ثواب قرائت سوره کوثر

[ال یاسین]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/30717372976510906642.gif

عن ابي عبدالله عليه السلام قال: مَن کانَ قرائتُهُ " اِنّا اَعطَيناکَ الکُوثَر " في فَرائِضِهِ وَ نَوافِلِهِ، سَقاهُ اللهُ مِنَ الکَوثَرِ يَومَ القِيامَةِ وَ کانَ مَحدِثُهُ عِندَ رَسُولِ اللهِ صَلّي اللهُ عَليهِ و آلِهِ فِي أَصلِ طُوبي.
«ثواب الاعمال،صفحه273»

امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: کسي که سوره مبارکه کوثر را در نمازهاي واجب و مستحب خود بخواند، خداوند تعالي در روز قيامت از حوض کوثر به او آب عطا مي‌نمايد که بياشامد و مجلس او با رسول خدا صلي الله عليه و آله در بُن بهشت است.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/30717372976510906642.gif

[فاطر]

https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/30717372976510906642.gif

عن ابي عبدالله عليه السلام قال: مَن کانَ قرائتُهُ " اِنّا اَعطَيناکَ الکُوثَر " في فَرائِضِهِ وَ نَوافِلِهِ، سَقاهُ اللهُ مِنَ الکَوثَرِ يَومَ القِيامَةِ وَ کانَ مَحدِثُهُ عِندَ رَسُولِ اللهِ صَلّي اللهُ عَليهِ و آلِهِ فِي أَصلِ طُوبي.
«ثواب الاعمال،صفحه273»

امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: کسي که سوره مبارکه کوثر را در نمازهاي واجب و مستحب خود بخواند، خداوند تعالي در روز قيامت از حوض کوثر به او آب عطا مي‌نمايد که بياشامد و مجلس او با رسول خدا صلي الله عليه و آله در بُن بهشت است.



https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/30717372976510906642.gif


حدیث زیبا وارزشمندی است، نکاتی که در این حدیث بیان شده قابل تامل است.

زمان قرائت


کسی که سوره کوثر را قرائت کند، قرائتی که در این روایت بیان شده است، قرائت در نماز است، چه در نماز مستحب وچه در نماز واجب، پس کسی که این سوره را در نماز واجب یا مستحبی بخواند، عنایت خدا چنین است.

عنایت خدا


1.سَقاهُ اللهُ مِنَ الکَوثَرِ يَومَ القِيامَةِ خداوند تعالي در روز قيامت از حوض کوثر به او آب عطا مي‌نمايد


صفات حوض کوثر


در مورد صفات آب کوثر در کتاب کامل الزیارات روایتی از امام صادق علیه‌السللام می‌نویسد:

الف: طبع آن در سردى و خنكى مانند كافور بوده. هُوَ فِي بَرْدِ الْكَافُورِ


ب: بوى آن همچون بوى مشك بوده. وَ رِيحِ الْمِسْكِ

ج: طعمش نظير طعم زنجبيل مى‏باشد. وَ طَعْمِ الزَّنْجَبِيلِ

د: شيرين‏تر از عسل. أَحْلَى مِنَ الْعَسَل‏

ه: نرم‏تر و لطيف‏تر از سر شير. وَ أَلْيَنَ مِنَ الزُّبْدِ


و: صاف‏تر از اشگ چشم. وَ أَصْفَى مِنَ الدَّمْعِ

ز: پاك‏تر از عنبر. وَ أَذْكَى مِنَ الْعَنْبَرِ

ح: از تسنيم كه چاهى است در بهشت خارج مى‏گردد. يَخْرُجُ مِنْ تَسْنِيم‏

ط: در جوى‏هاى بهشت عبور مى‏كند. وَ يَمُرُّ بِأَنْهَارِ الْجِنَانِ


ى: از روى ريگ‏هاى بهشتى كه درّ و ياقوت هستند جارى مى‏باشد. يَجْرِي عَلَى رَضْرَاضِ الدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ

ل: كاسه‏هائى در آن است كه عدد آنها از ستارگان آسمان بيشتر مى‏باشد. فِيهِ مِنَ الْقِدْحَانِ أَكْثَرُ مِنْ عَدَدِ نُجُومِ السَّمَاءِ

ل: بوى خوش آن از مسافتى كه بايد آن را ظرف هزار سال پيمود به مشام مى‏آيد. يُوجَدُ رِيحُهُ مِنْ مَسِيرَةِ أَلْفِ عَامٍ

م: كاسه‏هاى درون آن از زر و سيم و انواع و اقسام جواهر قيمتى است. قِدْحَانُهُ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ أَلْوَانِ الْجَوْهَرِ

ن: از آن هر بوى خوش و نسيم معطّرى به صورت شارب مى‏وزد تا جايى كه شارب مى‏گويد: كاش من را در همين جا به حال خود بگذارند، حاضر نيستم اينجا را به جاى ديگرى تبديل كرده و آن را تغيير دهم. يَفُوحُ فِي وَجْهِ الشَّارِبِ مِنْهُ كُلُّ فَائِحَةٍ حَتَّى يَقُولَ الشَّارِبُ مِنْهُ يَا لَيْتَنِي تُرِكْتُ هَاهُنَا لَا أَبْغِي بِهَذَا بَدَلًا وَ لَا عَنْهُ تَحْوِيلا[1]

در کتاب خصال روایتی از امام صادق علیه‌السلام بیان می‌کند که
امام صادق از پدرانش نقل ميفرمايد كه امير المؤمنين عليه السّلام بياران خود در يك مجلس چهار صد باب از چيزهائى كه دين و دنياى مسلمان را اصلاح ميكند بياموخت و فرمود:...تا سخن به اینجا می‌رساند:
در ملاقات با ما در كنار حوض بر يك ديگر سبقت جوئيد كه ما دشمنان خود را از خود مى‏رانيم و دوستان و پيروان خود را از آن سيراب مى‏كنيم فَتَنَافَسُوا فِي لِقَائِنَا عَلَى الْحَوْضِ- فَإِنَّا نَذُودُ عَنْهُ أَعْدَاءَنَا وَ نَسْقِي مِنْهُ أَحِبَّاءَنَا وَ أَوْلِيَاءَنَا

و هر كس شربتى از آن بنوشد پس از آن هرگز تشنه نگردد وَ مَنْ شَرِبَ مِنْهُ شَرْبَةً لَمْ يَظْمَأْ بَعْدَهَا أَبَدا

حوض ما سرشار است و در آن دو نهر آب است كه از بهشت در آن ميريزد يكى از تسنيم و ديگرى از معين و در دو طرف آن زعفران است و سنگريزه‏اش از لؤلؤ و ياقوت است و اين همان حوض كوثر است‏ حَوْضُنَا مُتْرَعٌ فِيهِ مَثْعَبَانِ‏ يَنْصَبَّانِ مِنَ الْجَنَّةِ أَحَدُهُمَا مِنْ تَسْنِيمٍ وَ الْآخَرُ مِنْ مَعِينٍ عَلَى حَافَتَيْهِ الزَّعْفَرَانُ وَ حَصَاهُ اللُّؤْلُؤُ وَ الْيَاقُوتُ وَ هُوَ الْكَوْثَر[2]

اولین موردی که با قرائت سوره کوثر نصیب انسان می‌شود این است که خدا انسان را در روز قیامت از این آب با این اوصاف می نوشاند.

آبی که فقط دوستان اهل بیت از این آب می‌توانند بخورند، ووقتی این دو روایت را در کنار هم قرار می‌دهیم به این نتیجه هم می‌رسیم که با خواندن سوره کوثر از محبان اهل بیت علیهم السلام هم قرار می‌گیریم، چون اگر چنین نباشد نتوان از آب کوثر نوشید. چون از کلام علی علیه‌السلام بیان شد. ما دشمنان خود را از خود مى‏رانيم و دوستان و پيروان خود را از آن سيراب مى‏كنيم فَإِنَّا نَذُودُ عَنْهُ أَعْدَاءَنَا وَ نَسْقِي مِنْهُ أَحِبَّاءَنَا وَ أَوْلِيَاءَنَا



پی نوشت:
[1] كامل الزيارات،ص: 102

[2]الخصال، ج‏2، ص: 624