این خداوند غفار!

[محامین * یالثارات الحسین *]

در بنى اسرائيل مردى بود كه بسيار گناه كرده و بسيار توبه نموده بود.

روزى در فکر فرو رفت كه از بس گناه و خطا و معصيت كرده، دلش از خودش گرفته است، برخواست و از دلتنگى به صحرا رفت و گفت: خدايا! از بس گناه و بى حرمتى كردم دلم گرفت و جانم به گلويم رسيد، شرم دارم كه توبه كنم، تا كى از اين جفاهاى من؟...


ندا رسيد كه:

اى بنده من! اگر هزار بار این کار را كنى، تا زمانی که مى دانى من خداوند آمرزگارم و بر آمرزيدن گناه توانايی دارم، مرا شرم كَرَم و بخشش باز مى دارد كه تو را مجازات كنم.



روضه المذنبين، ص 54


*************



اى جان برادر! كمى فكر كن كه آيا سزاوار است كه چنين خدايى را معصيت كرد؟!


آيا توفيق توبه پيدا خواهیم كرد؟

اگر توبه كردیم، آيا توبه ما پذيرفته می شود؟

آيا اگر گناه كنیم و توبه نمايیم بهتر است يا گناه نكنیم و دوست خدا باشیم؟


به قول معصوم (عليه السلام): آيا مى شود ادعاى دوستى خدا كرد و معصيت او نمود؟


زمزمه هاى زندگى من، ص 73

[معمار]

در سوره زمر آیه 53 آمده است که :

قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً---- بگو: «اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‏ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى ‏آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است

در سوره نساء آیه 48 آمده است که:

إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ ---- به راستى خداوند [آن را] كه به او شرك آورده شود، نمى ‏بخشد

نکات قابل توجه:

نکته اول:

آيا عموميت در آيه اول همه گناهان حتى شرك و گناهان كبيره ديگر را فرا مى ‏گيرد؟

و

آيا اين وعده غفران كه در آيه اول بحث آمده است مطلق است يا مشروط به توبه و مانند آن؟

نکته دوم:

با توجه به آیات 54 سوره زمر جواب این سوال مشخص می شود :

وَ أَنِيبُواْ إِلىَ‏ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُواْ لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ--- و به درگاه پروردگارتان بازگرديد و در برابر او تسليم شويد، پيش از آنكه عذاب به سراغ شما آيد، سپس از سوى هيچ كس يارى نشويد!

اين دستورهاى سه‏ گانه {{{{أَنِيبُوا إِلى‏ رَبِّكُمْ (به سوى پروردگارتان باز گرديد) وَ أَسْلِمُوا لَهُ (در برابر فرمان او تسليم شويد) وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ (پيروى كنيد از بهترين دستوراتى كه از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده).}}}}

این آیات به صراحت مى‏ گويد درهاى غفران و رحمت به روى همه بندگان بدون استثنا گشوده است مشروط بر اينكه بعد از ارتكاب گناه به خود آيند، و تغيير مسير دهند، رو به سوى درگاه خدا آورند، در برابر فرمانش تسليم باشند و با عمل، صداقت خود را در اين توبه و انابه نشان دهند، به اين ترتيب نه شرك از آن مستثناست و نه غير آن، و نيز مشروط بودن اين عفو عمومى و رحمت واسعه به شرائطى غير قابل انكار است.

[معمار]

توبه‏ کامل و حقیقی طبق روایات پنج ركن دارد:

1- ترك گناه. 2- پشيمانى از گناهان سابق.

3- تصميم بر ترك گناه. 4- جبران گناهانى كه قابل جبران است با اداى حق اللَّه و حق النّاس. 5- استغفار با زبان.(نهج البلاغه – قصار 417.)

در قرآن می فرماید:

«مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِكَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً؛[فرقان/70] كسانى كه توبه كنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، كه خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل مى‏ كند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است.»

از این آیه استفاده می شود که: همه گنهكاران پشيمان می توانند توبه کنند و به سوی خدا باز گردند، به شرط این که توبه حقیقی کنند و علامت این توبه حقیقی این است که عمل صالح انجام دهند و گناه خود را با اعمال خیر جبران کنند، و گرنه مجرد استغفار به زبان، با پشيمانى زودگذر به قلب، دلیلی بر توبه نمی باشد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/50747500632424253301.jpg (http://www.ayehayeentezar.ir/gallery/images/50747500632424253301.jpg)

[donyaaall17]

مرسی خیلی ممنونم از مطلب عالی شما.