ten
21-02-2012, 22:47
نام سفیانی عثمان و نام پدرش عنبسه می باشد ، او را سفیانی می نامند چون از تبار ابو سفیان می باشد او از بطن هند جگر خوار از ( قبیله کلب ) و از سوی پدر از بنی امیه و یزید بن معاویه می باشد.
عیسی بن أعیت از امام صادق ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: سفیانی از حتمیات است و خروج او در ماه رجب خواهد بود و از آغاز خروجش تا پایانش جمعاً پانزده ماه است که در شش ماه آن جنگ و پیکار می کند،و چون شهرهای پنجگانه را به تصرف درآورد 9 ماه فرمانروایی خواهد کرد، و یک روز هم بر ان افزوده نمی گردد. (الغیبه نعمانی)
محمدبن مسلم از امام باقرع روایت کرده که فرمود: از ویژگیهای ظاهری سفیانی این است که او مرد سرخ روئی سفید پوست و زاغ چشم استسفیانی ، هرگز خدا را پرستش ننموده وهرگز نه مکه دیده ونه مدینه را، میگوید : خدایا خون خویش را(ازمردم) می طلبم هر چند با رفتن در آتش باشد.فردی بسیار سنگدل و بی رحم است که هرگز خدا را نپرستیده است به طوری که زن خود را زنده به گور می کند ، او با 7000 نفر به سوی عراق حرکت می کند و در کوفه - بصره و دیگر شهرها می گردد و ارکان اسلام را نابود می کند ، دانشمندان را می کشد ، قرآنها را می سوزاند – مساجد را ویران می کند و محرمات را مباح می کند . او 7000 نفر را در بغداد و 3000 نفر را در کوفه می کشد و شکم 300 زن را می شکافد و نوزادان آنها را از تیغ می گذراند . او فرزندان یتیم را جمع کرده و در دیگهای زیتون می جوشاند . سفیانی تعدادی از اولاد رسول خدا را که به سرزمین روم پناه برده اند در دمشق گردن می زند. همچنین کسانی که نامهای آنها محمد – علی – جعفر – حمزه – حسن – حسین – فاطمه – زینب – ام کلثوم – خدیجه و عاتکه باشد را به دلیل دشمنی با خاندان رسول خدا می کشد .یکی از اصحاب امام صادق ع به او عرض کرد: هنگامی که سفیانی لعن اله خروج کند ما خانواده و زن و فرزند خود را چه کنیم؟ فرمود: مردان شما خود را از او پنهان می کنند، که خشم وحرص او متوجه شیعیان ما است، و اما زنان ان شاء اله تعالی ناراحتی ومشکلی برایشان پیش نخواهد آمد، گفته شد: پس مردان به کجا فرار کنند واز دست او بگریزند؟ آن حضرت فرمود: هر کس از شما بخواهد بیرون شود به مدینه یا به مکه یا به یکی از شهرهای دیگر بگریزد بنابراین شما را به مکه توصیه می کنم که محل گردآمدن شما همانجاست. فتنه او به اندازه مدت بارداری یک زن: یعنی نه ماه ا ست و ان شاء الله از آن مدت تجاوز نمی کند.سفیانی همزمان با سید خراسانی در ماهرجب در سوریه کودتا نموده و چند کشور همسایه را فتح و سپس به سمت عراق پیشروی مینماید و لشگری برای دستگیری امام زمان (عج) به سوی مکه روانه می سازد که این لشگردر بین مکه و مدینه به زمین فرو می روند و نابود می شوند.(خسف بیداء)
سفیانی در ماه رجب قبل از ظهور قائم در دمشق خروج می کند و 6 ماه می جنگد و در اواخر محرم الحرام به قدرت می رسد و کشورهای سوریه ، اردن و فلسطین و عراق را تحت امر خود درمی آورد و دقیقا 9 ماه بعد حضرت مهدی ( عج ) ظهور می کند. فاصله خروج و نابودی سفیانی دقیقا 15 ماه خواهد بود .هشام بن سالم از امام صادق ع روایت کرده که آ« حضرت فرمود: هنگامی که سفیانی برشهرهای پنجگانه تسلط یافت نه ماه برای او بشمارید آن شهرهای پنجگانه عبارت است از: دمشق، فلسطین، اردن،حمص و حلب.
مغیرۀ بن سعید از امام باقر ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: [امیرالمومنین ع فرمود:] هنگامی که دو نیزه در شام با یکدیگر برخورد کنند از یکدیگرباز نگردند مگرآنکه نشانه ای از نشانه های خداوند پدیدار شود، عرض شد: ای امیرالمومنین آن نشانه چیست؟«زلزله‌ای در شام خواهد شد كه در آن بیش از صد هزار نفر هلاك شوند. خدای تعالی این زمین لرزه را برای مؤمنان رحمت و برای كافران عذاب قرار داده است. وقتی چنین حادثه‌ای واقع شد به انتظار كسانی باشید كه همراه با استرانی سیاه و سفید و تند روندو همراهشان پرچم‌های زرد رنگ است. آنان از مغرب آمده وارد شام می‌شوند و در آن هنگام است كه بی‌تابی بزرگ و مرگ سرخ پیش خواهد آمد. وقتی كه چنین شد، منتظر باشید كه قریه‌ای در دمشق به نام «حرستا در زمین فرو رود در این هنگام فرزند زن جگر‌خوار از وادی یابس خروج كرده بر منبر دمشق می‌نشیند. در چنین زمانی خروج مهدی ـ علیه السّلام ـ را انتظار برید.»
بحسان ميگويد: گفته شده موقعي که بيرقهاي زرد بمصر رسيدند در فرار کردن جد و جهد کن و موقعي که در وسط شهر شام رسيدند اگر بتواني لازم است که نردباني تهيه کني وبه اسمان روي يا بزمين فرو شوي.
محمدبن مسلم از امام باقر ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: سفیانی و قائم در یک سال خواهند بود. (الغیبه نعمانی)امام صادق ع فرمود: خروج سفیانی ویمانی وخراسانی در یک سال ویک ماه و یک روز واقع خواهد شد با نظام و ترتیبی همچون نظام یک رشته که به بند کشیده شده هر یک از پی دیگری، و جنگ قدرت و هیبت از هر سوی فراگیر شود.
جابربن یزید جعفی گوید: امام باقر ع فرمود: ای جابر ،( خانه نشین باش) و(فعالیتی نکن) تا نشانه هائی را که برایت یاد می کنم ببینی چنانچه بدان برسی.نخستین آنها اختلاف بنی عباس است و من در تو نمی بینم که آن را دریابی ولی پس از من آن را از من روایت کن، وآواز دهنده ای از آسمان ندا می کند وشما را آوازی از جانب دمشق به فتح برسد، وقریه ای از آبادیهای شام به نام جابیه فرو رود، بخشی از قسمت راست مسجد دمشق فروریزد، و گروهی مارقه( که شورشیانی گمراه وبدعتگزار وگول خورده) از ناحیه ترک خروج کنند،و اغتشاش و بی قانونی روم به دنبال آن باشد، و طایفه ترک روی آورند تا آنکه در جزیره فرود آیند، و نیز شورشیان از روم روی آورند تا در رمله فرودآیند، پس در آن سال ای جابر درهر سرزمینی از ناحیه مغرب اختلاف فراوانی پدید آید، پس نخستین سرزمینی که ویران می شود سرزمین شام باشد، سپس در آن هنگام اختلاف آنان بر سه پرچم باشد: پرچم أصهب وپرچم أبقع و پرچم سفیانی، پس سفیانی با ابقع برخورد کند و به جنگ پردازند، وسفیانی او و هر کس را که از او پیروی می کمند خواهد کشت، سپس أصهب را می کشد، و بعد دیگر همتی به کار نخواهد بست مگر روی آوردن به سوی عراق، و سپاهیانش به قرقیسا گذر کنند و در آنجا به جنگ پردازند وصدهزار تن از ستمکاران در آنجا کشته شوند، وسفیانی سپاهی به کوفه گسیل دارد که هفتاد هزار نفر شمار ایشان باشد پس ایشان مردم کوفه را بکشند و به دار آویزند و اسیر کنند، در کشاکشی این چنین که برایشان واقع شده، ناگاه پرچمهائی از جانب خراسان پدیدار شود پرچمداران منزلها را با سرعت بسیار بپیمایند و با آنان چند تن از اصحاب قائم همراه باشند سپس مردی از موالی ( غیر بومی) اهل کوفه با جمعی ناتوان خروج کند،فرمانده سپاه سفیان میان حیره وکوفه او را به قتل رساند و سفیانی گروهی رابه مدینه روانه کند و مهدی از آنجا به مکه رهسپار شود و خبر به فرمانده سپاه سفیانی رسد که مهدی به جانب مکه بیرون شده است، پس اولشکری از پی او روانه کند ولی او را نیابد تا اینکه مهدی با حالت ترس و نگرانی بدان سنت که موسی بن عمران داشت داخل مکه شود.آن حضرت فرمود: فرمانده سپاه سفیانی در صحرا فرود می آید، پس آواز دهنده ا ی از آسمان ندا می کند که ای دشت، آن قوم را نابد ساز پس دشت نیز ایشان را به درون خود میبرد و هیچ یک از آنان نجات نمی یابد مگر سه نفر که خداوند رویشان را به پشت آنان برمی گرداند وایشان از قبیله کلب هستند، واین آیه در مورد آنان نازل شده : ای کسانی که کتاب به شما داده شده به آنچه ما فروفرستادیم ( قرآن) که آنچه را نزد شماست (تورات و انجیل) تصدیق میکندایمان آورید پیش از آنکه چهره هائی را محوسازیم وآنها را به پشتهایشان برگردانیم. (الغیبه نعمانی)ارطات گويد: سفياني با ترک جنگ ميکند و بعد از آن بدست مهدي عليه السلام ريشه کنخواهند شد.
باب 82 ملاحم الفتن
جراح ميگويد: سفیانی بسوي کوفه ميايد و سواران خود را در آنجا جاي گزين ميکند و اسيرها را نزد او مياورند و در همان موقع به او خبر ميدهند که مهدي عليه السلام در مکه ظهور کرده آنگاه سفیانی گروهي را از کوفه بسوي او ميفرستد که زلزله آنها رافرا گرفته در زمين فرو ميروند.
باب 86 ملاحم الفتن
ارطاه ميگويد: در زمان سفياني دوم صداي شديدي بلند ميشود که هر گروهي گمان ميکنند: چيزي که نزديک آنها است خراب شد.
باب 87 ملاحم الفتن
يزيد بن ابي حبيب از رسول خدا صلي الله عليه و آله روايت کرده که فرمود: خروج سفياني بعد از سي و سه است، ابن لهيعه از ابن عباس روايت کرده که گفت: اگر خروج سفياني در سال (37) باشد سلطنت او (28) ماه خواهد بود و اگر خروج سفياني در سال (39) باشد سلطنت او (9) ماه ادامه دارد.
باب 88 ملاحم الفتن
حذيفه ميگويد: وقتي که سفياني در زمين مصر وارد شد مدت چهار ماه در آن زمين اقامت ميکند و اهل مصر را ميکشد و اسير ميکند، در آن روز است که کار زنان، گريه خواهد شد زني براي عورت خود گريه ميکند و زني براي فرزندان خود ميگريد و زني بعداز عزت براي ذليلي خويشتن اشگ ميريزد و زني از براي شوقي که بقبر دارد گريه ميکند.
باب 91 ملاحم الفتن
جراح گويد: سفياني داخل کوفه خواهد شد و سه روز اهل کوفه را اسير ميکند و شصت هزار از اهل کوفه را خواهد کشت و (18) شب در کوفه اقامت مينمايد که اموال آنها را تقسيم کند، تا اينکه بيرقهاي سياهي (براي اخذ بيعت) بسوي مهدي عليه السلام روانه ميکند.
باب 99 ملاحم الفتن
کعب ميگويد: وقتي که مردي شهر شام را گرفت و مرد ديگري مصر را مسخر کرد و با يکديگر جنگ کردند و اهل شام، اهل مصر را اسير نمودند و مردي از طرف مشرق با بيرق هاي سياه کوچکي بسوي صاحب شام آمد آن مرد مطيع مهدي عليه السلام خواهدشد. ابو قبيل گويد: پس از آن، مردم گندم گوني مالک ميشود و زمين را پر از عدل مينمايد و بعد از آن بسوي مهدي عليه السلام ميرود و مطيع او شده از طرف او جنگ ميکند.
باب 107 ملاحم الفتن
محمد بن جعفر از حضرت علي بن ابيطالب عليه السلام روايت کرده که فرمود: سفياني مينويسد: براي آنکسي که در کوفه است - بعد از آنکه شهر کوفه را کوبيده باشد - کهبطرف حجاز رود، پس بسوي مدينه خواهد رفت و شمشير کشيده چهار صد نفر از قريش و انصار را ميکشد و شکم ها را پاره کرده و بچه ها را خواهد کشت و يک برادر و خواهررا که نام آنها محمد و فاطمه است کشته آن ها را درب مسجد مدينه بدار ميزند. ابو رومان از علي بن ابيطالب عليه السلام روايت کرده که فرمود: سفياني لشکري بمدينه ميفرستد که بر هر يک از آل محمد صلي الله عليه و آله قدرت پيدا کنند بگيرند و مرد و زنهائي را از بني هاشم بکشند، در اين موقع است که مهدي و مستنصر از مکه بمدينه فرار ميکنند، پس آنها را تعقيب ميکنند در صورتيکه آنها بحرم امن خدا ملحق شده اند. کعب ميگويد: اهل مدينه جبليه مستاصل خواهند شد و نفس زکيه کشتهميشود ابن عمر گويد: علامت جنگ مدينه آنستکه امير مصر بيايد. و در حديث ديگر استکه وقتي در مدينه آمدند در مدت سه روز اهل آن را ميکشند.
باب 108 ملاحم الفتن
عبدالسلام بن سلمه (گويد:) از ابو قبيل شنيدم: سفياني لشکري بمدينه ميکشد و امر ميکند هر کسي را که از بني هاشم در آنجا باشد حتي زنهاي آبستن را بکشند، اين کاررا بعلت آن ميکند که يک نفر هاشمي با اصحاب خود از طرف مشرق خروج ميکند (سفياني)ميگويد اين چه بلائي است که اصحاب من غير از آن افرادي که قبل از آن ها بودند کشته شدند پس بقتل آنها فرمان ميدهد بطوري که احدي در مدينه شناخته نميشود و از مدينه بطرف بيابانها و کوه ها فرار ميشوند حتي زنان آن ها فرار خواهند کرد. چند روزي لشکر او (سفياني) در ميان آنها شمشير ميکشد و بعد از آن خودداري مينمايد، در بين آنمردم کسي ظاهر نميشود مگر اينکه ترسان خواهد بود، تا اينکه مهدي عليه السلام در مکه ظهور کند، موقعي که آن حضرت در مکه ظهور کرد باقيمانده (بني هاشم)در مکه بدور او اجتماع ميکنند.
باب 123 ملاحم الفتن
زهري ميگويد: موقعي که سفياني و مهدي عليه السلام براي جنگ با يکديگر ملاقات کردند در آن روز صوتي از آسمان شنيده ميشود: آگاه باشيد که اوليا خدا اصحاب مهدي عليه السلام هستند . علامت آن اين است که کف دستي از آسمان فرو ميشود و مردم به ان مينگرند.
باب 132 ملاحم الفتن
هيثم بن عبدالرحمان ميگويد: آن کسيکه از علي عليه السلام شنيده بود براي من گفت:موقعي که سفياني بسوي مهدي عليه السلام لشکري فرستاد و در بيدا زمين آنها را فروبرد و اين خبر باهل شام رسيد بخليفه خود ميگويند: مهدي عليه السلام خروج کرده توبايد با او بيعت نموده و او را اطاعت کني والا تو را ميکشيم، خليفه شام بيعت خود را براي آن حضرت ميفرستد. بعد از آن مهدي عليه السلام سير ميکند تا داخل بيت المقدس ميشود و خزينه ها در اختيار آن حضرت قرار خواهد گرفت و عرب و عجم و اهل حرب و روم و غير آنها بدون قتال مطيع آن حضرت ميشوند تا اينکه در قسطنطنيه و پائين آن مسجدهائي ساخته ميشود. و مردي از اهلبيت آن حضرت به اهل شرقخروج کرده در مدت هشت ماه شمشير را بر دوش خود گرفته (عده اي را ميکشد و از برخي) انتقام ميکشد و متوجه بيت المقدس ميشود و قبل از اينکه به بيت المقدس برسد مي ميرد.
باب 169 ملاحم الفتن
کعب ميگويد: علامت خروج مهدي عليه السلام آنستکه بيرقهائي که مردي اعرج (يعني شلو لنگ) با آنها است از طرف مغرب ميايد.
بسم الله الرحمن الرحیم
سوره البقره - آيه 114:
فساد و ظلم سفیانی قبل از ظهور و به آتش کشیدن مساجد و مباح کردن محرمات
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِينَ لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا نام وى برده شود و در ويرانى آنها بكوشد آنان حق ندارند جز ترسانلرزان در آن [مسجد]ها درآيند در اين دنيا ايشان را خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است
سوره الانعام – آيه65:
ایجاد اختلاف قبل از ظهور حضرت مهدی و نزول بلایا در میان امت شیعه
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ
بگو او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را گروه گروه به هم اندازد [و دچار تفرقه سازد] و عذاب بعضى از شما را به بعضى [ديگر] بچشاند بنگر چگونه آيات [خود] را گوناگون بيان مىكنيم باشد كه آنان بفهمند
عیسی بن أعیت از امام صادق ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: سفیانی از حتمیات است و خروج او در ماه رجب خواهد بود و از آغاز خروجش تا پایانش جمعاً پانزده ماه است که در شش ماه آن جنگ و پیکار می کند،و چون شهرهای پنجگانه را به تصرف درآورد 9 ماه فرمانروایی خواهد کرد، و یک روز هم بر ان افزوده نمی گردد. (الغیبه نعمانی)
محمدبن مسلم از امام باقرع روایت کرده که فرمود: از ویژگیهای ظاهری سفیانی این است که او مرد سرخ روئی سفید پوست و زاغ چشم استسفیانی ، هرگز خدا را پرستش ننموده وهرگز نه مکه دیده ونه مدینه را، میگوید : خدایا خون خویش را(ازمردم) می طلبم هر چند با رفتن در آتش باشد.فردی بسیار سنگدل و بی رحم است که هرگز خدا را نپرستیده است به طوری که زن خود را زنده به گور می کند ، او با 7000 نفر به سوی عراق حرکت می کند و در کوفه - بصره و دیگر شهرها می گردد و ارکان اسلام را نابود می کند ، دانشمندان را می کشد ، قرآنها را می سوزاند – مساجد را ویران می کند و محرمات را مباح می کند . او 7000 نفر را در بغداد و 3000 نفر را در کوفه می کشد و شکم 300 زن را می شکافد و نوزادان آنها را از تیغ می گذراند . او فرزندان یتیم را جمع کرده و در دیگهای زیتون می جوشاند . سفیانی تعدادی از اولاد رسول خدا را که به سرزمین روم پناه برده اند در دمشق گردن می زند. همچنین کسانی که نامهای آنها محمد – علی – جعفر – حمزه – حسن – حسین – فاطمه – زینب – ام کلثوم – خدیجه و عاتکه باشد را به دلیل دشمنی با خاندان رسول خدا می کشد .یکی از اصحاب امام صادق ع به او عرض کرد: هنگامی که سفیانی لعن اله خروج کند ما خانواده و زن و فرزند خود را چه کنیم؟ فرمود: مردان شما خود را از او پنهان می کنند، که خشم وحرص او متوجه شیعیان ما است، و اما زنان ان شاء اله تعالی ناراحتی ومشکلی برایشان پیش نخواهد آمد، گفته شد: پس مردان به کجا فرار کنند واز دست او بگریزند؟ آن حضرت فرمود: هر کس از شما بخواهد بیرون شود به مدینه یا به مکه یا به یکی از شهرهای دیگر بگریزد بنابراین شما را به مکه توصیه می کنم که محل گردآمدن شما همانجاست. فتنه او به اندازه مدت بارداری یک زن: یعنی نه ماه ا ست و ان شاء الله از آن مدت تجاوز نمی کند.سفیانی همزمان با سید خراسانی در ماهرجب در سوریه کودتا نموده و چند کشور همسایه را فتح و سپس به سمت عراق پیشروی مینماید و لشگری برای دستگیری امام زمان (عج) به سوی مکه روانه می سازد که این لشگردر بین مکه و مدینه به زمین فرو می روند و نابود می شوند.(خسف بیداء)
سفیانی در ماه رجب قبل از ظهور قائم در دمشق خروج می کند و 6 ماه می جنگد و در اواخر محرم الحرام به قدرت می رسد و کشورهای سوریه ، اردن و فلسطین و عراق را تحت امر خود درمی آورد و دقیقا 9 ماه بعد حضرت مهدی ( عج ) ظهور می کند. فاصله خروج و نابودی سفیانی دقیقا 15 ماه خواهد بود .هشام بن سالم از امام صادق ع روایت کرده که آ« حضرت فرمود: هنگامی که سفیانی برشهرهای پنجگانه تسلط یافت نه ماه برای او بشمارید آن شهرهای پنجگانه عبارت است از: دمشق، فلسطین، اردن،حمص و حلب.
مغیرۀ بن سعید از امام باقر ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: [امیرالمومنین ع فرمود:] هنگامی که دو نیزه در شام با یکدیگر برخورد کنند از یکدیگرباز نگردند مگرآنکه نشانه ای از نشانه های خداوند پدیدار شود، عرض شد: ای امیرالمومنین آن نشانه چیست؟«زلزله‌ای در شام خواهد شد كه در آن بیش از صد هزار نفر هلاك شوند. خدای تعالی این زمین لرزه را برای مؤمنان رحمت و برای كافران عذاب قرار داده است. وقتی چنین حادثه‌ای واقع شد به انتظار كسانی باشید كه همراه با استرانی سیاه و سفید و تند روندو همراهشان پرچم‌های زرد رنگ است. آنان از مغرب آمده وارد شام می‌شوند و در آن هنگام است كه بی‌تابی بزرگ و مرگ سرخ پیش خواهد آمد. وقتی كه چنین شد، منتظر باشید كه قریه‌ای در دمشق به نام «حرستا در زمین فرو رود در این هنگام فرزند زن جگر‌خوار از وادی یابس خروج كرده بر منبر دمشق می‌نشیند. در چنین زمانی خروج مهدی ـ علیه السّلام ـ را انتظار برید.»
بحسان ميگويد: گفته شده موقعي که بيرقهاي زرد بمصر رسيدند در فرار کردن جد و جهد کن و موقعي که در وسط شهر شام رسيدند اگر بتواني لازم است که نردباني تهيه کني وبه اسمان روي يا بزمين فرو شوي.
محمدبن مسلم از امام باقر ع روایت کرده که آن حضرت فرمود: سفیانی و قائم در یک سال خواهند بود. (الغیبه نعمانی)امام صادق ع فرمود: خروج سفیانی ویمانی وخراسانی در یک سال ویک ماه و یک روز واقع خواهد شد با نظام و ترتیبی همچون نظام یک رشته که به بند کشیده شده هر یک از پی دیگری، و جنگ قدرت و هیبت از هر سوی فراگیر شود.
جابربن یزید جعفی گوید: امام باقر ع فرمود: ای جابر ،( خانه نشین باش) و(فعالیتی نکن) تا نشانه هائی را که برایت یاد می کنم ببینی چنانچه بدان برسی.نخستین آنها اختلاف بنی عباس است و من در تو نمی بینم که آن را دریابی ولی پس از من آن را از من روایت کن، وآواز دهنده ای از آسمان ندا می کند وشما را آوازی از جانب دمشق به فتح برسد، وقریه ای از آبادیهای شام به نام جابیه فرو رود، بخشی از قسمت راست مسجد دمشق فروریزد، و گروهی مارقه( که شورشیانی گمراه وبدعتگزار وگول خورده) از ناحیه ترک خروج کنند،و اغتشاش و بی قانونی روم به دنبال آن باشد، و طایفه ترک روی آورند تا آنکه در جزیره فرود آیند، و نیز شورشیان از روم روی آورند تا در رمله فرودآیند، پس در آن سال ای جابر درهر سرزمینی از ناحیه مغرب اختلاف فراوانی پدید آید، پس نخستین سرزمینی که ویران می شود سرزمین شام باشد، سپس در آن هنگام اختلاف آنان بر سه پرچم باشد: پرچم أصهب وپرچم أبقع و پرچم سفیانی، پس سفیانی با ابقع برخورد کند و به جنگ پردازند، وسفیانی او و هر کس را که از او پیروی می کمند خواهد کشت، سپس أصهب را می کشد، و بعد دیگر همتی به کار نخواهد بست مگر روی آوردن به سوی عراق، و سپاهیانش به قرقیسا گذر کنند و در آنجا به جنگ پردازند وصدهزار تن از ستمکاران در آنجا کشته شوند، وسفیانی سپاهی به کوفه گسیل دارد که هفتاد هزار نفر شمار ایشان باشد پس ایشان مردم کوفه را بکشند و به دار آویزند و اسیر کنند، در کشاکشی این چنین که برایشان واقع شده، ناگاه پرچمهائی از جانب خراسان پدیدار شود پرچمداران منزلها را با سرعت بسیار بپیمایند و با آنان چند تن از اصحاب قائم همراه باشند سپس مردی از موالی ( غیر بومی) اهل کوفه با جمعی ناتوان خروج کند،فرمانده سپاه سفیان میان حیره وکوفه او را به قتل رساند و سفیانی گروهی رابه مدینه روانه کند و مهدی از آنجا به مکه رهسپار شود و خبر به فرمانده سپاه سفیانی رسد که مهدی به جانب مکه بیرون شده است، پس اولشکری از پی او روانه کند ولی او را نیابد تا اینکه مهدی با حالت ترس و نگرانی بدان سنت که موسی بن عمران داشت داخل مکه شود.آن حضرت فرمود: فرمانده سپاه سفیانی در صحرا فرود می آید، پس آواز دهنده ا ی از آسمان ندا می کند که ای دشت، آن قوم را نابد ساز پس دشت نیز ایشان را به درون خود میبرد و هیچ یک از آنان نجات نمی یابد مگر سه نفر که خداوند رویشان را به پشت آنان برمی گرداند وایشان از قبیله کلب هستند، واین آیه در مورد آنان نازل شده : ای کسانی که کتاب به شما داده شده به آنچه ما فروفرستادیم ( قرآن) که آنچه را نزد شماست (تورات و انجیل) تصدیق میکندایمان آورید پیش از آنکه چهره هائی را محوسازیم وآنها را به پشتهایشان برگردانیم. (الغیبه نعمانی)ارطات گويد: سفياني با ترک جنگ ميکند و بعد از آن بدست مهدي عليه السلام ريشه کنخواهند شد.
باب 82 ملاحم الفتن
جراح ميگويد: سفیانی بسوي کوفه ميايد و سواران خود را در آنجا جاي گزين ميکند و اسيرها را نزد او مياورند و در همان موقع به او خبر ميدهند که مهدي عليه السلام در مکه ظهور کرده آنگاه سفیانی گروهي را از کوفه بسوي او ميفرستد که زلزله آنها رافرا گرفته در زمين فرو ميروند.
باب 86 ملاحم الفتن
ارطاه ميگويد: در زمان سفياني دوم صداي شديدي بلند ميشود که هر گروهي گمان ميکنند: چيزي که نزديک آنها است خراب شد.
باب 87 ملاحم الفتن
يزيد بن ابي حبيب از رسول خدا صلي الله عليه و آله روايت کرده که فرمود: خروج سفياني بعد از سي و سه است، ابن لهيعه از ابن عباس روايت کرده که گفت: اگر خروج سفياني در سال (37) باشد سلطنت او (28) ماه خواهد بود و اگر خروج سفياني در سال (39) باشد سلطنت او (9) ماه ادامه دارد.
باب 88 ملاحم الفتن
حذيفه ميگويد: وقتي که سفياني در زمين مصر وارد شد مدت چهار ماه در آن زمين اقامت ميکند و اهل مصر را ميکشد و اسير ميکند، در آن روز است که کار زنان، گريه خواهد شد زني براي عورت خود گريه ميکند و زني براي فرزندان خود ميگريد و زني بعداز عزت براي ذليلي خويشتن اشگ ميريزد و زني از براي شوقي که بقبر دارد گريه ميکند.
باب 91 ملاحم الفتن
جراح گويد: سفياني داخل کوفه خواهد شد و سه روز اهل کوفه را اسير ميکند و شصت هزار از اهل کوفه را خواهد کشت و (18) شب در کوفه اقامت مينمايد که اموال آنها را تقسيم کند، تا اينکه بيرقهاي سياهي (براي اخذ بيعت) بسوي مهدي عليه السلام روانه ميکند.
باب 99 ملاحم الفتن
کعب ميگويد: وقتي که مردي شهر شام را گرفت و مرد ديگري مصر را مسخر کرد و با يکديگر جنگ کردند و اهل شام، اهل مصر را اسير نمودند و مردي از طرف مشرق با بيرق هاي سياه کوچکي بسوي صاحب شام آمد آن مرد مطيع مهدي عليه السلام خواهدشد. ابو قبيل گويد: پس از آن، مردم گندم گوني مالک ميشود و زمين را پر از عدل مينمايد و بعد از آن بسوي مهدي عليه السلام ميرود و مطيع او شده از طرف او جنگ ميکند.
باب 107 ملاحم الفتن
محمد بن جعفر از حضرت علي بن ابيطالب عليه السلام روايت کرده که فرمود: سفياني مينويسد: براي آنکسي که در کوفه است - بعد از آنکه شهر کوفه را کوبيده باشد - کهبطرف حجاز رود، پس بسوي مدينه خواهد رفت و شمشير کشيده چهار صد نفر از قريش و انصار را ميکشد و شکم ها را پاره کرده و بچه ها را خواهد کشت و يک برادر و خواهررا که نام آنها محمد و فاطمه است کشته آن ها را درب مسجد مدينه بدار ميزند. ابو رومان از علي بن ابيطالب عليه السلام روايت کرده که فرمود: سفياني لشکري بمدينه ميفرستد که بر هر يک از آل محمد صلي الله عليه و آله قدرت پيدا کنند بگيرند و مرد و زنهائي را از بني هاشم بکشند، در اين موقع است که مهدي و مستنصر از مکه بمدينه فرار ميکنند، پس آنها را تعقيب ميکنند در صورتيکه آنها بحرم امن خدا ملحق شده اند. کعب ميگويد: اهل مدينه جبليه مستاصل خواهند شد و نفس زکيه کشتهميشود ابن عمر گويد: علامت جنگ مدينه آنستکه امير مصر بيايد. و در حديث ديگر استکه وقتي در مدينه آمدند در مدت سه روز اهل آن را ميکشند.
باب 108 ملاحم الفتن
عبدالسلام بن سلمه (گويد:) از ابو قبيل شنيدم: سفياني لشکري بمدينه ميکشد و امر ميکند هر کسي را که از بني هاشم در آنجا باشد حتي زنهاي آبستن را بکشند، اين کاررا بعلت آن ميکند که يک نفر هاشمي با اصحاب خود از طرف مشرق خروج ميکند (سفياني)ميگويد اين چه بلائي است که اصحاب من غير از آن افرادي که قبل از آن ها بودند کشته شدند پس بقتل آنها فرمان ميدهد بطوري که احدي در مدينه شناخته نميشود و از مدينه بطرف بيابانها و کوه ها فرار ميشوند حتي زنان آن ها فرار خواهند کرد. چند روزي لشکر او (سفياني) در ميان آنها شمشير ميکشد و بعد از آن خودداري مينمايد، در بين آنمردم کسي ظاهر نميشود مگر اينکه ترسان خواهد بود، تا اينکه مهدي عليه السلام در مکه ظهور کند، موقعي که آن حضرت در مکه ظهور کرد باقيمانده (بني هاشم)در مکه بدور او اجتماع ميکنند.
باب 123 ملاحم الفتن
زهري ميگويد: موقعي که سفياني و مهدي عليه السلام براي جنگ با يکديگر ملاقات کردند در آن روز صوتي از آسمان شنيده ميشود: آگاه باشيد که اوليا خدا اصحاب مهدي عليه السلام هستند . علامت آن اين است که کف دستي از آسمان فرو ميشود و مردم به ان مينگرند.
باب 132 ملاحم الفتن
هيثم بن عبدالرحمان ميگويد: آن کسيکه از علي عليه السلام شنيده بود براي من گفت:موقعي که سفياني بسوي مهدي عليه السلام لشکري فرستاد و در بيدا زمين آنها را فروبرد و اين خبر باهل شام رسيد بخليفه خود ميگويند: مهدي عليه السلام خروج کرده توبايد با او بيعت نموده و او را اطاعت کني والا تو را ميکشيم، خليفه شام بيعت خود را براي آن حضرت ميفرستد. بعد از آن مهدي عليه السلام سير ميکند تا داخل بيت المقدس ميشود و خزينه ها در اختيار آن حضرت قرار خواهد گرفت و عرب و عجم و اهل حرب و روم و غير آنها بدون قتال مطيع آن حضرت ميشوند تا اينکه در قسطنطنيه و پائين آن مسجدهائي ساخته ميشود. و مردي از اهلبيت آن حضرت به اهل شرقخروج کرده در مدت هشت ماه شمشير را بر دوش خود گرفته (عده اي را ميکشد و از برخي) انتقام ميکشد و متوجه بيت المقدس ميشود و قبل از اينکه به بيت المقدس برسد مي ميرد.
باب 169 ملاحم الفتن
کعب ميگويد: علامت خروج مهدي عليه السلام آنستکه بيرقهائي که مردي اعرج (يعني شلو لنگ) با آنها است از طرف مغرب ميايد.
بسم الله الرحمن الرحیم
سوره البقره - آيه 114:
فساد و ظلم سفیانی قبل از ظهور و به آتش کشیدن مساجد و مباح کردن محرمات
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِينَ لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا نام وى برده شود و در ويرانى آنها بكوشد آنان حق ندارند جز ترسانلرزان در آن [مسجد]ها درآيند در اين دنيا ايشان را خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است
سوره الانعام – آيه65:
ایجاد اختلاف قبل از ظهور حضرت مهدی و نزول بلایا در میان امت شیعه
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ
بگو او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را گروه گروه به هم اندازد [و دچار تفرقه سازد] و عذاب بعضى از شما را به بعضى [ديگر] بچشاند بنگر چگونه آيات [خود] را گوناگون بيان مىكنيم باشد كه آنان بفهمند