خادمه زینب کبری(س)
11-08-2013, 08:34
حکم ابرو برداشتن زنان
http://img.tebyan.net/big/1391/01/21154131157242541741782345639547112635.jpg
نمی توان هر زینت و آرایشی را برای زن حرام دانست، بلکه آن زینتی که برای غیر شوهر بوده و موجب فساد وی و تباهی جامعه می گردد، گناه و معصیت شمرده می شود؛ لذا فقهای شیعه ضمن سفارش به بانوان جهت خود آرایی خویش برای شوهرانشان، آشکار نمودن این آرایش زینت را برای نامحرم، جایز نمی دانند و فرموده اند، بانوان وظیفه دارند زینت خود را از چشم نامحرم بپوشانند.
در این مقاله به دو سوال فقهی در مورد زنان پاسخ خواهیم داد:
سوال: حکم رساندن صدای زن به گوش نامحرم را بفرمایید.
سخن گفتن بیش از اندازه و غیر ضروری اساساً امری پسندیده نیست و تمام افراد باید در سخن گفتن، حد و اندازه را نگه دارند. در همین راستا، زن هم تا جایی که امکان دارد بهتر است، از سخن گفتن غیر ضروری با نامحرم خودداری کند.
به هر حال، آنچه که در قرآن از آن نهی شده است، اصل سخن گفتن زنان با مردان نیست، بلکه کرشمه و ناز در سخن است که ممکن است به طمع ورزی مردان بیمار صفت منجر شود. (احزاب، 32، «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفا»؛ اى همسران پیامبر! شما همچون یكى از آنان معمولى نیستید، اگر تقوا پیشه كنید پس به گونهاى هوسانگیز سخن نگویید كه بیماردلان در شما طمع كنند، و سخن شایسته بگویید.)
بر این اساس:
1ـ روا نیست که زنان با کرشمه و ناز با مردان نامحرم سخن گفته و زمینه را برای انحراف بیشتر افراد بیمار دل فراهم آورند.
2ـ در مواردی که بیم طمع ورزی طرف مقابل از گفتار زن وجود ندارد، سخن گفتن در حد معمول و با صدای عادی و طبیعی ایرادی ندارد. خواه این سخن ضروری باشد و خواه نباشد.
3ـ با این وجود، بهتر است هر انسانی گفتار غیر ضروری خود را به کمترین مقدار ممکن برساند و بانوان محترم نیز شایسته است، در سخن گفتن با نامحرمان به این توصیه کلی اخلاقی عمل نمایند.
http://www.sheekh-3arb.info/islam/Library/img/3ater/divider19/WebPageContent/2391928ikbk055viw.gif
http://img.tebyan.net/big/1391/01/21154131157242541741782345639547112635.jpg
نمی توان هر زینت و آرایشی را برای زن حرام دانست، بلکه آن زینتی که برای غیر شوهر بوده و موجب فساد وی و تباهی جامعه می گردد، گناه و معصیت شمرده می شود؛ لذا فقهای شیعه ضمن سفارش به بانوان جهت خود آرایی خویش برای شوهرانشان، آشکار نمودن این آرایش زینت را برای نامحرم، جایز نمی دانند و فرموده اند، بانوان وظیفه دارند زینت خود را از چشم نامحرم بپوشانند.
در این مقاله به دو سوال فقهی در مورد زنان پاسخ خواهیم داد:
سوال: حکم رساندن صدای زن به گوش نامحرم را بفرمایید.
سخن گفتن بیش از اندازه و غیر ضروری اساساً امری پسندیده نیست و تمام افراد باید در سخن گفتن، حد و اندازه را نگه دارند. در همین راستا، زن هم تا جایی که امکان دارد بهتر است، از سخن گفتن غیر ضروری با نامحرم خودداری کند.
به هر حال، آنچه که در قرآن از آن نهی شده است، اصل سخن گفتن زنان با مردان نیست، بلکه کرشمه و ناز در سخن است که ممکن است به طمع ورزی مردان بیمار صفت منجر شود. (احزاب، 32، «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفا»؛ اى همسران پیامبر! شما همچون یكى از آنان معمولى نیستید، اگر تقوا پیشه كنید پس به گونهاى هوسانگیز سخن نگویید كه بیماردلان در شما طمع كنند، و سخن شایسته بگویید.)
بر این اساس:
1ـ روا نیست که زنان با کرشمه و ناز با مردان نامحرم سخن گفته و زمینه را برای انحراف بیشتر افراد بیمار دل فراهم آورند.
2ـ در مواردی که بیم طمع ورزی طرف مقابل از گفتار زن وجود ندارد، سخن گفتن در حد معمول و با صدای عادی و طبیعی ایرادی ندارد. خواه این سخن ضروری باشد و خواه نباشد.
3ـ با این وجود، بهتر است هر انسانی گفتار غیر ضروری خود را به کمترین مقدار ممکن برساند و بانوان محترم نیز شایسته است، در سخن گفتن با نامحرمان به این توصیه کلی اخلاقی عمل نمایند.
http://www.sheekh-3arb.info/islam/Library/img/3ater/divider19/WebPageContent/2391928ikbk055viw.gif