محامین * یالثارات الحسین *
23-02-2013, 16:32
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57109237738700037309.gif
حضرت مريم(ع)، قبل از اينكه فرزند خويش – عیسی (ع) - را به دنيا آورد؛ هميشه در محرابِ عبادت، از عالم غيب غذاى آماده برای او می رسید.
«كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرَّيا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ يا مَرْيمُ اَنّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِاللّهِ اِنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ»
(هر زمان زكريّا وارد محراب او مى شد، غذاى مخصوصى در آنجا مى ديد. از او می پرسيد: اى مريم! اين را از كجا آورده اى؟ می گفت: اين از سوى خداست. خداوند به هر كس بخواهد؛ بى حساب روزى مى دهد)
(سوره آل عمران، آیه37)
امّا زمانى كه فرزندش را به دنيا آورد، از سوى پروردگار خطاب رسيد: اى مريم تنه درخت را به طرف خود تكان بده، خرمای تازه اى بر تو می ريزد و ميل می كنى.
«وَ هُزّى اِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنيّاً»
(سوره مريم، آیه 25)
حضرت مريم(ع) عرض كرد:
خدايا! چه شده است كه وقتى درد زايمان نچشيده بودم، روزىِ مرا بى زحمت و بدون درخواست عنايت مى كردى، ولی اكنون كه ضعف بر من غلبه كرده و پرستارى اين كودك هم موجب گرفتارى شده، مرا به تكاندن نخل خرما فرمان مى دهى؟!
از درگاه پروردگار خطاب رسيد:
اى مريم! قبل از اين اتفاق، تمام قلبت و خاطرت براى ما بود و دل تو براى ما مى تپيد، و ما نيز كار تو را بدون زحمتِ درخواست انجام مى داديم، اكنون كه گوشه دلت به اين كودك است و گاهى با ياد او، از ما و ذكر ما غافل مى شوی و ما را فراموش مى كنى براى همين زحمت تو افزون گشته است!
منبع: داستانها و نكته هاى برگزيده، ص129
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17972388253323900551.gif
حضرت مريم(ع)، قبل از اينكه فرزند خويش – عیسی (ع) - را به دنيا آورد؛ هميشه در محرابِ عبادت، از عالم غيب غذاى آماده برای او می رسید.
«كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرَّيا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ يا مَرْيمُ اَنّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِاللّهِ اِنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ»
(هر زمان زكريّا وارد محراب او مى شد، غذاى مخصوصى در آنجا مى ديد. از او می پرسيد: اى مريم! اين را از كجا آورده اى؟ می گفت: اين از سوى خداست. خداوند به هر كس بخواهد؛ بى حساب روزى مى دهد)
(سوره آل عمران، آیه37)
امّا زمانى كه فرزندش را به دنيا آورد، از سوى پروردگار خطاب رسيد: اى مريم تنه درخت را به طرف خود تكان بده، خرمای تازه اى بر تو می ريزد و ميل می كنى.
«وَ هُزّى اِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنيّاً»
(سوره مريم، آیه 25)
حضرت مريم(ع) عرض كرد:
خدايا! چه شده است كه وقتى درد زايمان نچشيده بودم، روزىِ مرا بى زحمت و بدون درخواست عنايت مى كردى، ولی اكنون كه ضعف بر من غلبه كرده و پرستارى اين كودك هم موجب گرفتارى شده، مرا به تكاندن نخل خرما فرمان مى دهى؟!
از درگاه پروردگار خطاب رسيد:
اى مريم! قبل از اين اتفاق، تمام قلبت و خاطرت براى ما بود و دل تو براى ما مى تپيد، و ما نيز كار تو را بدون زحمتِ درخواست انجام مى داديم، اكنون كه گوشه دلت به اين كودك است و گاهى با ياد او، از ما و ذكر ما غافل مى شوی و ما را فراموش مى كنى براى همين زحمت تو افزون گشته است!
منبع: داستانها و نكته هاى برگزيده، ص129
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/17972388253323900551.gif