خادمه زینب کبری(س)
16-11-2013, 14:29
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78798425269488389820.jpg
داغی که هرگز سرد نمی شود!!
نبیّ اکرم (صلی‌الله علیه و آله) به حسین (علیه السلام) نگاهی کرد در حالی که در مقابلش بود؛ پس او را روی دامن نشاند و فرمود: همانا بر اثر کشته شدن حسین، گرمایی در دل‌های مۆمنان ایجاد می‌شود که هرگز خاموش نخواهد شد».
برای دنیا، یک تشبیهی شده و آن اینکه: «دنیا مانند پل است»، در روایات هم به این موضوع، اشاره شده است.
امام صادق از امام باقر (علیهماالسلام) نقل میفرماید که: «اجْعَلِ الدُّنْیَا بِمَنْزِلَةِ قَنْطَرَةٍ عَلَى نَهَرٍ جُزْتَ عَلَیْهَا وَ تَرَكْتَهَا وَ لَمْ تَرْجِعْ إِلَیْهَا [1] دنیا را مانند پلی قرار ده که بر روی رودخانه‌ای است از آن می‌گذری و تا پایان روزگار به سوی آن باز‌نمی‌گردی».
وقتی به این معنا فکر می‌کنیم؛ به درستی آن پی می‌بریم که بعضی با مردن از این پل می‌گذرند و بعضی دیگر با شهادت در راه خدا، اما به هر حال؛ باید از این پل گذشت و دنیا جای ماندن نیست چون، پل است و پل، محل عبور.
همچنان‌که از آیات و روایات می‌شود فهمید؛ جای ماندن؛ در آن طرف پل است.
قرآن کریم در این‌باره میفرماید: «إِنَّما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا مَتاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دارُ الْقَرار [غافر/39] جز این نیست كه این زندگى دنیا برخورداریى (محدود و موقت) است و همانا (زندگى) آخرت است كه خانه ثبات و پایدارى است» و در آیه‌ی دیگر میفرماید: «وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ كانُوا یَعْلَمُون [عنکبوت/64] و این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست و اگر بدانند، زندگى حقیقى، همان سراى آخرت است».
با رفتن اشخاص، از این دنیا؛ بازماندگان و وابستگان آن شخص؛ گرفتار غم و درد از دست‌دادن او می‌شوند و با ادامه‌ی این وضع، همه‌ی کارهای خود را رها و تعطیل می‌کنند و نظام دنیا رو به اختلال؛ می‌رود، اما در واقع می‌بینیم که چنین نمی‌شود، باز هم چرخ دنیا می‌چرخد و ادامه می‌یابد و این به خاطر آن است که خداوند حکیم، برای جلوگیری از اختلال در نظام دنیا به سبب این موضوع، موجودات نامرئی را به کار‌گرفته تا آن وضع پیش‌‌آمده را برطرف کنند.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54476125826003452273.gif
داغی که هرگز سرد نمی شود!!
نبیّ اکرم (صلی‌الله علیه و آله) به حسین (علیه السلام) نگاهی کرد در حالی که در مقابلش بود؛ پس او را روی دامن نشاند و فرمود: همانا بر اثر کشته شدن حسین، گرمایی در دل‌های مۆمنان ایجاد می‌شود که هرگز خاموش نخواهد شد».
برای دنیا، یک تشبیهی شده و آن اینکه: «دنیا مانند پل است»، در روایات هم به این موضوع، اشاره شده است.
امام صادق از امام باقر (علیهماالسلام) نقل میفرماید که: «اجْعَلِ الدُّنْیَا بِمَنْزِلَةِ قَنْطَرَةٍ عَلَى نَهَرٍ جُزْتَ عَلَیْهَا وَ تَرَكْتَهَا وَ لَمْ تَرْجِعْ إِلَیْهَا [1] دنیا را مانند پلی قرار ده که بر روی رودخانه‌ای است از آن می‌گذری و تا پایان روزگار به سوی آن باز‌نمی‌گردی».
وقتی به این معنا فکر می‌کنیم؛ به درستی آن پی می‌بریم که بعضی با مردن از این پل می‌گذرند و بعضی دیگر با شهادت در راه خدا، اما به هر حال؛ باید از این پل گذشت و دنیا جای ماندن نیست چون، پل است و پل، محل عبور.
همچنان‌که از آیات و روایات می‌شود فهمید؛ جای ماندن؛ در آن طرف پل است.
قرآن کریم در این‌باره میفرماید: «إِنَّما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا مَتاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دارُ الْقَرار [غافر/39] جز این نیست كه این زندگى دنیا برخورداریى (محدود و موقت) است و همانا (زندگى) آخرت است كه خانه ثبات و پایدارى است» و در آیه‌ی دیگر میفرماید: «وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ كانُوا یَعْلَمُون [عنکبوت/64] و این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست و اگر بدانند، زندگى حقیقى، همان سراى آخرت است».
با رفتن اشخاص، از این دنیا؛ بازماندگان و وابستگان آن شخص؛ گرفتار غم و درد از دست‌دادن او می‌شوند و با ادامه‌ی این وضع، همه‌ی کارهای خود را رها و تعطیل می‌کنند و نظام دنیا رو به اختلال؛ می‌رود، اما در واقع می‌بینیم که چنین نمی‌شود، باز هم چرخ دنیا می‌چرخد و ادامه می‌یابد و این به خاطر آن است که خداوند حکیم، برای جلوگیری از اختلال در نظام دنیا به سبب این موضوع، موجودات نامرئی را به کار‌گرفته تا آن وضع پیش‌‌آمده را برطرف کنند.
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54476125826003452273.gif