S.A.HOMAUN
26-12-2012, 16:26
سه نفر از يهود به نامهاى كعب بن اشرف و مالك بن صيفى وحى بن اخطب نزد عمر آمده به او گفتند: در كتاب آسمانى شما قرآن مجيد آمده : وجنه عرضها السموات والارض ؛ (173) بهشتى كه وسعت و پهناورى آن به قدر آسمان ها و زمين هاست و در صورتى كه وسعت يك بهشت تمام آسمانها و زمينهاى هفتگانه را بگيرد پس بقيه بهشتها در روز قيامت كجا هستند؟
عمر گفت : نمى دانم ، در اين اثناء اميرالمومنين عليه السلام وارد گرديده به آنان فرمود: گفتگوى شما چيست ؟ يهوديان سوال خود را مطرح كردند. حضرت امير عليه السلام به آنان فرمود: بگوييد وقتى كه شب مى شود روز به كجا مى رود؟
گفتند: خدا مى داند.
على عليه السلام همين طور هم جاى بهشتها را خدا مى داند، و آنگاه آن حضرت عليه السلام نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمده و داستان را عرضه داشت و در همان حال آيه شريفه نازل گرديد:
فاسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون ؛ (174) بپرسيد از دانشمندان اگر خودتان نمى دانيد
عمر گفت : نمى دانم ، در اين اثناء اميرالمومنين عليه السلام وارد گرديده به آنان فرمود: گفتگوى شما چيست ؟ يهوديان سوال خود را مطرح كردند. حضرت امير عليه السلام به آنان فرمود: بگوييد وقتى كه شب مى شود روز به كجا مى رود؟
گفتند: خدا مى داند.
على عليه السلام همين طور هم جاى بهشتها را خدا مى داند، و آنگاه آن حضرت عليه السلام نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمده و داستان را عرضه داشت و در همان حال آيه شريفه نازل گرديد:
فاسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون ؛ (174) بپرسيد از دانشمندان اگر خودتان نمى دانيد