نرگس منتظر
21-11-2012, 14:02
http://falshbaner.persiangig.com/image/mazhabi-2/babol2011-8.gif
http://img.tebyan.net/big/1391/08/15821420176341992549457226229761292441220.jpg
یکی از نهاد های که بعد از انقلاب اسلامی تلاش شد تا مراحل تثبیت را طی نماید،قوه مجریه بود.بدین صورت که بعد از تصویب قانون اساسی،تاریخ انتخابات ریاست جمهوری 5بهمن 1358 از سوی وزارت کشور اعلام شد وکاندیدا به رقابت پرداختند ودر نهایت با انتخاب بنی صدر با حدود 10 میلیون رأی به پایان رسید. چند روز بعد از تصویب قانون اساسی در تاریخ 12 آذر ماه 58،که در آن نحوه تأسیس قوای سه گانه از جمله نحوه انتخاب رئیس جمهوری مشخص شده بود، تاریخ انتخابات ریاست جمهوری از مجلس از سوی وزارت کشور اعلام شد.
با تصویب قانون انتخابات در شورای انقلاب ،در تاریخ 29 آذر ماه 58، ثبت نام از داوطلبان ریاست جمهوری آغاز شد و گروه های سیاسی مختلف کاندیدای مورد نظر خود را معرفی کردند و وزارت کشور (با سرپرستی هاشمی رفسنجانی)،بعد از بررسی سوابق کاندیداها در مجموع ده تن را به عنوان رقبای انتخاباتی به مردم اعلام کرد که عبارت بودند از :
جلال الدین فارسی،ابوالحسن بنی صدر، صادق قطب زاده،دریا دار مدنی، کاظم سامی،مسعود رجوی،صادق طباطبایی،مکری،داریوش فروهر و حسن حبیبی.
در این انتخابات مهمترین رقابت بین جلال الدین فارسی به عنوان کاندیدای حزب جمهوری اسلامی و ابوالحسن بنی صدر بود که از سوی جامعه روحانیت مبارز تهران و بخشی از روحانیون مستقل و برخی گروه های سیاسی چپ وملی گرا حمایت می شد.(1)
فضای رقابت انتخاباتی موجب شدتا چالش بین نیروهای مختلف تشدید گردد.
این برخوردها هنگامی به اوج خود رسید که جلال الدین فارسی کاندیدای مورد نظر حزب جمهوری اسلامی به دلیل فقدان شرایط کاندیدا بودن(یعنی ابهام در ایرانی الاصل بودن وی)از دوره رقابت ها باز ماند.
امام خمینی ضمن تاکید بر اینکه لازم است اولین انتخابات جمهوری اسلامی بدون شبهه قانونی انجام گیرد(2)،بر کنار رفتن جلال الدین فارسی صحه گذارد.
این موضوع که حدود 9روز قبل از انتخابات انجام شد به شدت حزب را در موضع انفعال قرار داد و اوضاع را به سود بنی صدر تغییر داد.
حزب جمهوری اسلامی که در مقابل یک عمل انجام شده قرار گرفت،در نهایت بعد از بررسی های لازم به انتشار یک اعلامیه که نشان دهنده پذیرش وضع موجود از سوی حزب بود،اکتفا کرد.
در این میان بسیاری از روحانیون کشور به ویژه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم حمایت خود را به طور شفاف از حسن حبیبی اعلام داشتند.
اما این حمایت تا آن حد گسترده نبود که بتواند حبیبی را به عنوان کاندیدای طیف انفلابی معرفی نماید.
بر این اساس،پیش بینی می شد که رقابت نزدیک میان بنی صدر با دیگر کاندیداها همانند دریادار مدنی،باشد.متعاقب این جریانات بسیاری از گروه های انقلابی به شدت معترض تایید صلاحیت بعضی از کاندیداها که به قانون اساسی رای نداده بودند،گردیدند که بی شک منظور آنان مسعود رجوی به عنوان کاندیدای سازمان مجاهدین خلق ایران بود.نهایتاً این بحث به رهبری انقلاب ارجاع داده شد.
ایشان در جواب فرمودند هر کس که قانون اساسی کشور را قبول ندارد وانتظار می رود تحمل پذیرش واجرای آن را نداشته باشند نباید در صف کاندیداهای ریاست جمهوری قرار گیرد.متعاقب این پیام مسعود رجوی هیچ راهی جز کناره گیری از انتخابات را نداشت.(3)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/42774065760753050439.gif
http://img.tebyan.net/big/1391/08/15821420176341992549457226229761292441220.jpg
یکی از نهاد های که بعد از انقلاب اسلامی تلاش شد تا مراحل تثبیت را طی نماید،قوه مجریه بود.بدین صورت که بعد از تصویب قانون اساسی،تاریخ انتخابات ریاست جمهوری 5بهمن 1358 از سوی وزارت کشور اعلام شد وکاندیدا به رقابت پرداختند ودر نهایت با انتخاب بنی صدر با حدود 10 میلیون رأی به پایان رسید. چند روز بعد از تصویب قانون اساسی در تاریخ 12 آذر ماه 58،که در آن نحوه تأسیس قوای سه گانه از جمله نحوه انتخاب رئیس جمهوری مشخص شده بود، تاریخ انتخابات ریاست جمهوری از مجلس از سوی وزارت کشور اعلام شد.
با تصویب قانون انتخابات در شورای انقلاب ،در تاریخ 29 آذر ماه 58، ثبت نام از داوطلبان ریاست جمهوری آغاز شد و گروه های سیاسی مختلف کاندیدای مورد نظر خود را معرفی کردند و وزارت کشور (با سرپرستی هاشمی رفسنجانی)،بعد از بررسی سوابق کاندیداها در مجموع ده تن را به عنوان رقبای انتخاباتی به مردم اعلام کرد که عبارت بودند از :
جلال الدین فارسی،ابوالحسن بنی صدر، صادق قطب زاده،دریا دار مدنی، کاظم سامی،مسعود رجوی،صادق طباطبایی،مکری،داریوش فروهر و حسن حبیبی.
در این انتخابات مهمترین رقابت بین جلال الدین فارسی به عنوان کاندیدای حزب جمهوری اسلامی و ابوالحسن بنی صدر بود که از سوی جامعه روحانیت مبارز تهران و بخشی از روحانیون مستقل و برخی گروه های سیاسی چپ وملی گرا حمایت می شد.(1)
فضای رقابت انتخاباتی موجب شدتا چالش بین نیروهای مختلف تشدید گردد.
این برخوردها هنگامی به اوج خود رسید که جلال الدین فارسی کاندیدای مورد نظر حزب جمهوری اسلامی به دلیل فقدان شرایط کاندیدا بودن(یعنی ابهام در ایرانی الاصل بودن وی)از دوره رقابت ها باز ماند.
امام خمینی ضمن تاکید بر اینکه لازم است اولین انتخابات جمهوری اسلامی بدون شبهه قانونی انجام گیرد(2)،بر کنار رفتن جلال الدین فارسی صحه گذارد.
این موضوع که حدود 9روز قبل از انتخابات انجام شد به شدت حزب را در موضع انفعال قرار داد و اوضاع را به سود بنی صدر تغییر داد.
حزب جمهوری اسلامی که در مقابل یک عمل انجام شده قرار گرفت،در نهایت بعد از بررسی های لازم به انتشار یک اعلامیه که نشان دهنده پذیرش وضع موجود از سوی حزب بود،اکتفا کرد.
در این میان بسیاری از روحانیون کشور به ویژه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم حمایت خود را به طور شفاف از حسن حبیبی اعلام داشتند.
اما این حمایت تا آن حد گسترده نبود که بتواند حبیبی را به عنوان کاندیدای طیف انفلابی معرفی نماید.
بر این اساس،پیش بینی می شد که رقابت نزدیک میان بنی صدر با دیگر کاندیداها همانند دریادار مدنی،باشد.متعاقب این جریانات بسیاری از گروه های انقلابی به شدت معترض تایید صلاحیت بعضی از کاندیداها که به قانون اساسی رای نداده بودند،گردیدند که بی شک منظور آنان مسعود رجوی به عنوان کاندیدای سازمان مجاهدین خلق ایران بود.نهایتاً این بحث به رهبری انقلاب ارجاع داده شد.
ایشان در جواب فرمودند هر کس که قانون اساسی کشور را قبول ندارد وانتظار می رود تحمل پذیرش واجرای آن را نداشته باشند نباید در صف کاندیداهای ریاست جمهوری قرار گیرد.متعاقب این پیام مسعود رجوی هیچ راهی جز کناره گیری از انتخابات را نداشت.(3)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/42774065760753050439.gif