۩●^●۩ چهل منزل عاشقی{ویژه نامه اربعین حسینی} ۩●^●۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/74297401845774974862.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/74297401845774974862.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17218101263043976152.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17218101263043976152.gif)
چهل منزل عاشقی{ویژه نامه اربعین حسینی}
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/52273171269217627409.gif) https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17218101263043976152.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17218101263043976152.gif)
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/52273171269217627409.gif) https://www.ayehayeentezar.com/upload/files/arbaeen.aye.swf
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17218101263043976152.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17218101263043976152.gif)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/53958793003595862897.gif

اى خفته در میانه صحرا، بلند شو!
مردند ماهیان لب دریا، بلند شو!

سر روى نیزه رفته جلوتر تو هم بیا
یا یار نیمه راه نشو، یا بلند شو

طوفان اگرچه خیمه زد و کشتى ات شکست
اى پهلوى شکسته زهرا، بلند شو!

در خیمه هاى سوخته دشت بى پناه شبْ
گوشواره مى کَنَد از جا، بلند شو!

نگذار پاى خسته به آن کوچه ها رسد
سنگ جفا خورد به سر و پا، بلند شو!

مسلم، حبیب، اصغر و عباس، رفته اند
چیزى نمانده از سفر ما، بلند شو!

زینب! دوباره خطبه بخوان، اربعین رسید
موجى بزن به پهنه دریا، بلند شو!
رزیتا نعمتى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/51939513687030816045.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/51939513687030816045.gif)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14728316075175992391.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14728316075175992391.gif)



چهل روز گذشت.
نه اشک‏ها در چشم دوام آوردند،
نه حرف‏ها بر زبان!
روایت درد، آسان نیست.

خاک‏های بیابان می‏دانند که سیلی آفتاب یعنی چه؟
تشنگی را باید از ریگ‏های ساحل پرسید
تا بگویند آب به چه می‏ارزد؟

هم کوفه از سکوت پر بود و هم شام.
تنگ راه‏های شام، انتظار کشیدند
تا صدای قدم‏های کسی بگذرد و دریغ!

مسلمانان شهر بیگانه‏ اند،
غریبه‏ اند با برادران خویش!
حرف‏ها فاسد شده‏ اند
پشت میله ‏های زندان سینه‏ ها.

دستی بیرون نمی‏آید که سلامی را پاسخ دهد.
فریاد را از قاموس کوفه و شام ربوده‏ اند.
اراده‏ها را چپاول کرده‏ اند.
دست‏ها را بریده‏ اند.
به آدم‏ها یاد داده‏ اند خم و راست شوند.

کسی نمی‏داند شجاعت چیست
و جوان‏مردی را با کدام قلم می‏نویسند؟

چهل روز گذشت؛ نه از آب خبری شد، نه بابا!
آسایش از فراز سرمان پر کشیده بود.
چشم‏ هایمان به تاریکی خرابه عادت کرده بود.

اشک‏هایمان را چهل روز است که نشسته‏ ایم!
چهل روز است که از پا ننشسته‏ ایم.

زنجیر بر دست‏هایمان نهادند
و در میدان‏های شهر گرداندند؛
غافل که چلچراغ را به دیار شب می‏برند.

خواب کودکانمان را آشفتند تا بر مصیبت‏مان بیفزایند؛
غافل که ما صبر را سال‏هاست می‏شناسیم؛
ما صبر را در خانه علی علیه ‏السلام آموخته ‏ایم.

از دشنه و دشنام کم نگذاشتند.
از «گرد و خاک کردن» کم نگذاشتند
تا حقیقت پاکی‏مان پوشیده شود؛
ولی چه باک! حقیقت،
بی‏ نیاز از این گرد و خاک کردن‏ هاست.

حضرت دوست اگر با ماست،
چه باک از این همه دشمنی!

زبان‏ها را دستور به سکوت دادند؛
ولی آنچه البته نمی‏پاید، سکوت است.

قلب‏ها را نتوانستند باز دارند از اندوه.
مغزها را نتوانستند باز دارند از تأمل.

خطبه ‏های زین العابدین علیه ‏السلام قیام کرده بود
و قد برافراشته بود در جمعیت
تا پیام ‏رسان خون تو باشد.

طنین شهادت تو، پرده‏ها را لرزاند،
ریسمان‏ها را گسیخت و قلب‏ها را گشود؛

چهل روز گذشت.
اما چهل سال دیگر
چهارصد سال،... هم بگذرد،
صدای «هل من ناصر» تو
بی‏ جواب نخواهد ماند.

روزگار این چنین نخواهد ماند
دولتِ ظالمین نخواهد ماند
قرن‏ها می‏روند و می‏آیند
پرچمت بر زمین نخواهد ماند



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24400992805246357898.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24400992805246357898.gif)



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif)۩๑۩ ويژه نامه اربعين حسيني (يک عمر بود هجر تو ٬ يک اربعين نبود) ۩๑۩ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?11322-%DB%A9%E0%B9%91%DB%A9-%D9%88%D9%8A%DA%98%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D9%86-%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A-%28%D9%8A%DA%A9-%D8%B9%D9%85%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%AF-%D9%87%D8%AC%D8%B1-%D8%AA%D9%88-%D9%AC-%D9%8A%DA%A9-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D9%86-%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AF%29-%DB%A9%E0%B9%91%DB%A9)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif)‍۩~*~۩ اربعين در دفتر سرخ شاعران ‍۩~*~۩ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?11327-%E2%80%8D%DB%A9-*-%DB%A9-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%81%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%D8%B1%D8%AE-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%E2%80%8D%DB%A9-*-%DB%A9)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif)۞۩§۩۞ پيامک هاي تسليت اربعين حسيني ۞۩§۩۞ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?11329-%DB%9E%DB%A9%C2%A7%DB%A9%DB%9E-%D9%BE%D9%8A%D8%A7%D9%85%DA%A9-%D9%87%D8%A7%D9%8A-%D8%AA%D8%B3%D9%84%D9%8A%D8%AA-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D9%86-%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A-%DB%9E%DB%A9%C2%A7%DB%A9%DB%9E)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif)۩ **۞**۩ اربعين حسيني در آئينه تصوير ۩ **۞**۩ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?11326-%DB%A9-**%DB%9E**%DB%A9-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D9%86-%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D8%A6%D9%8A%D9%86%D9%87-%D8%AA%D8%B5%D9%88%D9%8A%D8%B1-%DB%A9-**%DB%9E**%DB%A9)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif) ۞۩*۩۞ شرحي بر زيارت اربعين ۞۩*۩۞ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?11357-%DB%9E%DB%A9*%DB%A9%DB%9E-%D8%B4%D8%B1%D8%AD%D9%8A-%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D9%8A%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D9%8A%D9%86-%DB%9E%DB%A9*%DB%A9%DB%9E)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif)╬♥╬*...*╬♥╬ گام به گام تا اربعین شهیدان ╬♥╬*...*╬♥╬ (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19862-%E2%95%AC%E2%99%A5%E2%95%AC*...*%E2%95%AC%E2%99%A5 %E2%95%AC-%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%E2%95%AC%E2%99%A5%E2%95%AC*...*%E2%95%AC%E2%99%A5 %E2%95%AC)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24907052869090000753.gif)llı.✿. llı.✿.ıll پژوهشی در اربعین حسینی llı.✿. llı.✿.ıll (http://www.ayehayeentezar.com/showthread.php?19863-ll%C4%B1.%E2%9C%BF.-ll%C4%B1.%E2%9C%BF.%C4%B1ll-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%DB%8C-ll%C4%B1.%E2%9C%BF.-ll%C4%B1.%E2%9C%BF.%C4%B1ll)






https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif)

[نرگس منتظر]

http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif
http://itstart.persiangig.com/image/arbaeen84.jpg
http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/qv0hr575dvpmujzlm58o1.gif


فرا رسیدن اربعین حسینی
بر حضرت صاحب الزمان حضرت مهدی (عج) ،
رهبر آزادگان جهان ،شیعیانو عاشقان ان حضرت
تسلیت عرض میکنیم.


http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/10_1.jpg

[نرگس منتظر]

مأموریت اسیران كربلا


http://img.tebyan.net/big/1384/01/20897311202081325719312818317884124142164246.jpg


مأموریتی كه اسیران كربلا دست كم در مدت چهل روز آغاز مأموریت به عهده داشتند بسیار سخت و چالشی و مهم بود. وقتی اسیران مأموریت ابلاغ رسالت عاشورایی را به عهده گرفته بودند از نظر روحی می بایست بسیار متزلزل باشند؛ دشمن در اوج بود و مست غروری كه با كشته شدن دشمن به دست آورده بودند و اهل بیت، زنان و فرزندان اسیری بودند كه كشته شدگان در پیشاپیش ایشان در حركت بود. با این همه، شكست این پیروزی می بایست در همان روز آغاز می شد و مأموریت آن بود كه آنان را در اوج قدرت به حضیض ذلت بكشاند.
این گونه است كه حضرت زینب (س) در همان آغاز حركت عملی تبلیغی خویش را شروع می كند و سخنانی را در قتلگاه بر زبان می راند كه دل های شاد را غمگین و مغروران پیروز را خوار می گرداند. آنانی كه دست پر به خود نگریستند دستان خویش را تهی یافتند و شرمسار از خود و خدا و زن و بچه خویش گشتند.
مأموریت چهل روزه اهل بیت چنان تأثیرگذار بود كه به تعبیری تلاش های بیست و چندساله معاویه و یا پنجاه ساله نفاق جدید، هباء منثور مانند پنبه به دست پنبه زنان و حلاجان ماهر و كاركشته اهل بیت پیامبر (ص) زده شد.
این گونه است كه نظام ولایی و نگرش های برخاسته از آن دوباره چون جوانه ای از میان خاكستر بیرون زد و یا چون ققنوسی از درون آتش كشته شدگان سربرآورد.
سخنان و كارهایی كه اسیران كردند همانند فرآیندی است كه انسان در چهل سال بدان می رسد؛ این چهل روزه بود كه كار چهل و پنجاه سال را كرد و اصلاحاتی را به انجام رساند و زمینه برای اصلاحات دایمی فراهم شد و جامعه با این شیوه آموخت كه همواره نیازمند اصلاحات دایمی است تا عناصر منكر دور ریخته شود و عناصر معروف جایگزین آن شود.
اكنون ما با این شیوه آموخته ایم كه حتی عناصر نادرستی را كه در عزاداری امام حسین(ع) وارد می شود و به شكل مرموزانه و آرام به عنوان فرهنگ عاشورایی جاخوش می كند بیرون بریزیم و اصلاحات دایمی حتی در فرهنگ عزاداری عاشورایی انجام دهیم و به صرف سنت و آداب ده و یا صد و یا حتی هزار ساله آن را نپذیریم.

منبع: کیهان، نویسنده:علی اكبر شریفی
گروه دین و اندیشه تبیان


http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/7_7.jpg

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/35799196993343749004.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/35799196993343749004.gif)



دلبر تن زسر جدا یاحسین
خون توای خون خدا یاحسین

خوبی تو برهمه کس بود
عیان پورنبی آل عبا یا حسین

وای ز نا مردی اهل جفا
سوختم از شرم وحیا یا حسین

ای عجب از رسم وره کوفیان
عقده بدل گشته مرا یا حسین

ساقی میخانه اهل ولا
تشنه لب کرب وبلا یاحسین

سوختم از کار جفا پیشگان
وای ازاین جرم وخطا یاحسین

خون تو ای خون خدا یاحسین
خود نظری کن سوی ما یاحسین

ساقی مستان ولا یاحسین
مرد وفا اهل عطا یاحسین

رحمت و نوری و شفا یاحسین
من همه درد م تو دوا یاحسین

بسته زنجیز غمم یا حسین
خود به رهانم زهوا یاحسین




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif)

[شهاب منتظر]

http://1.lped.comule.com/images/e5dd00d770ef.gif




بابا آب!

برادر آب می خواهد.

بابا آب ندارد.

بابا با عمو رفت آب بیاورد.

بابا داس ندارد، شمشیر دارد.

عمو داس ندارد، مشک دارد.

بابا با اسب و شمشیر رفت.

عمو با اسب و مشک رفت.

بابا رفت و عمو رفت.

بابا آمد اما عمو، دیگر نیامد.

بابا آمد.

بابا با اسب نیامد، با قد خمیده آمد.

بابا آب!

برادر آب می خواهد.

بابا آب ندارد.

بابا یار ندارد.

بابا با برادر رفت آب بیاورد.

بابا داس ندارد، شمشیر ندارد، قنداقه برادر دارد.

بابا با برادر در قنداقه رفت.

بابا رفت و برادر رفت.

بابا آمد اما برادر، دیگر نیامد.

برادر دیگر آب نمی خواهد.

بابا یار ندارد.

بابا با اسب و شمشیر رفت.

بابا رفت.

اسب بابا آمد اما بابا، دیگر نیامد.

بابا آب!

بابا آب نداد.

بابا جان داد.

بابا خون داد.

بابا سر ندارد.

آن مرد آمد.

آن مرد با اسب آمد.

آن مرد داس ندارد، شلاق دارد.

من دیگر حتی آب نمی خواهم.

من بابا می خواهم...




http://www.womenhc.com/media/blogs/yazdanshahr/2.jpg

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71242318601693948728.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71242318601693948728.gif)



رفتم و بازگشتم،
این چهل شبانه روز بى سر و سامان را؛
این لحظه هاى دلتنگ یتیم،
این مسیر عطشناک
آبله پایى که پاره پاره هاى تو را پشت سر داشت
و لب هاى از نیزه روییده ات را پیش رو.

مرا به یاد بیاور؛
مرا که پیرتر از تمام عمر خویش،
اینک شناختنى نیستم.

من همان هروله آتش به دامانم که چهل روز پیش،
در این صحرا، هنوز جوان بود
و تمام قافله به جا مانده از تو را
به دوش گرفت و ره سپار شد.

منم؛ همان صبر از کف رفته اى
که تمام میراث حیدرى اش را
از حلقوم فاطمى فریاد سر داد
و کاخ ظلم را زیر و زبر کرد،
اما در خلوت تنهایى اش،
سر بر کجاوه کوبید
و لرزش شانه هایش را تنها خدا دانست.

بعد از تو، سوختم و خطبه خواندم
بعد از آن غروب که با فاصله هاى از من تا تو پر شد
و انحناى ناگهان قامتم را رقم زد؛
پس از آن قرآن پاره پاره اى که
زیر لگدکوب اسب هاى ستم از هم گسیخت،
من ماندم و جاده هاى پیش رو... .

من ماندم و کاروان بى تو،
با قبیله به تاراج رفته؛
من به سفر ناگزیر بودم.

آه! خون همیشه جارى در رگ هاى روزگار!
رداى ولایتت را بر شانه گرفتم
و لواى ستم سوزى قیامت را بر بلنداى تاریخ برافراشتم.

آنچه از تو در من بود،
آنچه دیده بودم و جز من کسى ندید،
در گوش هاى کر روزگار فریاد کردم
و راویانه، تمام خطبه هاى از تو گفتن را سرودم
و حنجره اى مدام شدم؛
حنجره اى کبود که عطش هاى هفتاد و دو پروانه را
میراث دار بود و زخم زبان چهل روز اسارت را
براى همه پرستوهاى قافله سپر مى شد
و در خویش مچاله مى کرد.

اینک به تو بازگشته ام؛
خسته از تمام هستى.
دیگر حوصله اى به ادامه روزگار ندارم.
آه از این کوله بار فرسوده در راه!
آه از پر ریختنِ پروانه ها
در جاده هاى سرد و بى شمع!
سودابه مهیجى



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/59435708968162984471.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/59435708968162984471.jpg)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69957702765711040404.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69957702765711040404.gif)




اعمال روز اربعین امام حسین (ع):


در اين روز زيارت امام حسين (ع‌) مستحب است و اين زيارت‌، همانا خواندن زيارت اربعين است كه از امام عسكري (ع‌) روايت ‌شده كه فرمود: علامات مؤمن پنج تاست‌:



خواندن 51 ركعت نماز در شبانه‌روز ـ


نمازهاي واجب و نافله و نماز و شب ـ


به دست كردن انگشتري دردست راست‌،


برآمدن پيشاني از سجده‌،


و بلند خواندن بسم الله الرحمن ‌الرحيم در نماز.


شيخ طوسي سپس متن زيارت اربعين را با سند به نقل از حضرت صادق عليه ‌السلام آورده است‌: السلام علي ولي الله و حبيبه‌، السلام علي خليل الله و نجيبه‌، السلام علي صفي الله و ابن صفيه‌...


اين مطلبي است كه شيخ طوسي‌، عالم فرهيخته و معتبر و معقول شيعه در قرن ‌پنجم درباره اربعين آورده است‌.


طبعا بر اساس اعتباري كه اين روز ميان ‌شيعيان داشته است‌، از همان آغاز كه تاريخش معلوم نيست‌، شيعيان به حرمت ‌آن‌، زيارت اربعين مي‌خوانده‌اند و اگر مي ‌توانسته‌اند مانند جابر بر مزار امام ‌حسين (ع‌) گرد آمده و آن امام را زيارت مي‌كردند.


اين سنت تا به امروز درعراق با قوت برپاست ‌و شاهدیم که میلیونها شیعه عراقی و غیر عراقی در این روز بر مزار امام حسین (ع) جمع می شوند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/41839580529217530672.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/41839580529217530672.jpg)

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/33111149705706886236.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/33111149705706886236.gif)


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/34621513942632800994.gif

اربعین است، هنگام میثاق و پیمان دوباره؛ کاروان به مقصد می رسد...

کودکان این کاروان، بزرگترین معلمان تاریخ اند و زنان آن استادان صبر و عزت .

کاروانی که اسیرانش آزادترین آزاده گانند؛ زنجیریانش پای در رکابِ عشق دارند،
دخترانش به مردان همیشه روزگار، درس مردانگی و شجاعت می دهند و کودکانش،
وجاهت کفر را به تمسخر می گیرند و حیثیت ظلم را یکسره بر باد می دهند.
ای عجب از این کاروان که تاریخ را مبهوت کرده است!
http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/1-b-1.gifأعظم الله أجورنا بمصابنا بالحسین علیه السلام وجعلنا و إیّاكم من الطالبین بثاره مع ولیّه الإمام المهدی علیه السلامhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/1-b-1.gif


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/34621513942632800994.gif

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/62909889797470498008.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/62909889797470498008.gif)



جاى رقیه خالى
از پرهاى سوخته و خیمه هاى خاکستر، چهل روز مى گذرد؛ از شانه هاى بى تکیه گاه و چشم هاى به خون نشسته، از لحظاتى که سیلى مى وزید و صحرا در عطشى طولانى، ثانیه هایش را به مرگ مى بخشید.
حالا چهل روز است که مرثیه هامان را در کوچه هاى داغ، مکرر مى کنیم.
چهل شب است که بر نیزه شدن آفتاب را سر بر شانه هاى آسمان مى گرییم. «اى چرخ! غافلى که چه بیداد کرده اى».
از کربلا تا شام و از شام تا کربلا، حکایت سرهاى جسور شماست که شمشیرها را به خاک افکند.
من از روایت خونابه و خنجر مى آیم؛ از شعله هاى به دامن نشسته و فریادهاى بى یاورى.
امروز، اربعین خورشید است.
نگاه کن چگونه پرندگان، بر شاخه هاى درختان روضه مى خوانند؛ چگونه ابرها، فشرده فراقى عظیم، پهنه زمین را مى بارند!
رفته اید و پس از شما، جاده ها، اسیر زمستانى همیشگى اند.
پرواز ناگهان شما آتشى است که هرگز فرو نمى نشیند.
آری! زخم عاشورا همیشه تازه است، پاییز را دیده اى، چگونه نوباوگان تابستان را به زمین مى ریزد و سر و روى جهان را به زردى مى نشاند؟!
اکنون دیرى است که پروانه هاى هاشمى مان را شعله هایى یزیدى، بر تپه هاى خاکستر فرو ریخته اند.
دیرى است که گیسوان کودکى رقیه را بادهاى یغماگر، با خویش برده اند.
زمین، پاییزش را از یاد مى برد، اما زخم عمیق عاشورا را هرگز.
سال ها مى گذرد و ما همچنان سوگ کبوترانى آزاده را بر سینه مى کوبیم.

چه خوب که نیست
جاى رقیه خالى. نیست که به هواى بابا، سرتاسر بیابان تفتیده کربلا را بدود و «بابا بابا» بگوید.
نیست که روى خاک تشنه بیفتد و یاد عموى سقا، سینه اش را بخراشد. دخترک نازنین حسین، کبوتر سپید «ارجعى» را زودتر از دیگران دید و به دنبالش پرید... و چه خوب! حالا که کاروان، به نقطه صفر زمین برگشته، نیست که از غصه نبودن بابا، دوباره دق کند!
چه خوب که نیست تا صداى ناله زمین و زمان را بشنود و دوباره آتش به جان شود!

در آغوش مزار جدّش
وقتى به مدینه النبى رسیدیم، مبادا کسى جلوى قافله اسراى کربلا، گوسفندى را سر ببرد! این کاروان، از سفر چهل روزه با سرهاى بریده بر بالاى نى مى آید.
نگذار هیچ لاله اى را در رثاى شهدایمان پرپر کنند! سراسر خاک کربلا، پر بود از گلبرگ هاى خونین و پاره اى که از هر سو مرا صدا مى زدند: «اُخَىَّ اُخَىّ».
اجازه نده کسى بر سر و رویش خاک بریزد؛ هنوز باد، گرد و خاک کوچه هاى کوفه و شام را از سر و روى زنان و کودکان عزادار نربوده است.
این صورت هاى کبود و دست هاى سوخته، نیازى به گلاب افشانى ندارند؛ هنوز اربعین گل هایى که با تشنه کامى بر خاک و خون افتادند، نگذشته است.
بگو پاى برهنه به استقبال مان نیایند؛ این کاروان پر است از کودکانى که پاى پرآبله دارند.
سفارش کن شهر را شلوغ نکنند و دور و برمان را نگیرند، ما از ازدحام نگاه هاى نامحرم و بیگانه بازگشته ایم.
بگذار آسوده ات کنم بشیر!
دل زینب علیهاالسلام براى خلوت مزار جدش پر مى کشد تا به دور از چشم خونبار رباب و سکینه و سجاد علیه السلام و این کاروان داغدار، پیراهن کهنه و خونین حسین علیه السلام را بر سر و روى خویش بنهد و گریه هاى فرو خورده چهل روزه اش را یک سره رها سازد.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان



نویسندگان:
نزهت بادى
سیده زهرا برقعى
معصومه داوودآبادى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84456387723463340994.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84456387723463340994.gif)




زیارت اربعین
اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فداى دین کرد. ازآنجا که گرامیداشت ‏خاطره شهید و احیاء اربعین وى، زنده نگهداشتن‏ نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکى از راههاى یاد و احیاء خاطره است، زیارت‏ امام حسین‏«ع‏» به ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیاردارد.

امام حسن عسکرى‏«ع‏» در حدیثى علامتهاى ‏«مؤمن‏» را پنج چیز شمرده است:پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه روز که هفده رکعت آن نمازهای واجب و مابقی نوافل می باشد، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانى بر خاک نهادن در نماز ‏و«بسم الله الرحمن الرحیم» را در نماز،آشکارا گفتن.(۱)

زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب ادعیه آمده است ‏و به اینگونه شروع مى‏شود: «السلام على ولى الله و حبیبه...» که این متن،از طریق ‏صفوان جمال از امام صادق‏«ع‏» روایت‏ شده است.

زیارت دیگر آن است که جابربن‏عبدالله انصارى دراین روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ‏ماه رجب نقل شده و با جمله‏«السلام علیکم یا آل الله...» شروع مى‏شود.(۲)

مورخان نوشته‏اند که جابربن عبدالله انصارى، همراه عطیه عوفى موفق شدند که درهمان اولین اربعین پس ازعاشورا به زیارت امام حسین‏«ع‏» نائل آیند.

وى که آن هنگام ‏نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاى کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن على‏«ع‏» آمد و با راهنمایى عطیه، دست روى قبر نهاد و بیهوش شد، وقتى به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین!

سپس گفت:«حبیب لا یجیب حبیبه...» آنگاه ‏زیارتى خواند و روى به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود.(۳)






https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/16937866138049824070.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/16937866138049824070.jpg)

[║✿║خادم زهرا║✿║]

اربعین، چرا فقط امام حسین(ع)؟ (http://www.ghadir.ca/content/view/150/97/)


اربعین یعنی گذشت چهل روز از مصیبت جانگداز شهادت سرور و سالار شهیدان.. چرا فقط برای امام حسین علیه ‏السلام روز اربعین تعیین شده و برای امامان دیگر و حتی پیامبر اكرم صلی ‏اللَّه‏ علیه ‏و آله، مراسم روز اربعین نداریم؟



برای توضیح جواب این سؤال، به این مطالب توجه كنید:

1) فداكاری‏های امام حسین علیه‏السلام، دین را زنده كرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداكاری‏ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامی‏داشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.

2) مصیبت حضرت امام حسین علیه‏السلام، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است. مصیبت امام حسین علیه‏السلام، از همه مصیبت‏ها بزرگ‏تر و سخت‏تر بود. اگر عامل دیگری هم در كار نبود، همین عامل كافی است كه نشان بدهد چرا برای امام حسین علیه‏السلام بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلام‏صلی‏اللَّه‏علیه‏و آله عزاداری می‏كنیم و مراسم متعددی برپا می‏كنیم.



3)در ماه محرم سال ۶۱ق. امام حسین علیه‏السلام، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را كشتند و اسیران كربلا را به كوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، روز اربعین شهادت امام حسین علیه‏السلام و یارانش، به كربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.



4)دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین علیه‏السلام، قصد نابود كردن دین اسلام را داشتند. دشمنان امام حسین علیه‏السلام تلاش كردند تا حادثه كربلا، به كلی فراموش شود و حتی كسانی را كه برای زیارت امام حسین علیه‏السلام می‏آمدند، شكنجه می‏كردند و می‏كشتند. در زمان متوكل عباسی، همه قبرهای كربلا را شخم زدند؛ مزرعه كردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین علیه‏السلام، منع كردند. شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می‏كردند كه یكی از این مناسبت‏ها، حادثه روز اربعین است.



5)یكی از نشانه‏های مؤمن، زیارت امام حسین علیه‏السلام در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسكری علیه‏السلام روایت شده است كه علامت‏های مؤمن پنج چیز است؛ پنجاه و یك ركعت نماز فریضه و نافله در شبانه‏روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست كردن، پیشانی بر خاك نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن‏۱و یكی از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده‏اند.

۱. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ص ۵۴۵.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/75858629596869269380.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/75858629596869269380.jpg)




عطيه و زيارت مرقد امام حسين عليه‏السلام در اربعين

اربعين و زيارت امام حسين عليه‏السلام با نام دو تن عجين است. يکي از اين دو تن «عطية بن عوف کوفي» است که در نخستين اربعين سيدالشهداء، به کربلا رفت و مرقد پاک آن حضرت را زيارت نمود.

عطيه، اهل کوفه بود و در زمان خلافت اميرمؤمنان علي عليه‏السلام ديده به جهان گشود. از او نقل شده است: وقتي از مادر متولد شدم، پدرم مرا به کوفه نزد علي عليه‏السلام برد و عرض کرد: اين پسر به تازگي از مادر متولد شده، او را چه بنامم؟

امام فرموده بود: «هذا عَطيّة اللّه‏؛ اين هديه‏اي الهي است.»

به همين مناسبت، مرا عطيه ناميدند.

عطيه با «محمدبن اشعث» بر ضد «حجاج بن يوسف ثقفي» حاکم ظالم مدينه قيام کرد، ولي پس از شکست محمدبن اشعث، راهي فارس شد.

وي از مردان مورد اعتماد است که شيعه و سني از او روايت نقل کرده‏اند. عطيه هم‏چنين خطبه حضرت زهرا عليهاالسلام را در مورد غصب فدک از عبداللّه‏ بن حسن شنيده و آن را نقل کرده است.

جابربن عبداللّه‏ انصاري و زيارت اربعين

آن زمان که سر پاک امام حسين عليه‏السلام بر نيزه رفت و اهل بيت او به اسارت برده شدند، عشق حضور در کربلا و زيارت مرقد مطهر امام حسين عليه‏السلام براي عاشقانش، آرزويي دست نيافتني به نظر مي‏رسيد؛ زيرا دستگاه ستم اموي، چنان پرده سياه خود را برجهان اسلام گسترده بود که کسي باور نمي‏کرد بتوان اين پرده نفاق را دريد و خود را به زيارت سرور شهيدان عالم رساند.

اما آتش محبت حسين عليه‏السلام چنان در قلب‏هاي مؤمنان فروزان بود که هيچ گاه نتوانستند آن را خاموش کنند.

آري، همين محبت بود که انسان‏هاي دلباخته را به سوي کربلا کشاند و هنوز يک اربعين بيشتر از شهادت او نگذشته بود که عشق حسيني، پاي جابربن عبداللّه‏ انصاري را براي رفتن استوار ساخته، شوق ديدارو زيارت امام حسين عليه‏السلام او را حرکت داد.

جابر وقتي خود را به کنار فرات رسانيد، در آن غسل کرد تا پاک و مطهر شود، آن گاه به سوي قبر مطهر اباعبداللّه‏ الحسين عليه ‏السلام حرکت کرد.

او وقتي دست خود را روي قبر شريف حضرت نهاد، فريادي زد و از هوش رفت. بعد از آن که به هوش آمد، سه بار گفت:

يا حسين!

و سپس شروع به خواندن زيارت کرد.


منبع: عبداللطيف نظري، نشريه گلبرگ، شماره61





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/93869940606891131693.jpg

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1a4.jpg



ای زینب! تو جز مصیبت چیزی ندیدی.
به ما دیگر نگو «ما رایت الا جمیلا».
ما از دل تو خبر داریم. ما می‌دانیم
معنای فراق را.

این داغ را به ما نیز چشانده‌اند.
ما مزه زخم زبان را چشیده‌ایم.
طعم تلخ نیش و کنایه‌ها را دیده‌ایم.

ما نیز به همان جرم تو محکومیم ای مظهر صبر.
ما نیز متهمیم به ولایتمداری‌ ای ام‌المصائب.

ما نیز در عاشورا صدای هلهله شنیده‌ایم.
ما نیز در خیمه عباس، شعله آتش دیده‌ایم.
اینجا شمر، بیداد می‌کند.

ما اینجا دنبال قرآنی هستیم به خط علی.
ما را به همان جرم تو محکوم کرده‌اند.

ما چون تو شیعه بودن جرم‌مان است
و با هم در سلول تنگ و تاریک تاریخ، هم‌بندیم.

غصه قصه‌ ما ای بانوی مهربان، یکی است.
عباس‌های ما نیز در «فکه»
با لب تشنه به شهادت رسیدند.

در هویزه، شنی تانک‌ها به جان تن تنها و غریب برادران ما افتادند
و علم‌الهدی و کج‌کلاه را قطعه‌ـ‌قطعه کردند.

ای پرستار کودکان حسین! ما با تو همدردیم...
از آن آشوب عاشورای‌ 61،
هنوز بر تن ما لباس مشکی است.

ما اما جز برای حسین تو، اشک نریخته‌ایم.
جز برای برادرت عباس شیون نکرده‌ایم.
جز برای علی‌اکبرت نگریسته‌ایم.
جز برای «بنت‌ الحسین»
بر سر و روی خود خاک غم نریخته‌ایم.

ما ای زینب صبور!
روزهای‌مان، جملگی عاشوراست
و شب‌های ما چیزی جز شام غریبان نیست.

ای زینب! سر بر در کدام خانه بگذاریم؛
جز تو کسی محرم راز ما و مرهم زخم ما نیست؛
ما از کودکان حسین، تنهاتریم.
خانه ما نیز در خرابه غربت است...



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif)

[║✿║خادم زهرا║✿║]

اینک قریب چهل روز از غروب غم فزای شهادت شقایق‌ها می‌گذرد؛ و اینک از صدای نحص شلاق خزان بر پیكر آلاله‌ها، اربعینی می‌گذرد و اسارت، سیلی، غربت، فریاد و بیدارگری سهم حاملان پیغام قاصدک های عترت و عظمت شد.

از آن روز تا امروز چهل روز در سوگ ابرمردی نشستیم كه حیات اسلام مدیون رگ‌های پاره پاره اوست. قصه سر و نیزه، قصه لب‌های خونین و قرآن، قصه سیلی و صورت گلگون كودک غمگین و تمام حقیقت هایی كه هر سال از پرده چشمان ما می گذرد را شنیده ایم.

اربعینی با دختر كوچک حسین (ع) مهر را در آغوش گرفتیم، ناله زدیم، درد دل‌ها گفتیم و شكوه‌ها روانه كردیم. اربعینی از عمق جان، فریاد یا حسین كشیدیم، بر سینه زدیم و خنده را حرام كردیم.

کربلا؛ این خارستان خشک و بی‌آب، دریای انسانیت و کمال است، اقیانوس بی کرانه‌ای است که در آن گوهر همه عظمت‌ها و خوبی‌ها به رنگ مظلومیت، یافتنی است؛ اما غواص قهار می‌طلبد. و هر کدام به فراخور حالمان از کربلا، محرم، عاشورا و اربعین، برداشتی داریم و بر اساس آن قضاوتی ....

در زیارت اربعین پیرامون فلسفه آن آمده است: و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک عن الجهاله و حیره‌الظلاله: حسین علیه السلام خون قلبش را به آستان الهی هدیه داد تا بندگان را از ظلمت جهل و نادانی و حیرت گمراهی رهایی بخشد.

و شیعه همیشه و در تمامى روزهاى سوگوارى حضرت سیدالشهداء علیه ‌السلام و از آن جمله روز اربعین آن حضرت، در زیارت و اقامه ماتم و عزادارى كوتاهى نكرده و از اینجاست كه امام حسن عسكرى ‏علیه‏‌السلام زیارت اربعین را از علایم ایمان شمرده است.

آرى، تنها زیارت اربعین سیدالشهداء علیه‏ السلام است كه مؤمن خالص را از دیگران تمیز مى‏دهد، و دوستان اهل بیت‏ علیهم‏ السلام را از غیر آنان جدا مى ‌كند. و مؤمن واقعى كسى است كه نگذارد آثار نهضت‏ حسین ‏علیه‏ السلام فراموش شود و در قدردانى و شركت در هدف آن حضرت كوتاهى نورزد.

پیروان و دوستان امام حسین ‏علیه‏ السلام امیدوارند تا از این طریق مشمول این حدیث نبوى شوند كه جابر بن عبدالله انصارى - از صحابه رسول خداصلى الله علیه و آله و سلم و نخستین زائر قبر حضرت ابا‏‌عبدالله در اولین اربعین سیدالشهداء روایت كرده است: «كسى كه قومى را دوست دارد با آنها محشور مى ‌شود و كسى كه عمل قومى را دوست دارد با ایشان شریک مى‌‏باشد».

(http://www.aftabnews.ir/vdceep8v.jh8exi9bbj.html)دل‌هایمان بی‌تاب سالار شهیدان، و چشمانمان بر مظلومانه ترین شهادت تاریخ همواره درخشان و بارانی باد.

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/58438402200432428094.gif
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84456387723463340994.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84456387723463340994.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/58438402200432428094.gif

من، همان صبر دیروزم


رفتم و بازگشتم، این چهل شبانه روز بى سر و سامان را؛ این لحظه هاى دلتنگ یتیم، این مسیر عطشناک آبله پایى که پاره پاره هاى تو را پشت سر داشت و لب هاى از نیزه روییده ات را پیش رو.

مرا به یاد بیاور؛ مرا که پیرتر از تمام عمر خویش، اینک شناختنى نیستم. من همان هروله آتش به دامانم که چهل روز پیش، در این صحرا، هنوز جوان بود و تمام قافله به جا مانده از تو را به دوش گرفت و ره سپار شد.
منم؛ همان صبر از کف رفته اى که تمام میراث حیدرى اش را از حلقوم فاطمى فریاد سر داد و کاخ ظلم را زیر و زبر کرد، اما در خلوت تنهایى اش، سر بر کجاوه کوبید و لرزش شانه هایش را تنها خدا دانست.
بعد از تو، سوختم و خطبه خواندم
بعد از آن غروب که با فاصله هاى از من تا تو پر شد و انحناى ناگهان قامتم را رقم زد؛ پس از آن قرآن پاره پاره اى که زیر لگدکوب اسب هاى ستم از هم گسیخت، من ماندم و جاده هاى پیش رو... .
من ماندم و کاروان بى تو، با قبیله به تاراج رفته؛ من به سفر ناگزیر بودم.
آه! خون همیشه جارى در رگ هاى روزگار! رداى ولایتت را بر شانه گرفتم و لواى ستم سوزى قیامت را بر بلنداى تاریخ برافراشتم.
آنچه از تو در من بود، آنچه دیده بودم و جز من کسى ندید، در گوش هاى کر روزگار فریاد کردم و راویانه، تمام خطبه هاى از تو گفتن را سرودم و حنجره اى مدام شدم؛ حنجره اى کبود که عطش هاى هفتاد و دو پروانه را میراث دار بود و زخم زبان چهل روز اسارت را براى همه پرستوهاى قافله سپر مى شد و در خویش مچاله مى کرد.
اینک به تو بازگشته ام؛ خسته از تمام هستى. دیگر حوصله اى به ادامه روزگار ندارم. آه از این کوله بار فرسوده در راه! آه از پر ریختنِ پروانه ها در جاده هاى سرد و بى شمع!
سودابه مهیجى


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/16937866138049824070.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/16937866138049824070.jpg)

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01606785794033533713.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01606785794033533713.gif)



چه سکوت وهم انگیزى!

چهل روز است که جز صداى ناله شبانه حیوانات صحرا و مویه جنیّان و فرشتگان،
نواى دیگرى به گوش این سرزمین نرسیده است.
هنوز بوى سوختگى به مشام مى رسد و خاک، سرخى خویش را از دست نداده.
آرى! چهل روز است که از آن روزهاى پرالتهاب مى گذرد و این صحرا،
در سکوتى بهت انگیز غرق است و چشم افلاک خیره بر اوست!
... ناگهان، صدایى سکوت صحرا را مى شکند.
صدا، آمیخته اى است از زنگ شتران خسته و ناله کودکان یتیم و
مویه زنان داغدیده و صدایى که در صحرا مى پیچد:
«برخیزید اى شهیدان کربلا! برخیزید که کاروان آزادگان بازگشته اند».
اولین کاروان
اربعین است؛ روز تازه شدن داغى که هیچ گاه کهنه نمى شود،
روز ورود دوباره زینب کبرى علیهاالسلام به کربلا، اما این بار نه به عشق همراهى برادر، که به شوق زیارت تربت او.
کاروان خسته زنان و کودکان، چهل منزل راه را بى وقفه پیمودند تا یک بار دیگر،
قتلگاه جگرگوشگان رسول خدا صلى الله علیه و آله را ببینند و این بار، بى دخالت زنجیر و تازیانه،
آزادانه خود را بر آن خاک افلاکى بیفکنند و سیر بگریند؛
آنقدر بگریند تا عقده چهل روزه شان باز شود. این،
نخستین کاروان زیارتى حسین علیه السلام و اصحاب عاشورایى حسین علیه السلام است.
روح الله حبیبیان


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/50415802152018631313.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/50415802152018631313.gif)

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/62909889797470498008.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/62909889797470498008.gif)


«السلام علیک یا شمس العطشان»

آسمان چه خون رنگ است!
زمین چه بى تابانه چونان گهواره کودکى گریان، زیر پایمان تکان مى خورد و مى لرزد!
اینک، هنگامه اى شگرف است.
ندیده بودیم مرغان هوایى را که این گونه دردمندانه در این آسمان سرخ، پر و بال بزنند و ناله شان به گوش همه تاریخ برسد.
فریادى بلند از فراسوى زمان به گوش مى رسد.
کسى انگار بر مرگ فرزند آدم مى گرید...!
بمان تا ابد!
نینوا! هم دردى کن با کودکانى ناآرام؛ با زنانى که به خود مى پیچند از درد فراق؛
با زینب علیهاالسلام ، که در این چهل روز، مرگ را هزار باره، با چشم خود دید و صبورى پیشه کرد.
نینوا! امانت دارى کن.
خون مقدسى از شاهرگ هستى، بر خاک تو ریخته است.
بدن مقدسى از عرشى ترین پاکان، بر خاک تو، زیر سم سنگى اسبان، لگدمال شده است.
امانت دارى کن و مگذار طوفان فراموشى و مرگ، خاطراتت را برباید!
نینوا! فریادت را آزاد کن؛ بگذار همه آدمیان بدانند این، کاروان حسین علیه السلام است که پس از چهل روز، آمده است به زیارت مولا؛ آمده است تا شکایت خود را در گوش تو زمزمه کند.
نینوا! از این پس تو خاک خونین و رمزآلودى هستى که پرچم جاودانگى را بر آن نصب کرده اند... بمان تا ابد!
جاى رقیه خالى
جاى رقیه خالى. نیست که به هواى بابا، سرتاسر بیابان تفتیده کربلا را بدود و «بابا بابا» بگوید.
نیست که روى خاک تشنه بیفتد و یاد عموى سقا، سینه اش را بخراشد.
دخترک نازنین حسین، کبوتر سپید «ارجعى» را زودتر از دیگران دید و به دنبالش پرید...
و چه خوب!
حالا که کاروان، به نقطه صفر زمین برگشته، نیست که از غصه نبودن بابا، دوباره دق کند!
چه خوب که نیست تا صداى ناله زمین و زمان را بشنود و دوباره آتش به جان شود!

سیده زهرا برقعى


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif)

[شهاب منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69826107741050395538.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69826107741050395538.gif)
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84099472890572281678.jpg)



زیارت اربعیــــن



اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَ حَبیبِهِ؛

سلام بر ولى خدا و دوست او


اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللَّهِ وَ نَجیبِهِ ؛

سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او

اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ

سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌اش


اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ

سلام بر حسین مظلوم و شهید


اَلسَّلامُ على اَسیرِ الْكُرُباتِ وَ قَتیلِ الْعَبَراتِ

سلام بر آن بزرگوارى كه به گرفتاری‌ها اسیر بود و كشته اشكِ روان گردید


اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّكَ وَابْنُ وَلِیِّكَ وَ صَفِیُّكَ وَابْنُ صَفِیِّكَ الْفاَّئِزُ

خدایا من به راستى گواهى دهم كه آن حضرت ولىّ (و نماینده) تو و فرزند ولىّ تو بود و برگزیده‌ات و فرزند برگزیده‌ات بود كه كامیاب شد


بِكَرامَتِكَ اَكْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَاَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَةِ

به بزرگداشت تو، گرامیش كردى به وسیله شهادت و مخصوصش داشتى به سعادت و برگزیدى او را به پاكزادى


وَ جَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنْ الْذادَةِ

و قرارش دادى یكى از آقایان (بزرگ) و از رهروان پیشرو و یكى از كسانى كه از حق دفاع كردند


وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الاَْنْبِیاَّءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِكَ مِنَ الاَْوْصِیاَّءِ

و میراث‌هاى پیمبران را به او دادى و از اوصیائى كه حجت تو بر خلقت هستند قرارش دادى


فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیكَ

او نیز در دعوت مردم جاى عذر و بهانه‌اى (براى كسى) نگذارد و بی‌دریغ خیرخواهى كرد و جان خود را در راه تو داد


لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنى؛

تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانى و سرگردانى (در وادى) گمراهى و چنان شدكه همدست شدند بر علیه آن حضرت كسانى كه دنیا فریبشان داد.


وَ شَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْكَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّى فى هَواهُ

و فروختند بهره (كامل و سعادت خود را) به بهاى پست ناچیزى و بداد آخرتش را در مقابل بهائى اندك و بى مقدار و بزرگى كردند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون كردند،


وَاَسْخَطَكَ وَاَسْخَطَ نَبِیَّكَ

و تو و پیامبرت را به خشم آوردند



وَ اَطاعَ مِنْ عِبادِكَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَْوْزارِ

و پیروى كردند از میان بندگانت آنانى را كه اهل دو دستگى و نفاق بودند و كسانى را كه بارهاى سنگین گناه به دوش مى‌كشیدند



الْمُسْتَوْجِبینَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فیكَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتّى سُفِكَ فى طاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ

و بدین جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (كه چنان دید) با شكیبائى و پاداش جوئى با آنها جهاد كرد تا خونش در راه پیروى تو ریخت و حریم مقدسش شكسته شد


اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً

خدایا آنان را لعنت كن به لعنتى وبال دار و عذابشان كن به عذابى دردناك


اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ سَیِّدِ الاَْوْصِیاَّءِ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند آقاى اوصیاء


اَشْهَدُ اَنَّكَ اَمینُ اللهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ

گواهى دهم كه به راستى تو امانتدار خدا و فرزند امانت‌‌دار اویى سعادتمند زیستى و ستوده از دنیا رفتى


حَمیداً وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَكَ

و گمگشته و ستمدیده و شهید درگذشتى و نیز گواهى دهم كه خدا به راستى وفا كند بدان وعده‌اى كه به تو داده،


وَ مُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَیْتَ بِعَهْدِاللهِ

و به هلاكت رساند هر كه را كه دست از یاریت برداشت و عذاب كند كسى كه تو را كشت و گواهی دهم كه تو به خوبى وفا كردى به عهد خدا،


وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِهِ حَتّى اَتیكَ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَكَ،

و جهاد كردى در راه او تا مرگت فرا رسید خدا لعنت كند كسى كه تو را كشت


وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِیَتْ بِهِ

و خدا لعنت كند كسى كه به تو ستم كرد و خدا لعنت كند مردمى كه شنیدند جریان كشتن و ستم تو را و بدان راضى بودند،


اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُكَ اَنّى وَلِىُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ.

خدایا من تو را گواه مى‌گیرم كه من دوست دارم هر كه او را دوست دارد و دشمنم با هر كه او را دشمن دارد پدرم و مادرم به فدایت اى فرزند رسول خدا.


اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فىِ الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ،

گواهى دهم كه تو به راستى نورى بودى در پشت پدرانى بلند مرتبه و رحم‌هایى پاكیزه


لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها،

كه آلوده‌ات نكرد اوضاع زمان جاهلیت به آلودگی‌هایش و در برت نكرد از لباس‌هاى چركینش


وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّینِ وَ اَرْكانِ الْمُسْلِمینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ،

و گواهى دهم كه به راستى تو از پایه‌هاى دین و ستون‌هاى محكم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ایمان هستی



وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّكِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ،

و گواهى دهم كه تو به راستى پیشواى نیكوكار با تقوا و پسندیده و پاكیزه و راهنماى راه یافته‌اى


وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوى وَ اَعْلامُ الْهُدى

و گواهى دهم كه همانا امامان از فرزندانت روح و حقیقت تقوا و نشانه‌هاى هدایت


وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْیا وَ اَشْهَدُ اَنّى بِكُمْ مُؤْمِنٌ

و رشته‌هاى محكم (حق و فضیلت) و حجت‌هایى بر مردم دنیا هستند و گواهى دهم كه من به شما ایمان دارم


وَ بِاِیابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ،

و به بازگشتتان یقین دارم با قوانین دینم و عواقب كردارم و دلم تسلیم دل شما است


وَ اَمْرى لاَِمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ،

و كارم پیرو كار شما است و یاریم برایتان آماده است تا آن كه خدا در ظهورتان اجازه دهد


فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لامَعَ عَدُوِّكُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْكُمْ وَ على اَرْواحِكُمْ،

پس با شمایم نه با دشمنان شما، درودهاى خدا بر شما و بر روان‌هاى شما


وَ اَجْسادِكُمْ وَ شاهِدِكُمْ وَ غاَّئِبِكُمْ وَ ظاهِرِكُمْ وَ باطِنِكُمْ.

و پیكرهایتان و حاضرتان و غائبتان و آشكارتان و نهانتان.


آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.

آمین اى پروردگار جهانیان.


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84099472890572281678.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/84099472890572281678.jpg)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/98431224990041706256.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/98431224990041706256.gif)




بازگشت به سجده گاه عشق



کاروان خاطرات، بازگشته است

از جایی که چهل روز گذشته است

از ماتم‏های سرخ،

از عطش‏های پرپر شده.

این آتشیادها،

چهل روز چون اسبان تاخته‏اند بر پیکر صبر آنان.

بازماندگانِ حادثه تیغ و تاول،

رسیده‏اند به نقطه‏ای از آغاز؛

به نگاه‏های در خون شناور،

به گلوهای بریده شده در دلِ تشنگیِ دشت.

کاروانِ اربعین، با خطبه‏های گریه،

از شام رسوا برگشته است

و تصاویر جراحت،

در سوزنده ‏ترین بیان قاب می‏شود

و در سوزنده‏ترین بیابان.

بغل بغل شعله ریخته می‏شود در صحرا.

دوبیتی ‏های پرلهیب،

سطح مصیبت‏زده دشت را گلگون‏تر می‏کند.

اکنون چهل روز از آن سیل عطش، سپری شده است.

قافله ‏ای زخم خورده،

وارد سرزمین چهلمین روز می‏شود.

اینان اربعین را با خود آورده‏اند؛

با نقل خاطرات قطعه قطعه شده.

دنیای ادب نیز گل و ستاره آورده است

که به پای سربلندی‏شان بریزد.

سلام بر استواری غیرقابل ترسیم شما!

سلام بر آن گام ‏های شکیباتان

که جاده‏های دراز شام را خسته کرد!

هر سال، چشمان غم بار اربعین که می‏آید،

اطراف ما پر می‏شود از هیئت‏های مذهبی التماس

و دسته دسته گل‏های اشک.

هر سال اربعین،

از لابه‏لای واژه‏های مذاب مداحان،

دل‏های آسمانی شما دیده می‏شود

و علم‏های ما از هوش می‏روند.

لباس‏های مشکی تقویم،

بوی قتلگاه می‏گیرند.

اربعین! به یاد روشنیِ شما شمع‏گونه می‏سوزیم

و گریه سر می‏دهیم

برای فاصله‏های خود و زجرهای شما.

خوشا زندگی در این گریستن و مردن‏های پیاپی!

خوشا گریستن برای داغ‏های زینب علیهاالسلام ،

برای مصیبت‏های سجاد علیه‏السلام ،

برای بی‏تابی بچه ‏های آسمان!

سلام بر اربعین که عاشورایی دیگر

از گریه را برای ما به راه می‏اندازد!

من برای گریستن، به آغوشت محتاجم




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69586014598227401025.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69586014598227401025.jpg)

[م.رستمیان]

بسوز ای دل که امروز اربعین است



http://img.tebyan.net/big/1387/11/25196200249168882411661561551292201141541.jpg

بسوز ای دل که امروز اربعین است
عزای پور ختم المرسلین است
قیام کربلایش تا قیامت
سراسر درسْ بهر مسلمین است
دلا کوی حسین عرش زمین است
مطاف و کعبه دل‏ها همین است
اگر خیل شهیدان حلقه باشند
حسین بن علی، آن را نگین است
دل ما در پی آن کاروان است
که از کرب و بلا، با غم روان است
چه زنجیری به دست و بازوان است
که گریان دیده روح الامین است
به یاد کربلا دل‏ها غمین است
دلا خون گریه کن چون اربعین است


جواد محدثی

[م.رستمیان]

باز دلم خون شد و چشمم گریست

آنکه درین روز چون من نیست کیست؟


بــاز دگــر بــاره رســیــد اربــعــیــن

جـــوش زنــد خـون حـسـیـن از زمـیــن


غـرق تـلاطـم شـده بـحـر مـحـیــط

یــک سـره درد اسـت بـسـاط بـَسـیـط


شـد چـهـلـم روز عــزای حـسـیــن

جــان جــهــان بـــاد فـــدای حــسـیــن



محمدشریف صادقی (وفا)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/39684927404393873904.gif



اربعین، خیس گریه،
و پرچم شیون بر بام هستی.
کربلا،
تصویرهای زخم را در دست چهلمین خورشید می نهد.

دنیا کجا حریف تواند بود
تحمل کسی را که با قافله صبر
طومار ریز ریز شده هلهله را
از شام آورده است
و مرگ نیشخندها را؟!

اربعین، با ردایی سرخ
و صدایی بلند آمده است که:
پلیدی ها از یک قُماش اند؛
اگرچه نام آن ها در لعن، متفاوت است.

اربعین آمده است؛ با سلامی عاشورایی
بر طبع آبی پروانه ها
کناره سرخگون فُرات
و هنوز صدای بریده ای پر بوسه،
از قتلگاه می وزد.

اربعین آمده است؛ با درودی مشعشع
بر رایحه طولانی عطش
روبه روی نفس های برهنه تیغ
و هنوز همه چیز از عشق مایه می گیرد
و با کربلایی شروع می شود
که قوّت قلب آب هاست.
محمدکاظم بدرالدین





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11416358493133031749.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11416358493133031749.jpg)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_pic36.jpg


«حسین!

اى پرچم خونین حق بر دوش،

حسین!

اى انقلابى مرد

حسین!

اى رایت آزادگى در دست،

در آن صحراى سرخ و روز آتشگون

قیام قامتت در خون نشست، اما

پیام نهضتت برخاست

از آن طوفان «طف» در روز عاشورا،

به دشت «نینوا» ناى حقیقت از «نوا» افتاد

ولى ...

مرغ شباهنگ حقیقت،

از نواى ناله "حق، حق" نمى‏افتد.»

سلام بر تو، اى حسین!

سلام بر خط شفق‌گون كربلا،

كه خون تو را، اى خون خدا همواره بر چهره افق مى‏پاشد

و غروب هنگام، سرخى آسمان مغرب را به شهادت مى‏گیرد،

تا آن جنایت هولناك را هر چه آشكارتر بنمایاند

و چشم تاریخ را بر این صحنه همیشه خونین بدو زد

و گوش زمان را از آن فریادها تندرگونه

آن عاشوراى دوران ساز، پر كند.

اى حسین ...

اى عارف مسلّح !

كربلاى تو، عشق را معنى كرد

و انقلاب تو اسلام را زنده ساخت

و شهادت تو، حضور همیشگى

در همه زمان‏ها و زمین‏ها بود.



http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/6_20.jpg

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/68355408961404511158.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/68355408961404511158.gif)




چه سکوت وهم انگیزى!
چهل روز است که جز صداى ناله شبانه حیوانات صحرا و مویه جنیّان و فرشتگان،
نواى دیگرى به گوش این سرزمین نرسیده است.
هنوز بوى سوختگى به مشام مى رسد و خاک، سرخى خویش را از دست نداده.

آرى! چهل روز است که از آن روزهاى پرالتهاب مى گذرد
و این صحرا، در سکوتى بهت انگیز غرق است
و چشم افلاک خیره بر اوست! ...

ناگهان، صدایى سکوت صحرا را مى شکند.
صدا، آمیخته اى است از زنگ شتران خسته
و ناله کودکان یتیم و مویه زنان داغدیده
و صدایى که در صحرا مى پیچد:
«برخیزید اى شهیدان کربلا!
برخیزید که کاروان آزادگان بازگشته اند».


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97444934946421627506.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97444934946421627506.jpg)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/41912251241620400694.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/41912251241620400694.gif)



شاید ریختن و آویختن کمترین کارى است
که اشک براى جبران آبروى از دست رفته آب مى ‏کند؛
مى ‏ریزد و مى ‏ریزد و مى‏ ریزد...
تا فرات، بیش از این شرمنده نباشد!

شاید اگر اشک نبود،
تمام فرات‏ها از خجالت خشک شده بودند!

شاید اگر اشک نبود،
سیلاب غم و غصه، در کربلا مرداب شده بود!

شاید اگر اشک نبود،
عشق و عطش، همان‏جا دفن شده بود!

شاید اگر اشک نبود،
با بغض‏هاى اسیران در آن روز، جهنمى بر پا شده بود!

شاید اگر اشک نبود،
کینه آتش مى ‏گرفت و محشر همان‏جا بر پا مى ‏شد
و قیامت مى ‏شد و تمام مى ‏شد!

شاید اگر اشک نبود،
غم در گلوى زینب مى‏ ماند
و کسى را خبردار نمى ‏کرد!

و شاید اگر اشک نبود،
آن وقت «یا حسین» را
با هق‏ هق ضعیف و در دل سر مى ‏دادیم!

آن وقت «یااباالفضل» را دیگر
به واسطه چه چیز مى‏ خواندیم
وقتى که شورى اشک،
شورى را به دامانمان نمى ‏ریخت؟

چهل روز گذشت ....
و چهل سال و صدها سال.

و اشک هنوز در سوگ و ماتم آن یکه ‏تاز عرصه عشق و ایمان،
سید و سالار شهیدان،
امام حسین علیه‏ السلام
همچنان مى ‏ریزد و مى‏ ریزد و مى ‏ریزد... .

و شاید اگر اشک نبود،
شور حماسه عاشورا را
هیچ شور دیگرى ایجاد نمى ‏کرد... .

(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/41912251241620400694.gif)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11072281765588984058.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11072281765588984058.gif)

[شهاب منتظر]

یَا مَولاتی ، یَا رُقَیـَّــــة (سلام الله علیکِ) اَغیـــثـینی



درد دل حضرت رقیّه:

http://www.iteg.ir/userupload/e7471780a881cf2fb1970753dbdd273e/muzic/darde-del-roghaye.mp3

نگـــاش به سمـــت آسمـــون

ســـــتاره ها رو می شمـــرد


خسـته می شد بلنـــد می شـد

زخـــم های پاها رو می شمـــرد




یکــی ، دو تا ، ... و هفــت تا زخــم

دستــی رو پاهــاش می کشیـــــد

زخـــمای پاها تمــــوم می شـــد

زخمـــای دســتاشـــو می دیــد!




به مـــاه آسمـــون می گفت:

شمـــع شبستــــون منــــی

یاد عمـــو به خیــــر که تــــو

مثـــل عمــــو جـــون منـــی



منوـ..بخش اگـ..ر که

لکـ ... لکـ..نت زبان گـ...گـ..رفتم

آخر شکـ...شـکـ.سته د..دستی

د...د..ندان شیـــری ام را!!! ...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14728316075175992391.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14728316075175992391.gif)



در غروب عطش آلود، وقتی برق شقاوت خنجری آبگون بر حنجره آخرین شهید نشست. وقتی صدای شکستن استخوان در گوش سم‏ها پیچید و آنگاه که خیمه‏ها در رقص شعله‏ها گم شدند، جلادان همه چیز را تمام شده انگاشتند. هشتاد و چهار کودک و زن، در ازدحام نیزه و شمشیر، از ساحل گودالی که همه هستی‏شان را در آغوش گرفته بود گذشتند. تازیانه در پی تازیانه، تحقیر و توهین و قاه‏قاهی که با آه آه کودکان گره می‏خورد، گستره میدان شعله‏ور را می‏پوشاند.

دشمن به جشن و سرور ایستاده است و نوازندگان، دست افشان و پایکوبان، در کوچه‏های آراسته، به انتظار کاروانی هستند که با هفتاد و دو داغ، با هفتاد و دو پرچم، با شکسته‏ترین دل و تاول‏زده‏ترین پا، به ضیافت تمسخر و طعنه و خاکستر و خنده آمده است.

زنان با تمامی زیورآلاتشان به تماشا آمده‏اند. همه را اندیشه این است که با فرو نشستن سرها بر نیزه، همه سرها فرو شکسته است.

اما خروش رعدگونه زینب‏علیها السلام، آذرخش خشم سجادعلیه السلام و زمزمه حسین‏علیه السلام بر نیزه، همه چیز را شکست.

شهر یکپارچه ضجه و اشک و ناله شد و باران کلام زینب جان‏ها را شست و آفتاب را از پس غبارها و پرده‏ها به میهمانی چشم‏های بسته آورد.

چهل روز گذشت. حقیقت، عریان‏تر و زلال‏تر از همیشه از افق خون سربرآورد.

کربلا به بلوغ خویش رسید و جوشش خون شهید، خاشاک ستم را به بازی گرفت.

خونی که آن روز در غریبانه‏ترین غروب، در گمنام‏ترین زمین، در عطشناک‏ترین لحظه بر خاک چکه کرد،

در آوندهای زمین جاری شد و رگ‏های خاک را به جنبش و جوشش و رویش خواند.

چهل روز آسمان در سوگ قربانیان کربلا گریست و هستی، داغدار مظلومیت‏ حسین‏ علیه السلام شد.

چهل روز، ضرورت همیشه بلوغ است، مرز رسیدن به تکامل است و مگر ما سرما و گرما را به «چله‏» نمی‏شناسیم
و مگر میعادگاه موسی در خلوت طور، با چهل روز به کمال نرسید.

اینک، چهل روز است که هر سبزه می‏روید، هر گل می‏شکفد، هر چشمه می‏جوشد
و حتی خورشید در طلوع و غروب، سوگوار مظلوم قربانگاه عشق است.

چهل روز است که انقلاب از زیر خاکستر قلب‏ها شراره می‏زند.
آنان که رنج پیمان‏شکنی بر جانشان پنجه می‏کشید
و همه آنان که شاهد مظلومیت کاروان تازیانه و اشک و اندوه بودند

و همه آنان که وقتی به کربلا رسیدند که تنها
غبار صحنه جنگ و بوی خون تازه و دود خیمه ‏های نیم سوخته را دیدند،
اینک برآشفته‏ اند، بر خویش شوریده ‏اند.
شلاق اعتراض بر قلب خویش می‏کوبند و اسب جهاد زین می‏کنند.

چهل روز است که یزید جز رسوایی ندیده و جز پتک استخوان کوب، فریادی نشنیده،
چهل روز است استبداد بر خود می‏پیچد و حق در سیمای کودکانی داغدار
و دیدگانی اشکبار و زنانی سوگوار رخ نموده است.

اینک، هنگامه بلوغ ایثار است.
هنگامه برداشتن بذری است که در تفتیده ‏ترین روز
در صحرای طف در خاک حاصلخیز قتلگاه افشانده شد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/20891093538119580209.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/20891093538119580209.gif)

[شهاب منتظر]

.:: بِسمِ اللهِ الَّذی شَاء اَن یَراهُ قَتیلاً ::.


نقــاشـــی خـــدا


خدا اراده كرده بود كه عشقُ نقاشی كنه

می‌خواست به زخم عاشقا باز هم نمك پاشی كنه


برای بوم نقاشیش كرب و بلا رو آفرید

با قلم موی قدرتش یه نقش دلربا كشید


اول نقاشی زدش نقشی به رنگ شور و شین

اولِ از همه كشید رو نیزه‌ها سر حسین


برا نماد دلبری صورت اكبرُ كشید

نشون اوج بی كسی گلوی اصغرُ كشید


زد قلم مو رو توی خون یه گوش پاره رو كشید

تو دست قاتل حسین سر بریده رو كشید


نقشی زدش به بوم خود ز اوج غربت نبی

به رنگ تیره ی غروب رنگ كبود زینبی


با چشمای رباب خود معنی اشك و گریه رو

صفحه آخرم كشید قد خم رقیه رو


خدا تو بوم نقاشی عطر گل یاسُ كشید

برای امضا زدنش صورت عباسُ كشید


عباس علمدار حسین

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/91914490612634316555.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/91914490612634316555.jpg)




اربعین است. کاروان به مقصد رسیده است.
تیر عشق کارگر افتاده و قلب سیاهی چاک خورده است.
آفتاب از پس ابر شایعه و دروغ و فریب سر برآورده
و پشت پلک‏های بسته را می‏کوبد و دروازه دیدگان را به گشودن می‏خواند.

اربعین است. هنگامه کمال خون، باروری عشق و ایثار،
فصل درویدن، چیدن و دوباره روییدن.
هنگامه میثاق است و دوباره پیمان بستن.

و کدامین دست محبت ‏آمیز است تا دستی را که چهل روز از گودال،
به امید فشردن دستی همراه، برآمده، بفشارد؟

کدامین سر سودای همراهی این سر بریده را دارد
و کدامین همت، ذوالجناح بی‏سوار را زین خواهد کرد؟

اربعین است. عشق با تمام قامت‏بر قله «گودال‏» ایستاده است!
دو دستی که در ساحل علقمه کاشته شد،
بلند و استوار چونان نخل‏های بارور، سربرآورده
و حنجره‏ای کوچک که به وسعت تمامی مظلومیت فریاد می‏کشید،

آسمان در آسمان به جست‏وجوی همصدا و همنوا سیر می‏کند.
راستی، کدامین یاوری به «همنوایی‏» و همراهی برمی‏خیزد؟
مگر هر روز عاشورا و همه خاک، کربلا نیست؟
بیایید همواره همراه کربلاییان گام برداریم تا حسینی بمانیم.
دکتر محمدرضا سنگری




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/16937866138049824070.jpg (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/16937866138049824070.jpg)

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71242318601693948728.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/71242318601693948728.gif)


خونبهای امام حسین علیه السلام




در تاریخ، نبردها و کشتارهای بسیاری ثبت شده است که برخی از آنها به مراتب جنایت بارتر، فجیع تر و گسترده تر از حادثه عاشورا بوده و در آنها چندین برابر شهدای کربلا به خاک و خون شده اند.
جناب «ابن ابی الحدید» معتزلی در بخش هایی از شرح نهج البلاغه که سخنان امام علی بن ابیطالب علیه السلام درباره خونریزی های چنگیزیان و تاتارهاست، می نویسد:
«من در دوران مغول بوده ام و جنایت های آنان را دیده ام. آنچه درباره جنایت های بخت النصر در قدس و فلسطین نوشته اند، شمه ای از کشتارها و ددمنشی های گرگان خون آشام مغول است.»
غرض آنکه در بستر تاریخ کشتار بی رحمانه زیادی رخ داده است، اما همه آن جنگ ها و جنایت ها در لابه لای کتاب های تاریخ دفن شده است و محققان باید نبش تاریخ کنند تا زوایای تاریک آنها روشن و دانسته شود که در قرن های گذشته بر این مرزوبوم چه گذشته است.
تنها واقعه ای که چونان نگینی بر انگشتری تاریخ می درخشد و قدر اول آسمان جهاد و اجتهاد و قیام است، همانا واقعه عاشورا است، زیرا سالار شهیدان برای احیای دین خدا قیام کرد و از آنجا که دین الهی «حیّ لایموت» است، احیاگر دین نیز هرگز نمی میرد و نامش برای همیشه بر جریده عالم ثبت است.
پس از واقعه کربلا و شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش، امویان چنین می پنداشتند که اسلام نابود شده است و دیگر نشانی از آن بر جای نخواهد ماند.
هنگامی که کاروان اسیران حادثه کربلا (عاشورا) به دروازه شام رسیدند، مردی از امام سجاد علیه السلام پرسید:
در نبرد کربلا چه کسی پیروز شد؟ آن امام همام در پاسخ فرمودند: «برای آگاهی از این امر، ببین هنگام اذان و اقامه نام چه کسی را می برند».



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11491938316492715773.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/11491938316492715773.gif)

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14728316075175992391.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14728316075175992391.gif)


خونخواهی سالار شهیدان

گرفتن خونبهای امام حسین علیه السلام در ایام سوگواری سالار شهیدان، دستور داده شده که شیعیان در دیدار یک دیگر دو جمله را بگویند:
یکی جمله «اعظم الله أجورنا و أجورکم بمصابنا بالحسین علیه السلام» و دیگری عبارت «وجعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه المهدی (عج) من آل محمدصلی الله علیه وآله».

معنای جمله اول این است که: خدایا ما را در شمار عزاداران واقعی امام حسین علیه السلام به حساب آور که اجر این مصیبت در نامه اعمال ما نیز ثبت و ضبط شود. معنای جمله دوم این است که: ما را جزو ادامه دهندگان راه آن حضرت قرار بده. الطالبین بثاره، یعنی توفیق گرفتن خون بهای آن حضرت را به ما عطا کن و این جزو شعارهای رسمی شیعه است.

نیز در زیارت عاشورا به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به ویژه به سالار شهیدان عرض می کنیم
«انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم».
بنابراین گریه برای سالار شهیدان ثواب فراوان دارد، ولی بخشی از برنامه امت اسلامی است.
قسمت مهمتر رسالت امت، مسلح شدن و به جنگ دشمنان دین رفتن است که احیاناً شهادت، اسارت و جراحت را به همراه دارد.
امروزه که دشمن با تکنولوژی ماهواره و با قلم درصدد ضربه زدن به نظام اسلامی و مسلمانان است، باید دشمن و دشمنی را شناسایی کرد و با حکمت، موعظه حسن و جدال احسن تهاجم های فرهنگی وی را دفع نمود و از کیان اسلام دفاع کرد و اگر اجتهاد فرهنگی اثر نکرد، چاره ای جز جهاد نظامی همراه با روش سیاسی نیست.

نیز باید منافقان را که خطرشان برای قرآن و عترت علیهم السلام؛ بیش از مشرکان بوده و هست، شناسایی و اعمال آنان را بی اثر کرد. منافقان بودند که ائمه علیهم السلام را به شهادت رساندند نه مشرکان. آنکه امیرمؤمنان علیه السلام را خانه نشین و شهید کرد و پهلوی حضرت فاطمه علیهاالسلام را شکست و امام حسن علیه السلام را مسموم و شهید کرد و سیدالشهدا علیه السلام را در کربلا به شهادت رساند و برای عوام فریبی به عمربن سعد که ظاهری صالح داشت، دستور داد که نمازهای پنجگانه شبانه روزی را به جماعت بخواند، همه از منافقان بودند؛ چنانچه که طایفه عباسیان، منافقان بعدی بودند که دیگر امامان معصوم علیهم السلام را به شهادت رساندند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/55179286820710509725.gif)

[نرگس منتظر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24400992805246357898.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/24400992805246357898.gif)


گریه، روشنایی راه

اصل کلی این است که هر حادثه تلخ و ناگواری را باید بهانه کرد و برای سالار شهیدان اشک ریخت؛ نه آنکه افراد داغدیده برای تسکین عواطف و احساسات خود آن حضرت را بهانه کنند و برای التیام زخم خویش اشک بریزند و ندبه نمایند و بین این دوگونه عزاداری فرق وافر است؛ زیرا محصول یکی تعزیت برای حضرت امام حسین علیه السلام است و نتیجه دیگری تسلیت برای خود؛ هر چند ممکن است بهانه قراردادن واقعه جانسوز کربلا هم بی اثر نباشد.

وجود مبارک سیدالشهدا علیه السلام فرمودند: «أنا قتیل العبرة». یعنی من که به هدف احیای حق و امحای باطل کشته شدم، باید عبرات داشته باشم؛ به طوری که چشمان علاقه مندان به سالار شهیدان پر از اشک شود و آن اشک فراوان از شبکه چشم خارج گردد و به صورت انسان عبور کند تا عبرات بشود.
این سنت حسنه، آثار فراوانی دارد، از جمله اینکه محبت اهل بیت علیهم السلام در قلب شیعیان حضور پیدا می کند؛ آنگاه دوست امامان معصوم علیهم السلام هرگز فکر و راه و روش آنان را رها نمی کند؛ زیرا راهبری جوارح به دست دل است و زمامداری قلب را محبت به عهده می گیرد و دل دوستان حسین بن علی علیه السلام جوارح را به صوب صراط مستقیم رهنمود می شود.

بنابراین وظیفه پیروان سالار شهیدان این است که همراه گریه بر آن حضرت دشمن خارجی و داخلی را بشناسند و با سلاح و صلاح مناسب به جنگ او بروند و او را از پای درآورند.

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
منبع: کتاب «شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی»، استاد جوادی آملی



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/40357305667674222517.gif)

[شهیده]

http://img.tebyan.net/big/1390/10/9044736208192169857237209156492050212.gif


نینوا! امانت دارى کن

آسمان چه خون رنگ است! زمین چه بى تابانه چونان گهواره کودکى گریان، زیر پایمان تکان مى خورد و مى لرزد! اینک، هنگامه اى شگرف است. ندیده بودیم مرغان هوایى را که این گونه دردمندانه در این آسمان سرخ، پر و بال بزنند و ناله شان به گوش همه تاریخ برسد.
فریادى بلند از فراسوى زمان به گوش مى رسد. کسى انگار بر مرگ فرزند آدم مى گرید...!
نینوا! همدردى کن با کودکانى ناآرام؛ با زنانى که به خود مى پیچند از درد فراق؛ با زینب علیهاالسلام، که در این چهل روز، مرگ را هزار باره، با چشم خود دید و صبورى پیشه کرد.
نینوا! امانت دارى کن. خون مقدسى از شاهرگ هستى، بر خاک تو ریخته است.
بدن مقدسى از عرشى ترین پاکان، بر خاک تو، زیر سُمّ سنگى اسبان، لگدمال شده است. امانت دارى کن و مگذار طوفان فراموشى و مرگ، خاطراتت را برباید!
نینوا! فریادت را آزاد کن؛ بگذار همه آدمیان بدانند این، کاروان حسین علیه السلام است که پس از چهل روز، آمده است به زیارت مولا؛ آمده است تا شکایت خود را در گوش تو زمزمه کند.
نینوا! از این پس تو خاک خونین و رمزآلودى هستى که پرچم جاودانگى را بر آن نصب کرده اند... بمان تا ابد!



شاید کربلا دیگر هیچ زمان قرص کامل ماه را نبیند؛ از وقتى سر بریده خورشید بالاى نیزه رفت، شرم دارد لبانش را بر جاى بوسه زینب بگذارد




اربعین واقعه

چهل شب است که آسمان براى صورت خونین آینه مى گرید؛ درست مانند دیده مرطوب فرشتگانى که از نداى نصرت خواهى امام شان جا ماندند و حسرت حمایت از ولىّ خدا، بر سپیدى بال هایشان، گرد اندوه و بى قرارى پاشیده است.
شاید کربلا دیگر هیچ زمان قرص کامل ماه را نبیند؛ از وقتى سر بریده خورشید بالاى نیزه رفت، شرم دارد لبانش را بر جاى بوسه زینب بگذارد.
امشب، اربعین واقعه است و زمین، حزین تر از همیشه، از طنین نوحه آدم علیه السلام در خود مچاله شده است.
این شب ها مدام نغمه آدم در گوش «صفا» پرپر مى زند. گویى چهل روز است سر بر سجده توبه دارد و آهنگ غم زده ی مویه هایش، چهار ستون کائنات را به لرزه وامى دارد. او توبه مى کند، ولى فرزندان مطرود قابیل، سر بریده یحیى علیه السلام را در میان تشت زرین نهاده است.
او ضجه مى زند، ولى نسل شیطان زده اى، ننگ کشتن سرور جوانان بهشت را بر دامن شرافت آدمى نشانده اند.
به این مى اندیشم که اگر حضرت آدم علیه السلام تنها به سبب یک لحظه وسوسه انگشتانش براى چیدن میوه ممنوعه، از بهشت خدا بیرون شد و تا چهل روز به درگاهش استغاثه برد، پس تاوان کشتن ولىّ خدا و پسر رسولش را چگونه مى توان پرداخت؟!

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
سیده زهرا برقعى
فاطره ذبیح زاده


http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/7_7.jpg