراد می‏فرمود (32).
همچنین سخنان و مواعظ دیگری که آن حضرت در جمع شیعیان و پیروان خاص خود ایراد می‏کردند، از طریق یارانی چون ابو حمزه ثمالی نقل شده است .
علاوه بر این، امام علیه السلام به صورت حضوری یا در قالب نامه، فقها و محدثان و قضات درباری را مورد وعظ و پند قرار می‏دادند و آنان را به پیروی از حق، دعوت می‏نمودند . برای نمونه امام علیه السلام در نامه‏ای دلسوزانه به زهری از محدثان و فقیهان دربار عبد الملک بن مروان، او را از عاقبت کارش آگاه ساخت و از او خواست که از گمراهی دست کشیده و راه راست را در پیش گیرد .
در فرازی از این نامه امام سجاد علیه السلام چنین می‏فرماید:
«احذر فقد نبئت وبادر فقد اجلت انک تعامل من لا یجهل وان الذی یحفظ علیک لا یغفل، تجهز، فقد دنا منک سفر بعید وداو ذنبک فقد دخله سقم شدید (33); بر حذر باش که به تو اعلام [خطر] شد و گام بردار و عمل کن که به تو مهلت داده شده، به درستی که با کسی معامله می‏کنی که نادان و جاهل نیست و آن کسی که حساب اعمال تو را نگه می‏دارد از تو غافل نمی‏شود، پس آماده سفر باش که سفری دور در پیش داری و گناهت را درمان کن که ت‏سخت‏بیمار شده است .»
امام علیه السلام با این شیوه حکیمانه، ضمن این که مردم را موعظه و نصیحت می‏کرد و تفکرات اصیل اسلامی را به آنان منتقل می‏نمود، از آن به عنوان شیوه‏ای سیاسی برای مقابله با ظلم و ستم دستگاه حاکم استفاده می‏نمود، و در عین حال ساسیت‏حکومت را بر نمی‏انگیخت .
در نتیجه، آن حضرت می‏توانست در یک فضای مناسب، اهداف و آرمان‏های والای خود را عملی سازد .

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/23669037193429242741.gif)

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:17

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/02907829633854276277.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/02907829633854276277.gif)

3- اصلاح در قالب دعا

هر چه از حاکمیت‏خلفای بنی امیه می‏گذشت، انحطاط جامعه بیشتر می‏شد و اهل بیت علیهم السلام که کفو قرآن بودند، (34) مورد بی‏توجهی و بی‏مهری بیشتری قرار می‏گرفتند .
آنان بر منبرها لعن می‏شدند (35) و حکام بنی امیه مورد ستایش قرار می‏گرفتند .
کار به جایی رسیده بود که در جامعه‏ای که جهاد و شهادت و علم و تقوا ارزش بود، خنیاگران و آوازه‏خوان‏ها ارزش پیدا کردند، چنان که یکی از آوازه خوان‏های مشهور زن، وقتی وارد مکه شد، آن چنان مورد استقبال قرار گرفت که در مورد هیچ مفتی و فقیه و محدثی سابقه نداشت (36).
در چنین جامعه‏ای و با در نظر گرفتن محدودیت و فشار سیاسی، امام سجاد علیه السلام دعا و نیایش را به عنوان راه کاری مناسب برای مقابله با چنین وضعیتی انتخاب نمود و با این روش حکیمانه، جامعه‏ای را که در حالت رکود اخلاقی بود، تحرکی دوباره بخشید و نور ایمان را در دل‏های تیره و تار آنان زنده کرد .

امام علیه السلام در این دعاها گذشته از مسائل اعتقادی و اخلاقی، به دو جنبه خاص توجه و اهتمام ویژه می‏ورزید:
الف: امامت:
امام سجاد علیه السلام در بسیاری از ادعیه، به حق مسلم اهل بیت علیهم السلام که توسط بنی امیه غصب شده بود، تصریح می‏نمودند تا از این طریق مردم را از این موضوع آگاه سازند که حاکمان و جانشینان واقعی پیامبر صلی الله علیه و آله چه کسانی هستند . آن حضرت در فرازی از صحیفه سجادیه می‏فرمایند: «اللهم ان هذا المقام لخلفائک واصفیائک وموضع امنائک فی الدرجة الرفیعة التی اختصصتهم بها قد ابتزوها . . . حتی عاد صفوتک وخلفائک مغلوبین مقهورین مبتزین (37);
خداوندا! مقام خلافت‏برای خلفای توست و برگزیدگان از خلقت و جایگاه امانت‏های تو در درجات عالیه که تو آن مقام را به آن‏ها اختصاص دادی، ولی دیگران از آن‏ها گرفتند . . . تا جایی که برگزیدگان و خلفای تو در مقابل ستم ستمکاران، مغلوب و مقهور شده و حقشان از بین رفته است .»

ب) بیان فضیلت اهل بیت علیهم السلام:
آن حضرت در مقابل تبلیغات سوء دستگاه حاکم بر ضد اهل بیت علیهم السلام در موارد متعددی، صلوات بر محمد صلی الله علیه و آله و آل او را با دیگر ادعیه، همراه می‏ساختند، تا از این طریق، علاوه بر این که اهل بیت علیهم السلام را جانشینان واقعی پیامبر صلی الله علیه و آله معرفی کنند، فضائل و مقام و منزلت والای آنان را نیز بیان نمایند . ایشان در ضمن یکی از ادعیه می‏فرمایند: «وصل علی محمد و آله الطیبین الطاهرین الاخیار الانجبین (38);
[خداوندا! درود رست‏بر محمد صلی الله علیه و آله و آل او که انسان‏های نیکو سرشت و پاکیزه و بزرگوار و نجیب هستند .»

http://www.sibtayn.com/fa/images/stories/monasebat/e.sajad/13.jpg

نرگس منتظر

22-12-2011, 20:18

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif

پی‏نوشت‏ها:

1) ر . ک: ارشاد شیخ مفید، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ص‏253; بحار الانوار، مجلسی، المکتبة الاسلامیه، ج‏46، ص‏12 .
2) ارشاد شیخ مفید، همان، ص‏254; بحار الانوار، همان .
3) تاریخ طبری، مطبعة الاستقامة، ج‏4، ص‏374; مروج الذهب، مسعودی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ج‏3، ص‏82; الکامل، ابن اثیر، دار صادر، ج‏4، ص‏111 .
4) البدایة و النهایة، ابن کثیر، دار الکتب العلمیة، ج‏8، ص‏224 .
5) همان، ص‏228; الکامل، ابن اثیر، دار احیاء التراث العربی، ج‏2، ص‏602; مروج الذهب، مسعودی، همان، ص‏84; تاریخ طبری، همان، ص‏383 .
6) اختیار معرفة الرجال (رجال کشی)، شیخ طوسی، دانشگاه مشهد، ص‏123 .
7) مروج الذهب، مسعودی، دار الاندلس، ج‏3، ص‏166، الوافی بالوفیات، ابن صفدی، النشرات الاسلامیه، ج‏11، ص‏308; تاریخ اسلام، ذهبی، دارالکتاب العربی، حوادث سنه 81- 100 .
8) نهج البلاغه، خطبه 3 .
9) اصول کافی، کلینی، دار الاضواء، ج‏1، ص‏198 .
10) همان، ص‏256 .
11) سیر اعلام النبلاء، ذهبی، مؤسسة الرسالة، ج‏4، ص‏389 .
12) فی رحاب ائمة اهل بیت، محسن امین عاملی، دار التعارف، ج‏3، ص‏213 .
13) الذریعة، آقا بزرگ تهرانی، المکتبة الاسلامیة، ج‏15، ص‏18 .
14) همان، ج‏13، ص‏345- 359 .
15) سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، مؤسسه امام صادق علیه السلام، ص‏271 به نقل از صحیفه سجادیه، ترجمه سید صدر الدین بلاغی، (مقدمه) ص‏37 .
16) الامالی، شیخ صدوق، مجلس 59، ص‏301- 306; الخصال، شیخ صدوق، باب خمسین و مافوقه، ص‏564- 570; تحف العقول، حرانی، دارالکتب الاسلامیه، ص‏255 .
17) مناقب ابن شهر آشوب، دار الاضواء، ج‏4، ص‏162 .
18) تهذیب الکمال، المزی، مؤسسة الرسالة، ج‏20، ص‏390; سیر اعلام النبلاء، همان، ص‏392 .
18) شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، دار احیاء التراث العربی، ج‏1، ص‏27 .
20) تهذیب الکمال، همان; سیر اعلام النبلاء، همان; حلیة الاولیاء، ابو نعیم اصفهانی، دار الفکر، ج‏3، ص‏135 .
21) حلیة الاولیاء، همان، ص‏133 .
22) تهذیب الکمال، همان، ص‏389; بحار الانوار، مجلسی، همان، ص‏80; مناقب ابن شهر آشوب، همان، ص‏163; تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، دار الفکر، ج‏41، ص‏377 .
23) صف/8 .
24) تهذیب الکمال، همان، ص‏400; سیر اعلام النبلاء، همان، ص‏398; مناقب ابن شهر آشوب، همان، ص‏183; حلیة الاولیاء، همان، ص‏139 .
25) الطبقات الکبری، ابن سعد، دار صادر، ج‏5، ص‏216; سیر اعلام النبلاء، همان، ص‏388; حلیة الاولیاء، همان، ص‏138 .
26) بحار الانوار، همان، ص‏69 .
27) سیر اعلام النبلاء، همان، ص‏393; بحار الانوار، همان، ص‏66; تهذیب الکمال، همان، ص 392 .
28) حلیة الاولیاء، همان، ص‏136; مناقب ابن شهر آشوب، همان، ص‏167; بحار الانوار، همان .
29) مناقب ابن شهر آشوب، همان، ص‏166; بحار الانوار، همان .
30) ر . ک: مروج الذهب، همان، ص‏79; الکامل، ابن اثیر، همان، ص‏127; البدایة و النهایة، همان، ص‏232; مجمع الزوائد هیثمی، دار الکتاب العربی، ج‏5، ص‏241; مسند ابویعلی، دار المامون، ج‏2، ص‏176 .
31) بحار الانوار، همان، ص‏109 .
32) تحف العقول، همان، ص‏252 .
33) همان، ص‏276 .
34) احادیث زیادی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این‏جا نقل شده است: از جمله حدیث ثقلین که اکثر کتب روائی شیعه و سنی آن را نقل کرده‏اند مثل: کنز العمال، فاضل هندی، مؤسسة الرساله، ج‏1، ص‏380; صحیح مسلم، دار احیاء التراث العربی، ج‏4، ص‏1873; اسد الغابة، ابن اثیر، ج‏2، ص‏12 .
35) معجم البلدان، یاقوت بن عبد الله الحموی، دار احیاء التراث العربی، ج‏3، ص‏192 .
36) الاغانی، ابو الفرج اصفهانی، دار احیاء التراث العربی، ج‏8، ص‏225 .
37) صحیفه سجادیه، دعای 48 .
38) همان، دعای 6 .

منبع: ماهنامه مبلغان

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55249623858058083344.gif