آیا میدانستید درمانده و آواره و تنها از القاب امام زمان (عج) ماست ؟

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/06472417546587521619.gif

آیا میدانستید درمانده و آواره و تنها از القاب
امام زمان عجل الله تعالی فرجه ست ؟
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif



سهروردی در داستان مونس العشاق خود یکی از صفاتی را که به عشق نسبت داده صفت «دربدری» و «بی خانمانی» اوست. وی آورده است که:
«زلیخا چون این حادثه دید بر پاى خاست و روى به عشق آورد و گفت: اى صد هزار جان گرامى فداى تو از کجا آمدى و بکجا خواهى رفتن و ترا چه خوانند؟

عشق جوابش داد که من از بیت المقدّسم از محله روح‏ آباد از درب حسن. خانه ‏اى در همسایگى حزن دارم، پیشه من سیاحت ست، صوفى مجرّدم، هر وقتى روى بطرفى آورم، هر روز به منزلى باشم و هر شب جائى مقام سازم. چون در عرب باشم عشقم خوانند، و چون در عجم آیم مهرم خوانند. در آسمان به محرّک مشهورم و در زمین به مسکّن معروفم، اگر چه دیرینه‏ ام هنوز جوانم و اگرچه بى ‏برگم از خاندان بزرگم.»

عمادالدین عربشاه یزدی که شرح مونس العشاق را به نظم آورده دربرگردان این عبارات ودر پی معرفی عشق به زلیخا میسرایدکه عشق گفت:

گفتا که به بیت مقدسم جاست
کان کشور قدسیان یکتاست
در مصر مجردان سیاح[1]
در جامع جان فروز ارواح
حسنست نـگار گلعذارم
حزنست مقیم درجوارم
صوفی مجرد جهانگرد
فـارغ ز مکان و از زمان فرد
گه سـوی جنوب ره نوردم
گاه از طرف شمال گردم
گاهم ز یمین گذار باشد
گه سیر من از یسار باشد...
نه کشور ونه سپاه دارم
امـا کمر وکلاه دارم

وی در جای دیگرنیز عشق را سیمرغ وحید(تنها) خوانده است:
سیمرغ وحید گرد فردم
بر قله قافِ قرب، گردم





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif



گفتیم که عشق در داستان مونس العشاق در واقع همان عقل دوم است که منجی محسوب می شود. جالبست که بدانید از صفاتی منجی درروایات شیعه هم صفت درماندگی و رانده شدن وی از شهر ودیار و اهلش میباشد. و در وصف اوگفته شده است که وی طرید و شرید و فرید است.

در لسان العرب گفته شده است که به دو برادرکه یکی پس از دیگری بدنیا آمده طرید گفته می شود. همچنین آورده شده است که طریدیعنی المَطْرُودُ من الناس « رانده شده از مردم». شرید همان بار معنایی طرید را دارد و در لغت به معنای گریزان از جمعیت هم هستند.

در عقلاءالمجانین گفته شده که ذوالنون گفت مردی را دیم که در طواف کعبه با حالت زاری میگفت:

رب عبدک المسکین الطرید الشرید من بین خلقک،....
پرودگارا بنده مسکین و رانده شده ات ازمیان خلق...

در نظر مفسران نیز واژه قرآنی شرید تقریباً بصورت یکسانی معناشده است.
علامه در المیزان در ذیل آیه فَإِمَّا تَثْقَفَنهَُّمْ فىِ الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُون‏(انفال/57) آورده است که : «کلمه" تشرید" متفرق ساختن توأم با اضطراب است‏»





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif




در تفسیر اثنی عشری نیز آمده است:

«فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ‏: پس رمیده گردان و متفرق ساز به سبب قتل و جرح ایشان آنان را که بعد از ایشان برسند. تشرید تفریق بر وجه اضطراب است، یعنى چون بر آنها ظفر یابى، چندان از ایشان بکش که هیبت تو کفار دیگر را از مقاتله برماند...»

أبو بکر محمد بن القاسم الأنباری که سخنان متداول در میانمردم عرب رامعنا کرده آورده است که:

«قال أبو بکر الطرید معناه فی کلام العرب المطرود فصُرِف عن مفعول إلى فعیل کما قالوا مقتول وقتیل ومجروح وجریحوالشرید فیه قولان أن یکون الهارب من قولهم قد شرد البعیر وغیره إذا هرب قال الشاعر( أین الرقادُ الذی قد کنتُ أعهدُهُ ما بالُهُ عن جفونِ العیْنِ قد شَرَداً )وقال الأصمعی الشرید المُفُرَدُ وکذلک قال الیمامی وأنشد( تراهُ أمام الناجیاتِ کأَنَّه شریدُ نعامٍ شَذَّ عنه صواحبُهْ ) »[2]

در ذیل برخی از روایاتی که بر صفت طرید وشرید بودن قائم دلالت دارد آورده شده است. از پیامبر اکرم رسیده است که فرمود:

«بأبی ابن خیرة الاماء النوبیة الطیبة یکون من ولده الطرید الشرید الموتور بأبیه وجده وصاحب الغیبة»[3]
جانم بفدای فرزند کنیز نوبی که از فرزندان او میباشد و رانده و آواره است وخونخواه پدرش بوده و صاحب غیبت است.





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif




ابن عیاش در کتاب مقتضب مى گوید: شیخ ابوالحسین بن عبدالصمد بن على از نوح بن دراج و چند نفر دیگر نقل کرد که آن ها در حضور امیرالمؤمنین علیه السلام بودند، وقتى امام حسین علیه السلام وارد شد حضرت به ایشان فرمودند: پدرم به قربان پدر فرزند بهترین کنیزها!

به آن حضرت گفته شد: یا امیرالمؤمنین علّت چیست که براى امام حسین علیه السلام این تعابیر را به کار مى برید؟ فرزند بهترین کنیزها کیست؟

حضرت على علیه السلام در جواب فرمودند: او گمشده اى است که از نزدیکان و خویشاوندان و وطن خود دور است، نام او م-ح-م-د فرزند حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن الحسین است؛ در این هنگام دست خود را بر سر مبارک امام حسین علیه السلام نهاده فرمودند: همین حسین علیه السلام[4]

مجلسی در بحار روایت میکند که ابن نباته گوید که از امیر مومنان شنیدمکه می فرمود:

صاحب هذا الامر الشرید الطرید الفرید الوحید.[5]
صاحب این امر رانده وآواره وتنها است.

در همان منبع آمده است که راوی گوید به اما حسین ع گفتمآیا توصاحب این امر؟ فرمود نه اما صاحب این امر:

ولکن صاحب هذا الامر الطرید الشرید الموتور بأبیه المکنی بعمه یضع سیفه على عاتقه ثمانیة أشهر.[6]

مجلسی همچنین در بحار روایت میکند که امام موسی کاظم ع فرمود:
هو الطرید الوحید الغریب الغائب عن أهله الموتور بأبیه.[7]





https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88622370390574866433.gif

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/92809976261162949508.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/92809976261162949508.gif)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72394393537822093601.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/72394393537822093601.gif)