محامین * یالثارات الحسین *
20-07-2013, 15:38
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/56073349118828034672.gif
همان طور که کارهای نیک و اعمال صالحِ انسان، دارای درجات متفاوتی از ارزش و ثواب هستند، گناهانِ انسان نیز از نظر فساد و عقوبت در یک سطح نیستند.
غیبت، با بزرگترین سرمایه ی مردم، یعنی با آبروی آنان سرو کار دارد. از اینرو، اسلام آن را زشت شمرده و با تعبیرات بسیار شدید از آن یاد کرده تا همگان را متوجه مضرات و آثار سوء آن کرده و از ارتکاب چنین گناهی باز دارد. (1)
روزهداری؛ دارای مراتبی است، و مرتبه ظاهری آن، همان است که در منابع فقهی به آن اشاره شده است.
اما مرتبهی بالاتر و باطنی روزه، آن است که شخص روزهدار، تمام اعضای بدن او روزه باشد؛ یعنی بتواند چشم، گوش، زبان و سایر اعضایش را از حرام دور نگه دارد. (2) قطعا چنین روزهای است که مورد قبول خداوند متعال قرار میگیرد و آن آثار واقعی و کامل خود را به همراه خواهد داشت.
در نتیجه، روزه با ترک سایر واجبات یا همراه با انجام محرمات و گناهانی همچون «غیبت»، نتیجه مطلوب خود را از دست می دهد.
اما از آنجا که هر کدام از این اعمال، دارای حکمی مستقل هستند که به تنهایی نیز آثار و نتایجی دارند، غیبت کردن، موجب باطل شدن روزه نخواهد شد، بلکه از ارزش و اثر واقعی آن کم می کند. (3)
منابع:
1- برگرفته از نمایه «غیبت و اهمیت توبه از آن»، سؤال 4166
2- مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ دوم، 1385ق
3- ر.ک: نمایه «مبطلات روزه»، سؤال 5859
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69079575527375571715.gif
همان طور که کارهای نیک و اعمال صالحِ انسان، دارای درجات متفاوتی از ارزش و ثواب هستند، گناهانِ انسان نیز از نظر فساد و عقوبت در یک سطح نیستند.
غیبت، با بزرگترین سرمایه ی مردم، یعنی با آبروی آنان سرو کار دارد. از اینرو، اسلام آن را زشت شمرده و با تعبیرات بسیار شدید از آن یاد کرده تا همگان را متوجه مضرات و آثار سوء آن کرده و از ارتکاب چنین گناهی باز دارد. (1)
روزهداری؛ دارای مراتبی است، و مرتبه ظاهری آن، همان است که در منابع فقهی به آن اشاره شده است.
اما مرتبهی بالاتر و باطنی روزه، آن است که شخص روزهدار، تمام اعضای بدن او روزه باشد؛ یعنی بتواند چشم، گوش، زبان و سایر اعضایش را از حرام دور نگه دارد. (2) قطعا چنین روزهای است که مورد قبول خداوند متعال قرار میگیرد و آن آثار واقعی و کامل خود را به همراه خواهد داشت.
در نتیجه، روزه با ترک سایر واجبات یا همراه با انجام محرمات و گناهانی همچون «غیبت»، نتیجه مطلوب خود را از دست می دهد.
اما از آنجا که هر کدام از این اعمال، دارای حکمی مستقل هستند که به تنهایی نیز آثار و نتایجی دارند، غیبت کردن، موجب باطل شدن روزه نخواهد شد، بلکه از ارزش و اثر واقعی آن کم می کند. (3)
منابع:
1- برگرفته از نمایه «غیبت و اهمیت توبه از آن»، سؤال 4166
2- مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ دوم، 1385ق
3- ر.ک: نمایه «مبطلات روزه»، سؤال 5859
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/69079575527375571715.gif