PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : رهنمودهاى امام صادق عليه السلام


نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
17-08-2013, 14:28
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57976676479320598282.gif




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/29078582154026123107.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/29078582154026123107.gif)





◄*♥*♥*► رهنمودهاى امام صادق عليه السلام ◄*♥*♥*►


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)



باب يكم : بيان ((اصل حالات عارفان و نتايج عملى آن ))


امام صادق (ع) فرمود:
نجواى عارفان همواره بر سه اصل استوار است :

1- بيم ؛
2- اميد؛
3- حبّ؛

بيم شاخه علم است و اميد شاخه يقين است ،
و حبّ شاخه معرفت و عرفان .

نشان بيم گريختن است و نشان اميد طلب است ، و نشان حبّ، آن است كه در ايثار آنچه را كه دوست دارد دريغ نورزد.
پس چون علم در سينه مؤمن تحقق يابد، ترس پديد آيد و چون خوف ، درست آيد، گريز از غير خدا پيش آيد و چون كسى بگريزد، نجات يابد وچون نور يقين بر قلب تابيدن گيرد، فضل الهى مشاهده شود و چون يقين در او رسوخ كند، اميد پديد آيد و چون شيرينى اميد بچشد، در طلب آن شود.

چون به طلب برخيزد، گم شده خويش را بيابد و چون نور معرفت تجلّى يابد، نسيم محبّت و عشق در قلب وزيدن گيرد و چون نسيم محبّت وزيدن گرفت ، و انسان در سايه محبوب انس يابد و او را بر ماسوايش ترجيح دهد وبه اوامرش مبادرت و از نواهى اش اجتناب ورزد و آن دو را بر هر چيزى مقدّم بدارد. هر گاه با رعايت اوامر و نواهى محبوب بر خوان انس او نشيند، به روح مناجات قربش واصل خواهد گشت

اين اصول سه گانه مانند، حرم ، مسجد و كعبه است كه اگر كسى داخل حرم شود، از خلق ايمنى يابد و چون داخل در مسجد شود و بر اندام او از آلودگى به گناه ايمن باشد و اگر داخل كعبه شود، قلبش از اشتغال به چيزى جز ذكر خداى تعالى در امان ماند.

پس اى مؤمن ! چنانچه در حالى هستى كه اگر در آن حالت بميرى ، با رضايت خاطر خواهى مرد، بر توفيق و حفظ الهى شاكر باش ؛

و اگر چنين نيستى ، خويش را به حالتى نيك و درست انتقال ده و بر عمرى كه در غفلت گذرانده اى پشيمان شو و در تطهير ظاهرت از گناهان و پالايش باطنت از عيوب و كاستى ها از خداى تعالى مدد بجوى و قلبت را از دام غفلت برهان وآتش شهوت را در خرمن نفست خاموش نما.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
17-08-2013, 14:34
باب دوم : احكام ((حالات قلب ))


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

دل ها چهار اعراب (حالت ) دارند:

رفع (اوج و بلندى )، فتح (فراز)، جرّ (سقوط و پستى ) و وقف (ايستايى و از كار ماندن ).

پس رفع (اوج ) آن در ياد خدا بودن و فتح (فراز) آن خشنودى از خدا و تسليم اراده او بودن و جرّ (سقوط و پستى ) آن در توجه به غير خدا و تباه كردن عمر در هوس هاى دنيايى و وقف (ايستادن از كار ماندن ) آن و حرمان از نعمت هاى دنيا و آخرت ، در غفلت از حضرت احديّت است . آيا نمى بينى پس از آن كه بنده اى خالصانه و به بزرگى ، خدا را ياد كند و به ذكر او مشغول شود، هر حجابى ميان او و حضرتش برداشته مى شود؟

چون بنده اى تن به قضاى الهى مى سپارد و به خواسته او راضى باشد، به تحقيق كه دل او به شادى و سرور گشايش يابد و درهاى آسايش و آرامش بر او گشايش يابد و درهاى آسايش و آرامش بر او گشوده شود.

و چون (پساز دل مشغولى به امور دنيايى ) به ذكر احديّت بپردازد، تاريكى دل را در روزهاى غفلت از حضرت احديّت ، عيان بيند، گويى كه خانه اى تاريك ، ويران و بدون مونس بوده است ، چرا كه غفلت از ياد حق ، دل را مى ميراند وتاريك مى كند.

وچون پس از دوام ذكر و ياد خداوند از او غفلت ورزد، ((وقف )) پذيرفته (متوقّف شده ) و محجوب از عنايات الهى گشته و قلبش قساوت يافته و از زمانى كه از نور تعظيم الهى دورى جسته ، دلش به تاريكى گراييده است .

علامت رفع (بلندى ) قلب سه چيز است : همراهى با فرمان الهى ، عدم مخالفت با آن و اشتياق دايم در بندگى و پيروى از فرمان خداوند.

نشانه فتح قلب سه چيز است : توكل بر خداوند، راست گويى ، و يقين به تمام آنچه پيامبران آن را براى هدايت انسان ها آورده اند.

علامت جرّ (پستى ) سه چيز است : خودپسندى ، ريا و آزمندى .

وقف (ايستايى ) را نيز سه علامت است : از ميان رفتن طعم بندگى ، درنيافتن تلخى گناه و رعايت نكردن حلال و حرام در خوراك ، و پوشاك و...


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-08-2013, 10:34
باب سوم : رعايت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


كسى كه قلب خويش را از غفلت ، و نفس خود را از شهوات ، و خرد خود را از جهل و نادانى باز دارد، نامش در ديوان آگاهان ثبت شود.

كسى كه علم خويش را از هوى و هوس ، دينش را از بدعت و مالش را از حرام حفظ كند، از صالحان است .

پيامبر خدا (ص) فرمود:
((كسب دانش بر هر مرد و زن مسلمان واجب است )) و اين دانش ، دانش انفس و شناختن خطرهايى است كه آن را تهديد مى كند.

پس بر نفس مؤمن لازم است كه در هر حالى بر نعمت هاى خداوند شاكر باشد و بر اعمال از دست رفته عذر خواهد. به اين معنا كه اگر عمل ، مقبول درگاه حق افتاد، لطف الهى است و اگر مردود شود عدل است و بندگى .

مبادا خود را از فريب و نيرنگ شيطان در امان بيند و به سبب اين غفلت از رحمت و توفيق الهى محروم شود، يا مستوجب خشم حضرت حق گردد ونيل به بندگى را در توفيق الهى جست وجو كند و خوددارى از گناهان را در خويشتن دارى ؛

چرا كه جز به توفيق الهى و اظهار عجز به درگاه او چنين توفيق حاصل نمى شود. و كليد تمامى اين عنايات ، پشيمانى و انابه ، به درگاه خداوند تعالى ، كوتاه كردن آرزوها، ياد مرگ و خويشتن را در محضر خداى جبار ديدن است ، چه اين كه حالات ياد شده سبب رهايى از زندان دنيا و رستن از دام دشمن و سلامتى نفس و سبب اخلاص در عبادات باشد ومايه توفيق است و اساس دست يابى به اين كليد آن است كه تمام عمر را يك روز به حساب آورد.


رسول خدا (ص) فرموده است :
((دنيا ساعتى بيش نيست ، پس آن را در طاعت سپرى كن )).

و رسيدن به اين امر، در خلوت گزيدن و پيوسته انديشيدن است ، و سبب خلوت ، قناعت و از زياده طلبى دورى جستن است ، و سبب فكر، فراغت خاطر از دنيا خواهى است ، و ستون فراغت خاطر، زهد است ، و متمم زهد، تقواست ، و در تقوا، خشيت است ، و نشان خشيت ، بزرگ داشتن خداى تعالى است و پاى بندى به طاعت خالصانه از فرمان او و ترس تواءم با پرهيز از ارتكاب محارم است و نشان آن ، علم است كه

خداى - عزّ وجلّ - فرمود: ((به تحقيق كه عالمان از خداوند مى ترسند)).




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-08-2013, 16:53
باب چهارم : نيّت


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:




كسى كه داراى نيّتى صادق باشد، داراى قلب سليم است ؛ زيرا سلامت وپاكى قلب از خيالات باطل ، نيّت را در همه امور براى رضاى خداى تبارك وتعالى خالص مى گرداند.

خداوند - تبارك و تعالى - مى فرمايد:
((روزى كه نه مال و نه فرزندى سودى نرساند، مگر كسى كه با قلبى سليم به محضر خدا آمده باشد)).

پيامبر اكرم (ص) فرمود: نيّت مؤمن ، از عمل او نيك تر است .
ونيز فرمود: ارزش اعمال ، به نيّت هاست و هر كسى را همان دهند كه در نيّت داشته است .

پس بنده بايستى در هر حركت و سكونى نيّتى خالص ‍ داشته باشد، زيرا اگر چنين نباشد، او غافل است و غافلان را خداوند متعال مذمّت كرده و فرموده : ((آنان چونان چهارپايان ، بلكه گمراه ترند و همانا آنان غافلانند)).

پاكى نيّت مؤمن به اندازه صفا و پاكى قلب اوست و بر همين اساس ظاهر مى گردد و بر حسب اختلاف مراتب ايمان ، مختلف است .

صاحب نيّت خالص ((من )) و هوس هاى خود را مغلوب قدرت خود ساخته ، چرا كه به پاس بزرگ شمردن و تعظيم خداوند به چنين مرتبه اى نايل آمده است .


شرم و حيا از نيّت خالص برآيد، و صاحب آن از خويشتن خويش در رنج است ، و مردم از وى در آسايش اند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
19-08-2013, 09:56
باب پنجم : ياد خدا

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:



كسى كه به حقيقت ، دل مشغول ياد خداى تعالى باشد، مطيع است و كسى كه از او غافل باشد، عاصى . طاعت ، نشان هدايت است و معصيت ، نشان گمراهى . ريشه اين دو، به ياد خدا بودن و غفلت از اوست . پس قلب خويش را قبله زبانت قرار ده كه هيچ حركت و جنبشى نكند جز با اشارت قلب و موافقت عقل و رضاى ايمان ؛

چه خداى تعالى به نهان و آشكار تو وآنچه كه در سينه ها مى گذرد آگاه است ، چه رسد به كارهاى آشكار بندگان .

چنان باش كه گويى روحت از بدنت جدا شده و در عرصه محشر هستى ومورد بازخواست قرار گرفته اى .

از هر چه كه خدايت با امر و نهى و وعد و وعيدش ، تو را مكلف كرده غافل مباش و خود را به غير آن مشغول مكن .

قلب خويش را با آب اندوه و ترس شست وشو بده و چنان خداى تعالى را به پاس ياد كردن او از تو - كه نه از سر نياز به توست - ياد كن .

ذكر و ياد او از تو، بسى با شكوه تر، خوش تر، والاتر، كامل تر، و ديرينه تر از ذكر و ياد تو از اوست و پيش از آن كه تو ذكرش كنى ،او به ياد تو بوده است .

حال كه دريافتى كه خداوند از تو غافل نيست ، خضوع ، حيا و شكستگى پديدار مى شود، و از همين جا مى توانى كرم و فضل ازلى اش را بنگرى وعبادت و طاعتت نزد تو - اگر چه بسيار باشد - در مقايسه با منّت و لطف او، كم و اندك مى نمايد، و در اين صورت ، عبادتت در
پيشگاهش خالص ‍ مى گردد.



هر گاه از نعمت هاى خداوند غفلت ورزى و عمل خويش را بزرگ پندارى ، ريا، خودپسندى ، سفاهت و بدبينى نسبت به خلق بر تو عارض مى شود كه اين ، فراموش كردن فضل و كرم اوست كه جز دورى از خدا حاصلى نباشد وجز بيگانگى با او ثمرى ندهد.

ذكر دو نوع است : ذكر خالص كه قلب با آن همراهى كند و ذكر صادق كه خدا را با آن صفاتى كه مى خواند، پذيرفته باشد؛

چنان كه رسول خدا (ص) [به خداوند] عرضه داشت :((ستايش و ثناى تو را نتوانم به بيان و شمارش ‍ آورم . تو همان گونه اى كه خود ثناى خويش گفته اى )).

پس رسول خدا (ص) براى ذكر خداى تعالى ، در علم و آگاهى خود مقدارى معيّن را تعيين نفرمود كه در برابر ذكر خداوند - عزّ وجلّ - از خويش ، بتواند قرار بگيرد.

بنابراين ، كسان ديگر كه مقامشان از پيامبر (ص) پايين تر است ، سزاوارتر به اقرار به عجز مى باشند. پس بايد دانست كه مادام كه خداوند به بنده اى توفيق ذكر ندهد، او توان ذكر گفتن و به ياد او بودن را ندارد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
20-08-2013, 09:26
باب ششم : شكر


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:



بر هر نفسى كه مى كشى ، يك شكر، بلكه هزاران شكر واجب است و كم ترين درجه شكر، اين است كه نعمت را تنها از جانب خدا بدانى ، نه ديگرى ؛

و به آنچه داده رضايت دهى ، و نعمتش را دست مايه سرپيچى از فرمان او قرار ندهى ، و اوامر و نواهى او را ناديده نگيرى . پس در همه حال بنده اى باش شاكر، كه در اين صورت خداوند را در همه حال ، پروردگارى كريم خواهى يافت .

اگر نزد خداوند تعالى ، عبادتى برتر از شكر، كه بندگان مخلص به جاى مى آورند، وجود داشت ، خداوند از آن سخن مى گفت ؛

امّا چون عبادتى برتر از آن يافت نمى شود پس خداوند عبادت شكر را و به جاى آورندگانش ‍ را مورد عنايت خاص قرار داده ، فرموده : ((واندك اند بندگان شكر گزار من )).

وشكر كامل آن است كه به زبان نهان و خالص براى خداوند عزّ وجلّ - اعتراف كنى كه بر كم ترين درجه شكر گذارى نيز قادر نيستى ، چه توفيق يافتن بر شكر، خود نعمتى است ديگر كه بايد بر آن نيز شكر كرد و اين نعمت وجودش بسى بزرگ تر و عزيزتر از نعمتى است كه براى آن توفيق شكر يافته اى ، در حالى كه در درياى نعمات خداوند غرق گشته و از درك غايت شكرش عاجز و قاصرى .

بنده كجا مى تواند شكر نعمت خداى را به جاى آورد و كى مى تواند لطفش ‍ با لطف خداى بزرگ برابرى كند؟! در حالى كه بنده ، ناتوانى است كه هيچ توانى ندارد مگر به مدد الهى خداى تعالى از طاعت و عبادت بنده ، بى نياز است . او بر افزون نمودن نعمت ها تا ابد تواناست .

پس از اين روى ، خداى را بنده ا شاكر باش تا در اثر شكرگزارى شگفتى (عنايت هاى شگفت ) ببينى




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
20-08-2013, 17:41
باب هفتم : آداب لباس

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif

(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

زيباترين لباس براى مؤمن ، لباس و پوشش پرهيزكارى ، و لطيف ترين شان ايمان است .
خداى تعالى مى فرمايد: ((ولباس پرهيزكارى ، بسى بهتر است )).

وامّا لباس ظاهر، نعمتى است از سوى خداوند متعال كه به واسطه اش ‍ عورت بنى آدم را مى پوشاند. اين لباس كرامتى است كه خداوند به وسيله آن فرزندان آدم را كرامت بخشيد و غير آنان را از آن محروم ساخت و مؤمنان هنگام اداى فرايض الهى (نماز) خود را با آن مى پوشانند.

بهترين لباس ، لباسى است كه از خداى - عزّ وجلّ - دورت نكند، بلكه تو را به ذكر و شكر و طاعت او نزديك كند و به سوى خودپسندى و ريا و زينت ظاهرى و فخر فروشى و تكبّر نكشاند كه اين موارد، آفات دين و موجب قساوت قلب اند.

هر گاه لباس بر تن كنى ، به ياد داشته باش كه خداوند به رحمت خويش ‍ گناهانت را پوشانيده است و همان گونه كه عورت ظاهرى خود را مى پوشانى درون خود را از روى صدق و صفا، در پوششى از هيبت وظاهرت در پوششى از طاعت و عبادت بپوشان . به ديده عبرت به فضل وبخشش خداى - عزّ وجلّ - بنگر كه لباس ها را آفريد تا عورت هاى بيرونى مردمان را در پوشد و درهاى توبه و انابه و استغاثه را باز فرمود تا عورت هاى درونى شان كه عبارت از گناهان و اخلاق ناپسند است ، مستور نمايد.

وخطاى كسى را افشا مكن كه خداوند خطاى بزرگ تر از آن را از تو پوشانيده وبه عيب خود مشغول باش و از پرداختن به عيوب كسى كه حال و امرش ‍ ربطى به تو ندارد، درگذر و بر حذر باش كه عمر خويش را در پرداختن به عمل خير خودت سپرى كنى ، و مبادا ديگرى با سرمايه عمر تو تجارت كند ودر نتيجه ، به هلاكت افتى ؛ چرا كه فراموشى گناه ، از بزرگ ترين عقوبت هاى خداوند متعال در دنيا و از بيش ترين اسباب عقوبت در آخرت است . پس به عيب هاى خويش بپرداز.

مادامى كه بنده ، به طاعت و عبادت خداى متعالى و يافتن عيوب خود وترك آنچه كه در دين خداى - عزّ وجلّ - ناپسند است ، باشد، از آلوده شدن به آفات به دور و در درياى رحمت خداى متعالى غوطه ور خواهد بود و از گوهرهاى فوايد حكمت و بيان بهره مى برد و هر گاه گناهان خود را فراموش كرده و عيوب خويش را نشناسد و توجه او به توان قوّت خود باشد، هرگز روى رستگارى را نخواهد ديد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-08-2013, 10:34
باب هشتم : آداب مسواك

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


رسول خدا (ص) فرمود: مسواك ، دهان را پاك و رضايت خداى را فراهم مى كند. آن حضرت ، مسواك را از سنّت هاى مؤ كد قرار داد.

در مسواك ، فوايدى است براى ظاهر و باطن [انسان ] كه خردمند نمى تواند آن را برشمارد.

همان طور كه دهان خويش را از آلودگى پاك مى كنى ، با تضرّع و خشوع وتهجّد و استفغار سحرگاهان ، خويشتن را از پليدى گناهان پاك ساز و ظاهر وباطن خود را از ناپاكى مخالفت و عصيان و ارتكاب نواهى ، پاكيزه نما.

پيامبر گرامى اسلام (ص) استفاده از مسواك را مَثَلى براى اهل تنبّه و بيدارى قرار داده است ؛ چرا كه مسواك ، گياهى است لطيف و نظيف و شاخه درختى است مبارك . و دندان آفريده خداى تعالى و ابزار خوردن و جويدن ميل و اشتهاى به غذا و سلامتى معده است .

دندان ، گوهرى است پاك كه به هنگام جويدن غذا، روى به آلودگى مى نهد واز اين رو، بوى دهان به گند مى گرايد و از آن ، تباهى دماغ (مغز) حاصل مى آيد.



هر گاه انسان مؤمن با اين گياه ، مسواك كند و آن را بر گوهر درخشان (دندان ) بكشد، تباهى و فساد و تغيير را از آن زايل مى كند و به اصلش باز مى گرداند.

همين طور، خداوند قلب آدمى را پاك و با صفا بيافريده و ذكر و فكر و هيبت وتعظيم را غذاى آن قرار داده و چون قلب پاك با غذاى غفلت تيرگى گيرد وآلوده شود، با صيقل توبه پاك مى گردد و با آب انابه و پشيمانى پاكيزه مى شود، تا به حالت اول و گوهر اصلى خود بازگردد.



خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد:((به درستى كه خداوند توبه كنندگان وپاكيزگان را دوست دارد)).



پيامبر اكرم (ص) از امر كردن به مسواك ، همين معنا را اراده فرموده است وهر كس مركب انديشه خويش را بر آستان عبرت بخواباند و در كشف رازهاى اصلى و فرعى (دستورهاى اولياى دين ) همّت گمارد، خداوند چشمه هاى حكمت و معرفت را براى او روان سازد و وى را مشمول عنايات عيان و نهان خويش گرداند، كه : خداوند پاداش نيكوكاران را تباه نگرداند.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
22-08-2013, 09:08
باب نهم : مستراح

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

مستراح را از آن رو مستراح مى گويند كه در آن ، انسان از سنگينى نجاسات راحت مى شود و پليدى ها را از خود دور مى سازد و مؤمن از آن عبرت مى گيرد كه انجام لذّات و زخارف دنيا همين است و با روى گردانى از آن وترك اش ، خويش را آسوده مى كند و نفس و قلب خويش را از اشتغال بدان ، فارغ مى گرداند و از گرد آوردن و دست يازيدن بدان خوددارى مى ورزد؛

همان طور كه از نجاست و مدفوع و كثافت دورى مى گزيند، در بزرگوارى وكرامن خود تفكّر كند كه چگونه زمانى ديگر خوار و ذليل مى شود.



آن گاه درمى يابد كه پاى بندى به قناعت و تقوا، موجب راحتى و آسايش دو سراى اوست ؛ چه راحتى ، در آسان گرفتن و ارزش ننهادن به دنياى و دورى از لذت بردن از آن و در زايل نمودن پليدى ، حرام و شبهه است .


پس ، در اين حال است كه انسان ، خويش را مى شناسد و آن را بزرگ مى دارد واز گناهان مى گريزد و باب تواضع و پشيمانى و حيا مى گشايد و در انجام اوامر و اجتناب از نواهى خدا مى كوشد به اين اميد كه بهترين بازگشت ونيك ترين مقام قرب را كسب نمايد و نفس خويش را بندى ترس و صبر وبازداشتن شهوات مى كند تا آن كه به امان خداى تعالى در سراى قرار واصل شود و طعم خشنودى او را بچشد، كه اين است آنچه مى توان بر آن تكيه كرد و غير از آن هيچ است




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
22-08-2013, 09:12
باب دهم : طهارت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


چون اراده طهارت و وضو نمودى ، چنان به سوى آب روان شو، كه گويى به سوى رحمت خداى تعالى مى روى كه خداوند تعالى ، آب و طهارت را كليد قرب و مناجات خويش و نشانى براى راهنمايى مردم به سوى خويش مقرر فرموده است و چنان كه رحمت خداوند، گناهان بندگان را پاك مى كند، نجاسات ظاهر را جز با آب نمى توان طاهر كرد.

خداى تعالى فرمايد: ((و اوست آن كس كه بادها را نويدى پيشاپيش ‍ رحمت خويش [باران ] فرستاد و از آسمان ، آبى پاك فرود آورديم )).
وهمچنين مى فرمايد: ((... و هر چيز زنده اى را از آب پديد آورديم ، آيا [باز هم ] ايمان نمى آورند؟)).


پس چنان كه هر نعمت دنيوى را با آب ، حيات بخشيد، به رحمت و فضل خويش حيات و زندگانى قلب باطنى و عبادات را نيز به وسيله آب (كه همانا طهارت است ) زندگى و كمال بخشيد.

در صفا، پاكى ، شفافيت ، فراوانى آن و امتزاج لطيف اش با هر چيز بينديش و آن را در تطهير اعضاى بدنت كه خدا به تطهيرشان ، امر فرموده ، به كار گير و واجبات و سنن تطهير را به جاى آور كه در هر يك از آن ها فوايد بسيارى نهفته است . پس چون آن را گرامى داشته و آن را به كارگيرى ، به زودى چشمه هاى فوايد بسيارى ، برايت جوشيدن خواهد گرفت .


ديگر آن كه با خلق خداى چون امتزاج و همراهى آب با اشياء، كه حقّ هر يك را به نيكى داد مى كند و ماهيت خود را از دست نمى دهد، به معاشرت پرداز، كه رسول خدا (ص) فرمود: مؤمن مخلص ، چون آب است (با آنان معاشرت دارد، ولى هوّيت خود را از دست نمى دهد).

بايد صفا و خلوص تو با خداى تعالى در جميع طاعات ، همچون صفاى آبى باشد كه از آسمان به سوى زمين فرود مى آيد و خداوند متعال آن را طهور ناميده است . و چون اعضاى بدنت را با آب ، پاك مى نمايى ، قلب خويش را نيز با تقوا و يقين ، پاكيزه و پالايش كن .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
24-08-2013, 09:23
باب يازدهم : آداب خارج شدن از خانه

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

چون از خانه خود خارج شدى ، چنان بيرون رو، كه گويى باز نمى گردى وبيرون رفتن تو تنها براى اطاعت يا انگيزه اى دينى باشد و آرامش و وقار را پيشه خود ساز و در آشكار و نهان خداى را ياد كن .

يكى از ياران ابوذر (ره ) به در منزل وى رفت و از اهل منزل پرسيد:
آيا ابوذر در خانه است ؟
- بيرون رفته است .
- كى باز مى گردد؟
- هنگامى كه او را رها كنند، چرا كه او مالك و صاحب اختيار خود نيست .


چون از پيش خلق خدا - چه نيك و چه بد- مى گذرى ، عبرت گير و از خداى متعال بخواه كه تو را در شمار بندگان خاصّ خويش قرار دهد و به گذشتگان از آن جماعت پيوندت دهد و با آنان محشورت فرمايد.

او را بدين سبب كه از شهوات دورت داشته و از اعمال زشت گناه كاران حفظ كرده ، حمد و سپاس بگوى . چشم خويش را از شهوات و اعمال وافعالى كه از آن نهاى شده ، فرو بند. در راه رفتن ، اعتدال را رعايت كن ؛ نه تندرو باش و نه سست گام ، و در هر خلوتى حدود الهى را پاس بدار، كه گويى در حال عبور از صراط مى باشى و هر آن با خطر لغزيدن روبه رو هستى و بسيار به اطراف خود منگر.

به مردم سلام كن و به سلام آنان پاسخ گو. هر كس كه تو را در راه حق يارى مى دهد، يارى نما. گمراه را ارشاد كن واز جاهلان دورى گزين ؛ و چون به خانه خويش بازگشتى ، چنان وارد شو، كه مرده به قبر وارد مى شود، چرا كه مرده را جز به رحمت و عفو خداى متعال اميد نباشد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
25-08-2013, 09:09
باب دوازدهم : آداب داخل شدن به مسجد



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)






امام صادق (ع) فرمود:


چون به در مسجد مى رسى ، بدان كه درگاه پادشاهى عظيم را قصد نموده اى كه جز پاكان ، بر گستره فرش او گام ننهند و جز صدّيقان به همنشينى او نايل نيايند. پس با ترس ، به محضر او درآى ، چنان كه از پادشان ترسانى ؛ چرا كه اگر غافل باشى و رعايت ادب و تعظيم ، نكنى در خطرى عظيم خواهى بود.


بدان كه او بر هر عملى ، به عدل و فضل ، قادر و تواناست . پس ، چنانچه رحمت و فضل خويش را بر تو معطوف فرمايد، طاعت اندك تو را خواهد پذيرفت و ثوابى بسيار عطا خواهد كرد و چنانچه با تو از در عدل درآيد واستحقاق خويش را در بندگى ، صدق و اخلاص خواهان شود، تو را محروم و طاعتت را ردّ مى كند؛ اگر چه بسيار باشد، كه بر آنچه خواهد، توانا وفعّال است .



در محضر او به ناتوانى ، تقصير در بندگى و فقر خويش اعتراف نما، زيرا كه تو به سوى او براى عبادت و انس روى نموده اى و به او نيازمندى . بايد بدانى كه درون و باطن خلايق بر او آشكار است . در پيش او چون فقيرترين بندگان باش و قلب خويش از هر امرى كه تو را از قرب خدا محروم كند خالى دار؛ كه او پاك ترين و خالص ترين اعمال را مى پذيرد.

بنگر كه از كدام ديوان - ديوان رستگاران يا دفتر سيه بختان - نامت خارج مى شود، پس چنانچه شرينى مناجات و لذّت مخاطبات او را به ادراك آورى و جام رحمت و كرامتش را، به سبب روى آوردنت بدو و اجابت او بنوشى ، براى خدمتش ، صلاحيّت يافته اى ؛ پس داخل شو كه اذن و امان از آن تو است . و در غير اين صورت ، وارد مشو و توقف كن ؛ مانند آن كسى كه راه چاره اش قطع گشته ، و اميدش بريده شده ، و اجل اش فرا رسيده است .

چنانچه خداوند - عزّ وجلّ - ببيند كه با صداقت بدو پناه آورده اى ، با ديده راءفت و رحمت و لطف به تو خواهد نگريست و بدان چه خود دوست دارد وبدان راضى است ، موفّقت مى دارد؛ چه او كريم است و گرامى داشتن بندگان مضطر و سوختگان درگاهش را كه خواهان خرسندى اويند، دوست مى دارد.


خداى تعالى فرمايد:
((كيست آن كس كه درمانده را (چون وى را بخواند) اجابت مى كند، و گرفتارى را برطرف مى گرداند...)).




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
26-08-2013, 10:39
باب سيزدهم : آداب شروع نماز


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


چون به قبله روى كنى ، دل از دنيا، تعلقات آن و خلق برگير و قلب خويش را از هر چيزى كه از پرداختن به خداى متعال بازت دارد، تهى كن . با چشم دل به عظمت خداوند - عزّ وجلّ - بنگر و به ياد ايستادنت در محضر او باش .

خداى تعالى فرمايد: ((آن جاست كه هر كس آنچه را از پيش فرستاده است مى آزمايد، و به سوى خدا، مولاى حقيقى خود باز گردانيده مى شوند...)).



وبر پاى بيم و اميد بايست و چون تكبير گفتى ، هر چه را كه ميان آسمان هاى رفيع و زمين است ، جز كبرياى او كوچك و خوار شمار؛ چرا كه خدا بر قلب بنده اى كه تكبيرش مى گويد، آگاه مى باشد و چون دريابد كه در آن ، چيزى است كه با تكبير حقيقى اش منافى است ،

مى فرمايد: ((اى دروغ گو! آيا مرا فريب مى دهى ؟! به عزّت و جلالم سوگند كه تو را از شيرينى يادم محروم كنم و تو را از مقام قربم دور سازم و از درك خوشى و لذت مناجاتم باز مى دارد)).



بدان كه خداى تعالى ، به خدمت تو محتاج نيست و از تو و عبادت و دعايت بى نياز است . او به فضل خود تو را خواند، تا ببخشايدت ، و از عقوبت خويش دورت كند، و از بركات عطوفت و مهربانى خود بر تو افشاند، و به راه رضايش هدايتت كند، و در مغفرت خويش را بر تو بگشايد.

اگر خداوند چند برابر آنچه كه از آغاز تا به حال آفريده بيافريند، براى او هيچ تفاوتى ندارد كه آن ها همگى كفر ورزند و يا موحّد باشند. پس او را در عبادت آفريدگان ، چيزى نباشد جز اين كه از باب لطف و به پاس عبادت ناچيز آنان ، مراتب والايى به ايشان عطا نمايد. از اين رو، شرم و ناتوانى را تن پوش خود ساز، و در حمايت سلطان و قدرت او درآى ، تا از خوان نعمت الهى بهره ها برى و مدد از او جو و به او پناه ببر.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
27-08-2013, 16:30
باب چهاردهم : آداب قرائت قرآن



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)





امام صادق (ع) فرمود :


كسى كه قرآن خواندن او تواءم با خضوع نباشد، و قلبش را رقّت فرا نگيرد، و در سينه اش حزن و ترس وارد نشود، عظمت خداى متعالى را ناچيز شمرده و به خسرانى آشكار در غلتيده است .

پس قارى قرآن را سه چيز لازم است تا به فيض عظماى قرائت نائل آيد:

1- قلبى خاشع ؛
2- بدنى فارغ از تعلّقات دنيوى ؛
3- جايى خالى .

چون قلبش در برابر خداى تعالى خاشع شود، شيطان رجيم از او خواهد گريخت . خداوند تعالى مى فرمايد: ((پس چون قرآن مى خوانى ، از شيطان رانده شده به خداوند پناه جوى )).

پس هنگامى كه قارى قرآن ، نفس خويش را فارغ سازد، قلبش براى قرائت قرآن فارغ يابد و در اين هنگام چيزى كه بتواند او را از بركت و فوايد قرآن محروم كند در بين نيست .

وچون كنج خلوت اختيار كند و از خلق اعتزال جويد و خضوع قلب و فراغ بدن را فراهم آورد، در اين هنگام روح و باطنش با خداى - عزّ وجلّ - انس ‍ مى يابد و شيرينى سخنان خداوند تعالى در خطاب با بندگان صالحش و مقامى را كه به فنون كرامات و بدايع اشاراتش بدانان اختصاص داده ، در خواهد يافت .

پس هنگامى كه پيمانه اى از اين شراب بنوشد، ديگر هيچ حالى و هيچ وقتى را بر آن ترجيح ندهد، بلكه آن را بر هر طاعت و عبادتى رجحان مى دهد، زيرا در اين حال ، بدون واسطه با پروردگار خويش به راز و نياز مى پردازد.

اى قارى كتاب خدا! بنگر كه چگونه كتاب پروردگار و عهد ولايتت را مى خوانى ، و چگونه بر اوامر او گردن مى نهى ، و از نواهى حضرتش اجتناب مى ورزى ، و چگونه حدودش را پاس مى دارى ، كه او در كتاب عزيزش ‍ مى فرمايد: ((نه از پس و نه از پيش بر آن باطل وارد نشود كه آن ، از سوى [خداى ] حكيم حميد نازل شده است .))

پس آن را به ترتيل بخوان و در وعده پاداش و وعيد كيفرش توقف كن و در امثال و مواعظش بينديش و بپرهيز از اين كه حروفش را ادا نمايى وحدودش را ضايع كنى .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
29-08-2013, 10:04
باب شانزدهم : آداب سجود

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

به خدا قسم ، زيان كار نيست كسى كه سجده را به حقيقتش به انجام رساند، اگر چه در عمرش يك بار چنين كند.

وكسى كه در حال سجده ، خود را شبيه چنين كسى قرار دهد، خود را فريب داده و از آنچه كه خداوند براى سجده كنندگان از انس با خدا در دنيا وراحتى و آسايش در آخرت قرار داده است ، در غفلت و بى خبرى است .

وكسى كه در سجده اش به نحو مطلوب به قرب خداى متعال نايل آيد، از خداوند دور نشود و كسى كه در سجود ادب او را نگه ندارد و حرمتش را پايمال كند و قلب خويش را به غير اومشغول دارد، به خدا نزديك نشود.

پس سجده كن چون سجده شخصى كه در پيشگاه خدا متواضع است ومى داند كه از خاكى آفريده شده كه هم بر آن پاى مى نهند و از نطفه اى تركيب گشته كه همه از آن متنفر هستند و او به وجود آمده ، در حالى كه قبلا نبوده است .

خداوند معناى [حقيقى ] سجده را سببى قرار داده تا با قلب ، نهان و روح به او تقرب جويند. پس كسى كه به او نزديك شود، از غيرش دور شود.

آيا نمى بينى حالت سجود درست نمى آيد، مگر با بريدن و از همه اشياء، وناديده انگاشتن هر چيزى كه آن را چشم ها مى بينند؟ خداى تعالى توجه باطن انسان را به همين گونه خواسته است .

كسى كه در نماز، قلبش به چيزى جز خداوند تعلّق يابد، در واقع ، او به همين چيز نزديك است و از حقيقتى كه خداى تعالى در نماز از او خواسته ، دور است .

خداى تعالى فرمايد:
((خداوند براى هيچ مردى در درونش دو دل ننهاده است ...)).

رسول خدا (ص) فرمود: خداى - عزّ وجلّ - مى فرمايد: در قلب هيچ بنده اى ، عشق به خالص بودن در عبادت و طاعتم و جلب رضايتم نمى بينم ، مگر آن كه پرورش و امور زندگى اش را بر دست گيرم و بدو نزديك شوم ، و كسى كه در نمازش به غير من مشغول شود، از كسانى است كه خويش را به استهزا گرفته و نامش در ديوان زيان كاران ثبت شود.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
31-08-2013, 09:37
باب هفدهم : آداب تشهّد



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)





امام صادق (ع) فرمود:


تشهد ثناى بر خداوند است . پس در نهان خود بنده او باش و در فعل و عمل خضوع ورز، همچنان كه با زبان و ادعا بنده اويى . و درستى گفتارت را با صفاى باطنى پيوند ده و با همه وجود سر بندگى در برابر او فرو دار، چرا كه او تو را بنده آفريد و دستور داده تا با قلب و زبان و اعضاى بدنت عبادتش كنى تا بدين وسيله ، ربوبيّت او و بندگى خود را محقّق دارى .

و بدان كه سرنوشت آفريدگان به دست اوست . آنان را نفسى و لحظه اى نيست ، مگر آن كه در يد قدرت و مشيّت اوست ، و آنان را از انجام كم ترين چيز در حيطه قدرت او عاجزند، مگر آن كه به اذن و مشيّت و اراده او باشد.



خداى تعالى فرمايد:
((وپروردگار تو هر چه را بخواهد مى آفريند و بر مى گزيند و آنان اختيارى ندارند. منزّه است خدا و از آنچه [با او] شريك مى گردانند، برتر است )).

پس براى خدا بنده اى باش كه با زبان و ادعا و عمل ، او را شاكر است و زبان صادق خود را به صفاى باطن پيوند بده چه او خالق توست . او عزيزتر وجليل تر از آن است كه كسى جز او را اراده و مشيتى باشد و يا بر اراده او سبقت جويد. پس عبوديت خويش را در رضامندى به حكمتش و بندگى در عبادت او به كار گير تا اوامرش را ادا نمايى .

او تو را امر فرموده كه بر حبيبش ، پيامبر خدا محمّد (ص) درود فرستى ؛ پس ‍ نماز براى خداوند را با درود بر او مقارن كن و اطاعت از خدا را با اطاعت از او و گواهى بر وجود خدا را با گواهى بر رسالت پيامبر (ص) همراه كن ، ومراقب باش از بركت هاى شناخت پيامبر (ص) بى نصيب نمانى ؛

چرا كه اگر چنين باشد، از استغفار و شفاعت او - كه به امر پروردگار بزرگ است - محروم خواهى بود و اين حاصل نخواهد شد مگر با رعايت فرمان خدا وسنت پيامبر (ص). پس بدان كه نبايد از شناختن قدر و منزلت آن گرامى نزد خداوند غافل شوى .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
31-08-2013, 15:02
باب هيجدهم : آداب سلام

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

سلام گفتن در انتهاى هر نماز، به معناى ايمنى است و بدين معناست كه امر خداى متعال و سنت پيامبر (ص) را با خضوع و خشوع ادا كرده است ، پس ‍ او از بلاى دنيا و آخرت ، ايمن باشد. سلام ، اسمى است از اسماى خداوند متعالى ، كه آن را در خلقش به وديعت نهاده ، تا در معاملات و امانات وروابط خود از آن بهره جويند، و در دوستى و معاشرت خويش صادق باشند.



وچنانچه بخواهى سلام را در همان جا كه بايد به كار برى و معناى واقعى اش را ادا كنى ، بايد از خدا بترسى و دين ، قلب و عقلت را سالم نگه دارى و آن را به ظلم و تاريكى گناهان آلوده نكنى و فرشتگان حافظ خويش ‍ (كرام الكاتبين ) را با كردار بد ناراحت و ملول و از خود بيزار نكنى ، سپس ‍ دوستت و دشمنت از تو نرنجد؛ چرا كه اگر نزديكان از دستش در امان نباشند، آن كه از دورتر است مسلّما از دست او در امان نخواهد بود.

پس كسى كه سلام را در اين مواضع مراعات نكند، نه سلامش فايده اى دارد ونه تسليمش . او در سلامش كاذب است ، اگر چه خلق را بسيار سلام گويد.



وبايد بدانى كه مردمان همواره دستخوش آزمون اند يا در دام محنت گرفتارند. آن كه به نعمت آزمون شود، بايد شكر نعمت گويد و آن كه به سختى دچار است ، بايد صبر پيشه سازد.


بدان كه كرامت در بندگى خدا وخوارى در نافرمانى از اوامر اوست و راهى به رضوان و رحمت خداوند نباشد، جز به مدد فضل و بخشش او؛ و هيچ وسيله اى براى دست يابى به طاعتش ، جز به واسطه توفيق الهى فراهم نگردد و هيچ شفيعى در پيشگاهش نيست ، جز به اذن و رحمتش .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
31-08-2013, 18:00
باب نوزدهم : آداب دعا

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

شرايط دعا را نگاه دار، و بنگر كه چه كسى را مى خوانى و چگونه مى خوانى و براى چه مى خوانى .

وحقّ عظمت و كبرياى خداوند را به جاى آور و با قلب خويش علم او به باطنت و آگاهى اش از درونت و مكنونات قلبى ات از حقّ و باطل بنگر وراه هاى نجات و هلاك خويش را بشناس ، كه مبادا از خدا چيزى بخواهى كه هلاكتت در آن است و تو نجات خود را در آن مى پندارى .

خداى تعالى مى فرمايد:
((وانسان [همان گونه كه ] خير را جزا مى خواند، [پيشامد] بد را مى خواند و انسان همواره شتابزده است )).

وبينديش كه چه مى خناهى و براى چه مى خواهى . و دعا آن است كه در همه چيز خدا را استجابت گويى و خون خود را در راه مشاهده پروردگار نثار كنى و اميال نفسانى را ترك كنى و همه امور را - ظاهر و باطن - به خداى تعالى واگذارى .

پس چون شرط دعا را مراعات نمى كنى ، انتظار اجابت نيز نداشته باش ؛ چون كه او آشكار و خفا را مى داند؛ و بسا او را به چيزى بخوانى و نهانت ، خلاف آن را گويد (در دعا، زبان و دلت يكى نباشد).

يكى از صحابه ، به بعضى ديگر از آنان گفت :
شما در انتظار بارانيد و من (به دليل اعمال ناشايست خود) در انتظار سنگ .

وبدان كه اگر خدا ما را به دعا امر نفرموده بود، چون خالصانه او را مى خوانديم ، بر ما به اجابتش تفضّل مى فرمود. پس حال كه خود اجابت دعا را - كه همراه با شرايطش باشد - ضامن گشته ، چگونه نااميد باشيم ؟

از رسول خدا (ص) درباره اسم اعظم پرسيدند، فرمود: هر اسمى از اسم هاى خدا، اعظم است . پس قلب خويش را از ماسوايش فارغ گردان وخداى تعالى را با هر اسمى كه خواهى بخوان ، كه در حقيقت ، او چنين نيست كه داراى اسمى باشد و فاقد اسمى ديگر، بلكه او خداى واحد قهّار است .

رسول خدا (ص) فرمود: خداوند تعالى دعاى كسى را كه با دل مشغولى به غير خدا دعا كند مستجاب نمى فرمايد.

امام صادق (ع) فرمود: چون كسى از شما اراده مى كند كه از پروردگارش ‍ حاجتى بخواهد، بايد از جميع مردمان ماءيوس گردد و اميد به كسى جز خداى - عزّ وجلّ - نبندد. پس چون خداى تعالى اين امر را در دل بنده اش ‍ ببيند، هر چه را كه او بخواهد، بدو عطا كند.

بنابراين ، چون شرايطى را كه برايت ذكر گشت در دعا مراعات كنى و باطن خويش را براى خدا خالص گردانى ، تو را به يكى از سه چيز مژده باد:

1- در برآورده شدن حاجتت ، تعجيل مى ورزد؛

2- چيزى بهتر از آنچه خواسته اى ، برايت ذخيره مى كند؛
3- يا بلايايى را از تو باز مى گرداند كه اگر به تو رسند، به هلاكت در افتى .

پيامبر (ص) فرمود: خداوند تعالى مى فرمايد:
آن كس كه ذكر من ، او را از حاجت خواستن از من باز دارد، بهترين چيزى كه به حاجت خواهانم مى دهم ، بدو خواهم داد.

امام صادق (ع) فرمود: خداى را يك بار خواندم ، فرمود: لبيك بنده من . حاجت خويش از يادم بردم ، زيرا پاسخ او بسى بزرگ تر و والاتر است از آنچه كه بنده از او خواسته است ؛ اگر چه حاجتش ، بهشت و نعمت جاودان باشد و لذّت آن را جز عاملان محبّ و عارفان برگزيده و خواص خدا ندانند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
01-09-2013, 09:46
باب بيستم : آداب روزه



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)



امام صادق (ع) فرمود:

پيامبر اكرم (ص) فرمود:
روزه ، سپر آفات دنيوى و حجاب ، عذاب آخرت است .

پس چون روزه مى گيرى ، چنين نيّت كن كه نفس خود را از شهوات باز دارى و از پيروى شيطان و گام نهادن در راه هاى شيطانى بپرهيزى .

خويش را چون بيمارى فرض كن كه ميل به طعام و نوشيدنى ندارد، و هر لحظه در انتظار شفاى خود از بيمارى گناهان باش و باطن را از هر گناه وتيرگى و غفلت و ظلمتى كه تو را از اخلاص براى خداى تعالى باز مى دارد، پاك نما.

بعضى را گفتند: تو ناتوانى و روزه تو را ضعيف مى كند.
در پاسخ گفت : من آن را براى روزى بس طولانى مهيّا مى كنم . صبر بر طاعت خدا (وتحمل آن ) آسان تر از صبر بر عذاب اوست .

رسول خدا (ص) فرمود:
خداى تعالى فرمايد: روزه براى من است و خود پاداش آن را مى دهم .

روزه ، خواسته نفس و شهوت طمع را مى ميراند. در روزه ، زندگى قلب ، طهارت اعضاى بدن ، آبادانى ظاهر و باطن ، شكر نعمت هاى خدا، احسان بر فقرا، ريسمان و دست آويزان تضرّع ، خشوع و گريه و التجا و پناه گزيدن به خداوند است و سبب شكست اميال نفسانى ، آسان شدن حساب وفزونى حسنات است .

در روزه فوايدى است كه به شمارش نيايد و آنچه كه از آن ها ذكر نموديم ، براى هر خردمند كه خدا توفيقش داده ، كافى است .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
01-09-2013, 16:13
باب بيست ويكم : آداب زكات


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

بر هر عضوى از اعضايت ، بلكه هر مويى از موهايت ، و بر هر لحظه اى از لحظه هاى عمرت ، زكاتى است واجب .

زكات چشم ، به ديده عبرت نگريستن و چشم پوشى از شهوات و مانند آن است .

زكات گوش ، شنيدن علم ، حكمت ، قرآن و فوايد دين و هر آنچه كه نجاتت در آن است و نيز گوش فرا ندادن به خلاف آنچه گفته شد، مانند دروغ ، غيبت و جز آن .

زكات زبان ، نصيحت مسلمانان ، بيدار كردن غافلان و بسيار تسبيح گفتن وجز آن است .

زكات دست ، بذل و بخشش نعمتى است كه خدا عنايت فرموده و به كار گرفتن آن در نوشتن علم و دانش و امورى كه مسلمانان را در مسير طاعت خداوند تعالى سود و نفع رساند و شرّى را از آنان دور كردن است .

زكات پا، گام برداشتن و كوشش براى اداى حقوق خداوند متعال مانند ديدار برادران صالح و رفتن به مجالس ذكر خدا و اصلاح ميان مردم و صله رحم و رفتن به جهاد و هر آنچه كه سلامت قلبت و دينت در آن است .

آنچه ذكر شد، به قدرى است كه قلوب توانند آن را فهم كنند و نفوس بدان عمل كنند و كسى جز بندگان مقرّب و مخلص خدا، بركُنه آن آگاهى ندارند؛

چرا كه تنها اينان حقيقت امر را دريافته و در عمل وگفتار به آن پاى بند هستند.


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
01-09-2013, 23:06
باب بيست و دوم : آداب حجّ

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


چون اراده حج مى كنى ، قلب خويش را براى خدا - عزّ وجلّ - از هر چه كه تو را از او مشغول مى دارد مجرد نما، و امر خويش را به خالقت واگذار، و در جميع حركات و سكون ات بر او توكل كن ، تسليم قضا، فرمان و قدر او شو، ودنياطلبى و راحتى و خلق را رها كن و خويش را از بند حقوق بندگان وا رهان بر توشه ، ياران ، توان ، جوانى و مالت اعتماد مكن ؛

چرا كه ترس آن مى رود كه همه اين ها دشمن و وبال گردنت شوند، زيرا هر كه داعيه تسليم خدا بودن داشته باشد و در عمل به غير او متكى باشد، خدا آن ها را وبال ودشمن او گرداند، تا بداند كه هيچ قدرتى براى كسى جز خدا نيست ، و جز از او طلب مغفرت نكند.

وهمانند كسى آماده (حجّ) شو كه ديگر اميدى به بازگشت ندارد و همراهى ورفاقتت را با ديگران نيك كن و وقت فرايض خداوند تعالى و سنّت هاى پيامبرش (ص) و حقوقى چون : ادب ، شكيبايى ، شكر، مهربانى ، شفقت ، وسخاوت كه بر تو لازم آمده ، مراعات كن و توشه سفر را از نيازمندان دريغ مدار.



سپس غسل كن و گناهان كوچك و بزرگ خود را و با آب توبه شست وشو ده ولباس صدق و صفا و خضوع و خشوع بر اندام كن و (چون احرام حج بستى ) بر آن باشى تا هر چه كه تو را از خدا و ياد او باز مى دارد رها كنى و از آن دورى گزينى .

لبّيكى كه در دعايت به خداى - عزّ وجلّ - عرضه مى دارى ، اجابتى صاف و خالص و پاك و همراه با تمسّك به ريسمان الهى باشد و با قلبت همراه ملايك ، گرد عرش الهى طواف كن ؛

چونان كه با مسلمانان گرد خانه خدا طواف مى كنى . هروله كنان از هواى نفست و از هر چه توان كه دارى بگريز و بيزارى جوى (و بر ناتوانى خود اعتراف كن ) وآرزوى آنچه كه بر تو روا نيست و تو مستحق آن نيستى ، در دل راه مده .

در عرفات ، به خطا و گناهانت اعتراف كن ، عهد خود را با خداى تعالى با اقرار به وحدانيّت او و به واسطه تقرّ به سوى او تجديد كن و در مزدلفه آن را استحكام بخش .



چون به كوه مشعر مى روى ، روح خود را با اميد به رحمت او به ملا اعلا پرواز ده و گلوى هوا و طمع را در قربانگاه ببر.

به وقت رمى جمرات ، شهوات و خساست و دنائت و افعال ناپسند را رمى نما (سنگ بزن ) و زشتى هاى ظاهر و باطن را با تراشيدن مويت ، بزداى .

چون به حرم داخل مى شوى با پناه جستن به امان ، حفظ و ستر خداى تعالى ، قصد كن كه از دنباله روى خواسته هايت در امان باشى . كعبه را زيارت كن ، به حالى كه سرشار از بزرگداشت و معرفت جلال و سلطنت خدا باشى .

حجرالاسود را در حالى ببوس كه به قسمت خداوند - عزّ وجلّ - راضى هستى و در پيش عظمت اش ، خاضع .



وچون طواف وداع را به جاى مى آورى ، با هر چيزى جز خدا وداع كن ، و روح و نهان خود را براى تعالى خداى متعال به روزى كه در وقوف صفا به ملاقاتش مى روى ، صاف و پاك كن و در برابر خدا و در سرزمين مروه شيوه جوانمردى پيشه كن و از فرمان او سر متاب و بر شروط حجّات ، پايدارى نما ودر وفاى به عهدى كه با پروردگارت بسته اى و وفاى بدان را تا روز قيامت بر خود واجب نموده اى ، وفادار باش .

وبدان كه خداوند تعالى ، حج را واجب فرموده و از جميع عبادات فقط آن را به خودش اختصاص داد و فرمود: ((وبراى خدا، حج آن خانه ، بر عهده مردم است [البته بر] كسى كه بتواند به سوى آن راه يابد)).


وهر عملى را كه خداى بزرگ واجب گرداند و هر سنّتى كه
پيامبر (ص) وضع فرمود - چه حلال ، چه حرام ، چه مناسك - به منظور آمادگى براى مرگ ، عالم برزخ و قيامت بود.

بدين ترتيب و با وضع اين مراسم ، عرصه قيامت را پيش از به بهشت رفتن بهشتيان و به آتش درآمدن دوزخيان ، فراهم آورد.


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
02-09-2013, 09:52
باب بيست و سوم : سلامتى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

براى دين و قلب و فرجام امورت ، در هر كجا و در هر حالى كه هستى ، از خداوند - عزّ وجلّ - درخواست سلامتى كن ؛ چرا كه هر كسى كه به دنبال آن باشد، آن را خواهد يافت .


پس چگونه است حال آن كسى كه در معرض بلا باشد، و راه هاى مخالف سلامتى را پيموده ، و اصول آن را ناديده گرفته ، و سلامتى را عين تلف و تلف را همچون سلامتى بيند؟!

سلامتى دين در هر دوره اى - به خصوص در عصر حاضر - ناياب است .

راهى كه تو را بدان مى رساند، تحمّل جفا و آزار خلايق ، صبر بر سختى ها، كم كردن مؤ ونه زندگى (به اندك راضى بودن )، ترك آن تكلّف ها، اگر چه رعايت آن لازم باشد و قناعت ورزيدن به حداقل ممكن .

اگر چنين راهى ممكن نبود، پس خلوت گزيدن مفيد خواهد بود و اگر اين هم نشد، خاموشى نيك است و البته اين ، چون خلوت گزيدن نيست و اگر خاموشى هم نشد، پس سخن در چيزى گوى كه تو را سودى رساند و اين نيز چون خاموشى نباشد.


واگر راهى بدين هم نيافتى ، پس با درونى صاف و بدون تيرگى ، و با قلبى خاشع و بدنى شكيبا بر سختى ها، نفس خود را در بيابان ها (ى رنج ) بيفكن .

خداوند - عزّ وجلّ - فرمايد:
((كسانى كه بر خويشتن ستم كار بوده اند [هنگامى كه ] فرشتگان جانشان را مى گيرند، مى گويند: در چه [حال ] بوديد؟ پاسخ مى دهند: ما در روى زمين از مستضعفان بوديم . مى گويند: مگر زمين خدا وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد؟...)).

از وجود بندگان صالح خداوند بهره جوى و همنشينى با آنان را مغتنم دان . با هم قطاران خود مفاخره مكن و با دشمنان ، منازعه منما. هر كس كه گفت : ((من )) بگو: ((تو)). ادعاى هيچ چيز مكن ، اگر چه بدان علم و معرفت داشته باشى .

رازت را جز براى كسانى كه در دين از تو برترند فاش مكن ، تا بزرگى يابى (چرا كه چنين انسان هايى كم و ناياب اند) و هر گاه چنين كردى ، سلامت [در دين ] را به دست آورده اى و بدون دلبستگى (به چيزى ) به خدا پيوسته اى !


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
02-09-2013, 14:40
باب بيست و چهارم : عزلت گزيدن

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

صاحب عزلت ، در دژ محكم خداوند تعالى پناه جسته و در حفاظت اوست . پس ، خوشا به حال كسى كه در خفا و آشكار با او باشد.

عزلت را نياز به ده خصلت است : شناختن حق و باطل ، عشق به فقر، برگزيدن سختى و شدّت ، زهد، خلوت گزيدن و در عواقب امور انديشيدن ، كوتاهى خويش در عبادت ديدن در عين حال كه تمام توان خود را در عبادت به كار بندد، دورى از خودپسندى ، بسيارى ذكر خداوند كه غفلت در آن نباشد، چرا كه غفلت ، دام شيطان است و اساس هر بلا و سبب هر دورى ، و خانه را از زوايدى كه انسان را به خودش مشغول دارد، تهى كردن .

عيسى بن مريم (ع) فرمود: زبانت را (از سخن غير ضرورى ) باز دار، تا قلبت آباد شود و در خانه بنشين و از ربا بپرهيز و بيش از نياز پى كسب روزى مباش و بر گناهت گريه كن و از مردم بگريز، چونان كه از شير مى گريزى ، زيرا كه آنان در گذشته درمان درد بوده اند و امروز عامل بيمارى اند. پس (چون چنين كنى ) هر گاه كه خواهى به ديدار خدا بشتاب .

ربيع بن خثيم گويد: اگر مى توانى كه نه كس را بشناسى و نه كسى تو را بشناسد، چنين كن كه صيانت اعضاى بدن از كارهاى بيهوده و فراغت قلب وسلامت و درستى زندگى و شكستن سلاح شيطان و دورى از هر بدى وآسايش قلب ، در عزلت نهفته است .

هر پيامبر يا جانشين او، عزلت اختيار كرد؛ چه در آغاز عمر خويش ، و چه در انجام آن .


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
02-09-2013, 17:55
باب بيست و پنجم : آداب عبادت


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

در به جاى آوردن اعمال واجب و مستحب همراه با اخلاص ، مداومت نما وحدود آن را رعايت كن كه اين دو، اصل اند. پس كسى كه به درستى و به حق ، آن ها را ادا نمايد، همه چيز را دريافته و به دست آورده است .

بهترين عبادت ها، نزديك ترين آن ها به امان (از عذاب ) الهى ، خالص ترين آن ها از ريا است و پيوسته باشد، اگر چه اندك باشد. پس ، چنانچه عمل واجب و مستحب را به سلامت جاى آوردى ، عابدى و در بندگى صادقى .

چون به محضر خدا (مسجد) گام نهى تواءم با فروتنى و اظهار عجز و خشيّت از او و تعظيم حضرتش باشد. حركات خويش را از ريا و باطن خويش را از قساوت خالص گردان ، زيرا پيامبر (ص) فرمود: نماز گزار، با پروردگارش در حال مناجات است .

پس ، از آن كسى كه بر باطنت آگاه است و به نجوا و آنچه در درونت مى گذرد، عالم است ، حيا كن و چنان باش كه تو را به آنچه فرا خوانده و به سويش دعوت كرده است ، مشغول ببيند.

پيشينيان همواره فاصله ميان دو فريضه را به اصلاح امور آن ها مانند اوراد واذكار و.... مشغول بودند، ولى امروز امر بدين گونه است كه براى دست يابى به فضايل ، فرايض ترك مى شوند. چگونه مى توان جسدى بدون روح داشت و از آن ، چونان زندگان ، بهره برد؟!

على بن الحسين (ع) فرمود: در شگفتم از طالب فضيلت ، كه برترين فضيلت ها را كه همانا فرايض است ، ترك كند و نپيمودن راه حق و ناديده گرفتن نعمت بندگى ، كه خدا آن را بر او ارزانى داشت ، به سبب محروم بودن از شناخت امر الهى است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
03-09-2013, 09:58
باب بيست و ششم : انديشه وتفكّر

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

از گذشته دنيا عبرت گير. آيا به كسى وفا كرده و آيا اشراف زاده اى ، بينوايى ، ثروتمندى دوست و دشمنى را ديده اى كه نميرد و جاويد باشد؟! آينده جهان به گذشته آن مانَد، كه آب به آب .

رسول خدا (ص) فرمود: مرگ پند دهنده و خرد، راهنما و تقوا ره توشه آخرت و عبادت خدا، اشتغال و دل مشغولى و انس با خدا و قرآن وسيله اى براى بيان است كه هر يك در جاى خود، بسنده و كفايت كننده است .

رسول خدا (ص) فرمود: از دنيا چيزى جز بلا و فتنه برنيايد و آن كه از بلا وفتنه نفس و فريب ابليس وارهيد، به سبب التجاى صادقانه او به خدا بوده است .

حضرت نوح (ع) فرمود: دنيا را چون خانه اى با دو در يافتم . از يك در بدان وارد و از در ديگر خارج شدم . اين حال و مقال پيامبر خدا است .

پس حال آن كسى كه به دنيا دل بسته و بدان روى آورده و عمر خويش را در آبادانى آن تباه كرده و در طلبش راه به افراط برده ، چگونه است ؟!

فكر، آيينه حسنات ، كفاره گناهان ، نور قلب و مايه حُسن خلق است و اصلاح آخرت و آگاهى از فرجام كارها و فزونى علم را در پى دارد. فكر، خصلتى (عبادتى ) است كه هرگز خداوند، به مانند آن ، عبادت نشده است .

رسول خدا (ص) فرمود: يك ساعت انديشيدن (در راه اصلاح خود وجامعه ) از عبادت يك سال بهتر است و كسى به اين منزلت و مقام نرسد، مگر آن كه خداوند او را از نور معرفت و توحيد بهره مند گرداند.


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
04-09-2013, 09:36
باب بيست و هفتم : خموشى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

خموشى ، شيوه اهل تحقيق است و سر لوحه عمل كسانى كه به حال گذشتگان نگريسته و به تحوّل و تغيير روزگار پى برده اند، كه به تحقيق ، اين تتبع اساس سكوت و خموشى است .

رضايت خداوند در خموشى نهفته ومايه سبك شدن حساب و مصون ماندن از خطاها و لغزش هاست . خداوند، خاموشى را پوشش نادانى جاهلان و عالمان را بدان آراسته است .

خاموشى ، وسيله دورى جستن از هوا و هوس است ، و سبب رياضت نفس ، شيرينى عبادت ، زدودن قساوت قلب ، موجب عفاف ، جوانمردى و زيركى است . پس ، زبان خود را از باز شدن به سخنانى كه مجبور به گفتن آن ها نيستى ، به ويژه زمانى كه شنونده شايسته اى كه براى خدا و در راه خدا با او سخن گويى ، باز دار.

ربيع بن خثيم كاغذى را در پيش رو مى نهاد و در آن روز آنچه را بر زبان مى آورد، در آن مى نوشت ، و شب نفس خويش را به محاسبه مى كشانيد ومى گفت : آه آه ! به يقين كه خاموشان رستگار شدند.

يكى از اصحاب رسول خدا (ص): ريگى در دهان خود مى نهاد و وقتى قصد گفتار داشت ، آن را مى سنجيد و چون آن را در راه خدا مى ديد، ريگ را از دهان در مى آورد.

بسيارى از صحابه - رضوان اللّه عليهم - چنان نفس مى كشيدند كه گويى نفس از سينه اى پر درد بر مى آيد و چون بيماران سخن مى گفتند.

علّت هلاكت و نجات مردمان ، در سخن گفتن و خاموشى است . پس خوشا به حال كسى كه معرفت سخن نيك و بد و دانش خاموشى و فوايد آن ، روزى اش شده باشد كه اين ، از اخلاق انبيا و شعار اصفياست .

كسى كه ارزش و قدر كلام را بداند و به پيامدها و كاستى هاى آن پى برد، خاموشى برگزيند و آن كس كه از فوايد خاموشى آگاه گشته و بر خزاين گرانبهايش ‍ دست يافت ، هم سخن و هم خاموشى او عبادت است و بر اين عبادت وى ، جز خداى ملك جبّار آگاهى نيابد.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
14-09-2013, 09:03
باب بيست و هشتم : آسايش و راحتى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


مؤمن را راحتى و آسايش حقيقى نباشد، جز در لقاى خداوند متعال .

ولى آسايش دنيايى در چهار چيز است :

خاموشى و سكوتى كه به وسيله آن حال قلب و نفس خويش و آنچه را كه ميان تو و خالق خويش (چون ايجاد تو از عدم و ساير عجايب آفريدگار) مى گذرد، بشناسى ؛

عزلتى كه بدان وسيله از آفات ظاهرى و باطنى زمان نجات بيابى ؛

گرسنگى ات كه شهوات و وسواس ‍ را به واسطه اش بميرانى ؛

و شب بيدارى اى كه قلبت را بدان نورانى كنى وطبعت را صفا و روحت را پالايش دهى .



پيامبر (ص) فرمود: هر كس شب و روز از شرّ مردم در امان ، و از سلامت بهره مند باشد و روزى و طعام روزش نيز فراهم آيد، گويى خير تمامى دنيا، بدو روى آورده است .

وهب بن منبه مى گويد: در كتابهاى اوّلين و آخرين آمده است : اى قناعت ! عزّت و بى نيازى با تو همراه است ، پس آن كس با تو باشد، رستگار است .

ابوالدرداء گفته است : آنچه خداوند براى من مقدّر و مقسوم فرموده ، از دستم نرود، اگر چه دستخوش باد باشد.

ابوذر (ره ) گفت : آبروى كسى كه به خدايش مطمئن نباشد، مى رود؛ اگر چه به جايى بس مستحكم پناه برد.

پس زيان كارتر و خوارتر كسى است كه خداوند را در آنچه برايش پيش از آفريدن جهانيان تضمين كرده و متكفّل شده ، در عين حال او را تصديق نكند و با آگاهى از اين امر، بر توان و تدبير وكوشش و سعى خويش دل بندد و بر آن ها متكى باشد، [به يقين ] به حدود وحريم پروردگارش تجاوز كرده است .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-09-2013, 11:14
باب سى ام : حرص و آز


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

در رسيدن به چيزى كه اگر رهايش كنى به سوى تو مى آيد و در آن صورت محبوب خداوند باشى ، حريص مباش و اگر در رسيدن به خواسته ات شتاب ورزى و از توكل به خدا و رضا به قسمت غافل شوى ، در درگاه احديت ناپسند خواهى شد؛

چرا كه خداوند جهان را چون سايه تو خلق فرموده كه اگر در طلبش روى تو را به سويش مى كشاند و هيچ گاه بدان نخواهى رسيد و اگر تركش كنى ، خود به دنبالت مى آيد و تو راحت خواهى بود.

پيامبر (ص) فرمود: انسان حريص ، محروم است و افزون بر آن مذموم درگاه حق است . و چگونه محروم نباشد و حال آن كه از اعتماد به خداى تعالى گريخته است و بر خلاف فرمايش خداوند رفته است كه فرمود: ((خدا همان كسى است كه شما را آفريد، سپس به شما روزى بخشيد، آن گاه شما را مى ميراند و پس از آن زنده مى گرداند...)).

حريص دستخوش هفت آفت است : 1) در انديشه اى باشد كه به بدنش ‍ ضرر رساند و نفعى ندهد؛ 2) اندوهى كه تمامى ندارد؛ 3) رنجى كه راحتى ندارد، جز به مرگ ؛ 4) ترسى كه چيزى بدو نرساند جز آن كه همواره گرفتار آن باشد؛ 5) اندوهى كه زندگى را بدون آن كه فايده اى بدو رساند، مكدّر كند؛ 6) حسابى كه خلاصى از آن نيابد و پيوسته سرگرم رسيدگى بيهوده به آن باشد؛ 7) عقاب و كيفرى كه راه فرار از آن نداشته باشد (چرا كه حرص ، انسان را به ارتكاب گناه وا مى دارد).

شخصى كه بر خداى تعالى توكل دارد، شب و روز را مى گذراند، در حالى كه در پناه خداى تعالى و عافيت و سلامتى است و خدا در كفايت امور او تعجيل فرموده و درجاتى برايش فراهم كرده كه فقط خود بدان عالم است .

حرص ، آبى است كه از روزنه خشم خداى تعالى جارى است . و چون بنده اى از يقين محروم نباشد، حريص نخواهد بود و يقين ، زمين اسلام وآسمانِ ايمان است .


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
25-09-2013, 08:30
باب سى و يكم : زهد

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

زهد، كليد دروازه آخرت است و برائت از آتش ؛ و زهد، ترك هر چيز كه تو را از خدا و ياد او باز دارد، مى باشد؛ بدون آن كه بر آنچه كه از دستت رفته ، تاءسف خورى ، يا نسبت به ترك آن مغرور شوى و انتظار فرج و سودى (مادّى ) از آن نداشته باشى و در پى آن نباشى كه به واسطه آن ، مورد ستايش ‍ قرارگيرى و غرضى (دنيوى ) از آن نداشته باشى ، بلكه از دست دادن آن ها را آسايش بدانى و خودِ آن ها را آفت .

زاهد، همواره از آفت (دنيا) گريزان و در پى آسايش (آخرت ) است . زاهد كسى است كه آخرت را برگزيند و ذلّت را بر عزّت (ظاهرى ) دنيا ترجيح دهد، سختى بندگى را بر آسايش ، گرسنگى را بر سيرى ، راحتى و رستگارى آخرت را بر رنج دنيا، ذكر خدا را بر غفلت برگزيند و كالبدش در دنيا و قلبش ‍ در آخرت باشد.

رسول خدا (ص) فرمود: حبّ دنيا اساس و سرِ هر گناهى است . و نيز فرمود: دنيا، مردار و خواهان آن ، سگ است . چگونه انسان غافل ، آنچه را كه مغضوب خداوند است دوست مى دارد و به راستى چه گناهى از اين جرم بزرگ تر است ؟!

يكى از معصومين (ع) فرموده است : اگر دنيا را به صورت لقمه اى در دهان كودكى مى گذاشتند، بر او دل مى سوزانديم (كه چنين آلوده دنيا شده ) پس ‍ حال آن كس كه حدود خداى را براى طلب دنيا پايمال كند و بدان حرص ‍ ورزد چگونه بايد باشد؟!

دنيا، سرايى است كه اگر بر اساس شرع و فرمان خدا در آن زندگانى كردى ، تو را راضى ساخته و به نيكى با تو وداع مى كند.

رسول خدا (ص) فرمود: چون خداوند دنيا را بيافريد، آن را امر به اطاعت فرمود، پس دنيا پروردگارش را اطاعت كرد. خداوند او را گفت : به آن كه در طلب تو باشد پشت كن و به آن كه به تو پشت كند، روى آر و دنيا بر همين عهد و پيمان استوار است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
26-09-2013, 09:04
باب سى و دوم : نكوهش دنيا

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

دنيا چونان تنديسى (كالبدى ) است كه سرش كبر، چشمش حرص ، گوشش ‍ طمع ، زبانش ريا، دستش شهوت ، پايش خودپسندى ، قلبش غفلت ، رنگ وجلوه اش فنا و حاصلش نيستى است .

پس كسى كه آن را دوست بدارد، متكبّر شود و كسى كه آن را نيك بداند، حرص و آز يابد و كسى كه در جست وجويش باشد، طمع ورزد و كسى كه آن را ستايش كند، لباس ريا پوشد، و كسى كه اراده اش كند، خودپسند شود، وكسى كه بدان تكيه كند، به غفلت افتد، و كسى كه شيفته متاع آن شود، به فتنه افتد و متاع از دستش برود، و كسى كه متاعش را گرد آورد و در آن بخل ورزد، او را به جايگاهش كه همان آتش است ، سوق دهد.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
27-09-2013, 14:51
باب سى و سوم : ورع

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


درهاى جوارح بدنت را بربند بر آنچه كه به قلبت آسيب مى رساند ومرتبه ات را نزد خداى تعالى پست كند و حسرت و پشيمانى قيامت را وشرم از زشتى هايى كه مرتكب شده اى ، به همراه مى آورد.

صاحب ورع را سه اصل لازم است ؛

1- از همه لغزش هاى مردمان در گذرد؛
2- بدانان بدى نكند؛
3- چون مدح و ذمّش كنند، برايش يكسان باشد.

واصل و ريشه ورع ، آن است كه بر محاسبه نفس مداومت شود و سخن به راست گفته شود و معامله و رفتار با ديگران به صفا برگزار شود و از شبهه ها دورى شود و هر عيب و ريبى به كنار گذاشته شود، و آنچه به او مربوط نيست وانهد، و درى را كه نداند چگونه آن را ببندد، باز نكند (با گفتار ناشايست يا عمل زشتى كه او راه پسنديده نباشد، خود را رسوا نكند)

و با كسى كه امور واضح و بديهى را بر او مشكل مى نمايد، مجالست نكند و با كسى كه دين را سبك مى شمارد همراه نشود، و گرد دانشى كه نه خود داند ونه ديگران توان فهم و حلّ آن را دانند نگردد و از كسانى كه از خدا دورى جسته اند، دورى گزيند



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
28-09-2013, 09:00
باب سى و چهارم : عبرت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:


شخصى كه از دنيا عبرت گيرد، زندگى اش در آن ، همچون خفته اى است كه دنيا را مى بيند، ولى آن را لمس نمى كند، و آن را خوابى بيش نمى داند. و از قلب و نفس خود، به واسطه قبيح شمردان اعمال فريفتگان ، چيزى را مى زدايد كه موجب حساب و عقاب است و چيزى را جاى گزين آن مى كند كه او را به خشنودى و عفو خدا نزديك نمايد و با آب زوال ، آنچه او را به سوى دنيا مى خواند و آنچه از دنيا كه خود را براى او بياراسته است ، مى شويد.



پس عبرت ، انسان را وارث سه چيز كند:
1- علم به آنچه كه عمل مى كند؛
2- عمل به آنچه كه مى داند؛
3- علم به آنچه كه نمى داند.

عبرت آغازى است كه انسان از انجام آن مى هراسد و انديشيدن در فرجام آن ، زهد و بى ميلى به دنيا را به وجود آورد. و عبرت آموزى جز براى اهل صفا و بصيرت درست نيفتد.



خداوند متعال فرمايد: ((پس ، عبرت گيريد اى صاحبان چشم بينا!)).
ونيز فرمايد: ((چشم هاى ظاهر، نابينا نيستند، بلكه دل هايى كه در سينه (چشم هاى باطن ) دارند، كور است )).

پس آن كس كه خداوند چشم قلب و ديدگان او را بگشايد، به حقيقت او را منزلتى رفيع و عظيم بخشيده است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
29-09-2013, 08:11
باب سى و پنجم : تكلّف

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

كسى كه بدون ميل و رغبت ، عملى به جاى آورد، از پاداش محروم است ، اگر چه راه صواب بپيمايد، چرا كه به خطا رفته ؛ و كسى كه به ميل و بدون تكلّف عملى انجام دهد، پاداش گيرد، اگر چه به خطا رود (چرا كه عمل او همراه با اخلاص بوده است ). سرانجام متكلّف خفّت و خوارى است دنيا به جز درد و رنج و شقاوت برايش نباشد.


ظاهر متكلّف ، ريا و باطنش نفاق است و اين دو امر، دو بال هستند كه او با آن ها (به سمت دوزخ ) پرواز مى كند. تكلّف در عبادت و در هر بابى كه باشد از اخلاص صالحان و شعار مؤمنان نيست .

خداى تعالى به پيامبرش (ص) فرمود:
((بگو: مزدى بر اين [رسالت ] از شما طلب نمى كنم و من از كسانى نيستم كه چيزى از خود بسازم [وبه خدا نسبت دهم ])).

پيامبر اكرم (ص) فرمود: ما پيامبران و خدا پرستان و امينان ، از شخص ‍ متكلّف بيزار هستيم .

پس از خداى تعالى بترس و حدود شرع را رعايت كن تا تو را از تكلّف و ريا بى نياز كند و دلت را جلوه گاه ايمان سازد. به لباسى دل مبند كه ژنده شود وطعامى كه آخرش دفع فضولات است . در سرايى سكنا مگزين كه آخرش ‍ ويرانى است . مال گرد نياور كه آخرش ارث ديگران مى شود.

برادرانى مگزين كه پايان آن گزينش ، جدايى و نفاق باشد. فريفته عزّتى مشو كه آخرش ذلّت است . به وفايى اعتماد مكن كه پايان آن جفا است . خوشى وعيشى را مطلب كه حسرت در پى داشته باشد.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
30-09-2013, 09:22
باب سى و ششم: نكوهش غرور

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

مغرور، دنيا مسکین است و در آخرت زيانكار؛ زيرا او كالاى نيك را به كالايى پست مى فروشد.

از خويش مغرور مشووفريب مخور كه چه بسا به مال و سلامتى بدن خويش مغرور باشى به اين اميد كه باقى مى مانى . و چه بسا به عمر طولانى و فرزندان و ياران خود مغرور مى شوى به اين اميد كه به واسطه شان موفق و رستگار شوى .

و چه بسا به حال (توانايى و دارايى ) واصل و نسب و دست يابى ات به آرزو و هوايت مغرورى و گمان مى كنى كه صادقى و راه درست رفته اى . چه بسا مغرورى كه مردم پشيمانى ات را در كوتاهى عبادت مى نگرد و خداى متعال در قلبت خلاف آن (تو را از عبادت خشنود) ببيند.

و چه بسا خويش را در عبادت به تكلّف و تظاهر اندازى ، در حالى كه خداوند طالب اخلاص است . و چه بسا به دانش و نياكان خويش ‍ افتخار كنى ، در حالى كه از نهفته ها و عيب هاى درون ات غافلى و خداى تعالى از آن آگاه است . و چه بسا به اين توّهم افتى كه خداى را مى خوانى وحال آن كه غير او را مى خوانى .

و چه بسا خود را خيرخواه مردم بدانى وحال آن كه تو با اين كار مى خواهى آنها به سوى تو مايل شوند. و چه بسا خويش را مذمّت مى كنى ، ولى در حقيقت خويش را مى ستايى .

بدان كه هيچ گاه از ظلمات غرور و آرزوها خارج نمى شود، مگر اين كه صادقانه نزد خداوند متعال انابه و اظهار پشيمانى كنى و به عيب خويش پى ببرى و فريب كارى پنهان نفس خود را بشناسى ، چرا كه در نهايت پوشيدگى است و به جز تو - نه خرد و نه دانش - به آن دسترسى ندارد و دين وشريعت و پيشوايان هدايت ، آن را نمى پسندند.

اگر به حالى كه در آنى ، راضى باشى و خود را مقصّر ندانى ، هيچ كس به وسيله علم و عمل چون تو بدبخت نيست و عمرش روى به تباهى باشدنتيجه ، حسرت روز قيامت را براى خويش فراهم آورده اى .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
01-10-2013, 08:37
باب سى و هفتم صفات منافق

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:


منافق كسى است كه به دورى از رحمت خداوند متعال رضايت داده ، زيرا اعمال ظاهرى اش را شبيه به آنچه در شريعت آمده است ، به انجام مى رساند، در حالى كه در باطن دل در جاى ديگر مشغول داشته و حقّ بندگى و عبادت را رعايت نكند و آن را به تمسخر گيرد.



واهمه نداشتن از دروغ گويى و خيانت و وقاحت و ادعاى بى مورد و چشم در پى هر چيز (حرام ) داشتن و بى خردى و نشناختن راه درست و كمى حيا وكوچك شمردن گناهان و ضايع كردن بزرگان دين و خوار شمردن سختى ها ومصايب وارد شده بر دين و تكبر ورزيدن و مدح آنچه دوست مى دارد وستايش شدن را دوست داشته و حسادت و ترجيح دادن دنيا بر آخرت وشرّ بر خير و سخن چينى و حبّ لهو و يارى اهل فسق و فجور و گناه كاران در گناهانشان و سركشى و به گرد اعمال و افعال نيك و خير نگشتن و كوچك شمردن اهل آن و نيك شمردن افعال زشت خويش و زشت شمردن افعال نيك ديگران ، نشانه منافق است كه امثال اين امور بسيار است .

خداوند منافقان را در مواضع متعددى وصف فرموده است ؛
چنان كه مى فرمايد:
((واز ميان مردم كسى است كه خدا را فقط بر يك حال [وبدون عمل ] مى پرستند. پس اگر خيرى به او رسد، بدان اطمينان يابد و چون بلايى بدو رسد روى برتابد، در دنيا و آخرت زيان ديده است . اين است همان زيان آشكار)).


ودر جاى ديگر مى فرمايد:
((بعضى از مردم مى گويند: به خدا و روز قيامت ايمان آورده ايم ، وليكن بدان مؤمن نيستند. (به گمان خويش ) خدا و رسولش و مؤمنان را فريب دهند، ولى جز خود كسى را فريب ندهند و خودشان
نمى دانند. در دل هايشان مرض است ، و خداوند بر آن مرض بيفزايد...)).

پيامبر (ص) فرمود: منافق كسى است كه چون وعده دهد، تخلّف كند وچون عمل كند، زشتى كند و در سخن دروغ گويد و در امانت خيانت ورزد وچون بدو روزى داده شود، از باب بى خردى ، آن را در موارد بيهوده هزينه كند و چون از روزى منع شود، درصدد فريب خلق خدا باشد.



ونيز فرمود: كسى كه ظاهرش با باطنش مخالف باشد، منافق است . حال ، هر كسى و هر جايى و در هر زمانى و در هر مرتبه و مقامى كه باشد، تفاوتى نكند.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
02-10-2013, 09:15
باب سى و هشتم : عقل و هوى


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

عاقل در برابر حق ، رام و تسليم است و در سخن گفتن منصف ، و در پذيرفتن باطل سخت گير، و با سخن باطل ، دشمن و از دنيا مى گذرد، ولى دين خود را حفظ مى كند.


نشانه عاقل ، دو چيز است : راستى در سخن ، و درستى در كار؛ و عاقل از گفتن آنچه كه خردمندان نپذيرند، بپرهيزد و خويش را در معرض اتهام قرار ندهد و از مدارا كردن با مردم دريغ نورزد.

دانش ، رهنماى اوست و اعمال او موافق دانش باشد و بردبارى رفيق او شود و او را در ناملايمات و برخوردها نگاهبان شود و از يقين دورى نجويد واز معيار يقين فاصله نگيرد.

هوى و هوس ، دشمن عقل ، مخالف حق و قرين باطل است .

قوّت و توان هوى و هوس در پيروى از شهوات است و نشانه اصلى هوى و هوس ، حرام خوارى و غفلت از فرايض و كوچك شمردن مستحباب و سنت ها و غرق شدن در لهو و لعب است .


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
03-10-2013, 08:49
باب سى و نهم : وسوسه

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

هيچ بنده اى به دام وسوسه شيطان گرفتار نشود، مگر آن كه از ذكر خداى تعالى دور گشته و فرمان و نهى اش را خوار و ناچيز شمرده و آگاهى خدا نسبت به سرّ و خفاى خود را فراموش كرده باشد.

وسوسه آن چيزى است كه از خارج قلب ، ولى با اشاره خيال مى آيد و اگر در قلب جاى گيرد، موجب سرپيچى و گمراهى و كفر شود.

خداوند - عزّ وجلّ - بندگانش را به لطف دعوت خويش خوانده و عداوت وكينه ابليس را بدانان شناسانده و فرموده است : ((در حقيقت شيطان دشمن شما است ، شما [نيز] او را دشمن بگيريد)). پس ، با شيطان چنان باش كه بيگانه اى با سگ گلّه روبه رو مى شود و راه رهايى او، پناه بردن به صاحب سگ است تا او را از آزار سگ برهاند.

چون شيطان وسوسه گر نزدت آمد تا از راه حق گمراهت كند و ذكر خداى تعالى را از يادت ببرد، به پروردگارت و پروردگار او پناه ببر كه او ياور حق در مصاف با باطل و پشتيبان مظلوم است و مى فرمايد: ((چرا او را بر كسانى كه ايمان آورده اند و بر پروردگار خويش توكّل مى كنند، تسلّطى نيست )).

بر شناخت چگونگى حركت و سير، و راه هاى وسوسه اش قادر و آگاه نتوانى شد، جز با مراقبت و استقامت هميشگى در بندگى و ترس از قيامت آگاه وبسيارى ذكر، ولى كسى كه اوقاتش به بطالت مى گذرد، ناگزير شكار شيطان است .

از فريب و نيرنگ و استكبار شيطان عبرت گير، چرا كه فريفته عبادت ، بصيرت و دانش خود شد و بر خداوند گستاخى كرد و لعنت ابدى را براى خود خريد. دل بستن به چنين موجودى ، خطا است و اميد خيرخواهى از او، تباهى . پس به ريسمان توفيق الهى چنگ انداز و به عجز و قصور در انجام وظايف اقرار كن و خود را محتاج لطف خدا بدان تا به لطف وى از دام شيطان وارهى .

دمى خود را از شرّ او ايمن مدان و چون عبادتت را نزد تو بزرگ جلوه دهد، فريب مخور و به گفته او گوش مسپار.
او هر كسى را به گونه اى و وسيله اى مى فريبد، تا او را چونان خود، مطرود درگاه احديّت سازد.

بدان كه او نود و نه دروازه خير و نيكى در برابرت مى گشايد تا در دروازه صدم تو را صيد كند، پس با مخالفت با وى به مقابله او برخيز.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
17-01-2014, 00:39
باب چهلم : خودپسندى


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

شگفتا! شگفتا! از كسى كه به عمل خويش مغرور گشته (در نتيجه به ورطه خودبينى درافتد) در حالى كه نمى داند انجام كارش چيست .

پس ، كسى كه خويش و عمل خويش را بزرگ بيند، از راه راست منحرف گشته و مرتبه اى را كه سزاوار آن نيست ، مدّعى شده است .وهر كس خود را چنين پندارد و اين ادّعا را داشته باشد دروغ گو است ، اگر چه ادّعايش را مخفى كند و روزگار درازى بر وى بگذرد؛

چرا كه اوّلين بلايى كه بر سر خود پسند مى آيد، اين است كه آنچه كه مايه خودپسندى او شده ، چون : مال ، دانش ، زيبايى ، مقام و... از او ستانده شود تا بداند كه عاجز و حقير است و بپذيرد كه آنچه را داشته از خداى توانا بوده است تا براى وى ، حجتى محكم تر باشد، چنان كه باابليس چنين شد.

خودپسندى گياهى است كه دانه اش تكبّر، زمينش نفاق ، آبش سرپيچى از فرمان خدا، شاخه هايش جهل ، برگش گمراهى و ميوه اش لعنت خداست كه نتيجه آن جاودانگى در دوزخ است .

پس هر كس خودپسندى را اختيار كند، دانه كفر كاشته و به زراعت نفاق مشغول گشته و لاجرم اين كشته روزى بر دهد كه همانا زيان دو جهان است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
17-01-2014, 00:43
باب چهل و يكم : آداب خوردن

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

كم خورى در تمامى حالات و در نزد همه اقوام ، پسنديده است ؛ زيرا در كم خورى مصلحتى است ظاهر و باطن را. خوردنى هاى پسنديده چهار چيز مى باشد: 1) به قدر ضرورت و (حفظ جان ) باشد؛ 2) براى توان گرفتن باشد؛ 3) براى فتوح باشد؛ 4) براى قوت باشد.

خوردن به قدر ضرورت ، از آن برگزيدگان است و خوردن براى توان گرفتن ، ويژه پرهيزكاران است . و فتوح (آنچه از حلال رسد و صاحبش را راضى كند) از آن متوكلان باشد. و نان خورشى كه حرام بودن آن محرز نباشد؛ يعنى قوت ، از آن مؤمنان است .

هيچ چيزى چون پرخورى به قلب مؤمن ضرر نرساند، چه اين عمل ، موجب دو چيز است : قساوت قلب و برانگيخته شدن شهوت . و گرسنگى نان خورش مؤمنان ، غذاى روح ، طعام قلب و مايه سلامتى بدن است .

پيامبر (ص) فرمود: فرزند آدم ، ظرفى شوم تر از شكمش را پر نكرد.
وداوود (ع) فرمود: ترك لقمه اى كه بدان نياز دارم ، براى من از عبادت و قيام بيست شب بهتر است (اشاره به لقمه هاى آخرين هر وعده غذا دارد).

رسول خدا (ص) فرمود: مؤمن براى پر كردن يك روده (شكم ) غذا مى خورد، ولى منافق براى هفت روده (شايد به اين امر اشاره داشته باشد كه پرخورى قلب را مى ميراند و شعله بندگى را در دل انسان خاموش ‍ مى كند).

ونيز فرمود: واى بر مردم از دست ((فبقبين ))! اى رسول خدا! آن دو كدام است ؟ فرمود: شكم و فرج (مراد، شكم بارگى و زن بارگى است ).

عيسى بن مريم (ع) فرمود: هيچ مرضى همچون قساوت ، قلب را به خطر نيندازد و دردى بدتر از گريز از گرسنگى (شكم بارگى ) وجود ندارد، چرا كه دو صفت ياد شده پيش قراولان خوارى و دورى از رحمت حق است .




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
17-01-2014, 00:57
باب چهل و دوم : فرو پوشيدن چشم

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

هيچ كس غنيمتى چون چشم پوشى نصيبش نشد، زيرا چشم از نظاره كردن به محارم خداوند متعالى بسته نمى شود، مگر آن كه پيش از آن ، قلبش ، عظمت و شكوه (خداوند تعالى ) را مشاهده كرده باشد.

امير مؤمنان (ع) را پرسيدند: چگونه انسان مى تواند صفت چشم پوشى را در خويش تقويت كند؟
فرمود: به واسطه شناخت عظمت سلطان خدا كه بر راز تو آگاه است .

چشم جاسوس قلب هاست و پيامبر عقل . پس چشمت را از آنچه با دينت سازگارى ندارد و قلبت از آن اكراه دارد و عقلت آن را نمى پسندد، فرو بند.

رسول خدا (ص) فرمود: چشمانتان را فرو بنديد تا شگفتى ها (وانوار معرفت ) را نظاره كنيد.
خداوند متعال فرمايد: ((مؤمنان را بگو كه چشم فرو بندند و فروج خود را [از حرام ] باز دارند.))

حضرت عيسى (ع) فرمود: از نگريستن به آنچه شما را از آن منع كرده اند بپرهيزيد، زيرا اين نگاه بذر شهوت و ميوه فسق است .

حضرت يحيى (ع) فرمود: مرگ برايم محبوب تر از نگاه غير ضرورى است .
زنى در بستر بيمارى افتاده بود و مردى به عيادتش رفته و به او نگريست . عبداللّه بن مسعود خطاب به آن مرد گفت : اگر دو چشمت از دست مى رفت ، از چنين عيادتى بهتر بود.

چشمى كه به حرام بنگرد، بهره اى نمى برد و آرزو بر دل او (پنجه اندازد و) گره افكند و گشايشى در آن حاصل نمى شود، مگر به دو چيز: گريه حسرت و پشيمانى ، همراه با توبه اى حقيقى و توبه اى صادق ، و يا رسيدن به چيزى كه بدان نگريسته و آرزويش را دارد.

و اگر بدون آن كه توبد كند [از دنيا برود] به آتش گسيل مى شود، ولى چنانچه با حسرت و پشيمانى از اين عمل توبه نمايد، ماءوايش بهشت و بازگشتش به رضوان و خشنودى الهى خواهد بود.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
17-01-2014, 22:27
باب چهل و سوم : آداب راه رفتن

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

اگر عاقل و خردمند هستى ، هنگام رفتن به جايى ، با عزمى استوار و نيّتى صادق گام بردار، زيرا نفس همواره در خطر غلطيدن به حرام است و در حال راه رفتن ، تفكّر كن و از عجايب آفرينش عبرت گير و آنها را سخريّه مپندار و با تكبّر راه مرو.

خداى تعالى مى فرمايد: ((ودر روى زمين با نخوت گام برمدار)).
وچشمت را از آنچه كه با دين سازگارى ندارد، فرو بند، و خداى را بسيار ياد كن ، زيرا در خبر آمده است مواضعى كه خداى تعالى در آن ياد شود، روز قيامت بر اين عمل بنده شهادت مى دهند و پيوسته براى ذاكر طلب مغفرت مى كنند تا خداوند او را به بهشت داخل كند.

در گذرگاه ها، با مردم بسيار سخن مگو، كه اين از بى ادبى است . و بيش تر راه ها، كمين گاه شيطان است و تجارت گاه او پس خود را از نيرنگ او ايمن مدان و رفت وآمد خود را در طاعت خداوند و سعى خويش را در كسب رضاى او صرف كن ، چرا كه همه حركات تو در ديوان اعمالت نوشته مى شود.

خداى تعالى فرمايد: ((روزى كه زبان ها و دست ها و پاهايشان - به واسطه آنچه كه كسب كرده اند - عليه آن ها شهادت دهند)).

ونيز فرمايد: ((اعمال هر انسان را چونان طوقى بر گردن او مى نهيم )).



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 10:09
باب چهل و چهارم : آداب خوابيدن

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

چون عبرت آموزان بخواب ، نه مانند غافلان ؛ زيرا عبرت آموزان ، از زيركانند وبراى كسب استراحت مى خوابند، نه از روى غفلت و نادانى ؛ چرا كه عبرت آموزان پس از اداى تكليف مى خوابند و غافلان نه چنين اند.


پيامبر (ص) فرمود: چشمانم به خواب مى رود، ولى قلبم را خواب فرا نمى گيرد.
و در خوابيدنت چنين نيّت كن كه كار فرشتگان (موكل ) را سبك كنى و نفست را از شهواتش باز دارى .

به واسطه خواب ، نفس خويش را بيازماى كه اگر از آن لذّت برى ، از غافلانى وآگاه باش كه تو موجودى عاجز و ناتوان هستى و بر هيچ حركت و سكونى قادر نيستى ، جز به حكم و تقدير خدا.

بدان كه خواب ، برادر مرگ است . خواب را دليلى بر مرگ بدان ؛ مرگى كه بيدارى ندارد و راه بازگشتى از آن نيست تا خير و صلاحى كه از تو فوت شده به انجام رسانى .

كسى كه بخوابد و در نتيجه ، فريضه اى ، سنّتى يا نافله اى از او فوت شود، در خواب غفلت است و سيره اش سيره زيان كاران باشد و صاحب چنين خوابى زيان كار است .

وكسى كه پس از فراغت از اداى فرايض و سنن و حقوق واجب ، بخوابد، خفتن او پسنديده باشد و من نمى بينم كه مردمان زمان ما، چيزى از اين خصال را دارا باشند، كه آنان را از [زيان و ضرر] خواب درامان بدارد، زيرا اين مردم ، رعايت دين را ترك گفته و مراقبت احوال خويش را رها كرده بى راهه رفته اند.

چنانچه بنده بكوشد تا از سخن گفتن خوددارى كند، چگونه مى تواند از شنيدن نيز خوددارى كند؛ مگر به آنچه كه او را از شنيدن مانع شود، وخواب ، وسيله اى است كه در اين راه مى توان از آن بهره جست .

خداى تعالى فرمايد: ((به درستى كه از گوش ، چشم و قلب بازخواست مى كنيم )).

در خواب بسيار، آفات و ضررهايى است . بسيارى خواب ، از بسيار نوشيدن است و بسيارى نوشيدن از پرخورى است ، و اين دو، نفس را سنگين مى كنند و قلب را از تفكّر و خشوع و فرمان بردارى از حق تعالى باز مى دارند.

هر بار كه مى خوابى ، آن را خواب آخر خويش بدان و خداى تعالى را به قلب و زبان ياد كن و از آگاهى او بر نهانت بترس و از روزه و نماز استعانت جوى .

بدان كه چون بيدار شوى ، شيطان تو را مى گويد: بخواب ، كه تو را شبى بلند در پيش است .شيطان بر آن است تا وقت مناجات با خداوند و عرض حال بر آن بنده نواز را از تو بستاند.

هيچ گاه از طلب غفران در سحرها غافل مباش ، چرا كه بندگان قانت را در سحرها شوقى ديگر است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 18:59
باب چهل و پنجم : معاشرت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

معاشرت نيكو با خلق ، در غير معصيت خداوند متعال ، از فزونى فضل الهى بر بنده است و كسى كه خداى را در خفا مخلص باشد، معاشرتش [با خلق ] در آشكار نيكو است .

پس براى خدا، با خلق معاشرت كن ، نه براى دنيا وجاه طلبى و ريا و مردم فريبى و به اين بهانه كه مى خواهى مثل مردم شوى يا به منظور كام برآوردن ، احكام و حدود دين را ناديده نگير؛ چه آنان سودى نتوانند به تو رسانند و در نتيجه بدون هيچ سودى ، آخرت را از دست مى دهى .

كسى را كه از تو بزرگ تر است چون پدر بدان ، و آن را كه كوچك تر است همچون فرزند، و همگنان خود را چون برادر.عيب مسلّم خود را وامگذار و به غيب هاى احتمالى ديگران مپرداز.

در امر به معروف ، نرم خويى ورز و در نهى از منكر شفيق و مهربان باش هر حال هستى ، نصيحت و خيرخواهى را فراموش مكن .
خداوند متعال مى فرمايد: ((وبا مردم سخن گوييد، سخنى نيكو)).

واز آن كس كه رابطه با او، خداى را از يادت مى برد و تو را از اطاعت وعبادت خداوند باز دارد، دورى گزين ؛ چه او از دوستان شيطان است وديدار چنين كسانى تو را به ناديده انگاشتن حق نكشاند؛ چه در اين عمل خسرانى است عظيم ، كه از آن به خداى تعالى پناه مى بريم .


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 22:59
باب چهل و ششم : كلام و گفتار

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

گفتار وسيله اى است كه نهفته هاى دل انسان را آشكار مى سازد و گوهر وجود او را عيان مى كند، چه صفاى باطن و كدورت و زنگار آن ، چه دانش ‍ وبى خردى و نادانى .

اميرمؤمنان (ع) مى فرمايد: انسان (و ماهيت او) در زير زبان خود نهفته است . تا مرد سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد

امام صادق (ع) مى فرمايد: هر گاه بر آن شدى كه سخنى بر زبان آورى ، ابتدا آن را به ميزان و محك خرد خود بسنج . اگر براى خداوند باشد (وضررى به دنيا و آخرت تو نزند) آن را بر زبان بران و اگر چنين نباشد، خموشى بهتر از آن است .

بدان كه عبادت هيچ عضوى ، چون عبادت زبان بى تكلّف نيست . گفتارى كه براى رضاى خدا و وسيله نشر نعمت هاى پنهان و آشكار، در ميان خلق باشد، نزد خداوند از منزلتى برتر برخوردار است .

آيا نمى بينى كه خداوند - جلّ وعلا - به وسيله كلام ، اسرا و وحى خود را به پيامبران سپرد و هم چنين پيامبران ، به وسيله كلام فرمان حقّ را به امّت خود مى رساندند و اين نشانه شرافت كلام است و لذا، روشن و واضح است كه كلام (شايسته )، برترين ابزارهاو لطيف ترين عبادت ها است .

هم چنين ، هيچ گناهى ، همچون كلام (باطل و زور)، بنده را سر شتابان به كيفر الهى نرساند و به سختى مورد ملامت قرار ندهد و مردم را از او نرنجاند.وزبان ، ترجمان و راز دار دل است كه هر چه بر آن خطور كند، عيان سازد وهم به وسيله اوست كه رازها بر ملا شود و بر اساس زبان و گفته هاى آن ، خلايق در قيامت باز خواست مى شوند.

كلامى كه نه براى خدا و رضاى او باشد، چونان شراب (كه انسان را مست مى كند و خرد او را مى ربايد) دل و خرد را مست مى كند. هيچ عضوى چونان زبان شايسته زندانى شدن نيست .

حكيمى گفته است : زبان خود را از گفتار پليد (كه خير دنيا و آخرت در آن نباشد) بازدار و در غير اين مورد اگر توانى ، سخن بگو (باشد كه حقّى را زنده كنى و سبب هدايت باشى ).

امّا آرامش و خموشى صفتى زيبا و بلند مرتبه است كه موهبت خدا به مردمى است كه در زمين مى زيند و راز داران اويند.


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif) https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif) https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:06
باب چهل و هفتم : ستايش و نكوهش

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

هيچ بنده اى به مقام خلوص نرسد، مگر اين كه ستايش و نكوهش ، نزد او يكسان باشد، زيرا كسى كه نزد خداوند ستوده باشد، با نكوهش ديگران نكوهيده نشود و به همين صورت است نكوهيده درگاه حقّ، كه با ستايش ‍ خلق ستوده نباشد.

به ستايش كسى دل خوش مدار، چرا كه او بر منزلت تو نزد خداى تعالى نيفزايد و نمى تواند نفع و ضرر مقدّر از سوى خداوند را دگرگون سازد.

واگر كسى تو را نكوهش كرد، اندوهگين مباش ، زيرا كار او براى تو نقصان نباشد و از درجه و منزلت والاى تو نكاهد. گواهى خداوند درباره خوبى وبدى تو، تو را بس ، كه مى فرمايد: ((گواهى خدا براى تو و بر تو، تو را كافى است )).

چون كسى كه نتواند نكوهش را از خود براند و ستايش را براى خود جلب كند، چه سود كه از او اميد ستايش رود و چه جاى بيم نكوهش باشد. پس ، مدح و ذمّ مردم نسبت به خود را يكسان بدان .

پيوسته در مقام بهره ور شدن از ستايش حقّ و خشنودى او باش كه انسان ها در كمال ناتوانى و از آبى ناچيز (وگنديده ) آفريده شده اند و جز به تلاش ، مستحقّ پاداش نباشند، كه حضرت حقّ فرموده : ((انسان جز به حاصل سعى خود نرسد)).

ونيز فرموده است : (([انسان ها] نه مالك زيان خود هستند و نه سود خود، ومالك مرگ و زندگى و رستاخيز نيستند)).



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:10
باب چهل و هشتم : مراء و جدل

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

جدل ، دردى است سخت كه هيچ خصلتى به مرتبه آن نرسد و همانا شيوه ابليس است كه با خدا به مجادله پرداخت و با نافرمانى از امر او، زيان جاودان را براى خود رقم زد. هيچ كس به اين كار تن در نمى دهد، مگر اين كه منزلت انسانى خود را نشناسد و از حقايق دين محروم باشد.

روايت شده كه مردى به امام حسين (ع) گفت : بنشين تا در مسائل دينى مناظره كنيم ! امام فرمود: اى فلان ! من به دين و احكام آن ، آشنا هستم وچنانچه تو نسبت به آن جاهل و ناآگاه هستى در پى يافتن آن روان شو، كه مرا با مِراء و جدل كارى نيست .

جدال و مراء ابزار شيطان براى فريفتن انسان است ، چرا كه او با انسان نجوا كرده مى گويد: با مردم در احكام دين به مجادله بپرداز تا نپندارند كه ناتوان ونادانى !

مجادله و مباحثه از چهار وجه تهى نيست :

1) جدل در زمينه اى باشد كه هر دو آن را مى دانند كه در اين حال ، خيرخواهى براى يكديگر را ناديده گرفته ودر پى رسوا كردن يكديگر هستيد و منزلت و ارزش آن دانش را تباه مى كنيد؛

2) اين كه هر دو از آن دانش تهى هستيد و نادانى خود را آشكار مى كنيد؛

3) اين كه تو آن را مى دانى و بدين وسيله ، با آشكار كردن نادانى دوستت ، به وى ستم مى كنى ؛

4)يا اين كه طرف مقابل تو آن دانش را مى داند و تو با مجادله و مراء قدر او را كاسته ، مقام او را گرامى نداشته اى ، كه هر كس انصاف داشته باشد و حقّ را پذيرفته است ، تن به اين كار ندهد.

هر كس دست از جدال بدارد، ايمان خود را محكم كرده و دين (دين دارى ) خود را نيكو داشته و خرد خود را از آلوده شدن به اميال نفسانى حفاظت كرده است .به درستى كه ملكه (قدرت ) مجادله ، همانند ملكه خيال پردازى است كه سستى و تباهى خرد را در پى دارد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:13
باب چهل و نهم : غيبت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

غيبت بر هر مسلمان حرام و در هر حال مرتكب آن گناهكار است .غيبت آن است كه انسان را به چيزى و گفته اى ياد كنى كه نزد خداوند عيب نباشد و صاحبان خرد و دانش آن را بستايند.

امّا گفتگو درباره شخصى كه كارهاى او نزد خداوند پسنديده نيست وصاحب آن نسبت به ارتكاب آن سرزنش و ملامت شود، غيبت نباشد؛

اگر چه آن شخص از شنيدن آن گفتار رنجه شود، مشروط بر اين كه خود از آنچه كه درباره او مى گويى ، دور باشى و با اين كار - بنا به گفته خدا و پيامبر (ص) - حق را از باطل جدا كنى و هدفى به جز بيان حق نداشته باشى .

امّا اگر هدف غيبت كننده آشكار كردن معايب آن شخص باشد، نه تبيين حق و باطل ، بداند كه بر اين كار مؤ اخذه مى شود، اگر چه كار او درست باشد.

هر گاه غيبت كسى كردى و او از اين امر آگاه شد، از او طلب بخشش و حليّت كن و اگر از غيبت آگاه نشد، از خداوند براى او طلب آمرزش كن . غيبت نيكى ها را مى زدايد، همان گونه كه آتش هيزم را مى سوزاند.خداوند به موسى بن عمران (ع) فرمود: غيبت كننده چون توبه كند، آخرين كسى است كه به بهشت مى ورد و اگر توبه نكند، نخستين كسى است به دوزخ درافتد.

خداوند متعالى در قرآن كريم مى فرمايد: ((آيا دوست مى داريد كه گوشت برادر مؤمن و مرده خود را بخوريد؟))ياد كرد عيب هايى چون : نقص بدنى ، رفتار، اخلاق ، كردار، داد و ستد، پيروى از آيين (يا راه و روش زندگى ويژه اى ) و نادانى فرد، از گونه هاى غيبت است .

اصل و اساس غيبت ، ده چيز است :

1- فرو نشاندن كينه ؛
2- كمك به گروهى در تاءييد گفته آنان درباره شخصى ، بدون كشف صحّت گفتار آنان ؛
3- متهم كردن فرد؛
4- تصديق خبرى كه از صحت و سقم آن آگاهى ندارد؛
5- بدگمانى به افراد؛
6- حسد ورزيدن ؛
7- به تمسخر گرفتن افراد؛
8- هنگام توصيف خوبى هاى يك انسان ، اظهار شگفتى كرده و آن صفات خوب را از او بعيد بداند؛
9- هنگام ياد كردن كسى اظهار كراهت نمودن از او؛
10- بدى ديگران را با آب و تاب تعريف كردن و آن را شاخ و برگ دادن .
(آنچه كه گفته شد، ذكر معايبى است كه در فرد باشد؛ و اگر شخص غيبت شونده از موارد فوق به دور باشد، يقينا آنچه درباره او گفته شود تهمت وافترا است و كيفرى سخت دارد. خداوند ما و شما را از چنين بالاهايى در امان دارد، آمين ).

پس اگر سلامت دين ، دنيا و آخرت خويش را طالبى ، به ياد خدا باش ‍ ومتعرّض خلق مشو. آن گاه است كه به جاى غيبت ، عبرت گيرى و به جاى كيفر، پاداش داده شوى .

دروغ مى گويد آن كه خود را زاده حلال بخواند، در حالى كه غيبت كند (وآبروى بى گناهان را دستخوش هواى خود كند). از غيبت بپرهيز كه خوراك سگان دوزخ است .


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:15
باب پنجاهم : ريا و تظاهر

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

عملت را به ريا آلوده مساز و آن را براى كسى كه نه مى تواند زنده كند و نه بميراند و نه چيزى به تو رساند، يا به تو زيانى رساند، عرضه مكن .

ريا، درختى است كه جز شرك خفى بر ندهد و ريشه اين درخت ، نفاق است . چون [در قيامت ] ميزان برپا شود، به رياكار گفته شود: ثواب عملت را از همان كه شريك من قرار دادى ، برگير. پس بنگر كه چه كسى را مى پرستى ومى خوانى و به كه اميد دارى و از كه مى ترسى . بدان كه تو نمى توانى چيزى را در باطنت بر خود مخفى كنى و تنها خود را مى فريبى .

خداى تعالى مى فرمايد: (([به ظاهر] خدا و مؤمنان را فريب مى دهند، و[لى ] كسى را فريب نمى دهند، جز خود را و خود نمى دانند)).

بيش ترين ريا، در نگاه ، گفتار، خوردن و نوشيدن ، آمدورفت ، مجالست ، لباس ، خنديدن ، نماز، حج ، جهاد، قرائت قرآن و ساير عبادات ظاهرى ، واقع مى شود. پس كسى كه باطن را براى خداوند متعال خالص كند و قلبش ‍ را خاشع نمايد و پس از آن كه كوشش خود را در انجام فرايض مبذول داشت ، به كوتاهى خويش در بندگى اقرار داشته باشد، عمل خود را مشكور خواهد يافت و چون كسى بر اين حالت استقامت ورزد، اميد است كه از ريا و نفاق خلاصى يابد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:17
باب پنجاه و يكم : حسادت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

حسود پيش از آن كه به محسود زيان برساند، به خود ضرر مى رساند، مانند ابليس كه با حسدش لعنت ابدى را براى خود خريد و براى آدم مقام پيامبرى را فراهم آورد.

پس محسود باش ، نه حسود، زيرا كفه ميزان حسود همواره به واسطه سنگين گشتن كفه محسود، سبك باشد و حال آن كه رزق هر كدام معلوم است و حسد، تغييرى در قسمت ندهد و به حال حسود سودى نبخشد و محسود را زيانى نرساند.

اصل حسد از كورى دل است و ناسپاسى نسبت به فضل خداوند متعال ، واين دو صفت ، دو بال كفر است . به واسطه حسد بود كه فرزند آدم گرفتار حسرتى ابدى گرديد و به هلاكتى درغلتيد كه او را نجاتى از آن نباشد.

وحسود را توبه اى نيست ، زيرا حسادت همواره در او هست و به شدّت با وجود او درآميخته و شكل گرفته است(ودر نتيجه ، توبه نمى كند).

حسادت ، بدون هيچ مانعى يا سببى بروز مى كند؛ چرا كه خصلت فطرى دگرگون نشود، اگر چه به درمان آن پردازند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:19
باب پنجاه و دوم : طمع

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

مرا رسيده است كه از كعب الاحبار پرسيدند: صلاح و فساد دين در چيست ؟
گفت : صلاح دين در پرهيزكارى و ورع ، و فساد آن در طمع است .
پرسش كننده بدو گفت : راست گفتى اى كعب !


طمع ، شراب شيطان است كه با دست خويش به خواصش مى خوراند. اگر كسى به واسطه آن مست شود، به هوش نيايد، جز در آتش دردناك خداى متعالى در كنار ساقى آن شراب (شيطان ). اگر طمع را هيچ عيبى به جز ترجيح دنيا بر آخرت نباشد، همين زشتى ، بسى سنگين است .

خداوند - عزّ وجلّ - مى فرمايد: ((آنان همان كسانى هستند كه گمراهى را به [بهاى ] هدايت ، و عذاب را به [ازاى ] آمرزش خريدند...)).

امير مؤمنان (ع) فرمود: به هر كس كه بخشش و عطا كنى ، امير او شوى و از هر كس بى نيازى جويى ، همسنگ وى شوى و به هر كس اظهار نياز كنى ، اسير او باشى .

ايمان انسان طمع كار، از او ستانده مى شود، در حالى كه خود نمى داند، زيرا ايمان ميان بنده و طمع بردن در خلق ، حايل مى شود و به وى مى گويد: اى صاحب من ! خزاين خداى متعال پر از اشياى گران بهاست و او اجر نيكوكاران را ضايع نمى كند، و آنچه كه در دست مردمان است همراه خفّت وخوارى ، پليدى و بيمارى است .

آن گاه او را به سوى توكل و قناعت و كوتاه كردن آرزوها و طاعت خدا و ياءس از خلق مى خواند. پس اگر آن بنده ، به اين امور عمل كند، ايمان نيز همراهش بماند، ولى چنانچه نافرمانى كند، ايمان نيز از او جدا مى شود.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:27
باب پنجاه و سوم : سخاوت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

سخاوت از اخلاق پيامبران و ستون ايمان است . هيچ مؤمنى نيست ، مگر آن كه سخاوتمند است ، و سخاوتمند نيست ، مگر اين كه داراى يقين وهمّتى عالى باشد، زيرا سخاوت ، نشانه نور يقين است و هر كس بداند دنبال چه چيزى است ، دهش ، براى او آسان گردد.

پيامبر (ص) فرمود: خميره اولياى خدا، با سخاوت آميخته شده است .سخاوت آن است كه درباره هر چه كه محبوب است ، سخى باشد، و كم ترين آن ، دنياست .

از نشانه هاى سخاوت آن است كه اعتنا نكنى كه دنيا در دست كيست و از آن كه باشد، در دست مؤمن يا كافر، فرمان بردار يا گناهكار و مردمان بلند مرتبه يا افراد پست مايه ، و ديگران را سير كند و خود گرسنگى كشد، ديگرى را لباس پوشاند و خود برهنه باشد عطا كند و خود از قبول عطا سرباز زند و بر اين كار منّت پذيرد، ولى منّت نگذارد.

اگر تمام دنيا را به او بدهند خود را در آن بيگانه شمارد و از اين كه همه را در يك ساعت در راه خداى - عزّ وجلّ - ببخشد وى را باكى نباشد.رسول خدا (ص) فرمود: سخاوتمند، به خدا و مردم و بهشت نزديك است واز جهنّم دور، و بخيل از خدا و مردم و بهشت دور است و به جهنم نزديك . كسى را نتوان سخاوتمند ناميد، مگر آن كه در اطاعت از خدا و در راه او چيز مى بخشد؛ اگر چه گرده اى نان يا جرعه اى آب باشد.

پيامبر (ص) فرمود: سخاوتمند كسى است كه مال خود را در راه خدا ببخشد، ولى شخص سخاوتمند نما، در راه گناه و نافرمانى خداوند تعالى مى بخشد. بنابراين او آماج خشم و غضب خداوند است و او كه بر خود بخل ورزد، چه گونه مى تواند با غير خودش سخاوتمندى كند، زيرا او از هوى و هوس خويش پيروى مى كند و از خداوند - عزّ وجلّ - نافرمانى .

خداوند تعالى فرموده است : ((... و قطعا بارهاى گران خودشان و بارهاى گران [ديگران ] را با بارهاى گران خود بر دوش خواهند گرفت )).

پيامبر (ص) فرمود: خداوند مى فرمايد: فرزند آدم ! [تو كه ملك من ، ملك من ، ملك من مى گويى بدان كه ] ملك و هر آنچه در دست توست مال من است . اى بيچاره ! تو كجا بودى آن زمانى كه ملك و مال بود و تو نبودى ؟ آيا تو را جز آنچه خورده و از بين برده اى ، يا پوشيده و كهنه كرده اى ، يا صدقه داده و جاويدش كرده اى كه به سبب آن ، مورد عفو قرار مى گيرى و يا عقوبت و مجازات مى شوى بهره اى هست ؛

چرا كه كيفر و پاداش ، به نحوه جمع آورى مال بستگى دارد. پس خوب بينديش كه مال ديگرى را از مال خويش محبوب تر ندانى و در آنها طمع نورزى !

امير مؤمنان (ع) فرمود: آنچه را كه پيش فرستاده اى از آن توست ، و آنچه را كه وانهاده اى از آن وارثان است و آنچه دست مايه زندگى توست شيطان را اميدوار مى سازد كه تو را به وسيله آن بفريبد.

چه قدر مى خواهى در طلب دنيا بكوشى و خويش را رنجه دارى ؟ آيا برآنى تا در دنيا خودت را به زحمت افكنى و با نكبت زندگى كنى و ديگران را غنى سازى ؟!



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:29
باب پنجاه و چهارم : ستاندن وبخشيدن




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

آن كه ستاندن را بيش از بخشش دوست بدارد، زيان كار است ؛ زيرا او به سبب غفلتش ، آنچه را كه امروز است ، از آنچه در آينده (آخرت ) است ، برتر مى پندارد.

وهر گاه كه مؤمن ستاند، سزاوار است به حق بستاند و چون مى بخشد، در راه حق و از روى حق ببخشد.

چه بسيارند كه با گرفتن چيزى ، دين خود را تاوان مى دهند، ولى خود نمى دانند و چه بسيار است بخشنده اى كه خشم خداى را براى خود مى آورد.

گفت وگو و بحث در گرفتن و بخشيدن نيست ، بلكه درباره انسان رستگار ونجات يافته است . نجات يافته كسى است كه از خدا بترسد و به ريسمان ورع چنگ زند.

ومردم در برابر اين دو صفت ، دو دسته اند: خاص و عام .
خاص آن است كه به دقت ، چشم ورع باز كرده و چيزى نخورد، مگر آن كه بداند حلال است ، و چون امر بر او مشكل شود، تنها در حدّ ضرورت خورد.

وعام آن است كه به ظاهر، چشم دوخته است و از اين رو، هر آنچه كه نداند كه از غصب يا به سرقت آمده ، آن را برمى گيرد (از آن بهره مى جويد) ومى گويد: باكى نيست ، اين ، بر من حلال است .

پس ، امين در گرفتن و دادن ، كسى است كه بر اساس حكم خداى - عزّ وجلّ - عمل و در راه رضاى او انفاق مى كند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:31
باب پنجاه و پنجم : آداب برادرى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

سه چيز در هر زمانى عزيز است : برادرى در راه خداى تعالى و زنى صالح و مهربان (كه محبت و مهربانى او) براى خشنودى خداوند - عزّ وجلّ - و فرزندى رشيد و صالح . و آن كس كه اين سه را داشته باشد، خير دو سراى را دريافته و بهره فراوان تر از دنيا برده است .

از رفاقت و برادرى با كسى كه به سبب طمع ، ترس ، خوردن يا نوشيدن به تو مايل است ، بر حذر باش . با خدا ترسان ، برادرى كن اگر چه در تاريكى هاى زمين باشد و اگر چه عمر خود را در جست وجوى شان سپرى كنى كه خداى - عزّ وجلّ - پس از پيامبران برتر از آنان نيافريده و خداوند تعالى توفيقى چون همراهى با آنان به هيچ بنده اى ارزانى نكرده است .

خداى تعالى مى فرمايد:
((در آن روز، دوستان يكدل با يكديگر دشمن هستند، جز خدا ترسان .))

[آنچه مصيبت بار است اين كه ] اگر كسى در روزگار ما، در جست وجوى دوستى ، مبرّا از عيب باشد، رفيق نخواهد داشت . آيا نمى بينى كه اوّلين عنايت خداوند به پيامبران هنگام دعوت به خداپرستى كرامت فرمود، دوستان و برادرانى امين بود كه او را تصديق كردند و در امر رسالت يارى رساندند؟ پس همين طور، يكى از بزرگ ترين نعمت هايى كه خداوند به واسطه اش دوستان و اوليا و برگزيدگان و امينان گرامى داشت ، همنشينى با پيامبران بود.

و اين دليل است بر اين كه در دو سرا نعمتى بزرگ تر و پاك تر از رفاقت و برادرى در راه خداوند - عزّ وجلّ - نيست .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:33
باب پنجاه و ششم : مشورت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

در امور خود - در آن هايى كه صلاح دين و دنيا اقتضا مى كند - با كسى مشورت كن كه داراى پنج خصلت باشد: عقل و علم و تجربه و خيرخواهى وتقوا.

اگر او را يافتى ، از هر پنج خصلت بهره جوى و عزم بربند و بر خداوند متعال توكل كن كه اين تو را به راه صواب مى برد.

آنچه را از امور دنيا كه راهى به دين ندارد، رها كن و در آن تفكّر مكن ؛ چه اگر به اين [دستور] عمل كنى ، بركت زندگانى و شيرينى طاعت را در خواهى يافت .

در مشورت بهره هايى از دانش نهفته است و عاقل آن است كه از مشورت ، دانشى فراگيرد و از اين دانش ، راه به سوى مقصود و مرادش جويد. مشورت براى اهلش ، تفكر در چگونگى آفرينش آسمان ها و زمين و فناى آن ها - كه از امور غيبى اند - ماند، زيرا هر اندازه كه شخص ، تفكّر خويش را در آن دو قوام بخشد، در درياهاى نور معرفت فرو مى رود و به واسطه آن ها بر عبرت ويقين خويش مى افزايد.

با كسى كه عقلت سخن او را راست نمى شمارد، مشورت مكن ، اگر چه مشهور به خرد و ورع باشد و چون با كسى كه قلبت بر صداقتش گواه است ، مشورت كردى ، از راهنمايى هاى او تخلف مكن ، اگر چه مخالف مراد ومقصودت باشد، زيرا نفس سركش است و از قبول حق دورى مى جويد وسركششى او در برابر حق ، روشن است .

خداوند فرمايد: ((در اين امر با آنان مشورت كن )).
ونيز فرمايد: ((كارشان را به مشورت يكديگر انجام مى دهند)).


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:35
باب پنجاه و هفتم : بردبارى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

بردبارى ، چراغ الهى است كه انسان را به محضر خود رهنمون مى شود وكسى به مرتبه بردبارى مى رسد كه به انوار معرفت و توحيد مؤ يّد باشد.

در پنج موضع بردبارى شايسته است :
1) عزيزى كه ذليل شود؛ 2) راست گويى كه به دروغ گويى متّهم شود؛ 3) آن كه به حق دعوت مى كند، ولى خوارش شمارند؛ 4) آن كه بدون گناهى آزارش دهند؛ 5) آن كه مردم را به سوى حق بخواند و با او مخالفت كنند.

چنانچه حقّ بردبارى را در موارد ياد شده به جاى آوردى ، به تحقيق كه راه درستى انتخاب كرده و به مقام بردبارى رسيده اى . با نادان به وسيله دورى از آنان و سكوت ، مقابل كن تا مردم تو را يارى كنند، زيرا كسى كه به نادان پاسخ دهد، به كسى ماند كه هيزم بر آتش نهد.

پيامبر (ص) فرمود: مؤمن ، چون زمينى است كه منافع و سود مردم از آن حاصل مى شود و بار سنگينى مردم بر اوست . كسى كه بر جفاى خلق صبر نكند، به رضاى حق دست نيابد، چه رضاى خداى تعالى ، آميخته به جفاى خلق است .

حكايت كرده اند كه مردى (پس از آن كه گفته هاى ناپسندى بر زبان جارى ساخت ) خطاب به ((اخنف بن قيس )) گفت : مقصودم تويى ! اخنف در پاسخ گفت : من (در قبال رفتار و گفتار تو) صبر پيشه مى كنم !.

رسول خدا (ص) فرمود: برانگيخته شدم تا محور بردبارى ، معدن علم وخانه صبر باشم و مكارم اخلاق را كمال بخشم و به حق راست گفت پيامبر خدا (ص).

حقيقت و كنه بردبارى آن است كه كسى كه بر تو بدى كند و بر مخالفتت اقدام ورزد، در حالى كه بر انتقام ، قادرى ببخشايى ؛

چنان كه در دعا آمده : خدايا! فضل تو گسترده تر و بردبارى ات وسيع تر از آن است كه مرا به عملم مؤ اخذه كنى و به خطايم ، ذليل .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:38
باب پنجاه و هشتم : تواضع و فروتنى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

رسول خدا (ص) فرمود: تواضع ، اساس هر شرف و مرتبت و مقام رفيع است . اگر تواضع را زبانى گويا بود، مردم را به ارزشى و جايگاه خود آشنا مى كرد.

تواضع ، آن است كه براى خدا و در راه او باشد و اگر جز اين باشد، نيرنگ است نه تواضع . هر كس براى خدا تواضع كند، خداوند - عزّ وجلّ - او را بر بسيارى از بندگانش شرافت مى بخشد.

اهل تواضع را سيمايى و نورى است كه فرشتگان آسمان و خاكيان عارف به وسيله آن ، او را مى شناسند.

خداى تعالى فرمايد: ((وبر اعراف ، مردانى هستند كه هر يك [از آن دو دسته ] را از سيمايشان مى شناسند)).

رسول خدا (ص) مى فرمايد: خداوند - تبارك و تعالى - به من وحى كرد: با يكديگر تواضع كنيد و هيچ كدام از شما بر ديگرى فخر نكنيد و زيادتى در اصل و نسب و حسب را معيار و ملاك اعتبار ندانيد، و بعضى از شما به ديگرى نگويد كه : من برترى و زيادتى بر تو دارم ، چرا كه اين ها نزد خداوند عالم قدر ندارد و غير تواضع و بندگى و اطاعت نزد خداى تعالى مناط اعتبار نيست .

و نيز بايد هيچ كدام از شما با ديگرى در مقام بغى و ظلم نباشد، چرا كه ظلم و بغى ، نفى كننده تواضع است و شما ماءموريد به تواضع . (ونيز از جمله وحى است كه ) هيچ كس براى خداوند تعالى تواضع نمى كند، مگر آن كه خداى سبحان - عزّ شاءنه - مرتبه او را در دنيا و آخرت بلند و رفيع مى گرداند.

رسول گرامى اسلام (ص) بسيار متواضع بود و همانند صفات كماليّه در صفت تواضع نيز كامل بود. هر گاه به كودكان مى رسيد در سلام كردن به ايشان پيشى مى گرفت .

ريشه تواضع در بزرگ شمردن خداوند و هيبت و عظمت اوست و هيچ عبادتى را خداى - عزّ وجلّ - قبول نكند، مگر آن كه انسان از سر تواضع آن را كم و ناچيز بداند و معناى حقيقى تواضع را كسى جز بندگان مقرّب كه به وحدانيتش پى برده اند، نداند.

خداى - عزّ وجلّ - فرمايد: ((وبندگان خداى رحمان كسانى هستند كه روى زمين به نرمى گام برمى دارند، و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند، به ملايمت پاسخ مى دهند)).

خداوند - تبارك و تعالى - سرور كائنات ، حضرت محمّد (ص) را به تواضع امر كرده ، مى فرمايد: ((وبراى آن مؤمنان كه تو را پيروى كرده اند، بال خود را فرو گستر)).

تواضع ، مزرعه خشوع و خضوع و خشيّت و حياست و اين صفات پرورش ‍ نيابند مگر از تواضع . و تواضع و شرافت ، زمانى كمال يابد و سلامت بماند كه انسان خود را در برابر حضرت حق ناچيز و خوار شمرد



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:41
باب پنجاه و نهم : اقتدا

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

نشايد اقتدا كردن به هر كسى ، بلكه درستى اقتدا بايد بر مبناى معيارهاى الهى كه از سوى او مقرّر شده است باشد.


اقتدا به اين نيست كه انسان در اعمال و حركات ظاهرى از كسى تقليد كند يا خود را به اوليا و ائمّه دين نسبت دهد.

خداى تعالى فرمود:
((آن روزى كه همه مردم را به امامشان بخوانيم )).
يعنى هر آن كس كه به صاحب حقّى اقتدا كرده باشد، رستگار است .

خداى تعالى فرمود:
((چون در صور دميده شود، نه پيوند خويشى مى ماند و نه مى توانند از يكديگر كمك بخواهند)).

حضرت على (ع) فرمود:
ارواح (در عالم ذر) سربازانى بودند. پس آن دسته كه الفت يافتند در اين جهان نيز الفت مى يابند و آن عده كه دوست نشدند، در اين جهان نيز چنان باشند.

محمّد بن حنفيه را گفتند: چه كسى تو را ادب بياموخت ؟
گفت : خداوند گوهر ادب را در من به وديعت نهاد. از آنچه كه در صاحب خردان و اصحاب بصيرت نيك يافتم ، پيروى و بدان عمل كردم و از آنچه از نابخردان زشت يافتم ، خوددارى كرده ، ترك گفتم . اين روش ، مرا به گنج هاى دانش رهنمون ساخت .

وطريقتى بهتر از اقتداء [به نيكان ] براى مؤمنان زيرك نيست ؛ چه اين ، روششن ترين راه و درست ترين مقصد است .خداى - عزّ وجلّ - خطاب به عزيزترين آفريدگانش ، محمّد (ص) فرمود:
((آنان كسانى هستند كه خداوند هدايتشان كرده ؛ پس به هدايت آنان اقتدا كن ))؟

ونيز فرمايد:
((سپس بر تو وحى كرديم كه از دين ابراهيم حق گراى پيروى كن )).
بنابراين چنانچه دين خداى تعالى را مسلكى درست تر از اين (اقتدا) مى بود، خداوند پيامبران و اوليايش را به سوى او مى خواند.

پيامبر (ص) فرمود:
قلب ها را نورى است كه جز به واسطه پيروى از حق و برگزيدن راه درست ، ظاهر نشوند و آن ، نور پيامبران است كه در قلب مؤمنان به وديعت نهاده شده است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-01-2014, 23:44
باب شصتم : عفو

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

عفو به هنگام قدرت ، از سنّت هاى پيامبران خدا ترسان است و معناى عفو آن است كه رفيقت را در گناهى كه آشكارا مرتكب شده مؤ اخذه نكنى ؛ در حالى كه خود در نهان مرتكب آن شده اى و بر او احسان و نيكى كنى .

كسى را به مقام عفو راهى نيست ، جز آن كه خداوند او را بخشيده و گناهان پيشين او را بيامرزيده و به كرامت و بزرگداشت خويش زينت بخشيده ولباسى از نور جلال خود، بدو پوشانيده است ؛ چه عفو و بخشش از صفات خداوند است كه در سينه برگزيدگانش به وديعت نهاده تا با خلق به اخلاق خالق و آفريدگارشان رفتار نمايند.

از اين رو، خداى - عزّ وجلّ - مى فرمايد: ((وآنان بايد عفو كنند و چشم بپوشند. آيا دوست نمى داريد خداوند شما را ببخشد؟ و[بدانيد] خداوند آمرزنده و مهربان است )).

وكسى كه بشرى چون خود را نمى بخشد، چگونه از پادشاهى جبار انتظار بخشش دارد؟!
پيامبر اكرم (ص) از پروردگارش نقل كرده كه حضرت احديت او را به اين خصال امر كرده و فرموده است :

((چون از تو ببرند، بدانان بپيوند و كسى را كه بر تو ستم مى كند ببخش ‍ وكسى را كه از عطايش محروم كرده ، مورد عطاى خويش قرار ده ، و به آن كس كه به تو بدى مى كند، نيكى كن )).

حضرت حق - جلّ وعلا - ما را به پيروى از پيامبر (ص) دعوت نموده ، مى فرمايد: ((آنچه [پيامبر] برايتان مى آورد، اخذ و اطاعت كنيد و از آنچه كه شما را نهى مى نمايد، دورى كنيد.))پس عفو، وديعه خداوند در دل خاصّان است (وچون او بندگان را به عفو وگذشت سفارش كند، خود به آن سزاوارتر باشد).

و رسول خدا (ص) فرمود: آيا شما نمى توانيد چون ((ابوضمضم )) باشيد؟
گفتند: او كيست ؟فرمود: مردى بوده پيش از شما كه چون صبح مى شد، مى گفت : خدايا! من آبروى خويش را براى همه مردم به صدقه تقديم مى كنم (وهر بدى و ستم مردم را نسبت به خود مى بخشم ).


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
19-01-2014, 15:04
باب شصت و يكم : خوى خوش

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif

(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:


خوى خوش ، زيبايى و زيور دنيا و پاكى (از گناهان ) در آخرت است و دين با آن كمال يابد و وسيله قرب به خداست .

اين موهبت ، جز به اوليا وبرگزيدگان حقّ، ارزانى نشده است ، زيرا خداوند دريغ دارد از اين كه الطاف خود و حسن خلق را جز نزد حامل نور جمال خويش به وديعت نهد، چرا كه هر كس خداى خود را بهتر بشناسد، شايسته داشتن اين خصلت است و هيچ كس جز خداوند متعال به حقيقت حسن خلق پى نبرد.

پيامبر اكرم (ص) مى فرمايد: خوى خوش ، سرآمد هر چيز در روزگار است .

خلق حسن لطيف ترين چيز در دين و سنگين ترين كالا در ميزان قيامت است وسوء خلق ، عمل و عبادت را تباه مى كند؛ همان گونه كه سركه ، عسل را. وهر كس چنين باشد انجام كارش خوارى است ، اگر چه درجات عاليه را دريابد.

پيامبر (ص) مى فرمايد: خوى خوش ، درختى است در بهشت كه انسان خوشخوى به شاخه هاى آن درآويخته ، به سوى آن جذب مى شود و خوى بد، درختى است در دوزخ كه انسان بدخوى ، به شاخه هاى آن در آويخته ، به سوى آن جذب مى شود.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
19-01-2014, 22:35
باب شصت و دوم : علم و دانش

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

علم ، اصل هر صفت نيكوست و منتهاى هر جايگاه رفيع . از اين روى پيامبر (ص) فرموده است : كسب علم (تقوا و دين ) بر هر فرد مسلمان - چه زن وچه مرد - واجب است .
ونيز فرمود: دانش بجوييد، اگر چه در چين باشد.


آن دانش ، علم خودشناسى است و در آن معرفت خداوند - عزّ وجلّ - نهفته است .
رسول خدا (ص) فرمود: هر كس خود را بشناسد، خداى خود را خواهد شناخت . و ديگر آن كه ، بر تو باد به جست و جوى علمى كه عمل ، جز با آن صحيح نباشد، و آن اخلاص است .

ونيز فرمود، پناه مى برم به خدا از علمى كه سودى نرساند و اين ، علمى است كه از اخلاص تهى است . بدان كه علم اندك ، عمل بسيار مى طلبد، زيرا يك روز دانش اندوزى مستلزم يك عمر عمل به آن است

عيسى بن مريم (ع) فرمود: سنگى را ديدم كه بر آن نوشته بود: مرا برگردان ! آن را برگرداندم . بر روى آن نوشته بود: كسى كه به آنچه مى داند عمل نمى كند، طلب نادانسته ها برايش شوم است و علمى كه مى داند و بدان عمل نمى كند، به خود او، مردود است (و مقبول نباشد).

خداوند - تبارك و تعالى - به حضرت داوود (ع) وحى فرمود: سبك ترين كيفرى كه عالم بى عمل را بدان گرفتار مى كنم از هفتاد عقوبت بدتر است ، چرا كه شيرينى ذكر خود را از قلبش خارج مى كنم ، كه هر چه مرا ياد كند حلاوتى نيابد و بدين ترتيب از رحمت من دور شود.


براى رسيدن به خداوند، طريقى جز طريق علم و دانش نيست . علم ، زينت انسان در دنيا و آخرت و راه گشاى او به بهشت است و انسان را به رضوان خداى تعالى واصل مى كند.

عالم واقعى كسى است كه اعمال وى گواه بر دانش او، و شيوه زندگى او ستوده باشد و صداقت و تقواى او، تصديق كننده وى باشند، نه زبان آورى تواءم با نادانى و جدال و ادّعاى عارى از دانش .

وكسى كه داراى عقل و عبادت و حكم و حيا و خشيت است ، علم را براى چيزى جز اين ها جسته است ، ولى امروز مى بينيم در طالب علم چنين اوصافى ديده نمى شود.

معلم ، نيازمند عقل ، مدارا، خيرخواهى ، بردبارى ، صبر، قناعت و بخشندگى است و جوينده علم ، نيازمند رغبت به دانش ، اراده ، فراغت ، عبادت ، ترس از خدا، قدرت بر حفظ و دور انديشى است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
19-01-2014, 22:39
باب شصت و سوم : فتوا دادن

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

فتوا دادن ، براى كسى كه با باطن پاك و به دور از آلودگى هاى نفسانى ، از خداوند استفتا نكند و اخلاص نورزد و درون را پاكيزه ندارد، روا نباشد، زيرا هر كس فتوا دهد حكم صادر نموده و حكم ، درست نيفتد مگر به اذن وبرهان خداوند - عزّ وجلّ - و كسى كه بر اساس خبرى حكمى دهد، بدون آن كه به عيان ، حقانيتش را ببيند، جاهلى است كه به جهل خود عمل كرده و به واسطه حكمش به گناه افتاده است ؛ چنان كه در خبر است كه : علم ، نورى است كه خداوند در قلب هر كه خواهد قرار دهد.

پيامبر (ص) فرموده است : جسورترين شما به فتوا دادن ، جسورترين شما نسبت به خداوند - عزّ وجلّ - است . آيا فتوا دهنده نمى داند كه ميان خداوند تعالى و بندگانش ، واسطه شده و ميان بهشت و دوزخ سرگردان است ؟
سفيان بن عيينه مى گويد: چگونه غير خودم را از علم خود بهره برسانم ، در حالى كه خودم از آن بى بهره ام ؟!

فتوا دادن در حلال و حرام ميان مردمان روا نباشد، جز براى كسى كه حق را بر اهل زمان شهر خويش برگزيند (پرهيزكارترين مردم باشد) و از پيامبر (ص) پيروى نمايد و فتواى صحيح را (از ناصحيح ) بشناسد.


پيامبر خدا (ص) فرموده است : فتوا دادن در احكام شرعى بسيار خطير است ، زيرا كه صاحب فتوا با تمام تلاشى كه در به دست آوردن توان فتوا به كار برده باشد، پاسخ مسائل را بر اساس احتمال مى دهد، نه بر اساس يقين وقطع .

امير مؤمنان على (ع) خطاب به يك قاضى فرمود: آيا ناسخ را از منسوخ مى توانى تشخيص دهى ؟ گفت : نه . فرمود: آيا مرا خداوند تعالى در مثل هاى قرآن را مى دانى ؟ گفت : نه . فرمود: پس تو خود هلاك مى گردى وديگران را نيز به هلاكت مى اندازى !

كسى كه در مقام فتوا دادن است ، نيازمند شناخت معانى آيات الاحكام ، حقيقت سنّت ها و احاديث و صحت و سقم آن ها، آگاهى از اجماع واختلاف ، توان برگزيدن بهترين آرا، عدالت و پرهيز از محرمات صغيره وكبيره ، برخورد حكيمانه و پرهيز از افراط و تفريط و تقواى الهى است به چنين مرحله رسيد (وتوان دادن فتوا يافت ) فتوا دهد.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
20-01-2014, 08:36
باب شصت و چهارم : امر به معروف و نهى از منكر

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

كسى كه از اميال خود رهايى نيافته و از بند آفات و شهوات نفس آزاد نگشته ودر پناه خداى تعالى داخل نشده و از خطا و اشتباه مصونيت ندارد، صلاحيت امر به معروف و نهى از منكر رانخواهد داشت و هر گاه چنين نباشد، امر به معروف و نهى از منكر او حجّتى است عليه خود او (كه در قيامت وى را با آن حجّت محكوم كنند) و مردم را نتواند سودى رساند، چرا كه خود عامل بدان نبوده است .

خداوند متعال مى فرمايد:
((آيا مردم را به نيكوكارى امر مى كنيد، در حالى كه خود فراموش ‍ كرده ايد؟)) آن گاه به چنين واعظى گفته شود: اى خائن ! آيا خلق مرا از آنچه خود بدان دست يازيده اى ، باز خواست مى كنى .

نقل است كه ابوثعلبه خشنى ، از رسول خدا (ص) درباره اين آيه پرسيد كه : ((اى كسانى كه ايمان آورديد! خود را حفظ كنيد، چرا كه گمراهى ديگران شما را زيان نرساند، اگر هدايت شديد)).

حضرت در پاسخ فرمود: يعنى ((مردم را به سوى معروف بخوان و از منكر نهى كن و بر آسيب و زحمتى كه در اين راه به تو مى رسد، صبر كن )). و آن زمان كه مردمان آزمند و پيرو هواى نفس و خودپسندان مستبد در راءى را ببينى كه از عالمان و واعظان فرمان بردارى نكنند، دست از امر به معروف ونهى از منكر بدار و خود را از كار آنان فارغ ساز و به (اصلاح ) خويشتن بپرداز.

امر به معروف بايد به حلال و حرام آگاه باشد و به آنچه كه امر و نهى مى كند، عامل . خيرخواه مردم باشد و مهربان و رفيق . آنان را با لطافت وزيبايى بيان ، به معروف دعوت كند و تفاوت خُلق و خوى آنان را بداند، تا در نتيجه ، با هر كس به فراخور حالش رفتار نمايد.

به نيرنگ نفس و فريب هاى شيطان بينا باشد. بر سختى و مشقّتى كه بر او مى رسد، صابر باشد و نسبت به مردم مقابله به مثل نكند و از آنان شكايت نبرد و تعصب به كار نگيرد و (براى رضاى خويش ) خشونت نورزد و (در اين كارها) نيّت را براى خداى تعالى خالص كند. چنانچه مردم با او مخالفت كرده و جفا نمودند، صبر كند و اگر موافقت و پيروى كردند و از وى پذيرفتند، آنان را سپاس گويد و امر خويش به خدا واگذارد و او را بر عيب ونقص خويش ناظر بيند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-01-2014, 08:50
باب شصت و پنجم : خداترسى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

خدا ترسى ، نتيجه دانش و دانش ، شعاع معرفت و قلب ايمان است . كسى كه خشيت الهى نداشته باشد، عالم نيست ؛ اگر چه موى باريك را به متشابهات علم ، دو نيم كند (و در علم سرآمد باشد).

خداى تعالى مى فرمايد:
((جز اين نيست كه دانشمندان و عالمان از خداوند خشيت دارند)).

آفت دانشمندان ده چيز است :

1- طمع كه خوارى در پى دارد؛
2- بخل در علم و مال ؛
3- ريا؛
4- تعصب در راءى ؛
5- علاقه به ستايش ديگران از وى ؛
6- فرو رفتن در آنچه كه به حقيقت راهى ندارد؛
7- خود را به سختى انداختن براى زينت بخشيدن به سخن خود (وبازى با الفاظ)؛
8- بى شرمى از خدا؛
9- فخر فروشى ؛
10- عمل نكردن به آنچه كه مى داند.

حضرت عيسى (ع) فرمود،
بدبخت ترين مردم ، كسى است كه در ميان مردم به علم ، شهره باشد و به عمل گمنام .

رسول خدا (ص) مى فرمايد:
همنشين نباشد با دعوت كننده اى كه شما را از يقين به شك ، از اخلاص به ريا، از تواضع به كبر، از خيرخواهى به بدخواهى واز زهد به دنياگرايى بخواند، بلكه به آن عالمى نزديك شويد كه شما را از كبر به فروتنى ، از ريا به اخلاص ، از شكّ به يقين ، از دنياطلبى به زهد از بدخواهى به خير خواهى ، بخواند.

آن كسى شايستگى موعظه خلق را دارد كه با صداقت ، از اين مراحل گذشته باشد و عيوب سخن گفتن را بشناسد و درست را از نادرست تشخيص دهد وبه بيمارى هاى دل ها و فتنه ها و هواى نفس آشنايى داشته باشد.

حضرت على (ع) فرمود:
همچون طبيب مهربانى باش كه دارو را در جايى كه سود رساند، بنهد.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
23-01-2014, 10:35
باب شصت و ششم : آفت قاريان قرآن

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

شخص بى علمى كه قرآن مى خواند، مانند كسى است كه بدون داشتن مال ، بر مردم فخر فروشد و تكبّر ورزد.

وى با مردم كينه مى ورزد، به جهت فقرش ، و مردم با او كينه مى ورزند، به جهت تكبّر و خودپسندى او. پس او هميشه بى آن كه بر او واجب گشته باشد، با مردم خصومت مى ورزد، و كسى كه در چيزى كه بدان امر نشده وواجب نگشته است ، با خلق خصومت ورزد، در واقع با خالقيّت و ربوبيّت به خصومت برخاسته است .

خداى تعالى مى فرمايد:
((و از [ميان ] مردم كسى است كه درباره خدا، بدون هيچ دانش و بى هيچ رهنمود و كتاب روشنى به مجادله مى پردازد)).

نقل است كه ((زيد بن ثابت )) خطاب به پسرش گفت : اى پسركم ! مبادا خداوند نامت را در ميان قاريان ببيند!

پيامبر (ص) فرمود: زمانى بر امّت من خواهد آمد كه اگر نام مردى را بشنوند، بهتر است از ديدن او؛ و اگر او را ببينى ، بهتر است از آن كه او را بيازمايى (كه باطنى ناپسند دارند). و نيز آن حضرت فرمود: بيشتر منافقان امّت من از قاريانند، زيرا به اوامر و نواهى آن پاى بند نيستند.


چنان باش كه از تو خواسته اند و تو را بدان امر كرده اند. راز خويش از خلق مخفى دار و طاعت و عبادت براى خدا را به منزله روحت بدان براى بدنت (كه جدايى روح سبب مرگ شود).

بايد آن حالتى را كه ميان تو و آفريدگارت برقرار است ، درست و صحيح باشد. در لحظه لحظه روز و شبت و در تمام امور به درگاه خدا تضرّع كن او مدد بجوى .

خداوند - تبارك و تعالى - مى فرمايد: ((پروردگار خود را به زارى و نهانى بخوانيد كه او از حدّ گذرندگان را دوست نمى دارد)).

واين اعتدا (كه در آيه آمده است ) از جمله صفت هاى قاريان زمان ما و نشانه آنان مى باشد. پس ، در همه امورت از خدايت ترسان باش ، تا در چاه هولناك تمنّا و آرزوها نيفتى و از هلاكت برهى



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
25-01-2014, 08:50
باب شصت و هفتم : حقّ و باطل

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

از خداى بترس و هر جا كه مى خواهى و از هر جماعتى كه هستى باش ، زيرا كه تقوا از صفات نيكان و نزد همه محبوب است و در آن هر خير و رشدى جمع است .

تقوا، ميزان هر علم و حكمت و اساس هر عبادت مقبول است .

تقوا، آبى است كه از چشمه خداشناسى مى جوشد و هر عملى از علوم بدان نيازمند است .

تقوا فراهم نيايد، مگر اين كه بدانى تحت فرمان و سلطنت او (خدا) هستى . فزونى تقوا از آن جا نشاءت مى گيرد كه بپذيرى كه خداى - عزّ وجلّ - بر اسرار بنده اش مطلع است . پس اين (تقوا) اصل هر حقّى است .

وامّا باطل ، همان است كه از خداى متعال جدايت مى كند، و ماهيّت وبطلان آن بر كسى پوشيده نيست . پس از باطل دورى بجوى و نهان و دل خويش را تنها به خداوند اختصاص ده .

رسول خدا (ص) فرمود:
راست ترين سخن عرب ، همان سخن ((لبيد)) شاعر است كه گفت :
الا كلّ شى ء ما سوى اللّه باطل و كلّ نعيم لا محالة زائل
آگاه باشيد كه هرچيزى جز خداوند، باطل است ، و هر نعمتى عاقبت از ميان خواهد رفت .

پس به دنبال و همراه آن چيزى باش كه اهل صفا، پاكى و تقوا آن را پذيرفته اند؛ يعنى در اصول دين و حقايق يقين و رضا و تسليم ، خود را در اختلافات و نظريه هاى گوناگون مردم مينداز كه تو را منحرف مى سازد؛ چرا كه امّت برگزيده همگى اجماع دارند كه خدا يكى است و چيزى چون او نيست و او در حكمش عادل است و هر چه كه بخواهد انجام دهد و هر فرمانى كه بخواهد مى راند و نمى توان در چيزى كه ساخته اوست پرسيد: ((چرا؟)).

هر چه بوده و هر چه هست ، به مشيّت و اراده اوست . او بر آنچه خواهد قادر است و در وعده و وعيدش صادق . قرآن كلام و آفريده اوست ، و او پيش از كاينات بوده است . بود و نبود عالم وجود، برايش يكى است . نه از آفريدن جهان سودى برده و نه از تباهى آن ، كاستى در حكومتش پديد آيد. سلطنتش عزيز است و بزرگ ، و تنزيه اش جليل است و عظيم .

پس ، هر كس چيزى گفت كه با اين اصل مخالف است ، سخن وى را مپذير واز آن گفتار بيزار جوى ، تا بركات خداوند را به زودى به چشم ببينى زمره رستگاران درآيى .


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
28-01-2014, 09:28
باب شصت و هشتم : شناخت پيامبران

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

خداوند - عزّ وجلّ - پيامبران را از خزاين لطف و كرم و رحمتش ، برخوردار كرد و از علم مخزون خود بدانان آموخت و از ميان همه آفريدگان ، آنان را براى خود برگزيد. پس هيچ يك از خلايق را شباهتى به احوال و اخلاق آنان نيست ، زيرا خداوند آنان را وسيله و واسطه بين خود و خلق قرار داد. فرمان بردارى از آنان ، موجب رضاى اوست و مخالفت و انكارشان ، موجب خشم او.

خداوند هر قوم و دسته اى را دستور داده تا از آيين پيامبر خويش پيروى كنند و هيچ گونه طاعت و عبادتى را نمى پذيرد، مگر به واسطه طاعت از آن ها و تمجيد و شناخت حرمت و بزرگداشت مقام پيامبران ؛ چرا كه بزرگ داشتن آنان ، بزرگ شمردن خداست .

پس همه پيامبران خدا را بزرگ دار و مقام هيچ يك از آنان را ناچيز نشمار و با عقل خويش و بدون حجت ، درباره مقامات و احوال و اخلاق آنان قضاوت مكن ، مگر به واسطه بيان آيه اى محكم كه از جانب خداوند آمده و اجماع اهل بصيرت (با دلايلى كه فضايل و مراتبشان را به اثبات مى رسانند) باشد.

به راستى كجا مى توان به جايگاه حقيقى آنان نزد خداى تعالى پى برد؟! اگر سخنان و افعالشان را با مردمى كه از آنان پايين ترند مقايسه كنى ، با آنان به ادب رفتار نكرده و مرتبه آنان را نشناخته و به منزلت ايشان نزد خدا، جهل ورزيده اى . بنابراين ، از درجه و مقام ايمان و معرفت ساقط گشته اى ! پس ‍ مراقب خويش باش كه به چنين خطايى گرفتار نشوى !



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
30-01-2014, 09:16
باب شصت و نهم : شناخت امامان و صحابه


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) با اسنادى صحيح ، از سلمان فارسى (ره ) نقل فرموده كه او گفت :

روزى بر رسول خدا (ص) وارد شدم . چون حضرت مرا ديد، فرمود: اى سلمان ! خداوند - عزّ وجلّ - هيچ پيامبر و رسولى را مبعوث نمى كند، مگر آن كه دوازده نقيب براى او مى گمارد.
گفتم : اى رسول خدا (ص) اين حقيقت را از اهل دو كتاب (تورات و انجيل ) نيز آموخته بودم .

فرمود: اى سلمان ! آيا دوازده نقيبى كه خداوند برايم برگزيده ، تا پس از من امامت كنند، مى شناسى ؟
گفتم : خدا و رسول او بهتر مى دانند!

فرمود: اى سلمان ! خداوند تعالى ، مرا از برگزيده نور خويش بيافريد، و مرا خواند، پس فرمان او را اطاعت كردم .

سپس از نور من ، على (ع) را آفريد و او را بخواند، پس او اطاعت كرد.
سپس از نور من و نور على ، فاطمه (س ) را بيافريد و او را بخواند و فاطمه (س ) اطاعت كرد.
آن گاه ، از نور من و نور على و نور فاطمه ، حسن و حسين (ع) را آفريد، وآن ها را خواند و آنان امر او را پيروى كردند.

پس خداوند، ما را به پنج نام از نام هاى خودش بناميد. خداى تعالى ، محمود است و من محمّد، او على است ، اين هم على است . خداوند، فاطر است و اين نيز فاطمه است ، خداوند ذوالاحسان است ، اين هم حسن است و خداوند محسن است و اين هم حسين است .

واز نور حسين (ع)، نُه امام را بيافريد و سپس آنان را بخواند و آنان فرمان حق را اجابت كردند و اين پيش از آن بود كه خداوند آسمان بلند و زمين گسترده را يا هوا و يا فرشته و بشرى را بيافريند.
ما [در آن هنگام ] نورهايى بوديم كه او را تسبيح مى كرديم و فرمان او را مى شنيديم و اطاعت مى كرديم .

سلمان گويد: به ايشان گفتم : اى رسول خدا! پدر و مادرم به فدايت ، كسى كه اينان را چنان كه سزاوار است ، بشناسد، چه گونه است ؟

فرمود: اى سلمان ! كسى كه آنان را چنان كه بايد، بشناسد و از ايشان پيروى كند و نسبت بدانان تولّى جويد بدانان تولّى جويد و از دشمن شان تبرّى نمايد، به خدا سوگند كه او از همان جايى كه ما مى رويم مى رود، و همان جايى باشد كه ما هستيم .

عرض كردم : اى رسول خدا! آيا ايمان به چيزى جز معرفت آنان به نام ها وانسابشان حاصل مى شود؟فرمود: خير، سلمان .
عرض كردم : اى رسول خدا! آنان كيانند كه من بشناسم ؟
فرمود: تا حسين (ع) را شناختى ؟
گفتم : آرى .

فرمود: پس از او، سيّد العابدين ، على بن الحسين سپس فرزندش ، محمّد بن على ، شكافنده علوم اوّلين پيامبران و آخرين فرستادگان ، سپس جعفر بن محمّد، زبان صادق خداى متعالى ، سپس موسى بن جعفر، فرو برنده خشم وغيظ در راه خداى متعالى ، پس از او، علىّ بن موسى الرّضا، راضى به سرّ ومقدّرات خداى متعال ، سپس ، محمّد بن على ، برگزيده از ميان آفريدگار خدا، پس از او على بن محمّد، راهبر به سوى خداى ، سپس حسن بن على ، صامت (راز دار) و امين بر سرّ خدا، وپس از او ((م ح م د)) كه خدا او را ((ابن الحسن )) ناطق و قائم به حق خدا ناميده است .

سلمان گويد: پس چندى گريستم ، سپس گفتم : اى رسول خدا! آيا تا روزگار آنان زنده خواهيم بود؟
پيامبر (ص) فرمود: اى سلمان ! بخوان :

((چون آن دو بار، وعده نخستين در رسيد، گروهى از بندگان خود را كه جنگاورانى زورمند بودند، بر سر شما فرستاديم ، آنان حتى در درون خانه ها هم كشتار كردند و اين وعده به انجام رسيد. بار ديگر شما را بر آن ها غلبه داديم و به مال و فرزند مدد كرديم و بر شمارتان افزوديم .))

سلمان گويد: گريه شدّت گرفت و شوقم فزونى يافت .
گفتم : اى رسول خدا! آيا ما با تو همچنان بر سر پيمان خواهيم بود؟

فرمود: آرى ، به خدا قسم و به آن كس كه مرا برانگيخته و به رسالت برگزيده ، وتو و هر كس كه از ماست و در راه ما بر آن ظلمى رفته است و هر كه ايمان خويش را خالص گردانيده است ، بر سر عهد و پيمان با من و على و فاطمه وحسن و حسين و نه امام از فرزندان حسين (ع) خواهيد بود.

سپس فرمود: آرى ، به خدا قسم اى سلمان ! سپس ابليس و لشكر او و هر آن كس كه خويش را خالص و مُمحّض در كفر كرده ، حاضر كنند، تا آنان را به كيفر، قصاص كنند و ميراث از آنان باز گيرند و پروردگارت ، به هيچ كس ظلم وستمى روا نكند، و تاءويل اين آيه ماييم كه :

((... و ما بر آن هستيم كه بر مستضعفان روى زمين نعمت دهيم ، و آنان را پيشوايان سازيم و وارثان گردانيم ، و آن ها را در آن سرزمين ، مكانت بخشيم وبه فرعون و هامان و لشكريان شان چيزى را كه از او مى ترسيدند نشان دهيم .))

سلمان گويد: پس ، از حضور رسول خدا (ص) برخاستيم .
سلمان ، ديگر اهميتى نمى داد كه چگونه خواهد مُرد (چرا كه در هر حال ، بر محبّت خاندان پيامبر مى مرد).

همچنين امام صادق (ع) - در شناخت صحابه -فرمود:
يقين را رها مكن و به ريسمان شك چنگ مينداز و آنچه را كه آشكار است وامگذار و به آنچه كه مخفى و پوشيده است تمسّك منما و بر آنچه نمى بينى به واسطه آنچه كه از آن شنيده اى و برايت گفته اند، حكمى مكن .

خداوند گناه غيبت و سوء ظن به برادران مؤمن ات را بزرگ دانسته است ؛ پس چگونه جراءت بربهتان بستن بر اصحاب رسول خدا (ص) توان داشت ؟!

خداى - عزّ وجلّ - فرمايد:
((آن گاه كه آن [بهتان ] را از زبان يكديگر مى گرفتند و با زبان هاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد، مى گفتيد، و مى پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است ، با وجود اين كه آن [امر] نزد خداوند بس بزرگ بود)).

ومادام كه مى توانى در غيبت و حضور مردم سخن نيك بگويى ، جز آن مكن كه خداى تعالى مى فرمايد: ((با مردم به نيكى سخن بگوييد)).

وبدان كه خداوند تعالى براى پيامبرش اصحابى را برگزيد، و آنان را به بزرگ ترين وجه ممكن گرامى داشت و لباس تاءييد و يارى و استقامت بر قامتشان پوشاند تا در خوشى و ناخوشى ، پيامبر (ص) را همراهى كنند وزبان پيامبرش را به ذكر فضايل و مناقب و كراماتشان گويا كرد.

محبت آنان را در دل جاى بده و فضيلتشان را ذكر كن و از همنشينى با اهل بدعت پرهيز كن ؛ زيرا همنشينى با آنان در قلب ، كفر پنهانى و گمراهىِ آشكار بروياند.
اگر فضيلت بعضى از صحابه بر تو مشتبه گرديد، آن را به ((عالِم غيب )) واگذار و چنين گوى :

خدايا! هر كس را كه تو و پيامبرت دوست مى داريد، دوست مى دارم و از هر كس كه تو و پيامبرت از او تنّفر و بغض داريد بيزارم . بدان كه بيش از اين بر كسى تكليف نشده است .



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
18-02-2014, 09:09
باب هفتادم : حرمت مسلمانان

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif
(https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)

امام صادق (ع) فرمود:

هيچ كس حرمت مسلمانان را بزرگ نشمارد، مگر آن كه خداوند حرمت وى را بر مسلمانان بزرگ داشته و او را نزد مردم گرامى دارد.

هر كس كه بيشتر حرمت خداوند و رسول (ص) بدارد، حرمت مسلمانان را بزرگ تر مى شمارد؛ و هر كس كه حرمت مسلمانان را ناچيز شمارد، پرده ايمان خويش را دريده است .

پيامبر اكرم (ص) فرمود: از موارد تجليل و تعظيم خداوند، محترم شمردن برادران و خويشان دينى است .

ونيز فرمود: هر كس بر كودكان مسلمان مهربانى نكنند و بزرگان و پيران ايشان را محترم نشمارد، از ما نيست و هيچ مسلمانى را به جرم معصيتى خُرد، چنان تكفير نكن كه گويى شرك ورزيده ، جز آنان كه قرآن از آنان نام برده است .

خداوند - عزّ وجلّ - مى فرمايد:
((همانا منافقان در پايين ترين درجه از آتش خواهند بود)).
و خويش را به كارى مشغول دار كه از تو خواهند طلبيد.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-08-2014, 08:55
باب هفتاد و يكم : نيكى به والدين

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

نيكى به پدر و مادر، نشانه شناخت بنده از خدا و حقوق اوست ، زيرا هيچ عبادتى چون نيكى - خالصانه براى خدا - به والدين مؤمن ، انسان را به رضاى خداوند نرسانند؛ چرا كه حق والدين ، مشتق از خداوند متعال است ، در صورتى كه آن ها بر راه دين و سنّت گام نهند و فرزند خويش را از طاعت خداوند به طاعت خويش سوق ندهند و از يقين به شك و از زهد به دنياطلبى نكشانند.

بنابراين چون والدين بر اين راه خطا باشند، نافرمانى از آن ها عين اطاعت و فرمان بردارى شان عين معصيت است .

خداى تعالى فرمايد:
((واگر تو را وادار كنند تا درباره چيزى كه تو را بدان دانشى نيست ، به من شرك ورزى ، از آنان فرمان مبر؛ و[لى ] در دنيا به خوبى با آنان معاشرت كن ، وراه كسى را پيروى كن كه توبه كنان به سوى من باز مى گردد و [سرانجام ] بازگشت شما به سوى من است ...)).

وامّا اين كه چگونه با والدين رفتار كنى ، پس بايد با آن ها مدارا نمايى وسختى آنان را بر خود هموار كنى ؛ چه آن ها به سبب زحمت و رنجى كه در كودكى از تو ديده اند، بر گردنت حقى دارند و از نعمت ها (خوراك و پوشاك ) كه خداوند بر تو ارزانى داشته ، از آنان دريغ مدار و از آنان روى برنتاب وصدايت را بيش از صدايشان بلند مكن ؛ زيرا كه احترام به والدين ، امر خداوند است . با آنان به نرم خويى و گفتار پسنديده سخن بگو، و از لطف خويش بهره مندشان نما كه خداوند اجر نيكوكاران را ضايع نكند.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-08-2014, 08:58
باب هفتاد و دوم : پند و نصحيت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

بهترين پندها آن است كه جز راست نباشد و از حدّ اخلاص درنگذرد. مثل واعظ و متّعظ، شخص بيدار و انسان خفته را مى ماند كه انسان از خواب غفلت بيدار شده و از گناه دست شسته ، مى تواند ديگران را از خواب غفلت بيدار كند.

آن كسى كه در بيابان هاى گناه سرگردان است و پرده حيا (ى از خدا) را دريده و از پند و اندرز، جز ريا و تظاهر و نام نيك نخواهد، گمراهى است كه درصدد هدايت مردم است .

چنان مى نماياند كه دلى آباد (از بندگى ) دارد، در حالى كه در ظلمت حبّ ستايش غرقه است ؛ كه بسى گمراه و گمراه كننده ديگران به گفتار خويش ‍ است !

خداوند - عزّ وجلّ - مى فرمايد:
(([شيطان و لشكريان او] چه بد مولا و بد جمعيتى است )).

اما كسى كه خداوند او را به نور تاءييد و توفيق خويش از گناه دور داشته و دل او را از پليدى ها پاك گردانده ، سزاوار است كه از پرهيزكارى و شناخت حدود و وظايف خود غفلت نورزد و پند و گفتار نيكو را از هر كسى كه باشد، بپذيرد و به گوينده آن توجه نكند؛ چرا كه حكما گفته اند: حكمت را از زبان ديوانگان برگيريد.

حضرت عيسى (ع) فرمود:
با كسى همنشين شويد كه ديدار او شما را به ياد خدا اندازد، تا چه رسد به گفتار او؛ و با كسى كه ظاهر (چشمان ) شما او را مى پسندد، ولى باطن (قلب وعقل ) شما از او روى گردان است ، همنشين نشويد؛ چرا كه او ادّعاى چيزى را دارد كه در او نيست و اگر چنين كنيد، در ادّعاى كسب كمال ومعرفت راست گو هستيد.

هر گاه كسى را كه سه خصلت داشته باشد يافتى ، حضور او را - هر چند كم باشد - غنيمت دان ، چرا كه همنشينى با او در دين ، دل و بندگى آثارى نيكو دارد:

1- گفتار او گزافه و بيشتر از عملش نباشد؛
2- جز راست نگويد؛
3- راست گويى او جز براىرضاى حق تعالى نباشد.

پس اگر چنين بود، حرمت همنشينى نگاه دار، و در انتظار رحمت و بركت از سوى خدا باش . زنهار كه از چنين موهبت الهى سود نبرى و روز قيامت او را حجت بر تو قرار دهند و تو در پاسخ بمانى و زيان بينى و به ديده اكرام به او - كه از خواصّ خداوند و مورد تكريم اوست - بنگر و بر اين نعمت شكر حقّ را به جاى آور.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-08-2014, 12:24
باب هفتاد و سوم : وصيّت

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

بهترين و لازم ترين وصيت ها و سفارش ها، اين است كه پروردگارت را فراموش نكنى و همواره به يادش باشى و معصيتش روا مدارى و در هر حالت - ايستاده و نشسته - او را بندگى كنى و به نعمتش مغرور نگردى (خود را بنده محبوب او ندانى ) و هميشه او را حمد و سپاس گويى و از حوزه رحمت و عظمتش خارج نشوى (و خود را از رحمت و جلال او بى نياز نبينى ) تا به ورطه هلاكت نيفتى ؛ اگر چه بلا و سختى تو را فرا گيرد وتو را آتش گرفتارى (امتحان ) بسوزاند (كه بلا و مصيبت ، مايه قرب است ).

وبدان كه بلاهايش آميخته در كرامات ابدى اويند و مصيبت هاى او رضا وقربش را در پى آورند، اگر چه روزگاران زيادى سپرى شود. پس ، خوشا به حال كسى كه به نعمت آگاهى بر اين حقيقت ، دست يابد و توفيق يارش ‍ شود.

حكايت است كه مردى از پيامبر خدا (ص) درخواست كرد تا او را وصيتى كند.
حضرت فرمود: هيچ گاه خشمگين مشو! در خشم چيزى است كه با پروردگارت مخالف است (زيرا گفتار ناپسندى از تو برآيد كه خداى را خشمگين كند).
گفت : بيش تر بگو!
فرمود: كارى مكن كه مجبور به عذر خواهى شوى ، چرا كه در عذر خواهى ، گونه اى شرك خفى است .
گفت : بيش تر بگو!
فرمود: نمازت را طورى بخوان كه گويى نماز آخر توست كه در اين نماز وصل و قرب الهى نهفته است .
گفت : باز هم بگو!
فرمود: از خدايت چنان حيا كن كه از بهترين همسايگان خود حيا مى كنى (وهمان گونه كه در حضور او مرتكب زشتى ها نمى شوى ، در حضور خدا - كه حضورش هميشگى است - گناه مكن ) كه اين حيا يقين تو را محكم كند.
خداوند، تمام آنچه را كه وصيت كنندگان از اوّلين و آخرين بدان وصيت كرده و مى كنند در يك خصلت جمع فرموده و آن تقواست .

خداى تعالى مى فرمايد:
((وهمانا آنان را پيش از شما صاحب كتاب بودند، چنين وصيت كرديم كه از خدا بهراسيد)).
و همه عبادات صالح در تقوا نهفته و به واسطه آن است كه انسان به درجات والا و مرتبه قصوى رسيده ، به هدف خويش نايل گشته است ، و به واسطه همان است كه بنده ، عمر خود را در پاكى و زندگى پاك و انس دائمى با خداوند گذرانده و به مقصود خويش رسيده است .

خداوند متعالى مى فرمايد:
((به يقين كه پرهيزكاران در باغ ها و نهرهاى بهشتى جاى دارند.
در جايگاه صدق ، نزد خداوند مالك مقتدر)).


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-08-2014, 17:45
باب هفتاد و چهارم : صدق و راستى

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

همان گونه كه خورشيد هر چه پرتو افكند و اجسام را روشن و نمايان كند، كاستى نيابد، ((راستى )) نيز ساير نيروهاى انسانى را نورانى ساخته ، و خود همچنان در حدّ كمال باشد.

راست گوى حقيقى كسى است كه گفتار دروغ گويان را تصديق كند، چه اين كه خود راست گوست و گفتار ديگران را چونان گفتار خود پندارد.
حضرت آدم (ع) نيز به دليل اين كه هرگز با دروغ انس نداشت ، فريب ابليس ‍ را خورد.

خداوند مى فرمايد: ((آدم در صدد نافرمانى نبود)) [وچون سوگند شيطان را شنيد آن را راست پنداشت ].

ابليس اوّلين كسى بود كه چنين بدعتى را پايه گذارى نمود و اين عمل ، به ظاهر و باطن ، بى سابقه بود، و اگر او چنين نمى كرد، هرگز از خاطر كسى نمى گذشت كه به دروغ روى آورد.

بنابراين ، شيطان به وسيله دروغ خود، زيان ابدى ديد و سودى از راست گويى آدم ، نصيب وى نشد.
خداوند نيز بر اين حقيقت كه آدم بناى پيمان شكنى و نافرمانى نداشت ، گواهى داد، لذا ابليس نتوانست با دروغ خود، از مكانت و پيامبرى آدم بكاهد.
صادقان و راست گويان در قيامت به همين صفت خوانده مى شوند، و اين مقتضاى تزكيه بنده از سوى خداوند است .

خداى متعالى در قيامت حضرت عيسى (ع) را به دليل راست گويى ((مراة الصّادقين ؛ آينه راست گويان )) مى خواند.

خداى تعالى مى فرمايد: ((اين روزى است كه راست گويان از راست گويى خويش بهره مند مى شوند)). و اين آيه در تمجيد و ستايش امّت محمّد (ص) است .

امير مؤمنان (ع) فرموده است : راستى ، شمشير خداوند در زمين و آسمان اوست كه بر هر چه فرود آيد، آن را مى بُرَد و در آن رخنه مى كند (واز كار وتوانايى باز نمى ماند). پس چون بر آن شدى كه بدانى صادقى يا كاذب ، به صدق و راستى آنچه در خود دارى ، بنگر و مدّعاى خود را [با شمشير صدق وراستى ] بِبُر و آنها را با معيارى از خداى تعالى بسنج ، چونان كه در قيامت هستى ، و هيچ عذر و بهانه اى پذيرفته نيست .

خداى متعالى مى فرمايد: ((ميزان در اين روز حق است )).
حال اگر آنچه در خود دارى ، راست بود، ادّعايت نيز درست خواهد بود وصداقت و راستى ات ثابت خواهد گشت .

كم ترين ميزان راستى آن است كه نه زبان با قلب مخالف باشد و نه قلب با زبان .
انسان راست گويى كه اوصاف او برشمرده شد، همانند كسى است كه در حال نزع مى باشد و مردن براى او دلپذير است . او نيز چنين است ، زيرا بودن در دنيا براى او سخت گران است و مبارزه با نفس ، آزار دهنده ؛ چرا كه هميشه در تلاش است تا گوهر راستى را به اميال و هوس هاى دنيايى نفروشد



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*
21-08-2014, 17:47
باب هفتاد و پنجم : توكّل

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)


امام صادق (ع) فرمود:

توكل ، جامى است دست نخورده و مهر شده خداوند - عزّ وجل - كه جز متوكلان ، مهر آن را برندارند و از آن ننوشند.

خداى تعالى مى فرمايد:
((ومؤمنان ، تنها بر خدا توكّل كنند)).
ونيز فرمايد:
((بر خداى توكل كنيد، اگر ايمان آورده ايد)).


خداوند توكل را كليد ايمان قرار داد و ايمان را قفل توكل . حقيقت توكل ايثار است و ريشه ايثار، تقديم ديگرى بر خود است .

شخص متوكل ، در توكلش همواره يكى از دو چيز را برمى گزيند:
پس چنان معلول توكل را - كه عالم وجود است - برگزيند، حجابى (ميان او و خالق ) شود و اگر به وجود آورنده توكل را - كه همان خداوند سبحان است - برگزيند، پيوسته با خداى تعالى خواهد بود.

پس اگر خواهى كه متوكّل بر خدا باشى نه متوكّل بر معلول ، بر روح خويش ‍ پنج تكبير بگو و آرزوها را چون وداع با زندگى (جدا شدن از تن ) رها كن .

پايين ترين حدّ توكّل ، آن است كه در كسب آنچه كه مقدّر توست ، شتاب نكنى و در طلب بيش از آن نباشى ؛ چه بسا به واسطه يكى از اين دو، ايمانت را در حالى كه خود خبر ندارى ، از دست بدهى .

چنانچه مى خواهى به طريقت متوكلان - آنان كه دو صفت ياد شده را به تمام و كمال در خود دارند - پى ببرى ، از اين حكايت غفلت مكن و بدان گوش سپار.
شخصى متوكل ، بر يكى از امامان (ع) وارد شده ، گفت : خدا از تو خشنود شود! بر من مهربانى كن و به سؤ ال من در باب توكل پاسخ فرما.

امام (ع) كه او را به حُسن توكل و پرهيزكارى مى شناخت و بر صداقت وى در آنچه كه پرسيد، از پيش مطلع بود، فرمود: اندكى درنگ كن !
در حالى كه آن شخص منتظر پاسخ بود، فقيرى درآمد. امام دست در جيب كرده و چيزى به وى داد.



سپس روى به آن شخص كرد و فرمود: اكنون بپرس !
آن مرد گفت : اى امام ! مى دانستم كه شما بر پاسخ من توانايى ، پيش از آن كه مرا به انتظار كشيدن امر كنى ،
پس چرا در دادن پاسخ درنگ كردى ؟

حضرت فرمود: براى آن كه پيش از كلام من ، به معنايش واقف شوى ، لذا نخواستم در حالى كه در جيبم سكّه اى باشد و خود و خدا از آن آگاه باشيم وپيش از انفاق آن پاسخ تو را گفته باشم ، پس (معنىِ توكل را) درياب و بفهم .
پرسش كننده ، نعره اى برآورد و سوگند ياد نمود كه تا وقتى زنده است ، نه در جايى آباد نشيند و نه با انسانى انس گيرد.




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72382806184476389989.gif)
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/01290976451884974268.gif)
عمار رهبری
21-08-2014, 19:41
السلام علیک یا جعفر بن محمد الصادق....
پای درس تو آموختم که....

به تو که می اندیشم؛
مسجدی بزرگ در نظرم مجسم می شود، با انبوهی از جمعیت که پای درس تو نشسته اند
و خش خش زمزمه وار قلم ها که بر کاغذها در سکوت جمعیت به گوش می نشیند؛ وقتی که لب به سخن باز می کنی...

تو را نیک می شناسم؛ همان گونه که تو من «جوان» را شناختی به نیکی و تکریم.
نگاه مهربانت را می شناسم که شخصیتم را بزرگ داشتی و استعدادها و صلاحیت هایم را تکریم کردی و بزرگ داشتی؛
به نیازهایم احترام گذاشتی،
به قلب پاک و زلالم توجه کردی....
این است که سخنت، سخت بر اریکه دلم می نشیند.

پای درس تو آموختم که:
جوانی فرصتی نیکو و نسیم رحمت است که باید به خوبی از آن بهره جست
و با زیرکی و تیزبینی آن نعمت خداداد را پاس بدارم
که این فرصت، ربودنی و رفتنی است
و ضایع ساختن آن، چیزی جز غم و اندوه و پشیمانی را برای دوران پس از آن به ارث نمی گذارد.

پای کلاس درس تو آموختم که زندگی کوتاه است و مسیر دراز و فرصت زودگذر!
تنها سرمایه گرانبهای زندگی ام، وقت و زمان است که بازگشتی ندارد.
برای همین بود که بزرگ ترین فن بهتر زیستن را به من آموختی که بهره جستن از فرصت های بی نظیری است که بر من می گذرد؛

وقتی به من گفتی:
«به هر کس فرصتی دست دهد و او به انتظار به دست آوردن فرصت کامل، آن را به تأخیر اندازد؛ روزگار همان فرصت را نیز از او برباید؛ زیرا کار ایام، بردن است و روش زمان، از دست رفتن» (بحارالانوار، ج 78، ص 268)
دریافتم که قدر جوانیم را باید بدانم و ارزش فرصت ها را باید بفهمم.

منبع: نامه جامعه ، شماره 66

http://nmedia.afs-cdn.ir/v1/image/yzEvI_YD7Pl1EhtH94OZEL5sSH8Tg-vLdU_MOCzTHdbpxVmis0QdkA/s/w535/
رفیق حاج همت
24-04-2016, 00:34
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81606275998862748728.gif



اسم خدا：

امام صادق علیه السلام به برخی از اصحاب خود فرمودند:
آیا اسم خدا را به تو نیاموزم؟ عرض کرد: آری، ای فرزند رسول خدا (ص).

فرمود: سوره الحمد و سوره قل هو الله احد و آیة الکرسی و سوره انا انزلناه... را قرائت کن، سپس روی به قبله نما و آنچه دوست داری، دعا کن.

سفینه البحار، ج 1،ص 661.
برگرفته از کتاب ذکرهای مستحبی/عباس عزیزی




https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81606275998862748728.gif
حسنعلی ابراهیمی سعید
25-05-2018, 12:07
امام صادق(ع):
خانه ای که در آن قرآن خوانده نمی شود و از خدا یاد نمی گردد سه گرفتاری
در آن خانه بوجود می آید:
1-برکتش کم شده(دائم مشکلات مالی دارند)
2-فرشتگان آن را ترک می کنند(رحمت و فیض خاص خداوند به آن نازل نمی شود)
3-شیاطین در آن حضور می یابند(نزاع و جدال در آن خانه زیاد است)

خواندن قرآن در خانه این سه گرفتاری را برطرف می کند.

(کافی.ج2.ص499.ح1)
حسنعلی ابراهیمی سعید
09-12-2018, 13:31
علاج دعوا های خانگی ؟؟؟!

امام صادق علیه السلام فرمودند :

در هنگام بگو مگو با دیگران وقتی که کار به جدل و خصومت کشید حتّی اگر حقّ هم با تو باشد مجادله را ترک کن. (1)


توجّه :

بیشتر طلاق های امروز به خاطر رعایت نکردن همین فرمایش امام صادق علیه السلام است چون در جر و بحث های خانوادگی هیچ کدام از دو طرف کوتاه نمی آیند و بر آتش اختلاف دامن می زنند.

آقایان و خانم ها کوتاه بیائید !

امّا اگر واقعاً مشکل شما جدّی است مدّتی صبر نمائید و در یک فرصت مناسب با همسرتان به گفتگو در پیرامون آن بپردازید


منبع :

1. کافی : ج 2، ص 144