فرمان مولا امام زمان(عج) برای همه به وسیلۀ جناب حسین بن روح

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

ابراهیم فرزند اسحاق طالقانی می گوید:
با گروهی از جمله علیّ بن عیسی در خدمت جناب حسین بن روح بودیم. مردی برخواست و خطاب به حسین بن روح رضوان الله

علیه عرض کرد: سوالی دارم.

ایشان فرمودند: بگو.

عرض کرد:آیا حضرت حسین بن علی(ع) ولیّ خداوند بود؟

حسین بن روح فرمودند:آری

عرض کرد : آیا قاتل آن حضرت(یزید)-که لعنت خداوند بر او باد- دشمن خداوند بود؟

ایشان فرمودند : آری.

سپس عرض کرد : آیا جایز است که خداوند دشمن خود را بر ولیّ خود مسلط فرماید؟

جناب حسین بن روح فرمودند: توجه کن و در سخنان من دقت نما تا برای تو مطلب را توضیح دهم

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

بدان که خداوند بزرگ با مردم، به صورت مشاهده و ملاقات سخن نمی گوید و با چشم دیده نمی شود؛ ولی ذات اقدسش پیامبرانی از نوع بشر برانگیخته است که همانند آنها هستند و اگر افرادی غیر از نوع بشر برمی انگیخت، مردم از آنان فرار می کردندو گفتۀآنها را نمی پذیرفتند.

پس از اینکه خداوند افرادی را مبعوث کرد، مردم به آنان گفتند که شما هم مانند ما هستید؛ غذا می خورید و راه می روید(از جهات ظاهری مانند غذا خوردن، راه رفتن،، ازدواج و غیره شبیه به آنان بودند) و ما دعوت شما را بدون اینکه معجزه ای بیاورید (کاری که ما از انجام آن عاجز و ناتوان باشیم)، نمی پذیریم و البته پس از دیدن معجزات، برتری شما بر ما مسلم خواهد شد.

خداوند نیز به انبیاء، معجزات و خوارق عاداتی عنایت فرمود[که شاید آن را بتوان به «ولایت تکوینی» تعبیر نمود.]
ادامه...

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

حضرت نوح پس از آن که قومش را انذار و ارشاد فرمود، در مقابل طغیان و تمرّد آنان طوفانی فرا رسید که همۀ طاغیان و سرکشان را غرق نمود و فقط گروهی که با وی در کشتی بودند نجات یافتند.

درمورد حضرت ابراهیم(ع)، با اینکه نمرود برای سوزاندن آن سرور ، بیابانی از آتش آماده کرد و آن حضرت را درون آتش انداختند، خداوند آتش را بر ابراهیم گلستان نمود.

درمورد حضرت صالح، خداوند بزرگ برای آن حضرت و برای نشان دادن قدرت خویش، ناقه ای(شتری) از شکاف کوه بیرون آورد که از شیر آن استفاده می شد.

برای حضرت موسی، خداوند رود نیل را شکافت و فرعون و فرعونیان را هلاک فرمود. همچنین دوازده چشمه از سنگی بیرون آورد و عصای خشک موسی را اژدهائی کرد که هر چه را می خواست می بلعید.

حضرت عیسی امراض مختلف را شفا می داد و با اجازۀ خداوند، مردگان را زنده می کرد و از آنچه مردم می خوردند و در خانه هایشان ذخیره می نمودند، خبر میداد.

و برای حضرت محمد صلی الله علیه و آله، خداوند بزرگ ، کرۀ ماه را به دو نیم فرمود و حیواناتی مانند شتر و گرگ و غیر اینها با حضرتش سخن می گفتند.

ادامه...

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

پس آنگاه که انبیاء ، معجزات خود را به مردم نشان دادند و مردم از آوردن مانند آنها عاجز و ناتوان بودند تقدیر و حکم الهی این شد که فرستادگان خویش را با داشتن این همه معجزات گاهی غالب و بر دشمنان پیروز و زمانی مغلوب گرداند، و در حالتی قاهر و وقت دیگر مقهور باشند، و اگر در تمام این حالات و همیشه بر دشمن غالب و پیروز می شدند و به این گرفتاریها مبتلا نمی شدند و در معرض امتحان الهی قرار نمی گرفتند، مردم آنان را به عنوان خدای خویش تلقی و انتخاب می کردند و فضیبت مقام صبر و بردباری آنها در مقابل بلاها و امتحانات دیده و شناخته نمی شد. ولی خداوند آنها را مانند دیگران قرار داد تا در وقت ابتلاء به مصائب و سختیها صابر و شکیبا و هنگام عافیت و بهره برداری از نعمتها شاکر باشند و در تمام حالات متواضعانه رفتار کنند و متکبّر نباشند.
ادامه...

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

برخورد انبیا و اوصیا با حوادث و ابتلاءِ آنان به مصائب برای این بوده است که مردم بدانند این ذوات مقدسه دارای خدائی هستند که آفریننده و مدبر آنها است. پس باید از خداوند اطاعت کرد و فرمان پیامبران و فرستادگانش را اجرا نمود و در مقابل آنان که دعوی خدائی می کنند و نیز در مقابل کسانی که عناد ورزیده، آنچه را که انبیا آورده اند انکار نمودند ، حجتی باشند تا اینکه به وسیلۀ حجتها و دلایل اقامه شده ، منکران هلاک و افراد مطیع زنده شوند[و سرانجام راه سعادت را بپیمایند].

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

محمّد بن ابراهیم فرزند اسحق می گوید:

فردای آن روز به ملاقات جناب حسین بن روح رفتم و با خود گفتم حسین بن روح دیروز یک سلسله مطالب از طرف خود برای ما اظهار نمود. ولی چون وارد شدم[بدون هیچ سخنی و بی آنکه چیزی بگویم] حسین بن روح فرمودند:
ای محمدبن ابراهیم ! اگر به بدترین عذابها مرا شکنجه دهند برای من بهتر است از اینکه در ارتباط با دین خداوند از نزد خود مطلبی بگویم. و تمام مطالبی که روز گذشته برای شما بیان کردم از زبان مقدّس حجّت و ولیّ خدا بود که خود مرکز همۀ علوم و معارف الهی هستند.

برگرفته از کتاب :مجموعۀ فرمایشات حضرت بقیة الله(ارواحنا له الفداء) اثر مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد خادمی شیرازی