معمار
13-05-2012, 18:50
استدلال دیگر اهل سنت به آیاتی برای نفی توسل
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ(مائده آیه 117)
من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چيزى به آنها نگفتم (به آنها گفتم خداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانى كه در ميان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو بر هر چيز، گواهی
استدلال اهل سنت به این آیه برای نفی توسل:
حضرت عیسی می فرماید:
من تا آن زمان كه در ميان آنان بودم از وضع ايشان اطّلاع داشتم ، و هنگامي كه مرا ميراندي ، تنها تو مراقب و ناظر ايشان بوده‌اي
در این جا حضرت عیسی به عدم اطلاع خود از اهل زمین اعتراف می کند و خدا را بر آنها مطلع می داند.
قطعا مقام حضرت عیسی از بسیاری از کسانی که شیعیان به آنها توسل می جویند برتر و بلند تر است
پس آیا این عقلانی هست که کسانی را بخوانیم که از ما اطلاعی ندارند و صدای ما را نمی شنوند.
جواب:
در سوره نساء آیه 159 می خوانیم که:
وَ إِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِننََّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيهْمْ شهَيدًا
و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر اينكه پيش از مرگش به او [حضرت مسيح] ايمان مى آورد و روز قيامت، بر آنها گواه خواهد بود
طبق آیات قبل این آیه مربوط به حضرت مسیح است.آیه قبل می فرماید:
بَل رَّفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ كاَنَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمً--بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد. و خداوند، توانا و حكيم است.
طبق این آیه حضرت مسیح در روز قیامت گواه بر اعمال امت است و لازمه این گواه بودن,مشاهده اعمال امت است
آن جایی که حضرت مسیح می فرماید:
فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ(مائده آیه 117)--- ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو بر هر چيز، گواهی
منظور این است که تنها خدای سبحان شاهد بر اعمال امت است و بس(كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ )
و آن جایی که می فرماید:
وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيهْمْ شهَيدًا(نساء آیه 159)—و حضرت مسیح(ع) روز قيامت، بر آنها گواه خواهد بود
یعنی اگر چه شاهد اصلی بر اعمال امت خداست ولی مانعی ندارد که خدا کمالی به شخصی مثل حضرت مسیح دهد تا او هم شاهد بر اعمال امت باشد
پس منافاتی بین این دو آیه نیست و این دو آیه نمی تواند مساله توسل را رد کند
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ(مائده آیه 117)
من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چيزى به آنها نگفتم (به آنها گفتم خداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانى كه در ميان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو بر هر چيز، گواهی
استدلال اهل سنت به این آیه برای نفی توسل:
حضرت عیسی می فرماید:
من تا آن زمان كه در ميان آنان بودم از وضع ايشان اطّلاع داشتم ، و هنگامي كه مرا ميراندي ، تنها تو مراقب و ناظر ايشان بوده‌اي
در این جا حضرت عیسی به عدم اطلاع خود از اهل زمین اعتراف می کند و خدا را بر آنها مطلع می داند.
قطعا مقام حضرت عیسی از بسیاری از کسانی که شیعیان به آنها توسل می جویند برتر و بلند تر است
پس آیا این عقلانی هست که کسانی را بخوانیم که از ما اطلاعی ندارند و صدای ما را نمی شنوند.
جواب:
در سوره نساء آیه 159 می خوانیم که:
وَ إِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِننََّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيهْمْ شهَيدًا
و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر اينكه پيش از مرگش به او [حضرت مسيح] ايمان مى آورد و روز قيامت، بر آنها گواه خواهد بود
طبق آیات قبل این آیه مربوط به حضرت مسیح است.آیه قبل می فرماید:
بَل رَّفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ كاَنَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمً--بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد. و خداوند، توانا و حكيم است.
طبق این آیه حضرت مسیح در روز قیامت گواه بر اعمال امت است و لازمه این گواه بودن,مشاهده اعمال امت است
آن جایی که حضرت مسیح می فرماید:
فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ(مائده آیه 117)--- ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو بر هر چيز، گواهی
منظور این است که تنها خدای سبحان شاهد بر اعمال امت است و بس(كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ )
و آن جایی که می فرماید:
وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيهْمْ شهَيدًا(نساء آیه 159)—و حضرت مسیح(ع) روز قيامت، بر آنها گواه خواهد بود
یعنی اگر چه شاهد اصلی بر اعمال امت خداست ولی مانعی ندارد که خدا کمالی به شخصی مثل حضرت مسیح دهد تا او هم شاهد بر اعمال امت باشد
پس منافاتی بین این دو آیه نیست و این دو آیه نمی تواند مساله توسل را رد کند