YAGHOT SEFID
06-01-2014, 07:47
http://media.isna.ir/content/33-1.png/3
رد فوران ماده کیهانی که در حال حرکت با سرعتی نزدیک به سرعت نور است، شباهت زیادی به الگوهای اگزوز جت‌های جنگنده دارد که ردی سفید رنگ را در آسمان به جای می‌گذارند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این تصویر توسط آرایه تلسکوپ رادیویی CSIRO استرالیا تهیه شده و طول موج‌های رادیویی فوران کهکشانی را به وضوح نشان می‌دهد.
فوران کیهانی با درخشندگی معادل قدرت 10 تریلیون ستاره به نام PKS 0637-752 نامگذاری شده است و به نظر می رسد که یک کهکشان اولیه با سیاهچاله پر جرمی در مرکز باشد.
این جریان فوران کهکشانی به طول بیش از دو میلیون سال نوری بیش از 20 برابر بزرگتر از کهکشان راه شیری است و از یک کوازار دوردست که حدود شش میلیارد سال پیش شکل گرفته است، نشأت می‌گیرد.
حرکت و چرخش گاز و غبار در زمان سقوط درون سیاهچاله مانند پایین کشیده شدن آب بداخل وان حمام است.
حرکت مارپیچی، شتاب ذرات باردار را مشابه نسخه کیهانی برخورد دهنده بزرگ هادرونی افزایش داده و باعث فوران پرتوهای پرقدرت می‌شود.
ساختار نقطه مانند در قسمت ابتدای فوران کهکشانی باعث شگفتی دانشمندان شده است؛ این ساختار که اصطلاحا «گره» (knots) نامیده می‌شود، بدرستی شناخته نشده است، اما به نظر می رسد که بخش های جدا شده فوران با فاصله 160 تا 360 هزار سال نوری از یکدیگر را نشان می‌دهد.
الگوی عجیب نشان می‌دهد که فوران کهکشانی احتمالا بصورت دوره‌ای روشن و خاموش می‌شود یا نوعی از امواج شوک باعث ایجاد این گره‌ها می‌شوند.
نتایج این یافته جدید در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
رد فوران ماده کیهانی که در حال حرکت با سرعتی نزدیک به سرعت نور است، شباهت زیادی به الگوهای اگزوز جت‌های جنگنده دارد که ردی سفید رنگ را در آسمان به جای می‌گذارند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این تصویر توسط آرایه تلسکوپ رادیویی CSIRO استرالیا تهیه شده و طول موج‌های رادیویی فوران کهکشانی را به وضوح نشان می‌دهد.
فوران کیهانی با درخشندگی معادل قدرت 10 تریلیون ستاره به نام PKS 0637-752 نامگذاری شده است و به نظر می رسد که یک کهکشان اولیه با سیاهچاله پر جرمی در مرکز باشد.
این جریان فوران کهکشانی به طول بیش از دو میلیون سال نوری بیش از 20 برابر بزرگتر از کهکشان راه شیری است و از یک کوازار دوردست که حدود شش میلیارد سال پیش شکل گرفته است، نشأت می‌گیرد.
حرکت و چرخش گاز و غبار در زمان سقوط درون سیاهچاله مانند پایین کشیده شدن آب بداخل وان حمام است.
حرکت مارپیچی، شتاب ذرات باردار را مشابه نسخه کیهانی برخورد دهنده بزرگ هادرونی افزایش داده و باعث فوران پرتوهای پرقدرت می‌شود.
ساختار نقطه مانند در قسمت ابتدای فوران کهکشانی باعث شگفتی دانشمندان شده است؛ این ساختار که اصطلاحا «گره» (knots) نامیده می‌شود، بدرستی شناخته نشده است، اما به نظر می رسد که بخش های جدا شده فوران با فاصله 160 تا 360 هزار سال نوری از یکدیگر را نشان می‌دهد.
الگوی عجیب نشان می‌دهد که فوران کهکشانی احتمالا بصورت دوره‌ای روشن و خاموش می‌شود یا نوعی از امواج شوک باعث ایجاد این گره‌ها می‌شوند.
نتایج این یافته جدید در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.