PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : سوالهایی از شیطان



مليکه
21-12-2011, 01:45
http://s19.rimg.info/882eff8e85b9e4b2282eb3be2917524b.gif

فرق ابليس و شيطان چيست؟

فرق ابليس با شيطان در اين است كه شيطان اسم جنس (اسم عام) است و شامل نخستين شيطان و همه شيطان‎ها مي‎شود
ولي ابليس اسم خاص است. و اشاره به همان شيطاني است كه اغواگر آدم شد،
او طبق صريح قرآن از جنس فرشتگان نبود، بلكه در صف آنها قرار داشت و از طائفه جن بود كه مخلوق مادي است در سوره كهف آيه 50 مي‎خوانيم
فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ كانَ مِنَ الْجِنِّ؛ همگي سجده كردند جز ابليس كه از طائفه جن بود.
انگيزه او در اين مخالفت كبر و غرور و تعصب خاصي بود كه بر فكر او چيره شد، او چنين مي‎پنداشت كه از آدم برتر است، و نمي‎بايست دستور سجده بر آدم بر او داده شود، بلكه او بايد مسجود باشد و آدم بر او سجده كند.[1] (http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=234&urlId=473#_ftn1)
چون كلمه شيطان به معناي شرير است كه ابليس هم يكي از شريرها است و ذريه او نيز مصاديقي از شرير، و اشرار جن هم مصاديقي از آن هستند در قرآن هم شيطان رجيم تنها به ابليس اطلاق نشده است.[2] (http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=234&urlId=473#_ftn2)
و ابليس نام آن شيطان است كه آدم را فريب داد و اكنون هم با لشكر و جنود خود در كمين آدميان است از موارد استعمال اين كلمه در قرآن نيز بر مي‎آيد كه
شيطان به موجود موذي و مضر گفته مي‎شود موجودي كه از راه راست بركنار بوده و در صدد آزار ديگران است.
موجودي كه سعي مي‎كند ايجاد دودستگي نمايد و اختلاف و فساد به راه اندازد چنان كه مي‎خوانيم
إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ...
شيطان مي‎خواهد بين شما دشمني و بغض و كينه ايجاد كند...
با توجه به اينكه كلمه يريد فعل مضارع است و دلالت بر استمرار دارد حاكي از اين معني است كه اين اراده، اراده هميشگي شيطان است.
و از طرفي مي‎بينيم كه در قرآن نيز شيطان به موجود خاصي اطلاق نشده، بلكه حتي به انسان‎هاي شرور و مفسد نيز اطلاق گرديده است.
آنجا كه مي‎خوانيم
وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ؛
بدين گونه ما براي هر پيامبري دشمني از شيطان‎هاي انساني و يا جن قرار داديم واينكه به ابليس هم شيطان اطلاق شده بخاطر فساد و شرارتي است كه در او وجود دارد.

http://s19.rimg.info/a518a0c09c6dd1e221feec7f9a7282c2.gif

مليکه
21-12-2011, 01:51
چنانچه در قرآن كريم آمده آنكه در برابر حضرت آدم و همسرش سجده نكرد ابليس بود.

«فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ؛
ملائكه سجده نمودند جز ابليس كه سجده نكرد.»[3] (http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=234&urlId=473#_ftn3)
بعد از نافرماني در مقابل پروردگار متعال از درگاه خداوند اخراج شد سپس او قسم ياد كرد كه انسان‎ها را گمراه كند
خداوند نيز بعد از مهلت دادن به او تا قيامت به حضرت آدم و همسرش خطاب فرمود كه
مواظب او باشند كه آنها را گمراه نكند در ادامه چنانچه از سياق آيات استفاده مي‎شود همين ابليس بود كه آنها را وسوسه نمود كه به درخت ممنوعه نزديك گشته و از آن تناول كنند (ما براي خلاصه نمودن جواب شما را به آيات مورد بحث ارجاع مي‎دهيم آيات سورة اعراف آيه 11 تا 22 و سورة طه آيه 116 تا 121)
چنانچه بيان شد ابليس رئيس و فرمانده شياطين است. و او داراي ياوران و سربازان زيادي كه لشكريان او را هم انسان‎هاي گمراه و هم اجنّه گمراه تشكيل داده‎اند. گمراهي انسان‎ها بدست اين لشكريان و بدستور ابليس تا فرا رسيدن قيامت و پايان پذيرفتن زمان تكليف انسان‎ها انجام مي‎پذيرد.

http://s19.rimg.info/a518a0c09c6dd1e221feec7f9a7282c2.gif

مليکه
21-12-2011, 01:54
مي‎توان گفت كه اين ابليس است كه همه انسان‎ها را گمراه مي‎كند و هم مي‎توان گمراهي را به ياران و لشكريان او نسبت داد و چنانچه روشن شد هم مي‎توان منشأ گمراهي را به خود انسان‎هاي گمراه گشته نسبت داد چرا كه
خود آنها به اختيار خود پيروي شياطين را نموده بودند چرا كه آنها بين راه خير كه از طريق ملائكه به انسان‎ها الهام مي‎شود و راه شر و پليدي كه از طريق شياطين وسوسه‎گر القاء مي‎گردد داراي قدرت انتخاب است و تصميم نهايي متوجه خود انسان است
البته اين شايان توجه است كه انسان در ابتداي امر ممكن است به سختي به فرمان شياطين گوش دهد ولي كم كم به فرمان او توجه نمود و گمراهي در او عميق‎تر گرديد بيشتر به فرمان شياطين توجه مي‎نمايد و گمراهي او بيشتر مي‎گردد و به گونه‎اي كه خود از ياران و لشكريان ابليس گشته و مشغول گمراهي ديگران مي‎شود.
http://s19.rimg.info/a518a0c09c6dd1e221feec7f9a7282c2.gif

ما در اينجا به همين جواب مختصر بسنده مي‎كنيم و براي واضح شدن بيشتر بحث شما را به منابع زير ارجاع مي‎دهيم.

1. علامه طباطبائي، تفسير الميزان، ج 7، ص 442 تا 445 و نيز ج 8، ص 47 تا 55، انتشارات اسلامي، قم.
2. مكارم شيرازي و همكاران، تفسير نمونه،‌ج 1، ص 190 تا 195 و ج 18،‌ص 72، انتشارات هدف، قم.
در پايان از اينكه پاسخ سؤال شما قدري به تأخير افتاد عذر مي‎خواهيم اميدواريم كه از مختصر جواب ما قانع شده باشيد ما منتظر سؤالات بعدي شما هستيم.
[1] (http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=234&urlId=473#_ftnref1) . آيت الله مكارم شيرازي و همكاران، تفسير نمونه، ج 1، ص 192، نشر دارالكتب الاسلاميه،‌چاپ 22.
[2] (http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=234&urlId=473#_ftnref2) . ترجمه تفسير الميزان، ج 20، ص 360، نشر دفتر انتشارات اسلامي، چاپ پنجم.
[3] (http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=234&urlId=473#_ftnref3) . سورة مباركه اعراف، آيه 11.