یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*
17-09-2012, 19:32
http://lh6.ggpht.com/_2swl04cCuzw/S5oUODcTuwI/AAAAAAAACYs/ffx-GCFd1Ws/3974.jpg
در كتاب «أمالي» صدوق از أحمد بن زياد هَمْداني (ره) حديث ميكند كه او گفت: براي ما روايت كرد عليّ بن إبراهيم بن هاشم از پدرش از محمّد بن أبي عُمَير از جميل بن دَرّاج از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام كه فرمودند: إذَا أَرَادَ اللَهُ أَنْ يَبْعَثَ الْخَلْقَ أَمْطَرَ السَّمَآءُ عَلَي الاْرْضِ أَرْبَعِينَ صَبَاحًا، فَاجْتَمَعَتِ الاْوْصَالُ وَ نَبَتَتِ اللُحُومُ. [21] (http://books.yasinmedia.com/books/www.maarefislam.com/doreholomvamaarefislam/bookscontent/maadshenasi/maad6/maad6.2.htm#_ftn21) «چون خداوند اراده فرمايد كه مردم را براي قيامت محشور كند، چهل شبانه روز آسمان بر زمين باران ببارد؛ و در اينصورت، اجزاء واعضاءِ بدنها به هم مي‌پيوندد و گوشت بر روي آنها ميرويد.» و نيز در «بحار الانوار» اين روايت را از «تفسير عليّ بن إبراهيم» نقل ميكند و در تتمّه‌اش حضرت صادق عليه السّلام ميفرمايد: جبرائيل به نزد رسول الله صلّي الله عليه و آله آمد و آن حضرت را با خود به قبرستان بقيع آورد تا رسيدند به قبري، جبرائيل صاحب آن قبر را صدا زد و گفت: برخيز به اذن خدا! مردي از ميان قبر برخاست كه تمام موهاي سر و صورتش سپيد بود، و با دست خود خاك را از صورتش پاك ميكرد و مي‌گفت: الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَهُ أَكْبَرُ. جبرائيل به او گفت: برگرد در ميان قبر به اذن خدا! و سپس با رسول الله رفتند تا به قبر ديگري رسيدند، جبرائيل به صاحبش گفت: برخيز به اذن خدا! در اين حال مردي از ميان قبر برخاست كه چهره و سيمايش سياه بود و مي‌گفت: يَا حَسْرَتَاهُ! يَا ثُبُورَاهُ! «اي واي بر من حسرت زده! اي واي بر من هلاك شده!» جبرائيل به او گفت: برگرد به حال اوّليّة خود به اذن خدا! و پس از آن به رسول الله گفت: اي محمّد! اينطور مردگان در روز بازپسين مبعوث ميگردند! مؤمنان با آن گفتار و اين جماعت با چنين گفتار و وضعيّتي![22] (http://books.yasinmedia.com/books/www.maarefislam.com/doreholomvamaarefislam/bookscontent/maadshenasi/maad6/maad6.2.htm#_ftn22) بعضي از آيات قرآن إشعار دارد بر آنكه چون خداوند بخواهد مردگان را زنده كند، باران از آسمان ميفرستد، و بواسطة آن، مردگان حيات نويني ميگيرند. وَ تَرَي الاْرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا´ أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَآءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجِ بَهِيجٍ * ذَ ' لِكَ بِأَنَّ اللَهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ و يُحْيِ الْمَوْتَي' وَ أَنـَّهُ و عَلَي' كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ * وَ أَنَّ السَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ لاَ رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّ اللَهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ.[23] (http://books.yasinmedia.com/books/www.maarefislam.com/doreholomvamaarefislam/bookscontent/maadshenasi/maad6/maad6.2.htm#_ftn23) «(اي رسول ما!) مي‌بيني زمين را كه فروكش كرده و خاموش و بي‌اثر شده است! پس چون ما از آسمان آب باران بر آن ميفرستيم به حركت و اهتزاز در مي‌آيد و نموّ و رشد ميكند، و از هر جفتِ با بهجت و سرشار در روي آن ميرويد. و اين دليل بر آنست كه فقط خداوند حقّ است و او مردگان را زنده ميكند و او بر هر چيز قدرت دارد و تواناست؛ و دليل بر آنست كه ساعت قيامت فرا ميرسد و شكّي در آن نيست و خداوند آنانرا كه در قبرها خوابيده‌اند برمي‌انگيزاند.» البتّه معناي اين آية شريفه و دو حديث گذشته اين نيست كه باراني كه از آسمان مي‌بارد و به سبب آن مردگان حيات ميگيرند مانند همين باراني است كه ما مشاهده مي‌كنيم و بواسطة آن زمين سرسبز و خرّم ميگردد.
در كتاب «أمالي» صدوق از أحمد بن زياد هَمْداني (ره) حديث ميكند كه او گفت: براي ما روايت كرد عليّ بن إبراهيم بن هاشم از پدرش از محمّد بن أبي عُمَير از جميل بن دَرّاج از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام كه فرمودند: إذَا أَرَادَ اللَهُ أَنْ يَبْعَثَ الْخَلْقَ أَمْطَرَ السَّمَآءُ عَلَي الاْرْضِ أَرْبَعِينَ صَبَاحًا، فَاجْتَمَعَتِ الاْوْصَالُ وَ نَبَتَتِ اللُحُومُ. [21] (http://books.yasinmedia.com/books/www.maarefislam.com/doreholomvamaarefislam/bookscontent/maadshenasi/maad6/maad6.2.htm#_ftn21) «چون خداوند اراده فرمايد كه مردم را براي قيامت محشور كند، چهل شبانه روز آسمان بر زمين باران ببارد؛ و در اينصورت، اجزاء واعضاءِ بدنها به هم مي‌پيوندد و گوشت بر روي آنها ميرويد.» و نيز در «بحار الانوار» اين روايت را از «تفسير عليّ بن إبراهيم» نقل ميكند و در تتمّه‌اش حضرت صادق عليه السّلام ميفرمايد: جبرائيل به نزد رسول الله صلّي الله عليه و آله آمد و آن حضرت را با خود به قبرستان بقيع آورد تا رسيدند به قبري، جبرائيل صاحب آن قبر را صدا زد و گفت: برخيز به اذن خدا! مردي از ميان قبر برخاست كه تمام موهاي سر و صورتش سپيد بود، و با دست خود خاك را از صورتش پاك ميكرد و مي‌گفت: الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَهُ أَكْبَرُ. جبرائيل به او گفت: برگرد در ميان قبر به اذن خدا! و سپس با رسول الله رفتند تا به قبر ديگري رسيدند، جبرائيل به صاحبش گفت: برخيز به اذن خدا! در اين حال مردي از ميان قبر برخاست كه چهره و سيمايش سياه بود و مي‌گفت: يَا حَسْرَتَاهُ! يَا ثُبُورَاهُ! «اي واي بر من حسرت زده! اي واي بر من هلاك شده!» جبرائيل به او گفت: برگرد به حال اوّليّة خود به اذن خدا! و پس از آن به رسول الله گفت: اي محمّد! اينطور مردگان در روز بازپسين مبعوث ميگردند! مؤمنان با آن گفتار و اين جماعت با چنين گفتار و وضعيّتي![22] (http://books.yasinmedia.com/books/www.maarefislam.com/doreholomvamaarefislam/bookscontent/maadshenasi/maad6/maad6.2.htm#_ftn22) بعضي از آيات قرآن إشعار دارد بر آنكه چون خداوند بخواهد مردگان را زنده كند، باران از آسمان ميفرستد، و بواسطة آن، مردگان حيات نويني ميگيرند. وَ تَرَي الاْرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا´ أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَآءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجِ بَهِيجٍ * ذَ ' لِكَ بِأَنَّ اللَهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ و يُحْيِ الْمَوْتَي' وَ أَنـَّهُ و عَلَي' كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ * وَ أَنَّ السَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ لاَ رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّ اللَهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ.[23] (http://books.yasinmedia.com/books/www.maarefislam.com/doreholomvamaarefislam/bookscontent/maadshenasi/maad6/maad6.2.htm#_ftn23) «(اي رسول ما!) مي‌بيني زمين را كه فروكش كرده و خاموش و بي‌اثر شده است! پس چون ما از آسمان آب باران بر آن ميفرستيم به حركت و اهتزاز در مي‌آيد و نموّ و رشد ميكند، و از هر جفتِ با بهجت و سرشار در روي آن ميرويد. و اين دليل بر آنست كه فقط خداوند حقّ است و او مردگان را زنده ميكند و او بر هر چيز قدرت دارد و تواناست؛ و دليل بر آنست كه ساعت قيامت فرا ميرسد و شكّي در آن نيست و خداوند آنانرا كه در قبرها خوابيده‌اند برمي‌انگيزاند.» البتّه معناي اين آية شريفه و دو حديث گذشته اين نيست كه باراني كه از آسمان مي‌بارد و به سبب آن مردگان حيات ميگيرند مانند همين باراني است كه ما مشاهده مي‌كنيم و بواسطة آن زمين سرسبز و خرّم ميگردد.