(...◕✿◕◕✿◕ آتشي كه در آخرالزمان تمام مردم را جمع ◕✿◕◕✿◕...)

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/58963490100979890162.gif





آخرين علامتي كه پيش از وقوع قيامت ظهور مي‌كند، آتشي است كه از عدن ظاهر مي‌شود و مردم را بسوي تجمع گاه‌شان سوق مي‌دهد. در مباحث گذشته احاديثي را كه رسول‎الله صلي الله عليه وسلم علايم قيامت را در آنها بر شمرده و آتش را آخرين علامت معرفي كرده بود، بيان كرديم.

در صحيح بخاري از انس رضي الله عنه نقل شده است كه عبدالله بن سلام وقتي از هجرت رسول‎الله صلي الله عليه وسلم مطلع شد، نزد ايشان آمد و خطاب به رسول‎الله صلي الله عليه وسلم گفت: درباره سه چيز از تو سوال مي‌كنم. نخستين علامت قيامت چيست؟ رسول‎الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: (اما اول اشراط الساعة فنار تحشرهم من المشرق الي المغرب)

(نخستين علامت قيامت آتشي است كه مردم را از مشرق بسوي مغرب سوق مي‌دهد).





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/67252033725577222999.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/67252033725577222999.gif)

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/19545349041655840377.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/19545349041655840377.gif)



در سنن ترمذي از عبدالله بن عمر رضي الله عنه روايت شده كه رسول‎الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: (سَتَخْرُجُ نَارٌ مِنْ حَضْرَمَوْتَ أَوْ مِنْ نَحْوِ بَحْرِ حَضْرَمَوْتَ قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ تَحْشُرُ النَّاسَ قَالُوا يَا رسول‎الله فَمَا تَأْمُرُنَا قَالَ عَلَيْكُمْ بِالشَّامِ)

(در آينده نزديك آتشي از «حضرموت» ظاهر مي‌شود. مردم را سوق مي‌دهد. صحابه عرض كردند، اي پيامبر خدا صلي الله عليه وسلم در چنين موقعي چه مي‌فرمايد؟ رسول‎الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: شما به شام برويد و در آنجا بمانيد). جامع الاصول (10/368) شماره (7888) و به صحيح جامع الصغير (3/203) شماره (3603) نگاه کنيد.

رسول‎الله صلي الله عليه وسلم درباره نحوه جمع شدن مردم توسط آتش نيز براي ما سخن گفته است. در صحيح بخاري از حضرت ابوهريره رضي الله عنه روايت شده كه رسول‎الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: (يُحْشَرُ النَّاسُ عَلَى ثَلَاثِ طَرَائِقَ رَاغِبِينَ رَاهِبِينَ وَاثْنَانِ عَلَى بَعِيرٍ وَثَلَاثَةٌ عَلَى بَعِيرٍ وَأَرْبَعَةٌ عَلَى بَعِيرٍ وَعَشَرَةٌ عَلَى بَعِيرٍ وَيَحْشُرُ بَقِيَّتَهُمْ النَّارُ تَقِيلُ مَعَهُمْ حَيْثُ قَالُوا وَتَبِيتُ مَعَهُمْ حَيْثُ بَاتُوا وَتُصْبِحُ مَعَهُمْ حَيْثُ أَصْبَحُوا وَتُمْسِي مَعَهُمْ حَيْثُ أَمْسَوْا)

(مردم در حالت رهبت و رغبت به سه شيوه و روش جمع كرده مي‌شوند. دو نفر سوار يك شتر، سه نفر سوار يك شتر، چهار نفر سوار يك شتر و ده نفر سوار يك شتر خواهد بود و بقيه را آتش سوق مي‌دهد. هرجا كه استراحت كنند و شب را به صبح برسانند باز هم آتش به دنبال آنها است، خلاصه‌ در هر حالتي كه باشند آتش با آنها خواهد بود). بخاري، كتاب الرقاق، باب الحشر. فتح الباري: (3/377).




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/19545349041655840377.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/19545349041655840377.gif)

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81002596841873006910.gif

و آخرين كساني كه آتش آنها را سوق مي‌دهد دو تا چوپان از قبيله مزينه هستند. در حديثي كه بخاري و مسلم آن را از حضرت ابوهريره رضي الله عنه روايت مي‌كنند، آمده است: رسول‎الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: مردم مدينه را در حالي رها مي‌كنند كه بهترين وضعيت را خواهند داشت داخل آن نمي‌شود مگر پرندگان و درندگان و آخرين كساني كه سوق داده مي‌شوند، دو تا چوپان از طايفه مزينه خواهند بود. آنان گوسفندان خود را مي‌چرانند. مدينه را پر از وحشي‌ها مي‌بينند. وقتي اين دو چوپان به ثنيه الوداع مي‌رسند با چهره‌هاي شان بر روي زمين مي‌افتند.

آتش مردم را بسوي سرزمين شام سوق مي‌دهد. در كتاب فضايل شام نوشته ربعي به رويت از ابي ذر با سند صحيح آمده است، رسول‎الله صلي الله عليه وسلم فرمود: (الشام ارض المحشر و النشر)

(شام سرزمين حشر و نشر است). امام احمد در مسند و ابن ماجة در سنن و ربعي در فضائل شام از ميمونه اين حديث را نقل کرده‌اند. صحيح جامع الصغير (2/232) شماره (683).

بعضي‌ها مانند: حلمي‌و ابوحامد غزالي بر اين عقيده‌اند كه اين حشر در قيامت خواهد بود.

خطابي، طيبي، قاضي عياض، قرطبي، ابن كثير و ابن حجر بر اين باورند كه اين حشر در پايان عمر دنيا خواهد بود. زماني كه آتش از مركز عدن ظاهر مي‌شود و مردم را به سوي شام سوق مي‌دهد. فتح الباري: (11/389) و تذكره قرطبي: (200).

ابن كثير درباره اين احاديث مي‌گويد: سياق و سباق اين احاديث حكايت از آن دارند كه منظور از اين حشر، حشر انسان‌هاي موجود در آخر زمان است و در نواحي حشر در سرزمين شام، صورت خواهد گرفت و مردم در اين حشر به سه گروه تقسيم مي‌شوند:



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81002596841873006910.gif

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/43424554425482477039.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/43424554425482477039.gif)


گروه اول كساني هستند كه در دوران حشر، طعام مي‌خورند، لباس مي‌پوشند و سوار مي‌شوند. گروه دوم كساني هستند كه گاهي پياده راه مي‌روند و گاهي سواره مي‌شوند. يعني نوبت به نوبت بر يك شتر سوار مي‌شوند. همانطور كه قبلاً اشاره شد، دو نفر يك شتر، سه نفر يك شتر، چهار نفر يك شتر... خواهند داشت و بقيه را آتش سوق مي‌دهد. اين آتش از مركز عدن ظاهر مي‌شود و مردم را از پشت سر احاطه مي‌كند و از هر سو آنان را به محشرگاه سوق مي‌دهد و هركس كه تخلف كند، آتش او را مي‌خورد، يعني مي‌سوزاند.

همه اينها يعني خوردن، نوشيدن، سوار شدن و هلاك شدن تخلف كنندگان، حكايت از اين دارند كه اين حشر در آخر دنيا خواهد بود.

اگر اين پديده‌ها بعد از دميدن سور دوم مي‌بود، مردن و سواري كه راه برود، خوردن، نوشيدن و لباس پوشيدن اصلاً مطرح نمي‌شد. زيرا كه بعد از نفخه دوم كه نفخه زنده شدن بعد از مردن است، نيازي به اين اعمال نخواهد بود. شگفت آور اين است كه حافظ ابابكر بيهقي بعد از نقل اين همه روايات، سوار شدن‌ها را به روز قيامت نسبت داده است و اين ديدگاه را صحيح و ديدگاه ما را ضعيف تلقي نموده و به آيه زير استناد كرده است: «يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا * وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا» مريم: 85 – 86

(روزي ما پرهيزگاران را (با تعظيم و تكريم هرچه بيشتر) به گونه گروههايي كه به نزد شاهان روند و مهمانان ايشان شوند، در پيشگاه خداوند مهربان جمع مي‌نمائيم. و گناهكاران را (همچون شتران تشنه‌اي كه به سوي آبشخور به سرعت بروند) تشنه كام به سوي جهنّم مي‌رانيم)

تفسير آيه را چگونه با حديثي تطبيق مي‌دهد كه در آن سخن از سوار شدن دو نفر و سه نفر تا ده نفر بر يك شتر آمده است؟! و از طرف ديگر بحث از کمي‌شتران سواري به ميان آمده است که بحث دنيا است نه قيامت، چون در قيامت نه شتري وجود دارد و نه سواراني بر آن.

حقيقت را خدا بهتر مي‌داند. النهاية لابن کثير: (1/295).

اين حيوانات اسب‌هايي هستند از نژادهاي اصيل که مؤمنان از زمين خالي به سوي مزارع و باغ‌ها از آنها استفاده مي‌کنند، اما با اسب‌هاي دنيا تفاوت دارند. در مباحث آينده اين موضوع را بهتر بيان خواهيم کرد.

منبع: کتاب "قيامت صغري و کبري"؛ دکتر عمر سليمان اشقر.‏


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/43424554425482477039.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/43424554425482477039.gif)