فلسفه ذکر رکوع و سجده

[محامین * یالثارات الحسین *]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/20019977580582942221.gif


هشام بن حَكَم گويد: از امام موسى کاظم(علیه السلام) سؤال كردم: چرا در ركوع نماز مى گوئيم: "سبحانَ ربّى العظيم وَ بحَمده" و در سجده مى گوئيم: "سبحانَ ربّى الاعلى وَ بحَمده "؟

امام فرمود: خداوند آسمانهاى هفتگانه را آفريد، و زمين را هفت طبقه كرد، و پرده ها را هفت عدد قرار داد.

وقتى كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در شب معراج به آخرين نقطه اصلى رسيد، يكى از پرده ها به رويش گشوده شد، حضرت تكبير گفت ... پرده دوم برداشته شد، حضرت تكبير گفت ...پرده سوم و چهارم و پنجم و ششم تا هفتم به همين ترتيب پس از گشودن هر پرده اى تكبير گفت.

وقتى پس از گشودن پرده هفتم، عظمت خدا را ديد، لرزه بر اندامش افتاد، و خم گرديد و دستها را بر زانو گذاشت و گفت:

"سُبحانَ ربّىَ العَظيم وَ بحَمده"

(پاك و منزه است پروردگار بزرگ من، و او را حمد و سپاس مى كنم)


وقتى كه از حال ركوع برخاست و ايستاد، عظمتى ديگر بالاتر از عظمت اول، از خداوند مشاهده کرد، پس به سجده افتاد و گفت:

"سُبحانَ ربّىَ الاعلى وَ بحَمده"

(پاك و منزه است پروردگار من که اعلا و بزرگترین است، و او را حمد و سپاس مى گويم)


تا هفت بار كه اين جمله را گفت، لرزه از اندامش رفع شد.




منبع: علل الشّرايع ص 371


https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/52346989369975308640.gif